Καλά Παραδείγματα​—Ωφελείστε από Αυτά;

«ΓΙΝΑΤΕ παράδειγμα για όλους τους πιστούς στη Μακεδονία και στην Αχαΐα». Ο απόστολος Παύλος έγραψε αυτά τα λόγια στους πιστούς Χριστιανούς που ζούσαν στη Θεσσαλονίκη. Το παράδειγμα που έθεταν για τους ομοπίστους τους ήταν πράγματι αξιέπαινο. Ωστόσο, οι ίδιοι οι Θεσσαλονικείς ανταποκρίνονταν στο παράδειγμα που είχαν θέσει ο Παύλος και οι συνεργάτες του. Ο Παύλος είπε: «Τα καλά νέα που κηρύττουμε δεν παρουσιάστηκαν ανάμεσά σας μόνο με λόγο αλλά και με δύναμη και με άγιο πνεύμα και ισχυρή πεποίθηση, καθώς γνωρίζετε τι είδους άνθρωποι γίναμε προς εσάς για χάρη σας· και εσείς γίνατε μιμητές δικοί μας».​—1 Θεσσαλονικείς 1:5-7.

Ναι, ο Παύλος δεν έκανε μόνο κηρύγματα. Η ίδια του η ζωή ήταν ένα κήρυγμα​—ένα παράδειγμα πίστης, υπομονής και αυτοθυσίας. Γι’ αυτό, ο Παύλος και οι συνεργάτες του αποτελούσαν ισχυρή επιρροή στη ζωή των Θεσσαλονικέων, υποκινώντας τους να δεχτούν την αλήθεια «κάτω από πολλή θλίψη». Σε καμιά περίπτωση, όμως, δεν ήταν ο Παύλος και οι συνεργάτες του η μόνη θετική επιρροή πάνω σε εκείνους τους πιστούς. Το παράδειγμα άλλων που υπέμειναν θλίψη ήταν επίσης ενθαρρυντικό. Ο Παύλος έγραψε στους Θεσσαλονικείς: «Γίνατε μιμητές, αδελφοί, των εκκλησιών του Θεού που βρίσκονται στην Ιουδαία σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού, επειδή και εσείς αρχίσατε να υποφέρετε στα χέρια των συμπατριωτών σας τα ίδια που υποφέρουν και αυτοί στα χέρια των Ιουδαίων».​—1 Θεσσαλονικείς 2:14.

Χριστός Ιησούς—Το Πρώτιστο Υπόδειγμα

Αν και ο ίδιος ο Παύλος είχε θέσει ένα παράδειγμα άξιο μίμησης, δεν παρέλειψε να υποδείξει τον Ιησού Χριστό ως το κυριότερο παράδειγμα που πρέπει να ακολουθούν οι Χριστιανοί. (1 Θεσσαλονικείς 1:6) Ο Χριστός ήταν και είναι το πρώτιστο Υπόδειγμά μας. Ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Σε αυτή την πορεία κληθήκατε, επειδή και ο Χριστός υπέφερε για εσάς, αφήνοντάς σας υπόδειγμα για να ακολουθήσετε τα ίχνη του πιστά».​—1 Πέτρου 2:21.

Εντούτοις, ο Ιησούς τερμάτισε τη ζωή του ως άνθρωπος πριν από σχεδόν 2.000 χρόνια. Τώρα «κατοικεί σε απρόσιτο φως» ως αθάνατο πνευματικό πλάσμα. Γι’ αυτό, “κανείς από τους ανθρώπους δεν τον έχει δει ούτε μπορεί να τον δει”. (1 Τιμόθεο 6:16) Πώς μπορούμε, λοιπόν, να τον μιμηθούμε; Ένας τρόπος είναι με το να μελετούμε τις τέσσερις Γραφικές αφηγήσεις για τη ζωή του Ιησού. Τα Ευαγγέλια παρέχουν ενόραση στην προσωπικότητά του, στην πορεία της ζωής του και στη «διανοητική στάση» του. (Φιλιππησίους 2:5-8) Επιπρόσθετη ενόραση μπορούμε να αποκτήσουμε μελετώντας προσεκτικά το βιβλίο Ο Μεγαλύτερος Άνθρωπος που Έζησε Ποτέ, το οποίο αναλύει τα γεγονότα της ζωής του Ιησού με πολλές λεπτομέρειες και με χρονολογική σειρά.a

Το αυτοθυσιαστικό παράδειγμα του Ιησού άσκησε ισχυρή επίδραση στον απόστολο Παύλο, ο οποίος είπε στους Χριστιανούς της Κορίνθου: «Εγώ δε με μεγάλη ευχαρίστηση θα δαπανήσω και θα δαπανηθώ εντελώς για τις ψυχές σας». (2 Κορινθίους 12:15) Τι χριστοειδής στάση! Καθώς συλλογιζόμαστε το τέλειο παράδειγμα του Χριστού, θα πρέπει και εμείς να υποκινούμαστε να τον μιμούμαστε με τη δική μας πορεία ζωής.

Λόγου χάρη, ο Ιησούς μάς δίδαξε ότι θα πρέπει να βασιζόμαστε στην υπόσχεση που δίνει ο Θεός να παρέχει τα αναγκαία από υλική άποψη. Αλλά δεν αρκέστηκε σε αυτό. Εκδήλωνε αυτή την πίστη και την πεποίθηση στον Ιεχωβά καθημερινά. Είπε: «Οι αλεπούδες έχουν φωλιές και τα πουλιά του ουρανού έχουν τόπους να κουρνιάσουν, αλλά ο Γιος του ανθρώπου δεν έχει πουθενά να γείρει το κεφάλι του». (Ματθαίος 6:25· 8:20) Μήπως οι ανησυχίες για τα υλικά πράγματα κυριαρχούν στις σκέψεις και στις ενέργειές σας; Ή πιστοποιεί η ζωή σας ότι επιζητείτε πρώτα τη Βασιλεία; Και τι θα λεχθεί για τη στάση σας απέναντι στην υπηρεσία του Ιεχωβά; Μοιάζει με αυτήν που είχε το Υπόδειγμά μας, ο Ιησούς; Η Γραφή δείχνει ότι ο Ιησούς δεν κήρυττε απλώς το ζήλο, αλλά εκδήλωνε φλογερό ζήλο σε πολλές περιπτώσεις. (Ιωάννης 2:14-17) Επιπλέον, τι θαυμάσιο παράδειγμα έθεσε ο Ιησούς όσον αφορά την αγάπη! Μάλιστα θυσίασε την ίδια του τη ζωή για τους μαθητές του! (Ιωάννης 15:13) Μιμείστε εσείς τον Ιησού δείχνοντας αγάπη στους Χριστιανούς αδελφούς σας; Ή μήπως επιτρέπετε στις ατέλειες μερικών να παρεμποδίζουν την αγάπη σας για αυτούς;

Καθώς αγωνιζόμαστε να ακολουθούμε το παράδειγμα του Χριστού, πολλές φορές θα αποτυχαίνουμε. Αλλά ο Ιεχωβά ασφαλώς ευαρεστείται όταν προσπαθούμε να “ντυθούμε τον Κύριο Ιησού Χριστό”.​—Ρωμαίους 13:14.

«Παραδείγματα για το Ποίμνιο»

Υπάρχουν άτομα στην εκκλησία σήμερα τα οποία μπορούν να αποτελέσουν παραδείγματα για εμάς; Βεβαίως υπάρχουν! Οι αδελφοί που βρίσκονται σε διορισμένες θέσεις ευθύνης πρέπει ιδιαίτερα να δίνουν το παράδειγμα. Ο Παύλος είπε στον Τίτο, που υπηρετούσε τις εκκλησίες στην Κρήτη και διόριζε επισκόπους, ότι ο κάθε διορισμένος πρεσβύτερος πρέπει να είναι «ακατηγόρητος». (Τίτο 1:5, 6) Ο απόστολος Πέτρος, παρόμοια, νουθέτησε τους «πρεσβυτέρους» να γίνονται «παραδείγματα για το ποίμνιο». (1 Πέτρου 5:1-3) Και τι θα λεχθεί για εκείνους που υπηρετούν ως διακονικοί υπηρέτες; Αυτοί πρέπει επίσης να είναι «άντρες που διακονούν με καλό τρόπο».​—1 Τιμόθεο 3:13.

Ασφαλώς, δεν είναι ρεαλιστικό να αναμένουμε ότι κάθε πρεσβύτερος ή διακονικός υπηρέτης θα είναι εξαιρετικά επιδέξιος σε κάθε πτυχή της Χριστιανικής διακονίας. Ο Παύλος είπε στους Χριστιανούς της Ρώμης: «Έχουμε χαρίσματα που διαφέρουν σύμφωνα με την παρ’ αξία καλοσύνη που μας έχει δοθεί». (Ρωμαίους 12:6) Κάθε αδελφός ξεχωρίζει σε διαφορετικό τομέα. Δεν είναι λογικό να αναμένουμε ότι οι πρεσβύτεροι θα κάνουν και θα λένε το καθετί με τέλειο τρόπο. «Όλοι σφάλλουμε πολλές φορές», λέει η Γραφή στο εδάφιο Ιακώβου 3:2. «Αν κάποιος δεν σφάλλει σε λόγο, αυτός είναι τέλειος άντρας, ικανός να χαλιναγωγήσει και όλο το σώμα του». Παρά τις ατέλειές τους, όμως, οι πρεσβύτεροι μπορούν, όπως ο Τιμόθεος, “να γίνουν παραδείγματα για τους πιστούς σε ομιλία, σε διαγωγή, σε αγάπη, σε πίστη, σε αγνότητα”. (1 Τιμόθεο 4:12) Όταν οι πρεσβύτεροι το κάνουν αυτό, τα μέλη του ποιμνίου θα εφαρμόζουν πρόθυμα τη νουθεσία του εδαφίου Εβραίους 13:7: «Να θυμάστε εκείνους που αναλαμβάνουν την ηγεσία μεταξύ σας, . . . και καθώς συλλογίζεστε την έκβαση της διαγωγής τους, να μιμείστε την πίστη τους».

Άλλα Σύγχρονα Παραδείγματα

Τις τελευταίες δεκαετίες, αναρίθμητα άλλα άτομα έχουν αποδειχτεί καλά παραδείγματα. Τι θα λεχθεί για τους χιλιάδες αυτοθυσιαστικούς ιεραποστόλους οι οποίοι “άφησαν σπίτια ή αδελφούς ή αδελφές ή πατέρα ή μητέρα ή παιδιά ή κτήματα” προκειμένου να εκπληρώσουν τη Χριστιανική αποστολή σε ξένους αγρούς; (Ματθαίος 19:29) Σκεφτείτε, επίσης, τους περιοδεύοντες επισκόπους και τις συζύγους τους, τους άντρες και τις γυναίκες που υπηρετούν ως εθελοντές στα γραφεία της Εταιρίας Σκοπιά καθώς και τους σκαπανείς που διακονούν τις εκκλησίες. Μπορούν τέτοια παραδείγματα να υποκινήσουν άλλους; Ένας Χριστιανός ευαγγελιστής στην Ασία θυμάται κάποιον ιεραπόστολο από την όγδοη τάξη της Βιβλικής Σχολής Γαλαάδ της Σκοπιάς. Είπε ότι αυτός ο πιστός αδελφός ήταν «πρόθυμος να αντιμετωπίσει τα σμήνη των κουνουπιών και την αποπνικτική υγρασία. . . . Ακόμη πιο εντυπωσιακή, όμως, ήταν η ικανότητα που είχε να κάνει παρουσιάσεις στην κινεζική και στη μαλαϊκή, αν και καταγόταν από την Αγγλία». Ποια επίδραση είχε αυτό το καλό παράδειγμα; Ο αδελφός είπε: «Η ηρεμία και η πεποίθησή του μου εμφύτευσαν την επιθυμία να γίνω ιεραπόστολος όταν θα μεγάλωνα». Δεν μας εκπλήσσει καθόλου το ότι αυτός ο αδελφός έγινε πράγματι ιεραπόστολος.

Το Ευρετήριο Εκδόσεων Σκοπιάς περιέχει ένα μακρύ κατάλογο βιογραφιών που έχουν εμφανιστεί στα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! Αυτές οι ιστορίες αφορούν άτομα τα οποία εγκατέλειψαν κοσμικές σταδιοδρομίες και στόχους, υπερνίκησαν αδυναμίες, έκαναν τεράστιες αλλαγές στην προσωπικότητά τους, διατήρησαν θετική διάθεση παρά τις αντιξοότητες και εκδήλωσαν φιλοπονία, υπομονή, οσιότητα, ταπεινοφροσύνη και πνεύμα αυτοθυσίας. Κάποια αναγνώστρια έγραψε σχετικά με αυτές τις αφηγήσεις: «Συμβάλλουν στο να γίνομαι μια πιο ταπεινή και ευγνώμων Χριστιανή, καθώς διαβάζω τι έχουν περάσει άλλοι, και με βοηθούν να μην έχω μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου και να μην είμαι ιδιοτελής».

Επιπλέον, μην ξεχνάτε τα καλά παραδείγματα που υπάρχουν στη δική σας εκκλησία: οικογενειάρχες που φροντίζουν αδιάκοπα για τις υλικές και τις πνευματικές ανάγκες των οικογενειών τους, αδελφές​—μεταξύ αυτών και μεμονωμένες μητέρες—​οι οποίες αντιμετωπίζουν τις πιέσεις της ανατροφής παιδιών ενώ παράλληλα έχουν ενεργή συμμετοχή στη διακονία, ηλικιωμένα και ανάπηρα άτομα που συνεχίζουν να είναι πιστά παρά την αυξανόμενη αδυναμία και την επιδεινούμενη υγεία. Δεν υποκινείστε από τέτοια παραδείγματα;

Ομολογουμένως, ο κόσμος είναι γεμάτος κακά παραδείγματα. (2 Τιμόθεο 3:13) Εντούτοις, προσέξτε την προτροπή του Παύλου προς τους Χριστιανούς που ζούσαν στην Ιουδαία. Αφού αναφέρθηκε στην υποδειγματική συμπεριφορά πολλών αντρών και γυναικών πίστης της αρχαιότητας, ο απόστολος Παύλος τούς παρότρυνε: «Έτσι λοιπόν, επειδή έχουμε ένα τόσο μεγάλο σύννεφο μαρτύρων που μας περιβάλλει, ας . . . τρέχουμε [και εμείς] με υπομονή τον αγώνα που έχει τεθεί μπροστά μας, καθώς αποβλέπουμε έντονα στον Πρώτιστο Παράγοντα και Τελειοποιητή της πίστης μας, τον Ιησού». (Εβραίους 12:1, 2) Οι Χριστιανοί σήμερα περιβάλλονται και αυτοί από ένα «μεγάλο σύννεφο» καλών παραδειγμάτων​—αρχαίων και σύγχρονων. Ωφελείστε πραγματικά από αυτά; Μπορείτε να ωφελείστε αν είστε αποφασισμένοι να γίνεστε “μιμητές, όχι του κακού, αλλά του καλού”.​—3 Ιωάννη 11.

[Υποσημείωση]

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 20]

Δεν είναι ρεαλιστικό να αναμένουμε ότι κάθε πρεσβύτερος ή διακονικός υπηρέτης θα είναι εξαιρετικά επιδέξιος σε κάθε πτυχή της Χριστιανικής διακονίας

[Εικόνες στη σελίδα 21]

Οι πρεσβύτεροι πρέπει να είναι «παραδείγματα για το ποίμνιο»