Πρέπει να Μαθαίνουν τα Παιδιά για τον Θεό;

«Έχουμε αρκετή θρησκεία για να μας κάνει να μισούμε, αλλά δεν έχουμε αρκετή για να μας κάνει να αγαπάμε ο ένας τον άλλον».​—ΤΖΟΝΑΘΑΝ ΣΟΥΙΦΤ, ΑΓΓΛΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ.

ΠΑΡΟΤΙ ο Σουίφτ διατύπωσε αυτή την άποψη το 18ο αιώνα, πολλοί σήμερα θα συμφωνούσαν μαζί του. Μάλιστα, ορισμένοι πιστεύουν ότι οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να διδάσκουν τα παιδιά τους για τον Θεό. Θεωρούν ότι όσα παιδιά ανατρέφονται σε οικογένειες με θρησκευτικά ενδιαφέροντα μειονεκτούν κατά κάποιον τρόπο.

Τι νομίζετε εσείς; Ποια από τις επόμενες δηλώσεις σάς φαίνεται πιο λογική;

● Οι γονείς δεν επιτρέπεται να διδάσκουν τα παιδιά τους για τον Θεό.

● Οι γονείς πρέπει να περιμένουν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους προτού συζητήσουν μαζί τους θρησκευτικά ζητήματα.

● Ενόσω τα παιδιά είναι μικρά, οι γονείς πρέπει να τους μεταδίδουν τις δικές τους πεποιθήσεις για τον Θεό. Αλλά καθώς τα παιδιά ωριμάζουν, πρέπει να τα παροτρύνουν να κάνουν μόνα τους λογικές σκέψεις γύρω από αυτό το ζήτημα.

● Τα παιδιά πρέπει να ενστερνίζονται τις πεποιθήσεις των γονέων τους για τον Θεό χωρίς αντιρρήσεις.

Βλάπτει η Θρησκεία τα Παιδιά;

Κανένας στοργικός γονέας δεν θέλει να βλάψει το παιδί του. Υποστηρίζουν, όμως, τα στοιχεία όσους θέλουν να εμποδίσουν τα παιδιά να μαθαίνουν για τον Θεό; Εδώ και δεκαετίες, οι ερευνητές μελετούν επισταμένα την επίδραση που έχουν στα παιδιά οι θρησκευτικές πεποιθήσεις του γονέα. Σε ποιο συμπέρασμα κατέληξαν;

Σύμφωνα με όσα διαπίστωσαν, η θρησκεία δεν ασκεί επιβλαβή επίδραση στην ανάπτυξη του παιδιού​—τουναντίον η επίδρασή της μπορεί να είναι θετική. Το 2008, μια έκθεση που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Κοινωνιολογική Έρευνα (Social Science Research)a έλεγε: «Έχει αποδειχτεί ότι η θρησκεία κάνει βαθύτερο το δεσμό γονέα-παιδιού, είτε πρόκειται για τη μητέρα είτε για τον πατέρα». Η έκθεση έλεγε επίσης: «Φαίνεται ότι η θρησκεία και η πνευματικότητα παίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή πολλών παιδιών και είναι ουσιώδεις παράγοντες για τις οικογενειακές σχέσεις». Προσέξτε πόσο ταιριάζει αυτή η διαπίστωση με τα λόγια του Ιησού Χριστού: «Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που έχουν συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης».​—Ματθαίος 5:3.

Τι θα λεχθεί για την άποψη ότι τα παιδιά πρέπει να μεγαλώσουν προτού μάθουν για τον Θεό και τη θρησκεία; Αυτή η αντίληψη παραβλέπει το εξής: Η διάνοια ενός παιδιού είναι σαν άδειο δοχείο, έτοιμο να γεμίσει. Άρα, οι γονείς έχουν μπροστά τους μια επιλογή: είτε να γεμίσουν αυτό το «δοχείο» στο σπίτι, με ηθικές αρχές και πεποιθήσεις τις οποίες θεωρούν σωστές, είτε να αφήσουν τον καταιγισμό ιδεών εκτός σπιτιού να γεμίσει τη διάνοια και την καρδιά του παιδιού.

Ποιο Είναι το Μυστικό;

Η ιστορία δείχνει ότι η θρησκεία είναι δυνατόν να υποδαυλίσει μισαλλοδοξία και έχθρες. Πώς μπορούν, λοιπόν, οι γονείς να αποφύγουν το αποτέλεσμα που περιέγραψε ο Τζόναθαν Σουίφτ; Πώς μπορούν να διδάξουν στα παιδιά τους πεποιθήσεις που θα τα βοηθήσουν να αγαπούν τους άλλους;

Το μυστικό είναι να βρει κανείς την απάντηση σε τρεις ερωτήσεις: (1) Τι πρέπει να μαθαίνουν τα παιδιά; (2) Ποιος πρέπει να τα διδάσκει; (3) Ποιες μέθοδοι διδασκαλίας αποδίδουν περισσότερο;

[Υποσημείωση]