Εκθέσεις από Διαγγελείς της Βασιλείας
Ο Ιεχωβά Προσφέρει στο Λαό του Τόπο Ανάπαυσης
Η ΘΕΑ ενός σκιασμένου χώρου ανάπαυσης σε κάποιο ορεινό μονοπάτι φέρνει μεγάλη ευχαρίστηση στον κουρασμένο ταξιδιώτη. Στο Νεπάλ, τέτοιοι χώροι ανάπαυσης ονομάζονται τσαούταρα. Ένα συνηθισμένο τσαούταρα μπορεί να διαμορφωθεί δίπλα σε κάποιο θαλερό δέντρο μπανιάν, όπου μπορεί κανείς να βρει σκιά και να κάτσει για να ξεκουραστεί. Η διαμόρφωση ενός τέτοιου χώρου αποτελεί πράξη καλοσύνης, και οι περισσότεροι δωρητές παραμένουν ανώνυμοι.
Εμπειρίες από το Νεπάλ δείχνουν πώς ο Ιεχωβά Θεός έχει γίνει Πηγή χαράς και πνευματικής αναζωογόνησης για πολλούς κουρασμένους «ταξιδιώτες» αυτού του συστήματος πραγμάτων.—Ψαλμός 23:2.
• Η Λιλ Κουμάρι ζει στην όμορφη πόλη Ποχάρα, η οποία έχει καταπληκτική θέα στα χιονοσκέπαστα Ιμαλάια Όρη. Παρ’ όλα αυτά, γεμάτη ανησυχία για την οικονομική κατάσταση της οικογένειάς της, πίστευε ότι δεν υπήρχε κάτι στο οποίο να ελπίζει. Όταν την επισκέφτηκε μια Μάρτυρας του Ιεχωβά, συγκινήθηκε από τη λαμπρή ελπίδα της Γραφής και ζήτησε αμέσως να κάνει οικιακή Γραφική μελέτη.
Μολονότι η Λιλ Κουμάρι απολάμβανε τη μελέτη, δεν ήταν εύκολο να συνεχίσει, εξαιτίας της έντονης οικογενειακής εναντίωσης. Αλλά δεν εγκατέλειψε τις προσπάθειες. Παρακολουθούσε τακτικά τις Χριστιανικές συναθροίσεις και εφάρμοζε αυτά που μάθαινε, ιδιαίτερα σε σχέση με την υποταγή της συζύγου. Ως αποτέλεσμα, ο σύζυγός της και η μητέρα της κατάλαβαν ότι η Γραφική μελέτη της Λιλ Κουμάρι ωφελούσε όλη την οικογένεια.
Ο σύζυγός της και μερικοί συγγενείς μελετούν τώρα το Λόγο του Θεού. Σε μια πρόσφατη συνέλευση που έγινε στην Ποχάρα, η Λιλ Κουμάρι απόλαυσε το πρόγραμμα μαζί με 15 συγγενείς της. Η ίδια λέει: «Το σπιτικό μου έχει γίνει τόπος ανάπαυσης επειδή η οικογένειά μας είναι τώρα ενωμένη στην αληθινή λατρεία, και εγώ έχω βρει αληθινή ειρήνη διάνοιας».
• Αν και οι διακρίσεις με βάση τις κάστες απαγορεύονται στο Νεπάλ, η νοοτροπία αυτή εξακολουθεί να ασκεί ισχυρή επιρροή στον τρόπο ζωής των ανθρώπων. Ως εκ τούτου, πολλοί ενδιαφέρονται για όσα έχει να πει η Γραφή σχετικά με την ισότητα και την απροσωποληψία. Όταν η Σούρια Μάγια έμαθε ότι «ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης», η δική της ζωή και η ζωή της οικογένειάς της άλλαξαν πολύ.—Πράξεις 10:34.
Οι αδικίες εξαιτίας των διακρίσεων και το φορτίο των βαθιά ριζωμένων παραδόσεων και εθίμων έθλιβαν τη Σούρια Μάγια. Καθώς ήταν θρησκευόμενο άτομο, ζητούσε επί χρόνια βοήθεια από τα είδωλα τα οποία λάτρευε ως θεούς. Αλλά οι προσευχές της έμεναν αναπάντητες. Μια ημέρα, ενώ εκλιπαρούσε για βοήθεια, την πλησίασε η εξάχρονη εγγονή της, η Μπαμπίτα, και τη ρώτησε: «Γιατί ζητάς βοήθεια από τα είδωλα που δεν μπορούν να κάνουν τίποτα;»
Όπως αποδείχτηκε, η μητέρα της Μπαμπίτα μελετούσε τη Γραφή με μια Μάρτυρα του Ιεχωβά. Η Μπαμπίτα προσκάλεσε γεμάτη ενθουσιασμό τη γιαγιά της σε μια Χριστιανική συνάθροιση. Όταν η Σούρια Μάγια πήγε, εξεπλάγη βλέποντας ανθρώπους από διαφορετικές κάστες να απολαμβάνουν ο ένας τη συντροφιά του άλλου χωρίς καμία προκατάληψη. Αμέσως ζήτησε να κάνει οικιακή Γραφική μελέτη. Αν και το αποτέλεσμα ήταν να την αποφεύγουν οι γείτονές της, εκείνη δεν αποκαρδιώθηκε. Ούτε επέτρεψε στην περιορισμένη της ικανότητα για ανάγνωση και γραφή να την εμποδίσει να κάνει πνευματική πρόοδο.
Πέρασαν οχτώ χρόνια, και έξι μέλη της οικογένειάς της, συμπεριλαμβανομένου του συζύγου της και τριών παιδιών της, έχουν γίνει Μάρτυρες του Ιεχωβά. Η Σούρια Μάγια είναι τώρα ολοχρόνια διάκονος, τακτική σκαπάνισσα, και χαίρεται να βοηθάει άλλους να κατευθυνθούν στον αληθινό τόπο ανάπαυσης που μόνο ο Ιεχωβά μπορεί να προσφέρει, και έτσι να απαλλαχτούν από τα δυσβάσταχτα φορτία τους.