Βρήκα Κάτι Καλύτερο από μια Λαμπερή Ζωή

Τον επόμενο χρόνο άρχισα να παίζω σε ταινίες, αρκετές φορές ως πρωταγωνίστρια. Δημοσιογράφοι ήθελαν να μου πάρουν συνέντευξη, φωτογράφοι ήθελαν να με φωτογραφίσουν και ο κόσμος ήθελε να παρευρίσκομαι σε πρεμιέρες, εγκαίνια, γεύματα και δείπνα. Ήμουν πάντα το επίκεντρο της προσοχής.

Σταδιακά όμως ανακάλυψα ότι όλα αυτά δεν ήταν τόσο ελκυστικά όσο είχα φανταστεί. Έπαιζα κυρίως σε ταινίες δράσης, και αυτό ήταν επικίνδυνο. Οι ηθοποιοί στο Χονγκ Κονγκ δεν χρησιμοποιούσαν κασκαντέρ τόσο συχνά όσο οι ηθοποιοί στο Χόλιγουντ, και έτσι γύριζα η ίδια τις επικίνδυνες σκηνές, όπως το να πηδάω με μοτοσικλέτα πάνω από αυτοκίνητο. Πολλές ταινίες στις οποίες πρωταγωνιστούσα ήταν ανήθικες και βίαιες. Μερικές περιείχαν δαιμονισμό.

Το 1995, παντρεύτηκα έναν κινηματογραφικό παραγωγό. Παρότι φαινομενικά είχα όλα όσα θα έπρεπε να με κάνουν ευτυχισμένη​—λάμψη, πλούτο και έναν σύζυγο που με αγαπούσε—​ήμουν καταθλιμμένη και λυπημένη. Αποφάσισα να εγκαταλείψω την υποκριτική.

ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΠΑΙΔΙ

Άρχισα να νοσταλγώ την πίστη που είχα όταν ήμουν μικρό κορίτσι. Εκείνα τα χρόνια, κάθε Σάββατο πηγαίναμε με την αδελφή μου σε μια οικογένεια Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ο πατέρας, ο Τζο Μακ Γκραθ, μελετούσε την Αγία Γραφή με εμάς και τις τρεις κόρες του. Η οικογένειά τους ήταν θερμή και εκδήλωνε αγάπη, και ο «Θείος Τζο» φερόταν με σεβασμό στη γυναίκα του και στα παιδιά του. Μου άρεσε επίσης να πηγαίνω μαζί τους στις Χριστιανικές συναθροίσεις τους. Κάποιες φορές πήγαμε και σε μεγάλες συνελεύσεις. Εκείνα τα χρόνια ήταν ευτυχισμένα. Ένιωθα ασφαλής με τους Μάρτυρες.

Σε αντίθεση, στο σπίτι μου συνέβαιναν άσχημα πράγματα. Ο τρόπος ζωής του πατέρα μου στενοχωρούσε πολύ τη μητέρα μου, η οποία έπεσε σε βαριά κατάθλιψη. Όταν ήμουν γύρω στα δέκα, η μητέρα μου σταμάτησε να συναναστρέφεται με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Εγώ συνέχισα με μισή καρδιά και βαφτίστηκα σε ηλικία 17 χρονών. Αλλά λίγο αργότερα αναμείχθηκα σε αντιχριστιανική διαγωγή και έπαψα να είμαι μέλος της εκκλησίας.

ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΩ

Λίγο μετά τον γάμο μου, με επισκέφτηκαν δύο επίσκοποι από την τοπική εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Μου εξήγησαν με ποιον τρόπο μπορούσα να επιστρέψω στον Ιεχωβά Θεό και διευθέτησαν να με βοηθήσει μια ιεραπόστολος ονόματι Σίντι. Στο μεταξύ, η πίστη μου είχε εξασθενήσει αρκετά, γι’ αυτό της ζήτησα να μου αποδείξει ότι η Γραφή είναι πράγματι ο Λόγος του Θεού. Μου έδειξε παραδείγματα Βιβλικών προφητειών που έχουν εκπληρωθεί. Σταδιακά γίναμε καλές φίλες, και όταν μου πρότεινε να μελετήσω μαζί της τις βασικές Γραφικές διδασκαλίες εγώ δέχτηκα. Για πρώτη φορά, συνειδητοποίησα ότι ο Ιεχωβά είναι Θεός αγάπης, ο οποίος θέλει να είμαι ευτυχισμένη.

Όταν άρχισα να πηγαίνω ξανά στις Χριστιανικές συναθροίσεις, διαπίστωσα ότι απολάμβανα τη συντροφιά των Μαρτύρων πολύ περισσότερο από ό,τι τη συντροφιά των ανθρώπων του κινηματογράφου. Αλλά τα παιδικά μου βιώματα με έκαναν να νιώθω ότι δεν μπορούσα να εμπιστευτώ κανέναν, και είχα χάσει την αυτοεκτίμησή μου. Ένα μέλος της εκκλησίας με βοήθησε δείχνοντάς μου από τη Γραφή πώς να αντιμετωπίζω εκείνα τα συναισθηματικά προβλήματα, και επίσης έμαθα να κάνω γνήσιους φίλους.

ΚΑΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΜΙΑ ΛΑΜΠΕΡΗ ΖΩΗ

Το 1997, ο σύζυγός μου και εγώ μετακομίσαμε στο Χόλιγουντ της Καλιφόρνιας, στις ΗΠΑ. Εκεί άρχισα να βοηθάω περισσότερο τους ανθρώπους να ωφεληθούν από τη σοφία του Λόγου του Θεού. Το να διδάσκω τη Γραφή μού έχει δώσει μεγαλύτερη ικανοποίηση από ό,τι όλη η λάμψη που απολάμβανα ως ηθοποιός και πρωταγωνίστρια στον κινηματογράφο. Για παράδειγμα, το 2002 συναντήθηκα με τη Σερί, μια παλιά γνωστή μου από το Χονγκ Κονγκ. Από πολλές απόψεις, είχαμε παρόμοιες εμπειρίες στη ζωή. Εκείνη είχε ανακηρυχτεί Μις Χονγκ Κονγκ έναν χρόνο πριν από εμένα. Στην πραγματικότητα, ήταν αυτή που με έστεψε όταν κέρδισα τον τίτλο. Έγινε και εκείνη ηθοποιός. Μετά έγινε παραγωγός και συνεργάστηκε με διάσημους σκηνοθέτες. Είχε μετακομίσει στο Χόλιγουντ όπως και εγώ.

Ένιωσα συμπόνια για τη Σερί όταν έμαθα ότι είχε χάσει ξαφνικά τον αρραβωνιαστικό της από καρδιακή προσβολή. Δεν μπορούσε να βρει παρηγοριά στη Βουδιστική θρησκεία της. Όπως εγώ, είχε καταφέρει να ζει μια λαμπερή ζωή την οποία άλλοι θα ζήλευαν, η ίδια όμως ήταν λυπημένη και δεν μπορούσε να εμπιστευτεί κανέναν. Άρχισα να της μιλάω για όσα είχα μάθει από τη Γραφή αλλά δυσκολευόταν να τα εκτιμήσει εξαιτίας του Βουδιστικού της υπόβαθρου.

Κάποια μέρα το 2003, η Σερί μού τηλεφώνησε από το Βανκούβερ του Καναδά όπου γύριζε μια ταινία. Ενθουσιασμένη μου είπε ότι ενώ οδηγούσε και θαύμαζε το τοπίο, άρχισε ξαφνικά να προσεύχεται δυνατά: «Πες μου. Ποιος είναι ο αληθινός Θεός; Ποιο είναι το όνομά σου;» Εκείνη τη στιγμή, πέρασε μπροστά από μια Αίθουσα Βασιλείας και είδε το όνομα Ιεχωβά. Ένιωσε ότι αυτό ήταν απάντηση από τον Θεό και θέλησε να συναντήσει το συντομότερο Μάρτυρες του Ιεχωβά. Έκανα διευθετήσεις, και μέσα σε λίγες μέρες πήγε στη συνάθροιση μιας κινεζόφωνης εκκλησίας στο Βανκούβερ.

«Αυτοί οι άνθρωποι ενδιαφέρονται γνήσια για εμένα», μου είπε αργότερα η Σερί. «Μπορώ να τους λέω πώς νιώθω». Αυτό μου έδωσε μεγάλη χαρά επειδή η Σερί δεν είχε φίλους όσο εργαζόταν στον χώρο του κινηματογράφου. Συνέχισε να παρακολουθεί συναθροίσεις. Αλλά το 2005 υπέγραψε συμβόλαιο για την παραγωγή δύο επικών ταινιών στην Κίνα, κάτι που την ανάγκασε να επιστρέψει στο Χονγκ Κονγκ. Προς μεγάλη μου χαρά, το 2006, η Σερί αφιέρωσε τη ζωή της στον Ιεχωβά και βαφτίστηκε σε μια συνέλευση των Μαρτύρων στο Χονγκ Κονγκ. Παρότι ήθελε να υπηρετεί τον Ιεχωβά πληρέστερα, η δουλειά της στον χώρο του κινηματογράφου την εμπόδιζε και ήταν πολύ δυστυχισμένη.

ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΒΟΗΘΑΜΕ ΑΛΛΟΥΣ

Το 2009, η ζωή της Σερί άλλαξε ριζικά. Αποφάσισε να αποσυρθεί από τον κινηματογράφο για να υπηρετήσει πλήρως τον Ιεχωβά. Απέκτησε πολλούς καινούριους φίλους στη Χριστιανική εκκλησία. Έγινε ολοχρόνια κήρυκας των καλών νέων της Βασιλείας και χαιρόταν που βοηθούσε ανθρώπους να βρουν έναν καλύτερο τρόπο ζωής.​—Ματθαίος 24:14.

Κατόπιν, η Σερί αποφάσισε να μάθει νεπάλι για να υποστηρίξει τον αναπτυσσόμενο όμιλο Μαρτύρων που μιλούν αυτή τη γλώσσα στο Χονγκ Κονγκ. Πρέπει να αναφέρω ότι στο Χονγκ Κονγκ οι περισσότεροι αγνοούν ή περιφρονούν τους Νεπαλέζους επειδή δεν μιλούν καλά αγγλικά ή κινέζικα και έχουν διαφορετικά έθιμα. Η Σερί μού έλεγε πόσο πολύ της άρεσε να βοηθάει αυτούς τους ανθρώπους να κατανοήσουν τη Γραφή. Λόγου χάρη, καθώς κήρυττε από σπίτι σε σπίτι κάποια μέρα, συνάντησε μια Νεπαλέζα που ήξερε λίγα πράγματα για τον Ιησού αλλά δεν ήξερε τίποτα για τον αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά. Η Σερί χρησιμοποίησε τη Γραφή για να της δείξει ότι ο Ιησούς προσευχόταν στον Πατέρα του στον ουρανό. Όταν η γυναίκα συνειδητοποίησε ότι μπορούσε να προσεύχεται στον αληθινό Θεό, του οποίου το όνομα είναι Ιεχωβά, άνοιξε την καρδιά της για να δεχτεί τα καλά νέα. Σύντομα, ο σύζυγός της και η κόρη της άρχισαν και αυτοί να μελετούν τη Γραφή.​—Ψαλμός 83:18· Λουκάς 22:41, 42.

Όταν είδα πόσο πολύ απολάμβανε η Σερί το ολοχρόνιο κήρυγμα, αναρωτήθηκα: “Τι με εμποδίζει να κάνω αυτό που κάνει εκείνη;” Στο μεταξύ, έμενα ξανά και εγώ στο Χονγκ Κονγκ. Αποφάσισα να κάνω προσαρμογές στη ζωή μου ώστε να συμμετέχω πληρέστερα στη διδασκαλία της Γραφικής αλήθειας. Έχω διαπιστώσει ότι ακούγοντας τους ανθρώπους και βοηθώντας τους να κατανοήσουν τον Λόγο του Θεού νιώθω πραγματικά ευτυχισμένη.

Για παράδειγμα, έχω την ευκαιρία να μελετώ τη Γραφή με μια Βιετναμέζα η οποία ήταν συνεχώς λυπημένη και έκλαιγε συχνά. Τώρα βλέπει τη ζωή με αισιοδοξία και χαίρεται πραγματικά να συναναστρέφεται με την εκκλησία.

Τόσο η Σερί όσο και εγώ βρήκαμε κάτι πολύ καλύτερο από μια λαμπερή ζωή. Αν και η σταδιοδρομία μας στη βιομηχανία του κινηματογράφου ήταν συναρπαστική και μας έκανε διάσημες, το να διδάσκουμε άλλους για τον Ιεχωβά Θεό είναι πολύ πιο ικανοποιητικό επειδή φέρνει δόξα σε εκείνον. Έχουμε διαπιστώσει αναμφίβολα την αλήθεια των λόγων του Ιησού: «Υπάρχει περισσότερη ευτυχία στο να δίνει κανείς παρά στο να λαβαίνει».​—Πράξεις 20:35.