Οι Καλοί Γείτονες Αποτελούν Κεφάλαιο

«Είναι καλύτερος ο γείτονας που βρίσκεται κοντά παρά ο αδελφός που βρίσκεται μακριά».​—Παροιμίες 27:10.

ΚΑΠΟΙΟΣ λόγιος του πρώτου αιώνα Κ.Χ. ρώτησε τον Ιησού: «Ποιος είναι . . . ο πλησίον μου;» Απαντώντας, ο Ιησούς δεν του είπε ποιος ήταν ο πλησίον του, δηλαδή ο γείτονάς του, αλλά τι κάνει κάποιον πραγματικό πλησίον. Πιθανότατα γνωρίζετε την παραβολή του Ιησού. Σε πολλούς είναι γνωστή ως η παραβολή του καλού Σαμαρείτη και βρίσκεται καταγραμμένη στο Ευαγγέλιο του Λουκά. Παρακολουθήστε πώς αφηγήθηκε την ιστορία ο Ιησούς:

«Κάποιος άνθρωπος κατέβαινε από την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ και έπεσε σε ληστές οι οποίοι, αφού τον γύμνωσαν και του έδωσαν χτυπήματα, έφυγαν αφήνοντάς τον μισοπεθαμένο. Κατά σύμπτωση, κάποιος ιερέας κατέβαινε από εκείνον το δρόμο, αλλά όταν τον είδε προσπέρασε από την απέναντι πλευρά. Παρόμοια, και ένας Λευίτης, όταν κατέβηκε σε αυτόν τον τόπο και τον είδε, προσπέρασε από την απέναντι πλευρά. Αλλά κάποιος Σαμαρείτης που ταξίδευε στο δρόμο ήρθε προς το μέρος του και όταν τον είδε ένιωσε ευσπλαχνία. Τον πλησίασε, λοιπόν, και έδεσε τα τραύματά του, βάζοντας πάνω τους λάδι και κρασί. Κατόπιν τον ανέβασε στο ζώο του και τον έφερε σε κάποιο πανδοχείο και τον φρόντισε. Και την επόμενη ημέρα έβγαλε δύο δηνάρια, τα έδωσε στον πανδοχέα και είπε: “Φρόντισέ τον, και ό,τι δαπανήσεις επιπλέον θα σου το ξεπληρώσω εγώ όταν επιστρέψω εδώ”. Ποιος από αυτούς τους τρεις σου φαίνεται ότι έκανε τον εαυτό του πλησίον στον άνθρωπο που έπεσε στους ληστές;»​—Λουκάς 10:29-36.

Εκείνος ο λόγιος προφανώς συνέλαβε το σημείο. Χωρίς δισταγμό προσδιόρισε σωστά αυτόν που αποδείχτηκε πλησίον στον τραυματία: «Εκείνος που ενήργησε με έλεος προς αυτόν». Ο Ιησούς τότε του είπε: «Πήγαινε και κάνε και εσύ το ίδιο». (Λουκάς 10:37) Τι ισχυρό παράδειγμα σχετικά με το τι σημαίνει να είναι κάποιος πραγματικός πλησίον​—πραγματικός γείτονας! Η παραβολή του Ιησού μπορεί μάλιστα να μας υποκινήσει να αναρωτηθούμε: “Τι είδους γείτονας είμαι εγώ; Μήπως επηρεάζει η φυλετική ή η εθνική μου προέλευση την κρίση μου όσον αφορά το ποιοι είναι οι πλησίον μου; Μήπως αυτοί οι παράγοντες περιορίζουν την υποχρέωση που έχω να βοηθάω όποιον συνάνθρωπό μου βλέπω να αντιμετωπίζει προβλήματα; Καταβάλλω ιδιαίτερες προσπάθειες για να αποδεικνύομαι καλός γείτονας;”

Από Πού να Αρχίσουμε;

Αν αισθανόμαστε την ανάγκη να βελτιωθούμε σε αυτόν τον τομέα, πρέπει να αρχίσουμε από τη διανοητική μας στάση. Το ενδιαφέρον μας χρειάζεται να εστιαστεί στο να είμαστε καλοί γείτονες. Αυτό μπορεί να συμβάλει στο να έχουμε επίσης καλούς γείτονες. Πριν από σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια, ο Ιησούς τόνισε αυτή τη σπουδαία αρχή των ανθρώπινων σχέσεων στη φημισμένη Επί του Όρους Ομιλία του, λέγοντας: «Όλα όσα θέλετε, λοιπόν, να κάνουν σε εσάς οι άνθρωποι πρέπει και εσείς, παρόμοια, να κάνετε σε αυτούς». (Ματθαίος 7:12) Το να φέρεστε στους άλλους με σεβασμό, αξιοπρέπεια και καλοσύνη τούς παρακινεί να σας φέρονται με τον ίδιο τρόπο.

Στο άρθρο «Να Αγαπάτε τη Γειτονιά Σας», το οποίο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Το Έθνος από το 1865 (The Nation Since 1865), η δημοσιογράφος και συγγραφέας Λίζε Φούντερμπουργκ ανέφερε μερικά απλά πράγματα που μπορούν να προάγουν το αίσθημα ενδιαφέροντος ανάμεσα στους γείτονες. Έγραψε: «Θα ήθελα . . . να υπάρχει προσωπική επαφή ανάμεσα στους ανθρώπους που να εκφράζεται με αναρίθμητες μικρές χάρες τις οποίες μπορεί να κάνει ο ένας γείτονας για τον άλλον​—να του φέρνει την εφημερίδα, να του προσέχει τα παιδιά, να του αγοράζει κάτι που έχει ανάγκη. Θα ήθελα να υπάρχει τέτοια οικειότητα μέσα σε έναν ολοένα και πιο αποξενωμένο κόσμο, όπου οι ανθρώπινες κοινότητες γίνονται όλο και πιο ευάλωτες λόγω του φόβου και του εγκλήματος». Κατόπιν προσθέτει: «Από κάπου πρέπει να αρχίσετε. Και αυτό θα μπορούσε να είναι κάλλιστα η διπλανή πόρτα».

Το περιοδικό Κανέιντιαν Τζεογκράφικ (Canadian Geographic) ανέφερε επίσης ένα χρήσιμο σημείο που μπορεί να βοηθήσει τους γείτονες να αναπτύξουν υγιή στάση ο ένας προς τον άλλον. Η συγγραφέας Μάρνι Τζάκσον παρατήρησε: «Τους γείτονες, όπως και την οικογένεια, δεν έχετε πάντοτε την ευκαιρία να τους επιλέξετε στη ζωή σας. Οι σχέσεις απαιτούν λεπτότητα, ευγένεια και ανεκτικότητα».

Καλοί Γείτονες​—Γενναιόδωροι Δότες

Είναι αλήθεια ότι πολλοί από εμάς ίσως αισθανόμαστε άβολα να πλησιάζουμε τους γείτονες. Ίσως να φαίνεται πολύ πιο εύκολο να αποφεύγουμε την επαφή και να απομονωνόμαστε. Ωστόσο, η Γραφή λέει ότι «υπάρχει περισσότερη ευτυχία στο να δίνει κανείς παρά στο να λαβαίνει». (Πράξεις 20:35) Επομένως, ο καλός γείτονας επιδιώκει να καταβάλλει προσπάθειες για να γνωριστεί με τους ανθρώπους γύρω του. Αν και αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι θέλει να αναπτύξει στενές φιλίες, κάνει τον κόπο να ανταλλάσσει μερικές κουβέντες από καιρό σε καιρό, πιθανώς αρχίζοντας με ένα φιλικό χαμόγελο ή νεύμα.

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, οι «αναρίθμητες μικρές χάρες» τις οποίες μπορεί να κάνει ο ένας γείτονας για τον άλλον είναι αυτές που έχουν πραγματική σημασία για την εδραίωση και τη διατήρηση φιλικών σχέσεων. Άρα λοιπόν, είναι καλό να επιζητείτε να κάνετε μικρές πράξεις καλοσύνης για κάποιον γείτονα, επειδή αυτό θα προάγει συχνά το πνεύμα της συνεργασίας και τον αμοιβαίο σεβασμό. Επιπλέον, κάνοντάς το αυτό, θα ακολουθούμε τη Γραφική νουθεσία: «Μην αρνείσαι το καλό προς εκείνους στους οποίους αυτό οφείλεται, όταν είναι στη δύναμη του χεριού σου να το κάνεις».​—Παροιμίες 3:27· Ιακώβου 2:14-17.

Καλοί Γείτονες​—Ευγνώμονες Αποδέκτες

Θα ήταν ιδανικό αν μπορούσαμε να πούμε ότι όλοι δέχονται βοήθεια και δώρα με ευγνωμοσύνη. Δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει πάντοτε. Πολλές προσφορές βοήθειας και καλοπροαίρετων δώρων έχουν γίνει δεκτές με τόση αγνωμοσύνη ώστε ο ειλικρινής δότης μπορεί να σκεφτεί: “Είναι η τελευταία φορά που το κάνω αυτό!” Σε μερικές περιπτώσεις, όλες οι προσπάθειες που καταβάλλετε για να δείχνετε φιλικότητα στους γείτονές σας χαιρετώντας τους με λόγια ή νεύματα ίσως αποσπάσουν ως ανταπόδοση μόνο ένα απρόθυμο κούνημα του κεφαλιού.

Εντούτοις, σε πολλές περιπτώσεις ο αποδέκτης δεν είναι στην πραγματικότητα αγνώμων, αν και ίσως φαίνεται ότι είναι με μια πρώτη ματιά. Πιθανώς το πολιτισμικό του παρελθόν να τον κάνει διστακτικό ή συνεσταλμένο και αυτό να είναι η αιτία για το ότι συμπεριφέρεται με αδιάφορο, φαινομενικά μη φιλικό τρόπο. Από την άλλη μεριά, μέσα σε αυτόν τον αγνώμονα κόσμο, μερικοί άνθρωποι ίσως θεωρούν τη φιλική σας διάθεση αφύσικη ή ίσως μάλιστα είναι καχύποπτοι για τα κίνητρά σας. Πιθανώς χρειάζονται κάποια διαβεβαίωση. Γι’ αυτό, το να εδραιώσετε φιλικές σχέσεις μπορεί να απαιτεί χρόνο και υπομονή. Ωστόσο, οι γείτονες που μαθαίνουν την τέχνη τού να είναι γενναιόδωροι δότες και ευγνώμονες αποδέκτες θα συμβάλλουν στο να επικρατεί ειρηνική και χαρούμενη ατμόσφαιρα στη γειτονιά.

Όταν Ξεσπούν Συμφορές

Ο καλός γείτονας αποτελεί ιδιαίτερα πολύτιμο κεφάλαιο όταν πλήττουν καταστροφές. Σε καιρούς συμφορών, γίνεται έκδηλο το πραγματικό πνεύμα της φιλικότητας μεταξύ γειτόνων. Υπάρχουν πολλές αναφορές για ανιδιοτελείς πράξεις από γείτονες σε τέτοιες περιπτώσεις. Η κοινή τραγωδία φαίνεται να υποκινεί τους γείτονες να συνεργάζονται αυθόρμητα και να προσφέρουν τον εαυτό τους ο ένας για τον άλλον. Ακόμη και εκείνοι που έχουν αντίθετες απόψεις συνήθως εργάζονται μαζί.

Λόγου χάρη, η εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς (The New York Times) ανέφερε πως, όταν ένας καταστροφικός σεισμός έπληξε την Τουρκία το 1999, κατά παράδοση εχθροί εκδήλωσαν αλληλεγγύη που χαρακτηρίζει τους γείτονες. «Επί χρόνια διδασκόμασταν να μισούμε τους Τούρκους», έγραψε η αρθρογράφος Άννα Στεργίου σε μια αθηναϊκή εφημερίδα. «Ο απίστευτος πόνος τους, όμως, δεν μας χαροποιεί. Συγκινηθήκαμε, κλάψαμε λες και το μακραίωνο μίσος χάθηκε μόλις είδαμε τα νεκρά μωρά». Όταν οι επιχειρήσεις διάσωσης σταμάτησαν επίσημα, οι ελληνικές ομάδες διάσωσης αρνήθηκαν να εγκαταλείψουν τις έρευνες για επιζώντες.

Το να συμμετέχει κάποιος σε έργο διάσωσης αφού πλήξουν οι καταστροφές είναι αναμφισβήτητα ευγενής και ηρωική πράξη προς τον πλησίον. Εντούτοις, το να σώσει κάποιος τη ζωή του γείτονά του προειδοποιώντας τον προτού ξεσπάσει μια συμφορά μπορεί ασφαλώς να θεωρηθεί ακόμη πιο πολύτιμη πράξη προς τον πλησίον. Δυστυχώς, η ιστορία αποκαλύπτει ότι όσοι προειδοποιούν τους συνανθρώπους τους για επερχόμενες καταστροφές συνήθως δεν είναι ευπρόσδεκτοι, εφόσον τον καιρό που δίνεται η προειδοποίηση η επικείμενη καταστροφή δεν διακρίνεται εύκολα. Όσοι απευθύνουν προειδοποίηση αντιμετωπίζονται συνήθως με δυσπιστία. Απαιτείται μεγάλη εμμονή και αυτοθυσία από μέρους οποιωνδήποτε οι οποίοι προσπαθούν να βοηθήσουν όσους δεν γνωρίζουν την επικίνδυνη κατάσταση στην οποία βρίσκονται.

Η Σημαντικότερη Πράξη προς τον Πλησίον

Σήμερα, επέρχεται στην ανθρωπότητα κάτι πολύ πιο βαρυσήμαντο από μια φυσική καταστροφή. Είναι η προειπωμένη πράξη του Παντοδύναμου Θεού η οποία θα απαλλάξει τη γη από το έγκλημα, την πονηρία και τα συναφή προβλήματα. (Αποκάλυψη 16:16· 21:3, 4) Αυτό το βαρυσήμαντο γεγονός δεν είναι μακρινή πιθανότητα αλλά βεβαιότητα! Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά επιθυμούν διακαώς να μεταδώσουν σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους τη γνώση που απαιτείται για να επιζήσει κάποιος από αυτό το επικείμενο γεγονός το οποίο θα συγκλονίσει τον κόσμο. Να γιατί συμμετέχουν τόσο επίμονα στο πασίγνωστο έργο κηρύγματος που επιτελούν σε όλο τον κόσμο. (Ματθαίος 24:14) Το κάνουν αυτό πρόθυμα, από αγάπη για τον Θεό και για τον πλησίον τους.

Συνεπώς, μην αφήσετε την προκατάληψη ή τον εκνευρισμό να σας εμποδίσουν να ακούσετε τους Μάρτυρες όταν έρθουν στην πόρτα σας ή σας πλησιάσουν κάπου αλλού. Εκείνοι προσπαθούν να είναι καλοί γείτονες. Γι’ αυτό, δεχτείτε την προσφορά που κάνουν να μελετήσουν τη Γραφή μαζί σας. Μάθετε πώς ο Λόγος του Θεού μάς διαβεβαιώνει ότι ένα μέλλον χαρωπής συμβίωσης με τους γείτονές μας είναι πολύ κοντά. Τότε, καμιά φυλετική, θρησκευτική ή ταξική διάκριση δεν θα καταστρέφει τις εγκάρδιες σχέσεις που οι περισσότεροι από εμάς επιθυμούμε πραγματικά.

[Εικόνες στη σελίδα 6, 7]

Είναι καλό να κάνετε πράξεις καλοσύνης στη γειτονιά σας

[Ευχαριστίες]

Υδρόγειος: Mountain High Maps® Copyright © 1997 Digital Wisdom, Inc.