Σεβασμός και Αξιοπρέπεια υπό τη Φροντίδα του Θεού

ΟΤΑΝ ο Ιησούς βρισκόταν στη γη, αντανακλούσε τέλεια την προσωπικότητα και τον τρόπο ενέργειας του ουράνιου Πατέρα του. Ως εκ τούτου, είπε: «Δεν κάνω τίποτα με δική μου πρωτοβουλία· αλλά όπως με δίδαξε ο Πατέρας λέω αυτά τα πράγματα. . . . Εγώ κάνω πάντοτε τα πράγματα που του είναι αρεστά». (Ιωάννης 8:28, 29· Κολοσσαείς 1:15) Έτσι λοιπόν, παρατηρώντας τη συμπεριφορά του Ιησού προς τις γυναίκες και τη στάση του απέναντί τους, διακρίνουμε την άποψη και τις προσδοκίες του Θεού σχετικά με αυτές.

Με βάση τις αφηγήσεις των Ευαγγελίων, αρκετοί μελετητές έχουν χαρακτηρίσει την άποψη του Ιησού για τις γυναίκες εντελώς επαναστατική. Γιατί; Και κυρίως, εξακολουθούν οι διδασκαλίες του να δρουν απελευθερωτικά για τις γυναίκες σήμερα;

Πώς Φερόταν ο Ιησούς στις Γυναίκες

Ο Ιησούς δεν τις έβλεπε σαν να ήταν απλώς σεξουαλικά αντικείμενα. Κατά τη γνώμη ορισμένων Ιουδαίων θρησκευτικών ηγετών, οι δοσοληψίες με το αντίθετο φύλο οδηγούσαν μόνο στη λαγνεία. Για να μη βάλουν οι γυναίκες κάποιον σε πειρασμό, δεν επιτρεπόταν να μιλούν στους άντρες δημοσίως ή να βγαίνουν έξω χωρίς πέπλο. Από την άλλη, ο Ιησούς συμβούλεψε τους άντρες να έχουν υπό έλεγχο τις δικές τους σαρκικές επιθυμίες και να φέρονται με αξιοπρέπεια στις γυναίκες αντί να τις αποκλείουν από τις κοινωνικές σχέσεις.​—Ματθαίος 5:28.

Επίσης, ο Ιησούς είπε: «Όποιος διαζευχθεί τη σύζυγό του και παντρευτεί άλλη μοιχεύει εναντίον της». (Μάρκος 10:11, 12) Με αυτόν τον τρόπο, απέρριψε την επικρατούσα ραβινική διδασκαλία που επέτρεπε στους άντρες να διαζεύγονται τις συζύγους τους «για οποιαδήποτε αιτία». (Ματθαίος 19:3, 9) Οι περισσότεροι Ιουδαίοι θεωρούσαν αδιανόητη τη μοιχεία εναντίον της συζύγου τους. Οι ραβίνοι δίδασκαν ότι ο σύζυγος δεν ήταν ποτέ δυνατόν να μοιχεύσει εναντίον της συζύγου του​—μόνο η γυναίκα μπορούσε να είναι άπιστη! Σύμφωνα με ένα σχολιολόγιο της Αγίας Γραφής, «ο Ιησούς, με το να θέσει το σύζυγο κάτω από την ίδια ηθική υποχρέωση που είχε και η σύζυγος, εξύψωσε τη θέση και την αξιοπρέπεια των γυναικών».

Το αποτέλεσμα της διδασκαλίας του σήμερα: Στη Χριστιανική εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά, οι γυναίκες συναναστρέφονται ελεύθερα τους άντρες στις συναθροίσεις. Ωστόσο, δεν φοβούνται τυχόν άσεμνα βλέμματα ή υπερβολική οικειότητα, επειδή οι Χριστιανοί άντρες προσέχουν να φέρονται “στις γεροντότερες σαν μητέρες, στις νεότερες σαν αδελφές με κάθε αγνότητα”.​—1 Τιμόθεο 5:2.

Ο Ιησούς αφιέρωνε χρόνο για να διδάσκει τις γυναίκες. Σε αντίθεση με την κυρίαρχη ραβινική αντίληψη που κρατούσε τις γυναίκες στο σκοτάδι, ο Ιησούς τις δίδασκε και τις παρότρυνε να εκφράζονται. Αρνήθηκε να στερήσει από τη Μαρία τη χαρά να διδαχτεί, δείχνοντας έτσι ότι η θέση της γυναίκας δεν είναι μόνο στην κουζίνα. (Λουκάς 10:38-42) Η αδελφή της Μαρίας, η Μάρθα, ωφελήθηκε και αυτή από τη διδασκαλία του Ιησού, όπως φαίνεται από τις εύστοχες απαντήσεις που του έδωσε μετά το θάνατο του Λαζάρου.​—Ιωάννης 11:21-27.

Ο Ιησούς υπολόγιζε τις απόψεις των γυναικών. Οι περισσότερες Ιουδαίες τότε πίστευαν ότι για να είναι ευτυχισμένες έπρεπε να αποκτήσουν έναν άξιο γιο, αν ήταν δυνατόν προφήτη. Όταν κάποια γυναίκα φώναξε: «Ευτυχισμένη είναι η κοιλιά που σε βάσταξε!» ο Ιησούς εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία για να της μιλήσει σχετικά με κάτι καλύτερο. (Λουκάς 11:27, 28) Υποδηλώνοντας ότι η πνευματικότητα ήταν πιο σημαντική, της υπέδειξε κάτι ανώτερο από τον παραδοσιακό ρόλο που επέβαλλαν στις γυναίκες.​—Ιωάννης 8:32.

Το αποτέλεσμα της διδασκαλίας του σήμερα: Οι δάσκαλοι στη Χριστιανική εκκλησία δέχονται ευχαρίστως τα σχόλια των γυναικών στις συναθροίσεις. Σέβονται τις ώριμες γυναίκες επειδή αυτές είναι «άτομα που διδάσκουν το καλό», τόσο κατ’ ιδίαν όσο και με το παράδειγμά τους. (Τίτο 2:3) Επίσης, βασίζονται σε αυτές για τη δημόσια διακήρυξη των καλών νέων της Βασιλείας του Θεού.​—Ψαλμός 68:11· βλέπε το πλαίσιο «Απαγόρευε ο Απόστολος Παύλος στις Γυναίκες να Μιλούν;», στη σελίδα 9.

Ο Ιησούς ενδιαφερόταν για τις γυναίκες. Στους Βιβλικούς χρόνους, έδιναν μεγαλύτερη αξία στους γιους από ό,τι στις κόρες. Το Ταλμούδ απηχεί αυτή την αντίληψη, αναφέροντας: «Ευτυχισμένος όποιος έχει αγόρια, αλίμονο όμως σε όποιον έχει κορίτσια». Μερικοί γονείς θεωρούσαν την κόρη μεγαλύτερο βάρος​—έπρεπε να της βρουν γαμπρό και να την προικίσουν, ενώ δεν είχαν να περιμένουν τίποτα από αυτήν στα γηρατειά τους.

Ο Ιησούς έδειξε ότι η ζωή ενός μικρού κοριτσιού είναι εξίσου σημαντική με ενός αγοριού​—ανέστησε την κόρη του Ιαείρου, όπως και το γιο της χήρας στη Ναΐν. (Μάρκος 5:35, 41, 42· Λουκάς 7:11-15) Όταν θεράπευσε κάποια γυναίκα που βασανιζόταν από «πνεύμα αδυναμίας επί δεκαοχτώ χρόνια», την αποκάλεσε «κόρη του Αβραάμ», έκφραση σχεδόν άγνωστη στα Ιουδαϊκά συγγράμματα. (Λουκάς 13:10-16) Με αυτή την έκφραση σεβασμού και καλοσύνης, έδειξε ότι τη θεωρούσε αναπόσπαστο μέλος της κοινωνίας, αλλά επίσης αναγνώρισε τη μεγάλη πίστη της.​—Λουκάς 19:9· Γαλάτες 3:7.

Το αποτέλεσμα της διδασκαλίας του σήμερα: Μια ασιατική παροιμία λέει: «Το να ανατρέφεις κόρη είναι σαν να ποτίζεις τον κήπο του γείτονα». Οι στοργικοί Χριστιανοί πατέρες δεν υιοθετούν αυτό το σκεπτικό, αλλά φροντίζουν όλα τους τα παιδιά, γιους και κόρες. Οι Χριστιανοί γονείς διασφαλίζουν ότι όλα τους τα παιδιά λαβαίνουν κατάλληλη εκπαίδευση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Ο Ιησούς εμπιστευόταν τις γυναίκες. Στα Ιουδαϊκά δικαστήρια, η κατάθεση μιας γυναίκας θεωρούνταν ισάξια μόνο με κάποιου δούλου. Ο Ιώσηπος, ιστορικός του πρώτου αιώνα, συμβούλευε: «Από τις γυναίκες ας μη γίνεται δεκτή μαρτυρία λόγω της ελαφρότητας και της θρασύτητας του φύλου τους».

Όλως αντιθέτως, ο Ιησούς επέλεξε γυναίκες να δώσουν μαρτυρία για την ανάστασή του. (Ματθαίος 28:1, 8-10) Μολονότι εκείνες οι πιστές είχαν δει με τα ίδια τους τα μάτια την εκτέλεση και την ταφή του Κυρίου τους, οι απόστολοι δυσκολεύτηκαν να πιστέψουν τα λεγόμενά τους. (Ματθαίος 27:55, 56, 61· Λουκάς 24:10, 11) Ωστόσο, εμφανιζόμενος πρώτα σε γυναίκες, ο αναστημένος Χριστός έδειξε ότι τις θεωρούσε ισάξιες με τους άλλους μαθητές του όσον αφορά την επίδοση μαρτυρίας.​—Πράξεις 1:8, 14.

Το αποτέλεσμα της διδασκαλίας του σήμερα: Στις εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά, οι άντρες σε θέσεις ευθύνης δείχνουν στοχαστικότητα για τις γυναίκες λαβαίνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις τους. Οι δε Χριστιανοί σύζυγοι “αποδίδουν τιμή” στις συζύγους τους ακούγοντάς τες προσεκτικά.​—1 Πέτρου 3:7· Γένεση 21:12.

Οι Γραφικές Αρχές Συμβάλλουν στην Ευτυχία των Γυναικών

Όταν οι άντρες μιμούνται τον Χριστό, οι γυναίκες λαβαίνουν το σεβασμό και την ελευθερία που προόριζε αρχικά για αυτές ο Θεός. (Γένεση 1:27, 28) Οι Χριστιανοί σύζυγοι δεν είναι θιασώτες του αντρικού σοβινισμού. Απεναντίας, αφήνουν τον εαυτό τους να καθοδηγείται από τις Γραφικές αρχές, οι οποίες συμβάλλουν στην ευτυχία της συντρόφου τους.​—Εφεσίους 5:28, 29.

Όταν η Γιελένα άρχισε να μελετάει τη Γραφή, υπέφερε σιωπηρά κακομεταχείριση από το σύζυγό της. Εκείνος είχε μεγαλώσει σε βίαιο περιβάλλον, όπου οι άντρες συνήθιζαν να καταφεύγουν στην απαγωγή όποιας γυναίκας ήθελαν να παντρευτούν και να ασκούν σωματική βία. «Αυτά που έμαθα από τη Γραφή μού έδωσαν κουράγιο», λέει η Γιελένα. «Κατάλαβα ότι κάποιος με αγαπούσε πολύ, με εκτιμούσε και ενδιαφερόταν για εμένα. Επίσης κατάλαβα ότι, αν ο άντρας μου μελετούσε τη Γραφή, ίσως άλλαζε στάση απέναντί μου». Το όνειρό της έγινε πραγματικότητα όταν ο άντρας της τελικά δέχτηκε να κάνει Γραφική μελέτη και βαφτίστηκε ως Μάρτυρας του Ιεχωβά. «Έγινε υπόδειγμα αυτοκυριαρχίας», αναφέρει η Γιελένα. «Μάθαμε να συγχωρούμε ο ένας τον άλλον ανεπιφύλακτα». Πού καταλήγει; «Οι Γραφικές αρχές πράγματι με βοήθησαν να νιώθω απαραίτητη και προστατευμένη στο γάμο μου».​—Κολοσσαείς 3:13, 18, 19.

Η περίπτωση της Γιελένα δεν είναι μοναδική. Εκατομμύρια Χριστιανές γυναίκες είναι ευτυχισμένες επειδή προσπαθούν από κοινού με τους συζύγους τους να εφαρμόζουν τις Γραφικές αρχές στο γάμο τους. Η συναναστροφή με συγχριστιανούς τους τούς χαρίζει σεβασμό, παρηγοριά και ελευθερία.​—Ιωάννης 13:34, 35.

Οι Χριστιανοί​—άντρες και γυναίκες—​αναγνωρίζουν ότι, ως αμαρτωλοί και ατελείς άνθρωποι, ανήκουν στη δημιουργία του Θεού η οποία «υποτάχθηκε στη ματαιότητα». Πλησιάζοντας, όμως, τον στοργικό Θεό και Πατέρα τους, τον Ιεχωβά, έχουν την ελπίδα ότι θα “ελευθερωθούν από την υποδούλωση στη φθορά” και θα απολαύσουν «την ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού». Τι θαυμάσια προοπτική τόσο για άντρες όσο και για γυναίκες υπό τη φροντίδα του Θεού!​—Ρωμαίους 8:20, 21.