Ένα Βιβλίο για Όλους τους Ανθρώπους
«Ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης, αλλά σε κάθε έθνος όποιος τον φοβάται και εργάζεται δικαιοσύνη είναι ευπρόσδεκτος σε αυτόν».—ΠΡΑΞΕΙΣ 10:34, 35.
1. Πώς απάντησε ένας καθηγητής όταν ρωτήθηκε ποια ήταν η άποψή του για την Αγία Γραφή, και τι αποφάσισε να κάνει;
Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ βρισκόταν στο σπίτι του μια Κυριακή απόγευμα και δεν περίμενε επισκέψεις. Αλλά όταν μια Χριστιανή αδελφή μας χτύπησε την πόρτα του, την άκουσε. Εκείνη μίλησε για τη μόλυνση και το μέλλον της γης—θέματα που τον ενδιέφεραν. Ωστόσο, όταν έφερε την Αγία Γραφή στη συζήτηση, εκείνος φάνηκε σκεπτικός. Γι’ αυτό, τον ρώτησε ποια ήταν η άποψή του για την Αγία Γραφή.
«Είναι ένα καλό βιβλίο το οποίο γράφτηκε από ευφυείς ανθρώπους», απάντησε, «αλλά την Αγία Γραφή δεν πρέπει να την παίρνουμε στα σοβαρά».
«Εσείς έχετε διαβάσει ποτέ την Αγία Γραφή;» τον ρώτησε εκείνη.
Ξαφνιασμένος, ο καθηγητής αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι δεν την είχε διαβάσει.
Τότε εκείνη τον ρώτησε: «Πώς μπορείτε, λοιπόν, να εκφράζετε μια τόσο κατηγορηματική άποψη για ένα βιβλίο που δεν έχετε διαβάσει ποτέ;»
Το ερώτημα της αδελφής μας ήταν εύλογο. Ο καθηγητής αποφάσισε να εξετάσει την Αγία Γραφή και κατόπιν να σχηματίσει άποψη για αυτήν.
2, 3. Γιατί είναι η Αγία Γραφή ένα κλειστό βιβλίο για πολλούς ανθρώπους, και ποια πρόκληση παρουσιάζει αυτό για εμάς;
2 Ο καθηγητής δεν είναι ο μόνος που έχει δείξει τέτοια στάση. Πολλοί άνθρωποι έχουν συγκεκριμένες απόψεις για την Αγία Γραφή παρ’ όλο που οι ίδιοι δεν την έχουν διαβάσει ποτέ. Μπορεί να έχουν μια Αγία Γραφή στην κατοχή τους. Μπορεί μάλιστα να αναγνωρίζουν τη λογοτεχνική ή την ιστορική αξία της. Αλλά για πολλούς, δεν είναι παρά ένα κλειστό βιβλίο. “Δεν έχω το χρόνο να διαβάσω την Αγία Γραφή”, λένε μερικοί. Άλλοι αναρωτιούνται: “Πώς θα μπορούσε ένα αρχαίο βιβλίο να έχει κάποια σχέση με τη ζωή μου;” Τέτοιες απόψεις παρουσιάζουν μια πραγματική πρόκληση για εμάς. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πιστεύουν ακράδαντα ότι η Αγία Γραφή «είναι θεόπνευστη και ωφέλιμη για διδασκαλία». (2 Τιμόθεο 3:16, 17) Αλλά πώς μπορούμε να πείσουμε τους ανθρώπους ότι, ανεξάρτητα από τη φυλή ή το έθνος στο οποίο ανήκουν, θα πρέπει να εξετάσουν την Αγία Γραφή;
3 Ας δούμε μερικούς λόγους για τους οποίους αξίζει να εξετάσει κανείς την Αγία Γραφή. Αυτό μπορεί να μας εξαρτίσει ώστε να συζητάμε λογικά με τους ανθρώπους που συναντάμε στη διακονία μας, ίσως πείθοντάς τους να λάβουν υπόψη τους τα όσα λέει η Αγία Γραφή. Συγχρόνως, αυτή η ανασκόπηση θα πρέπει να ενισχύσει τη δική μας πεποίθηση ότι η Αγία Γραφή είναι πράγματι αυτό που ισχυρίζεται πως είναι—«ο λόγος του Θεού».—Εβραίους 4:12.
Το Πιο Ευρέως Διαδεδομένο Βιβλίο στον Κόσμο
4. Γιατί μπορεί να ειπωθεί ότι η Αγία Γραφή είναι το πιο ευρέως διαδεδομένο βιβλίο στον κόσμο;
4 Κατ’ αρχάς, αξίζει να εξετάσουμε την Αγία Γραφή επειδή είναι με μεγάλη διαφορά το πιο ευρέως διανεμημένο και μεταφρασμένο βιβλίο σε ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία. Πριν από 500 και πλέον χρόνια, η πρώτη έκδοση με κινητά τυπογραφικά στοιχεία τυπώθηκε στο πιεστήριο του Ιωάννη Γουτεμβέργιου. Από τότε υπολογίζεται ότι έχουν τυπωθεί τέσσερα δισεκατομμύρια Άγιες Γραφές, ολόκληρες ή μέρος τους. Μέχρι το 1996, ολόκληρη η Αγία Γραφή ή τμήματά της είχαν μεταφραστεί σε 2.167 γλώσσες και διαλέκτους.a Πάνω από το 90 τοις εκατό της ανθρώπινης οικογένειας έχει πρόσβαση τουλάχιστον σε κάποιο τμήμα της Αγίας Γραφής στη δική του γλώσσα. Κανένα άλλο βιβλίο—θρησκευτικό ή μη—δεν πλησιάζει καν αυτόν τον αριθμό!
5. Γιατί θα έπρεπε να αναμένουμε ότι η Αγία Γραφή θα ήταν ευπρόσιτη στους ανθρώπους ανά τον κόσμο;
5 Οι στατιστικές, από μόνες τους, δεν αποδεικνύουν ότι η Αγία Γραφή είναι ο Λόγος του Θεού. Εντούτοις, θα έπρεπε ασφαλώς να αναμένουμε ότι ένα θεόπνευστο γραπτό υπόμνημα θα ήταν ευπρόσιτο στους ανθρώπους ανά τον κόσμο. Εξάλλου, η ίδια η Αγία Γραφή μάς λέει ότι «ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης, αλλά σε κάθε έθνος όποιος τον φοβάται και εργάζεται δικαιοσύνη είναι ευπρόσδεκτος σε αυτόν». (Πράξεις 10:34, 35) Περισσότερο από κάθε άλλο βιβλίο, η Αγία Γραφή έχει ξεπεράσει τα εθνικά σύνορα και έχει υπερπηδήσει τους φραγμούς που υψώνονται ανάμεσα σε φυλές και εθνότητες. Πραγματικά, η Αγία Γραφή είναι ένα βιβλίο για όλους τους ανθρώπους!
Ένα Μοναδικό Υπόμνημα Διατήρησης
6, 7. Γιατί δεν είναι παράξενο το ότι, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, δεν υπάρχει κανένα από τα πρωτότυπα συγγράμματα της Αγίας Γραφής, και ποιο ερώτημα εγείρει αυτό;
6 Υπάρχει άλλος ένας λόγος για τον οποίο αξίζει να εξετάσουμε την Αγία Γραφή. Αυτή έχει επιζήσει παρά τα φυσικά αλλά και τα ανθρώπινα εμπόδια. Το υπόμνημα σχετικά με το πώς διατηρήθηκε παρά τις τεράστιες δυσκολίες είναι αληθινά μοναδικό ανάμεσα στα αρχαία συγγράμματα.
7 Οι συγγραφείς της Αγίας Γραφής προφανώς κατέγραψαν τα λόγια τους με μελάνι πάνω σε πάπυρο (φτιαγμένο από το ομώνυμο αιγυπτιακό φυτό) και σε περγαμηνή (φτιαγμένη από δέρματα ζώων).b (Ιώβ 8:11) Ωστόσο, αυτά τα υλικά γραφής έχουν φυσικούς εχθρούς. Ο λόγιος Όσκαρ Πάρετ εξηγεί: «Και οι δυο αυτές επιφάνειες γραφής κινδυνεύουν στον ίδιο μεγάλο βαθμό από την υγρασία, από το χώμα και από πολλά και διάφορα έντομα. Καθημερινά διαπιστώνουμε εμείς οι ίδιοι πόσο εύκολα φθείρεται το χαρτί, ακόμα και το γερό δέρμα, όταν είναι εκτεθειμένο στον αέρα ή όταν βρίσκεται σε δωμάτιο που έχει υγρασία». Γι’ αυτό, δεν είναι παράξενο το ότι, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, δεν υπάρχει κανένα από τα πρωτότυπα· αυτά μάλλον αποσυντέθηκαν προ πολλού. Αν, όμως, τα πρωτότυπα υπέκυψαν σε φυσικούς εχθρούς, τότε πώς επέζησε η Αγία Γραφή;
8. Στο διάβα των αιώνων, πώς διατηρήθηκαν τα συγγράμματα της Αγίας Γραφής;
8 Λίγο καιρό αφότου γράφτηκαν τα πρωτότυπα κείμενα, άρχισε η παραγωγή αντιγράφων γραμμένων στο χέρι. Στην πραγματικότητα, η αντιγραφή του Νόμου και άλλων τμημάτων των Αγίων Γραφών έγινε επαγγελματική απασχόληση στον αρχαίο Ισραήλ. Για παράδειγμα, ο ιερέας Έσδρας περιγράφεται ως «επιδέξιος αντιγραφέας όσον αφορά το νόμο του Μωυσή». (Έσδρας 7:6, 11· παράβαλε Ψαλμός 45:1.) Αλλά τα αντίγραφα που φτιάχτηκαν ήταν και αυτά φθαρτά· τελικά, χρειάστηκε να αντικατασταθούν από άλλα αντίγραφα που ήταν επίσης γραμμένα στο χέρι. Αυτή η διαδικασία της αντιγραφής των αντιγράφων συνεχίστηκε επί αιώνες. Εφόσον οι άνθρωποι δεν είναι τέλειοι, μήπως τα λάθη των αντιγραφέων άλλαξαν σημαντικά το κείμενο της Αγίας Γραφής; Οι συντριπτικές αποδείξεις λένε όχι!
9. Πώς δείχνει παραστατικά το παράδειγμα των Μασοριτών την εξαιρετική προσοχή και ακρίβεια των αντιγραφέων της Αγίας Γραφής;
9 Οι αντιγραφείς, όχι μόνο ήταν πολύ επιδέξιοι, αλλά είχαν και βαθιά ευλάβεια για τις λέξεις που αντέγραφαν. Η εβραϊκή λέξη που σημαίνει «αντιγραφέας» αναφέρεται στο μέτρημα και στην καταγραφή. Για να αντιληφθείτε την εξαιρετική προσοχή και ακρίβεια των αντιγραφέων, πάρτε για παράδειγμα τους Μασορίτες, αντιγραφείς των Εβραϊκών Γραφών που έζησαν μεταξύ του έκτου και του δέκατου αιώνα Κ.Χ. Σύμφωνα με τον λόγιο Τόμας Χάρτγουελ Χορν, αυτοί υπολόγιζαν «πόσες φορές απαντάται το κάθε γράμμα της [εβραϊκής] αλφαβήτου σε ολόκληρες τις Εβραϊκές Γραφές». Σκεφτείτε τι σημαίνει αυτό! Για να μην παραλείψουν ούτε ένα γράμμα, εκείνοι οι αφοσιωμένοι αντιγραφείς μετρούσαν, όχι μόνο τις λέξεις που αντέγραφαν, αλλά και τα γράμματα επίσης. Έτσι λοιπόν, σύμφωνα με υπολογισμούς ενός λογίου, λέγεται ότι κρατούσαν λογαριασμό για τα 815.140 γράμματα που υπάρχουν στις Εβραϊκές Γραφές! Αυτή η επιμελημένη προσπάθεια διασφάλιζε υψηλό επίπεδο ακρίβειας.
10. Ποιες πειστικές αποδείξεις βεβαιώνουν ότι τα εβραϊκά και τα ελληνικά κείμενα στα οποία βασίζονται οι σύγχρονες μεταφράσεις αντιπροσωπεύουν επακριβώς τα λόγια των αρχικών συγγραφέων;
10 Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πειστικές αποδείξεις που βεβαιώνουν ότι τα εβραϊκά και τα ελληνικά κείμενα στα οποία βασίζονται οι σύγχρονες μεταφράσεις αντιπροσωπεύουν με αξιοσημείωτη πιστότητα τα λόγια των αρχικών συγγραφέων. Οι αποδείξεις απαρτίζονται από χιλιάδες γραμμένα στο χέρι αντίγραφα κειμένων της Αγίας Γραφής—σύμφωνα με υπολογισμούς, 6.000 από ολόκληρες τις Εβραϊκές Γραφές ή από τμήματά τους και κάπου 5.000 από τις Χριστιανικές Γραφές στην κοινή ελληνική—τα οποία έχουν επιζήσει μέχρι τις ημέρες μας. Η προσεκτική, συγκριτική ανάλυση των πολλών χειρογράφων που υπάρχουν έχει δώσει τη δυνατότητα στους μελετητές των κειμένων να εντοπίσουν τα διάφορα λάθη των αντιγραφέων και να καθορίσουν ποιο ήταν το πρωτότυπο κείμενο. Ο λόγιος Γουίλιαμ Χ. Γκριν μπορούσε να δηλώσει τα εξής σχετικά με το κείμενο των Εβραϊκών Γραφών: «Μπορεί με πεποίθηση να λεχθεί ότι κανένα άλλο έργο της αρχαιότητας δεν μεταδόθηκε με τόση ακρίβεια». Παρόμοια εμπιστοσύνη μπορεί να δείξει κανείς στο κείμενο των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών.
11. Στο φως των εδαφίων 1 Πέτρου 1:24, 25, γιατί έχει επιζήσει η Αγία Γραφή μέχρι τις ημέρες μας;
11 Πόσο εύκολα θα μπορούσε να είχε αφανιστεί η Αγία Γραφή αν δεν υπήρχαν τα γραμμένα στο χέρι αντίγραφα τα οποία αντικατέστησαν τα πρωτότυπα, με το πολύτιμο άγγελμά τους! Υπάρχει μόνο ένας λόγος για την επιβίωσή της—ο Ιεχωβά είναι ο Διατηρητής και Προστάτης του Λόγου του. Όπως λέει η ίδια η Αγία Γραφή στα εδάφια 1 Πέτρου 1:24, 25: «Κάθε σάρκα είναι σαν χορτάρι, και όλη η δόξα της είναι σαν άνθος χορταριού· το χορτάρι ξεραίνεται και το άνθος πέφτει, αλλά τα λόγια του Ιεχωβά διαμένουν για πάντα».
Στις Ζωντανές Γλώσσες των Ανθρώπων
12. Εκτός από τους αιώνες των διαδοχικών αντιγραφών, ποιο άλλο εμπόδιο αντιμετώπισε η Αγία Γραφή;
12 Το να επιζήσει παρά τους αιώνες των διαδοχικών αντιγραφών ήταν αρκετά δύσκολο· όμως, η Αγία Γραφή αντιμετώπισε ακόμη ένα εμπόδιο—τη μετάφραση στις σύγχρονες γλώσσες. Η Αγία Γραφή πρέπει να «μιλάει» στις γλώσσες των ανθρώπων προκειμένου να «μιλήσει» στην καρδιά τους. Αλλά η μετάφραση της Αγίας Γραφής—η οποία έχει πάνω από 1.100 κεφάλαια και 31.000 εδάφια—δεν είναι εύκολο έργο. Ωστόσο, στους αιώνες που πέρασαν, αφοσιωμένοι μεταφραστές ανέλαβαν με χαρά αυτό το εγχείρημα, αντιμετωπίζοντας κατά καιρούς εμπόδια που φαινομενικά ήταν αξεπέραστα.
13, 14. (α) Ποιο πρόβλημα αντιμετώπισε ο μεταφραστής της Αγίας Γραφής Ρόμπερτ Μόφατ στην Αφρική στις αρχές του 19ου αιώνα; (β) Πώς αντέδρασαν οι άνθρωποι που μιλούσαν τη γλώσσα τσουάνα όταν έγινε διαθέσιμο στη γλώσσα τους το Ευαγγέλιο του Λουκά;
13 Σκεφτείτε, λόγου χάρη, πώς μεταφράστηκε η Αγία Γραφή στις γλώσσες της Αφρικής. Το έτος 1800 υπήρχαν μόνο γύρω στις 12 γραπτές γλώσσες σε όλη την Αφρική. Εκατοντάδες άλλες προφορικές γλώσσες δεν είχαν σύστημα γραφής. Αυτό ήταν το πρόβλημα που αντιμετώπιζε ο μεταφραστής της Αγίας Γραφής Ρόμπερτ Μόφατ. Το 1821, σε ηλικία 25 ετών, ο Μόφατ ίδρυσε μια ιεραποστολή ανάμεσα στους ιθαγενείς που μιλούσαν τη γλώσσα τσουάνα στο νότιο τμήμα της Αφρικής. Για να μάθει τη γλώσσα τους, η οποία δεν είχε σύστημα γραφής, άρχισε να ζει ανάμεσά τους. Ο Μόφατ επέμεινε και, χωρίς τη βοήθεια αλφαβηταρίων ή λεξικών, τελικά έμαθε απταίστως τη γλώσσα, επινόησε ένα σύστημα γραφής της και δίδαξε σε μερικούς Τσουάνα να διαβάζουν εκείνο το κείμενο. Το 1829, έχοντας εργαστεί οχτώ χρόνια ανάμεσα στους Τσουάνα, ολοκλήρωσε τη μετάφραση του Ευαγγελίου του Λουκά. Αργότερα είπε: «Γνώρισα άτομα που ταξίδεψαν εκατοντάδες χιλιόμετρα για να πάρουν αντίτυπα του Αγ. Λουκά. . . . Τους είδα να παίρνουν στα χέρια τους τμήματα του Αγ. Λουκά, να κλαίνε για αυτά, να τα σφίγγουν στο στήθος τους και να χύνουν δάκρυα ευγνωμοσύνης, μέχρι που χρειάστηκε να πω σε πολλούς: “Θα χαλάσετε τα βιβλία σας με τα δάκρυά σας”». Ο Μόφατ αναφέρθηκε επίσης σε έναν Αφρικανό ο οποίος είδε μερικούς ανθρώπους να διαβάζουν το Ευαγγέλιο του Λουκά και τους ρώτησε τι ήταν αυτό που κρατούσαν. «Είναι ο λόγος του Θεού», απάντησαν εκείνοι. «Μιλάει;» ρώτησε ο άνθρωπος. «Ναι», είπαν αυτοί, «μιλάει στην καρδιά».
14 Αφοσιωμένοι μεταφραστές σαν τον Μόφατ έδωσαν σε πολλούς Αφρικανούς την πρώτη τους ευκαιρία να επικοινωνήσουν γραπτώς. Ωστόσο, οι μεταφραστές έδωσαν στο λαό της Αφρικής ένα ακόμη πιο πολύτιμο δώρο—την Αγία Γραφή στη δική τους γλώσσα. Επιπλέον, ο Μόφατ εξοικείωσε τους Τσουάνα με το θεϊκό όνομα και χρησιμοποίησε αυτό το όνομα σε ολόκληρη τη μετάφρασή του.c Έτσι, οι Τσουάνα αναφέρονταν στην Αγία Γραφή ως «το στόμα του Ιεχωβά».—Ψαλμός 83:18.
15. Γιατί είναι η Αγία Γραφή ολοζώντανη σήμερα;
15 Άλλοι μεταφραστές σε διάφορα μέρη του κόσμου αντιμετώπισαν παρόμοια εμπόδια. Μερικοί μάλιστα διακινδύνευσαν την ίδια τους τη ζωή προκειμένου να μεταφράσουν την Αγία Γραφή. Σκεφτείτε το εξής: Αν η Αγία Γραφή είχε παραμείνει μόνο στην αρχαία εβραϊκή και στην κοινή ελληνική, μπορεί να είχε «πεθάνει» προ πολλού, διότι αυτές οι γλώσσες με τον καιρό ουσιαστικά ξεχάστηκαν από τις μάζες και ποτέ δεν τις έμαθαν οι άνθρωποι σε πολλά μέρη της γης. Εντούτοις, η Αγία Γραφή είναι ολοζώντανη επειδή, ανόμοια με κάθε άλλο βιβλίο, μπορεί να «μιλάει» στους ανθρώπους ανά τον κόσμο στη δική τους γλώσσα. Ως αποτέλεσμα, το άγγελμά της παραμένει «σε δράση [στους] πιστούς [της]». (1 Θεσσαλονικείς 2:13) Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ (The Jerusalem Bible) αποδίδει ως εξής αυτά τα λόγια: «Εξακολουθεί να αποτελεί ζωντανή δύναμη ανάμεσα σε εσάς που την πιστεύετε».
Άξια Εμπιστοσύνης
16, 17. (α) Για να είναι αξιόπιστη η Αγία Γραφή, ποιες αποδείξεις πρέπει να υπάρχουν; (β) Δώστε ένα παράδειγμα που να δείχνει την ειλικρίνεια του Βιβλικού συγγραφέα Μωυσή.
16 “Είναι η Αγία Γραφή πραγματικά αξιόπιστη;” μπορεί να αναρωτιούνται μερικοί. “Αναφέρεται σε ανθρώπους για τους οποίους δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έζησαν, και επίσης σε υπαρκτά μέρη καθώς και σε αληθινά γεγονότα;” Προκειμένου να την εμπιστευτούμε, θα πρέπει να υπάρχουν αποδείξεις που να πιστοποιούν ότι γράφτηκε από προσεκτικούς, ειλικρινείς συγγραφείς. Ερχόμαστε έτσι σε έναν άλλο λόγο για τον οποίο θα πρέπει να εξετάσουμε την Αγία Γραφή: Υπάρχουν βάσιμες αποδείξεις που πιστοποιούν ότι είναι ακριβής και αξιόπιστη.
17 Οι ειλικρινείς συγγραφείς θα κατέγραφαν όχι μόνο τις επιτυχίες τους αλλά και τις αποτυχίες τους, όχι μόνο τα δυνατά σημεία αλλά και τα αδύνατα. Οι συγγραφείς της Αγίας Γραφής επέδειξαν αυτή την αναζωογονητική ειλικρίνεια. Αναλογιστείτε, λόγου χάρη, την ευθύτητα του Μωυσή. Ανάμεσα στα όσα κατέγραψε με ειλικρίνεια ήταν η προσωπική του έλλειψη ευγλωττίας, η οποία κατά την άποψή του τον καθιστούσε ακατάλληλο να είναι ηγέτης του Ισραήλ (Έξοδος 4:10)· το σοβαρό λάθος που έκανε και το οποίο εμπόδισε την είσοδό του στην Υποσχεμένη Γη (Αριθμοί 20:9-12· 27:12-14)· η παρεκτροπή του αδελφού του, του Ααρών, ο οποίος συνεργάστηκε με τους στασιαστικούς Ισραηλίτες φτιάχνοντας το άγαλμα ενός χρυσού μοσχαριού (Έξοδος 32:1-6)· ο στασιασμός της αδελφής του, της Μαριάμ, και η ταπεινωτική τιμωρία της (Αριθμοί 12:1-3, 10)· η ανίερη στάση των ανιψιών του, Ναδάβ και Αβιού (Λευιτικό 10:1, 2)· και τα επανειλημμένα παράπονα και οι γογγυσμοί του ίδιου του λαού του Θεού. (Έξοδος 14:11, 12· Αριθμοί 14:1-10) Δεν υποδηλώνει αυτή η ειλικρινής, ξεκάθαρη καταγραφή γνήσιο ενδιαφέρον για την αλήθεια; Εφόσον οι συγγραφείς της Αγίας Γραφής ήταν διατεθειμένοι να καταγράψουν αρνητικές πληροφορίες σχετικά με τα αγαπημένα τους πρόσωπα, το λαό τους, ακόμη και τον εαυτό τους, δεν υπάρχει εύλογη αιτία να εμπιστευτούμε τα συγγράμματά τους;
18. Τι επικυρώνει την αξιοπιστία των συγγραμμάτων των Βιβλικών συγγραφέων;
18 Και η συνέπεια των Βιβλικών συγγραφέων επικυρώνει επίσης την αξιοπιστία των συγγραμμάτων τους. Είναι αληθινά αξιοσημείωτο το ότι 40 άνθρωποι που έγραψαν σε διάστημα περίπου 1.600 ετών συμφωνούν μεταξύ τους, ακόμη και σε μικρολεπτομέρειες. Εντούτοις, αυτή η αρμονία δεν είναι τόσο προσεκτικά καταστρωμένη ώστε να εγείρει υποψίες για συμπαιγνία. Απεναντίας, υπάρχει καταφανής έλλειψη προσχεδίασης στη συμφωνία των διαφόρων λεπτομερειών· πολλές φορές η αρμονία είναι σαφώς συμπτωματική.
19. Πώς αποκαλύπτουν οι αφηγήσεις των Ευαγγελίων σχετικά με τη σύλληψη του Ιησού μια συμφωνία η οποία σαφώς δεν είναι σκόπιμη;
19 Για να το δούμε αυτό με παράδειγμα, ας αναλογιστούμε ένα περιστατικό που έλαβε χώρα τη νύχτα της σύλληψης του Ιησού. Και οι τέσσερις συγγραφείς των Ευαγγελίων αναφέρουν ότι κάποιος από τους μαθητές τράβηξε το σπαθί του και χτύπησε ένα δούλο του αρχιερέα, κόβοντάς του το αφτί. Μόνο ο Λουκάς, όμως, μας λέει ότι ο Ιησούς «άγγιξε το αφτί και τον γιάτρεψε». (Λουκάς 22:51) Αλλά αυτό δεν θα περιμέναμε από το συγγραφέα που ήταν γνωστός ως «ο αγαπητός γιατρός»; (Κολοσσαείς 4:14) Η αφήγηση του Ιωάννη μάς λέει ότι, από όλους τους παρόντες μαθητές, εκείνος που κρατούσε το σπαθί ήταν ο Πέτρος—γεγονός το οποίο δεν προξενεί έκπληξη αν λάβουμε υπόψη την τάση που είχε ο Πέτρος να είναι επιπόλαιος και παρορμητικός. (Ιωάννης 18:10· παράβαλε Ματθαίος 16:22, 23 και Ιωάννης 21:7, 8.) Ο Ιωάννης αναφέρει και άλλη μια φαινομενικά περιττή λεπτομέρεια: «Το όνομα του δούλου ήταν Μάλχος». Γιατί μόνο ο Ιωάννης αναφέρει το όνομα αυτού του ανθρώπου; Η εξήγηση παρέχεται από ένα δευτερεύον στοιχείο το οποίο αναφέρεται απλώς παρεμπιπτόντως στην αφήγηση του Ιωάννη και μόνο—ο Ιωάννης «ήταν γνωστός του αρχιερέα». Ήταν επίσης γνωστός στο σπιτικό του αρχιερέα· οι δούλοι τον γνώριζαν και εκείνος τους γνώριζε.d (Ιωάννης 18:10, 15, 16) Ήταν επόμενο, λοιπόν, να αναφέρει ο Ιωάννης το όνομα του τραυματισμένου άντρα και να μην το αναφέρουν οι υπόλοιποι συγγραφείς των Ευαγγελίων, για τους οποίους προφανώς ήταν ξένος. Η συμφωνία ανάμεσα σε όλες αυτές τις λεπτομέρειες είναι αξιοσημείωτη αλλά σαφώς όχι σκόπιμη. Υπάρχουν δεκάδες παρόμοια παραδείγματα σε ολόκληρη την Αγία Γραφή.
20. Τι χρειάζεται να γνωρίζουν για την Αγία Γραφή τα άτομα που έχουν ειλικρινή καρδιά;
20 Μπορούμε λοιπόν να εμπιστευόμαστε την Αγία Γραφή; Απόλυτα! Η ειλικρίνεια των Βιβλικών συγγραφέων και η εσωτερική συνέπεια της Αγίας Γραφής τη χαρακτηρίζουν ξεκάθαρα ως αληθινή. Τα άτομα που έχουν ειλικρινή καρδιά χρειάζεται να γνωρίζουν ότι μπορούν να εμπιστεύονται την Αγία Γραφή, διότι είναι ο εμπνευσμένος Λόγος του “Ιεχωβά, του Θεού της αλήθειας”. (Ψαλμός 31:5) Υπάρχουν και άλλοι λόγοι για τους οποίους η Αγία Γραφή είναι ένα βιβλίο για όλους τους ανθρώπους, όπως θα αναλύσει το επόμενο άρθρο.
[Υποσημειώσεις]
a Με βάση στοιχεία που δημοσιεύτηκαν από τις Ενωμένες Βιβλικές Εταιρίες.
b Στη διάρκεια της δεύτερης φυλάκισής του στη Ρώμη, ο Παύλος ζήτησε από τον Τιμόθεο να φέρει «τους ρόλους, ιδιαίτερα τις περγαμηνές». (2 Τιμόθεο 4:13) Ο Παύλος πιθανώς ζητούσε κάποια τμήματα των Εβραϊκών Γραφών για να μπορεί να τα μελετάει ενόσω βρισκόταν στη φυλακή. Η φράση «ιδιαίτερα τις περγαμηνές» μπορεί να υπονοεί ότι περιλαμβάνονταν ρόλοι και από πάπυρο και από περγαμηνή.
c Το 1838, ο Μόφατ ολοκλήρωσε μια μετάφραση των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών. Με τη βοήθεια ενός συνεργάτη του, τέλειωσε τη μετάφραση των Εβραϊκών Γραφών το 1857.
d Το γεγονός ότι ο Ιωάννης γνώριζε τον αρχιερέα και το σπιτικό του καταδεικνύεται ακόμη περισσότερο στη συνέχεια της αφήγησης. Όταν ένας άλλος δούλος του αρχιερέα κατηγορεί τον Πέτρο ότι είναι μαθητής του Ιησού, ο Ιωάννης εξηγεί πως αυτός ο δούλος ήταν «συγγενής εκείνου του οποίου ο Πέτρος έκοψε το αφτί».—Ιωάννης 18:26.
Πώς θα Απαντούσατε;
◻ Γιατί θα έπρεπε να αναμένουμε ότι η Αγία Γραφή θα ήταν το πιο ευπρόσιτο βιβλίο στον κόσμο;
◻ Ποιες αποδείξεις πιστοποιούν ότι η Αγία Γραφή έχει διατηρηθεί με ακρίβεια;
◻ Ποια εμπόδια αντιμετώπισαν εκείνοι που μετέφρασαν την Αγία Γραφή;
◻ Τι επικυρώνει την αξιοπιστία των συγγραμμάτων της Αγίας Γραφής;