Κιβώτιον Ερωτήσεων

● Όταν απαιτούνται χρηματικά ποσά για να βοηθηθούν αδελφοί σε περιοχές καταστροφών ή για ειδικές προμήθειες που απαιτούν περισσότερα χρήματα από όσα τώρα είναι διαθέσιμα, πώς θα γίνη ο χειρισμός του ζητήματος στην εκκλησία;

Ο Παύλος κατέστησε γνωστό στις εκκλησίες το προνόμιό τους να βοηθήσουν υλικώς τους αδελφούς της Ιερουσαλήμ όταν οι συνθήκες της πείνας έγιναν εκεί σοβαρές. Αλλά, φυσικά, δεν καθώρισε και πόσα πρέπει να δώσουν ως άτομα ή ως εκκλησίες.—1 Κορ. 16:1-3· 2 Κορ. 9:5-7.

Σε περίπτωσι μιας καταστροφής, οι αδελφοί γενικά της περιοχής εκείνης, εφόσον είναι σε καλύτερη θέσι να βοηθήσουν, μπορεί να θέλουν ατομικά να συνεισφέρουν χρηματικά ποσά, τρόφιμα, ρουχισμό και άλλα είδη που απαιτούνται, οι δε πρεσβύτεροι να συντονίζουν αυτές τις προσπάθειες. Αν οι πρεσβύτεροι αυτών των άλλων εκκλησιών θεωρήσουν κατάλληλο να κάμουν μια εισφορά και τα ποσά του ταμείου είναι περιωρισμένα, η ανάγκη χρημάτων μπορεί να εκτεθή στην εκκλησία. Μπορεί να γίνη μια υπόδειξις (που θα εγκριθή από την εκκλησία) όπως τα χρηματικά ποσά που θα ληφθούν στη διάρκεια των επομένων συναθροίσεων στο κανονικό κουτί, πέρα από τα κανονικά έξοδα, σταλούν σ’ εκείνους που βρίσκονται σε ανάγκη μέσω του τμήματος τις Εταιρίας.

Αν δεν υπάρχουν αρκετά χρήματα στον λογαριασμό της περιοχής για να πληρωθούν απρόοπτες ανάγκες περιλαμβανομένων και ιδιαιτέρων αγορών που θα χρησιμοποιηθούν για την περιοχή, ο επίσκοπος της συνελεύσεως μπορεί να επεξηγήση την ανάγκη αυτή στους άλλους πρεσβυτέρους. (Αν ένα ζήτημα της περιφερείας δεν μπορεί ν’ αναμείνη ώσπου να συναντηθούν οι περισσότεροι των άλλων περιοχών σε μια συνέλευσι περιοχής, μπορεί να σταλή σε όλους τους προεδρεύοντας επισκόπους μια επιστολή που να περιέχη τις λεπτομέρειες.) Οι πρεσβύτεροι κάθε εκκλησίας πρέπει να συζητήσουν τα πράγματα και κατόπιν μπορεί να γίνη πρότασις στην εκκλησία για έγκρισι. Η εκκλησία μπορεί να βοηθήση ανάλογα με ό,τι επιτρέπουν οι περιστάσεις της.