Ιησούς Χριστός—Αποδείξεις ότι Περπάτησε στη Γη — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Ιησούς Χριστός—Αποδείξεις ότι Περπάτησε στη Γη

ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ότι υπήρξε κάποιος άνθρωπος που ονομαζόταν Άλμπερτ Αϊνστάιν; Ίσως απαντήσετε αμέσως ναι, αλλά γιατί; Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν τον έχουν γνωρίσει προσωπικά. Εντούτοις, αξιόπιστες αναφορές για τα επιτεύγματά του αποδεικνύουν ότι όντως υπήρξε. Η επιρροή της ύπαρξής του γίνεται αισθητή μέσω των επιστημονικών εφαρμογών των ανακαλύψεών του. Λόγου χάρη, πολλοί ωφελούνται από το ηλεκτρικό ρεύμα που παράγεται μέσω της πυρηνικής ενέργειας, η έκλυση της οποίας σχετίζεται στενά με την εφαρμογή της περίφημης εξίσωσης του Αϊνστάιν, E=mc² (η ενέργεια ισούται με τη μάζα επί την ταχύτητα του φωτός στο τετράγωνο).

Ο ίδιος συλλογισμός εφαρμόζεται στον Ιησού Χριστό—στον άνθρωπο με τη μεγαλύτερη, κατά γενική ομολογία, επιρροή σε όλη την ιστορία. Τα όσα γράφτηκαν για εκείνον και οι ορατές αποδείξεις της επιρροής που άσκησε πιστοποιούν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι όντως υπήρξε. Όσο ενδιαφέρουσα και αν είναι η πρόσφατη αρχαιολογική ανακάλυψη της επιγραφής με το όνομα του Ιακώβου, που περιγράφτηκε στο προηγούμενο άρθρο, η ιστορικότητα του Ιησού δεν εξαρτάται ούτε από αυτό ούτε από οποιοδήποτε άλλο κατασκεύασμα. Το γεγονός είναι ότι μπορούμε να βρούμε αποδείξεις για την ύπαρξη του Ιησού στα όσα έγραψαν οι ιστορικοί για τον ίδιο και τους ακολούθους του.

Μαρτυρία Ιστορικών

Λόγου χάρη, εξετάστε τη μαρτυρία του Φλάβιου Ιώσηπου, ενός Ιουδαίου ιστορικού του πρώτου αιώνα, ο οποίος ήταν Φαρισαίος. Αυτός αναφέρθηκε στον Ιησού Χριστό στο βιβλίο Ιουδαϊκή Αρχαιολογία. Αν και μερικοί αμφισβητούν την αυθεντικότητα της πρώτης αναφοράς όπου ο Ιώσηπος κάνει μνεία για τον Ιησού ως τον Μεσσία, ο καθηγητής Λούις Χ. Φέλντμαν του Πανεπιστημίου Γιεσιβά λέει ότι λίγοι αμφισβητούν τη γνησιότητα της δεύτερης αναφοράς. Εκεί ο Ιώσηπος έγραψε: «[Ο αρχιερέας Άνανος] συγκάλεσε συμβούλιο κριτών και έφερε ενώπιόν του τον αδελφό του Ιησού του λεγόμενου Χριστού Ιάκωβο». (Ιουδαϊκή Αρχαιολογία, Κ΄, 200) Ναι, ένας Φαρισαίος, μέλος της αίρεσης της οποίας πολλοί οπαδοί ήταν δηλωμένοι εχθροί του Ιησού, αναγνώριζε την ύπαρξη του “Ιακώβου, του αδελφού του Ιησού”.

Η επιρροή που άσκησε η ύπαρξη του Ιησού έγινε αισθητή μέσω της δράσης των ακολούθων του. Όταν ο απόστολος Παύλος φυλακίστηκε στη Ρώμη περίπου το 59 Κ.Χ., οι προύχοντες των Ιουδαίων τού είπαν: «Σε ό,τι αφορά αυτή την αίρεση, είναι γνωστό σε εμάς ότι παντού μιλούν εναντίον της». (Πράξεις 28:17-22) Αποκαλούσαν τους μαθητές του Ιησού «αυτή την αίρεση». Αν παντού μιλούσαν εναντίον τους, δεν είναι πιθανό ότι οι ιστορικοί θα αναφέρονταν σε αυτούς;

Ο Τάκιτος, ο οποίος γεννήθηκε γύρω στο 55 Κ.Χ. και θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους ιστορικούς του κόσμου, αναφέρθηκε στους Χριστιανούς στο έργο του Χρονικά (Annales). Αφηγούμενος πώς επέρριψε ο Νέρων σε αυτούς την ευθύνη για τη μεγάλη φωτιά στη Ρώμη το 64 Κ.Χ., έγραψε: «Ο Νέρων ενοχοποίησε μια ομάδα μισητή για τα βδελύγματά της, αυτούς που ο λαός ονόμαζε Χριστιανούς, και της επέβαλε τα σκληρότερα βασανιστήρια. Ο Κρίστους [Χριστός], από τον οποίο προήλθε το όνομα, καταδικάστηκε στην εσχάτη των ποινών στη διάρκεια της βασιλείας του Τιβέριου από έναν από τους επιτρόπους μας, τον Πόντιο Πιλάτο». Οι λεπτομέρειες αυτής της αφήγησης ταιριάζουν με τις πληροφορίες σχετικά με τον Ιησού της Γραφής.

Ένας άλλος συγγραφέας που αναφέρθηκε στους ακολούθους του Ιησού ήταν ο Πλίνιος ο Νεότερος, ο κυβερνήτης της Βιθυνίας. Περίπου το 111 Κ.Χ., ο Πλίνιος έγραψε στον Αυτοκράτορα Τραϊανό, ρωτώντας τον για το πώς έπρεπε να χειρίζεται τους Χριστιανούς. Άνθρωποι που είχαν κατηγορηθεί εσφαλμένα ότι ήταν Χριστιανοί, έγραψε ο Πλίνιος, θα επαναλάμβαναν μια επίκληση προς τους θεούς και θα απέδιδαν λατρεία στο άγαλμα του Τραϊανού, απλώς για να αποδείξουν ότι δεν ήταν Χριστιανοί. Ο Πλίνιος συνέχιζε: «Όπως λέγεται, αυτοί που είναι πραγματικά Χριστιανοί είναι αδύνατον να εξαναγκαστούν να συμμορφωθούν με οποιαδήποτε από αυτές τις απαιτήσεις». Αυτό πιστοποιεί ότι πράγματι υπήρξε ο Χριστός, του οποίου οι ακόλουθοι ήταν έτοιμοι να δώσουν τη ζωή τους για την πίστη τους σε εκείνον.

Αφού συνοψίζει τις αναφορές που κάνουν στον Ιησού Χριστό και στους ακολούθους του ιστορικοί των πρώτων δύο αιώνων, Η Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (The Encyclopædia Britannica, έκδοση 2002) συμπεραίνει: «Αυτές οι ανεξάρτητες αφηγήσεις αποδεικνύουν ότι στους αρχαίους χρόνους ακόμη και οι εχθροί της Χριστιανοσύνης ποτέ δεν αμφέβαλαν για την ιστορικότητα του Ιησού, η οποία αμφισβητήθηκε για πρώτη φορά και με ανεπαρκή στοιχεία στο τέλος του 18ου, στη διάρκεια του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα».

Μαρτυρία Ακολούθων του Ιησού

«Η Καινή Διαθήκη παρέχει όλες σχεδόν τις αποδείξεις για μια ιστορική ανασύνθεση της ζωής και του τέλους του Ιησού, καθώς και για τις αρχικές Χριστιανικές απόψεις περί της σπουδαιότητάς του», λέει Η Αμερικανική Εγκυκλοπαίδεια (The Encyclopedia Americana). Οι σκεπτικιστές μπορεί να μην αποδέχονται την Αγία Γραφή ως απόδειξη για την ύπαρξη του Ιησού. Εντούτοις, δύο λογικοί συλλογισμοί βασισμένοι σε Γραφικές αφηγήσεις μάς βοηθούν ιδιαίτερα να καταδείξουμε ότι ο Ιησούς πράγματι περπάτησε στη γη.

Όπως αναφέραμε, οι μεγάλες θεωρίες του Αϊνστάιν αποδεικνύουν την ύπαρξή του. Παρόμοια, οι διδασκαλίες του Ιησού αποδεικνύουν ότι εκείνος όντως υπήρξε. Πάρτε για παράδειγμα την Επί του Όρους Ομιλία, μια πασίγνωστη ομιλία που εκφώνησε ο Ιησούς. (Ματθαίος, κεφάλαια 5-7) Ο απόστολος Ματθαίος έγραψε αναφορικά με την απήχηση εκείνης της ομιλίας: «Τα πλήθη [έμειναν] έκπληκτα με τον τρόπο με τον οποίο δίδασκε· διότι τους δίδασκε ως άτομο που είχε εξουσία». (Ματθαίος 7:28, 29) Σχετικά με την επιρροή που είχε αυτή η ομιλία στους ανθρώπους ανά τους αιώνες, ο καθηγητής Χανς Ντίτερ Μπετς παρατήρησε: «Οι επιδράσεις που έχει ασκήσει η Επί του Όρους Ομιλία γενικά ξεπερνούν κατά πολύ τα όρια του Ιουδαϊσμού και της Χριστιανοσύνης ή ακόμη και του Δυτικού πολιτισμού». Ο ίδιος πρόσθεσε ότι αυτή η ομιλία ασκεί «μια ιδιόμορφη παγκόσμια γοητεία».

Εξετάστε αυτά τα περιεκτικά και πρακτικά λόγια σοφίας που βρίσκονται στην Επί του Όρους Ομιλία: «Όποιος σε χαστουκίζει στο δεξί σου μάγουλο, γύρισέ του και το άλλο». «Προσέχετε καλά να μην πράττετε τη δικαιοσύνη σας μπροστά στους ανθρώπους». «Ποτέ μην ανησυχήσετε για την επόμενη ημέρα, γιατί η επόμενη ημέρα θα έχει τις δικές της ανησυχίες». «Μη . . . ρίξετε τα μαργαριτάρια σας μπροστά στα γουρούνια». «Να ζητάτε και θα σας δοθεί». «Όλα όσα θέλετε . . . να κάνουν σε εσάς οι άνθρωποι πρέπει και εσείς, παρόμοια, να κάνετε σε αυτούς». «Μπείτε από τη στενή πύλη». «Από τους καρπούς τους θα τους αναγνωρίσετε». «Κάθε καλό δέντρο παράγει καλούς καρπούς».—Ματθαίος 5:39· 6:1, 34· 7:6, 7, 12, 13, 16, 17.

Αναμφίβολα έχετε ακούσει μερικές από αυτές τις εκφράσεις ή τουλάχιστον την ουσία τους. Πιθανώς αποτελούν παροιμιώδεις φράσεις στη γλώσσα σας. Όλες τους είναι παρμένες από την Επί του Όρους Ομιλία. Η επίδραση που έχει ασκήσει αυτή η ομιλία σε πολλούς λαούς και πολιτισμούς βεβαιώνει με πειστικό τρόπο την ύπαρξη του «μεγάλου δασκάλου».

Ας φανταστούμε ότι κάποιος επινόησε την προσωπικότητα που αποκαλείται Ιησούς Χριστός. Ας υποθέσουμε ότι ήταν αρκετά έξυπνος ώστε να διατυπώσει τις διδασκαλίες οι οποίες στη Γραφή αποδίδονται στον Ιησού. Δεν θα παρουσίαζε άραγε όσο το δυνατόν πιο ελκυστικό τον Ιησού και τις διδασκαλίες του στους ανθρώπους γενικά; Εντούτοις, ο απόστολος Παύλος παρατήρησε: «Και οι Ιουδαίοι ζητούν σημεία και οι Έλληνες ψάχνουν για σοφία· εμείς όμως κηρύττουμε Χριστό κρεμασμένο στο ξύλο, για τους Ιουδαίους σκάνδαλο αλλά για τα έθνη ανοησία». (1 Κορινθίους 1:22, 23) Το άγγελμα για τον Χριστό κρεμασμένο στο ξύλο δεν ήταν ελκυστικό ούτε στους Ιουδαίους ούτε και στα έθνη. Ωστόσο, αυτός ήταν ο Χριστός για τον οποίο κήρυτταν οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα. Γιατί περιέγραφαν τον Χριστό κρεμασμένο στο ξύλο; Η μόνη ικανοποιητική εξήγηση είναι ότι οι συγγραφείς των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών κατέγραψαν την αλήθεια αναφορικά με τη ζωή και το θάνατο του Ιησού.

Άλλος ένας λογικός συλλογισμός που υποστηρίζει την ιστορικότητα του Ιησού βρίσκεται στο κήρυγμα των διδασκαλιών του που έκαναν ακούραστα οι ακόλουθοί του. Μόλις 30 χρόνια αφότου άρχισε ο Ιησούς τη διακονία του, ο Παύλος μπορούσε να πει ότι τα καλά νέα «κηρύχτηκαν σε όλη τη δημιουργία που είναι κάτω από τον ουρανό». (Κολοσσαείς 1:23) Ναι, οι διδασκαλίες του Ιησού διαδόθηκαν σε όλο τον αρχαίο κόσμο παρά την εναντίωση. Ο Παύλος, ο οποίος υπέστη και ο ίδιος διωγμό ως Χριστιανός, έγραψε: «Αν ο Χριστός δεν έχει εγερθεί, το κήρυγμά μας είναι βεβαίως μάταιο και η πίστη μας είναι μάταιη». (1 Κορινθίους 15:12-17) Αν το κήρυγμα για κάποιον Χριστό που δεν είχε αναστηθεί θα ήταν μάταιο, πόσο πιο μάταιο θα ήταν το κήρυγμα για κάποιον Χριστό που δεν είχε υπάρξει ποτέ. Όπως διαβάζουμε στην αναφορά που έκανε ο Πλίνιος ο Νεότερος, οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα ήταν διατεθειμένοι να πεθάνουν για την πίστη τους στον Χριστό Ιησού. Έθεταν σε κίνδυνο τη ζωή τους για τον Χριστό επειδή ήταν πραγματικό πρόσωπο—είχε περπατήσει στη γη και είχε όντως ζήσει, όπως είναι καταγραμμένο στις αφηγήσεις των Ευαγγελίων.

Έχετε Δει Αποδείξεις

Η πίστη στην ανάσταση του Ιησού Χριστού ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για το Χριστιανικό κήρυγμα. Με τα μάτια της διάνοιάς σας, μπορείτε και εσείς να οραματιστείτε τον αναστημένο Ιησού με το να παρατηρήσετε την επίδραση που ασκεί εκείνος σήμερα.

Λίγες ημέρες προτού κρεμαστεί ο Ιησούς στο ξύλο, ανέφερε μια μεγάλη προφητεία σχετικά με τη μελλοντική του παρουσία. Αποκάλυψε επίσης ότι θα ανασταινόταν και θα καθόταν στα δεξιά του Θεού περιμένοντας τον καιρό για να λογαριαστεί με τους εχθρούς του. (Ψαλμός 110:1· Ιωάννης 6:62· Πράξεις 2:34, 35· Ρωμαίους 8:34) Κατόπιν, θα αναλάμβανε δράση και θα έδιωχνε τον Σατανά και τους δαίμονές του από τους ουρανούς.—Αποκάλυψη 12:7-9.

Πότε θα συνέβαιναν όλα αυτά; Ο Ιησούς έδωσε στους μαθητές του “το σημείο της παρουσίας του και της τελικής περιόδου του συστήματος πραγμάτων”. Το σημείο για τον προσδιορισμό της αόρατης παρουσίας του περιλάμβανε μεγάλους πολέμους, πείνες, σεισμούς, την εμφάνιση ψευδοπροφητών, την αύξηση της ανομίας καθώς και σοβαρές επιδημίες. Τέτοιες συμφορές θα έπρεπε να αναμένονται, εφόσον η εκδίωξη του Σατανά του Διαβόλου θα σήμαινε «αλίμονο στη γη». Ο Διάβολος έχει κατέβει στη γη «έχοντας μεγάλο θυμό, καθώς γνωρίζει ότι έχει μικρό χρονικό διάστημα». Επιπρόσθετα, στο σημείο συμπεριλαμβάνεται το κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας «σε όλη την κατοικημένη γη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη».—Ματθαίος 24:3-14· Αποκάλυψη 12:12· Λουκάς 21:7-19.

Όπως τα κομμάτια ενός παζλ τα οποία ταιριάζουν μεταξύ τους, αυτά που προφήτευσε ο Ιησούς έχουν πραγματοποιηθεί. Από τότε που ξέσπασε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος το 1914, έχουμε δει τις σύνθετες αποδείξεις που πιστοποιούν την αόρατη παρουσία του Ιησού Χριστού. Εκείνος κυβερνάει ως ο Βασιλιάς της Βασιλείας του Θεού και ασκεί τεράστια επιρροή. Το ότι κρατάτε στα χέρια σας αυτό το περιοδικό αποτελεί απόδειξη πως το έργο κηρύγματος της Βασιλείας επιτελείται σήμερα.

Για να κατανοήσετε περισσότερο την επίδραση που ασκεί το γεγονός ότι ο Ιησούς όντως υπήρξε, χρειάζεται να μελετήσετε τη Γραφή. Γιατί να μη ρωτήσετε τους Μάρτυρες του Ιεχωβά σχετικά με τις λεπτομέρειες της παρουσίας του Ιησού;

[Εικόνες στη σελίδα 5]

Ο Ιώσηπος, ο Τάκιτος και ο Πλίνιος ο Νεότερος αναφέρθηκαν στον Ιησού Χριστό και στους ακολούθους του

[Ευχαριστίες]

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Οι πρώτοι Χριστιανοί ήταν πεπεισμένοι ότι ο Ιησούς ήταν πραγματικό πρόσωπο