Σε Όλους τους Αφιερωμένους Δούλους του Ιεχωβά
8 Σεπτεμβρίου 1974
Αγαπητοί Αδελφοί:
Την περασμένη εβδομάδα είχαμε μια βαρυσήμαντη ειδική συνάθροισι με νέους ενδιαφερομένους. Εκείνοι που έδειξαν ενδιαφέρον για τον Ιεχωβά και τους μεγαλειώδεις σκοπούς του ενθαρρύνθηκαν βέβαια να σκεφθούν σοβαρά και με προσευχή τη στάσι τους απέναντι του Δημιουργού. Ετονίσθη και σ’ αυτούς το επείγον του χρόνου και η σπουδαιότης ν’ αφήσουν την αγάπη τους για τον Ιεχωβά να τους υποκινήση να ταχθούν με το μέρος του πριν εκδηλωθή η ‘μεγάλη θλίψις’.
Λόγω του χρόνου, είναι ανάγκη να σκεφθούμε κι εμείς, επίσης, σοβαρά και με προσευχή για τη σχέσι μας με τον Ιεχωβά Θεό. Δεν πρόκειται απλώς να περιμένομε με ανυπομονησία τη ‘μεγάλη θλίψι’ και ζωή στη νέα τάξι του Θεού. Συνεχής προσπάθεια χρειάζεται για ν’ αποδειχθούμε αφοσιωμένοι δούλοι του Ιεχωβά. Ο απόστολος Πέτρος συνεβούλευσε τα εξής: «Δια τούτο, αγαπητοί, ταύτα προσμένοντες, σπουδάσατε να ευρεθήτε άσπιλοι και αμώμητοι ενώπιον αυτού εν ειρήνη.»—2 Πέτρ. 3:14.
Ως λαός, προσέχομε τη θεόπνευστη συμβουλή του αποστόλου και γνωρίζομε επίσης την ανάγκη να συνεχίσωμε την πρόοδο μας στη Χριστιανική ζωή. Αλλ’ αυτό δεν συμβαίνει κατ’ ανάγκην με τον καθένα που ομολογεί ότι είναι βαπτισμένος μαθητής του Ιησού Χριστού. Καλό λοιπόν είναι για όλους μας, ατομικά, να σκεφθούμε σοβαρά και με προσευχή πώς χρησιμοποιούμε τη ζωή μας στο τελευταίο μέρος των ‘εσχάτων ημερών’. Αν η ‘μεγάλη θλίψις’ επρόκειτο ν’ αρχίση αύριο, ποια θα ήταν η στάσις μας ενώπιον του Ιεχωβά;
Εκπλήρωσις της Ευθύνης μας Απέναντι της Ανθρωπότητος
Σκεφθήτε τι κάνετε για να εκπληρώσετε την ευθύνη σας απέναντι εκείνων οι οποίοι δεν είναι ακόμη επιδοκιμασμένοι δούλοι του Ιεχωβά. Η ζωή τους είναι σε σοβαρό κίνδυνο στη ‘μεγάλη θλίψι’ που πλησιάζει γοργά. Ανταποκρίνεσθε στην επείγουσα ανάγκη τους για βοήθεια; Είναι οι περιστάσεις σας τέτοιες που να μπορέσετε να κάνετε διαρρυθμίσεις στον τρόπο της ζωής σας για να είσθε σε θέσι να μετέχετε σε μεγαλύτερο βαθμό στο έργο της ζωτικής προειδοποιήσεως και διασώσεως που θα τελειώση σε λίγο;
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα εξωθήσετε τον εαυτό σας, ως το τελευταίο όριο, χωρίς να δαπανήσετε διόλου καιρό για αναψυχή. Ακόμη και ο Ιησούς Χριστός εφρόντισε να έχουν οι μαθηταί του την αναγκαία ανάπαυσι και αναζωογόνησι. (Μάρκ. 6:31, 32) Αλλά ο τρόπος με τον οποίον δαπανάτε τον χρόνο σας πρέπει ν’ αποκαλύπτη ότι η κυριαρχούσα επιθυμία της καρδιάς σας είναι ν’ αποδειχθήτε ότι είσθε ένας πιστός ‘συνεργός’ του Ιεχωβά Θεού, ότι προσφέρεσθε να χρησιμοποιηθήτε πλήρως απ’ αυτόν για ν’ ανοίξετε τις καρδιές των συνανθρώπων σας να δεχθούν την αλήθεια.—1 Κορ. 3:9· Πράξ. 16:14.
Σε μερικές περιπτώσεις, μήπως οι συζητήσεις μέσα στον οικογενειακό κύκλο θα μπορούσαν να οδηγήσουν στο να έχουν μερικά μέλη της οικογενείας πληρέστερη μερίδα σ’ αυτό το τελικό μέρος του έργου του κηρύγματος; Ίσως μ’ ένα συνδυασμό των πόρων και των προσπαθειών των μελών της οικογενείας, ένας από την οικογένεια θα μπορούσε να υπηρετή ως τακτικός σκαπανεύς ή και ως προσωρινός σκαπανεύς. Ακόμη και αν δεν ήταν δυνατόν αυτό λόγω οικογενειακών ευθυνών, μήπως θα μπορούσε ένας τέτοιος συνδυασμός προσπαθειών να καταλήξη στην αύξησι του κηρύγματος και της μαθητεύσεως ως οικογένεια; Η τελική αυτή περίοδος των ‘εσχάτων ημερών’ δεν θα έπρεπε να είναι ένας κατάλληλος καιρός για έντονη δράσι;
Δεν πρέπει να κατηγορηθούμε για ενοχή αίματος λόγω αδιαφορίας μας στην κρίσιμη κατάστασι των ανθρώπων της περιοχής μας. (Παράβαλε Ιεζεκιήλ 3:17- 19) Αυτό δεν πρόκειται να συμβή σ’ εμάς ως σώμα. Η γνήσια αγάπη και το ενδιαφέρον για τους συνανθρώπους μας δεν θα μας επιτρέψη να προσφέρωμε απλώς λίγη υπηρεσία.
Τώρα βέβαια δεν είναι καιρός να μας περιπλέκη η επιθυμία να ζούμε άνετα στον κόσμο ή ν’ ανησυχούμε χωρίς λόγο για τη συντήρησί μας. (Ματθ. 13:22· Λουκ. 21:34, 35· 1 Τιμ. 6:9, 10· 1 Ιωάν. 2:15-17) Οι αληθινοί Χριστιανοί, επειδή έλαβαν εντολή να κηρύξουν και να μαθητεύσουν, πάντοτε έπρεπε να θέτουν τις κοσμικές επιδιώξεις σε δευτερεύουσα θέσι, αφιερώνοντας σε κήρυγμα και διδασκαλία τον χρόνο και την προσπάθεια που κατ’ άλλον τρόπο ορθώς θα χρησιμοποιούσαν για να προαγάγουν υλικά συμφέροντα. (Ματθ. 28:19, 20) Δεν πρέπει λοιπόν αυτό να γίνεται ιδιαίτερα σ’ αυτό το τελικό μέρος του ‘εσχάτου καιρού’;
Το να τηρούμε την κοσμική εργασία στη θέσι της, σαν ένα μέσον για να κρατηθούμε στην υπηρεσία του Θεού και να βοηθήσωμε άλλους να έχουν τα απαραίτητα για τη συντήρησί των, θα μας προστατεύση στους ταραχώδεις καιρούς που ασφαλώς θ’ αντιμετωπίσωμε στο προσεχές μέλλον. (Εφεσ. 4:28· 1 Τιμ. 6:6-8, 17-19) Μπορεί να κληθούμε να συμμερισθούμε οτιδήποτε λίγο έχομε με τους αδελφούς οι οποίοι μπορεί να βρίσκωνται σε μια ανάγκη μεγαλύτερη ακόμη. Θα είμεθα πρόθυμοι και διατεθειμένοι να το κάνω με αυτό;
Έπειτα δεν έχομε καμμιά διαβεβαίωσι ότι τα υλικά μας αποκτήματα θα διαφυλαχθούν από τη ‘μεγάλη θλίψι’. Μη ξεχνάτε τον Λωτ. Αυτός έχασε το σπίτι του και τα άλλα του υλικά αποκτήματα και κατόπιν έπρεπε να υπομείνη να ζη χωρίς ανέσεις μέσα σ’ ένα σπήλαιο με τις δύο θυγατέρες του. (Γέν. 19:2, 16, 24, 25, 30) Μπορεί επίσης να βρούμε τα πράγματα πολύ δύσκολα για λίγον καιρό στη διάρκεια της καταστροφής αυτού του ασεβούς συστήματος και μετά απ’ αυτήν. Μήπως το ν’ αποδίδωμε άσκοπη σπουδαιότητα σε υλικά πράγματα τώρα θα μας έκανε να παραπονούμεθα τότε και να κάνωμε τα πράγματα πιο δυσάρεστα και για μας και για τους άλλους; (Παράβαλε Αριθμοί 11:4-6, 10· 20:3-5) Ακόμη μεγαλύτερη τραγωδία θα ήταν να εκλείψη η εγκάρδια εκτίμησις της σχέσεως μας με τον Ιεχωβά αν ενδιαφερώμεθα πολύ για τα υλικά αποκτήματα τώρα και χάσωμε τη ζωή, όπως έπαθε η σύζυγος του Λωτ.—Γέν. 19:26.
Διατήρησις Καλής Διαγωγής
Για να παραμείνωμε άσπιλοι και αμώμητοι δεν αρκεί να κάνωμε συνετή χρήσι του χρόνου και της περιουσίας μας εκπληρώνοντας την ευθύνη μας να κηρύξωμε. (Πράξ. 20:26, 27) Έχει να κάμη επίσης και η προσωπική μας διαγωγή. (Ματθ. 5:14-16) Προσπαθούμε να χαλιναγωγούμε τις αμαρτωλές διαθέσεις όπως έκανε ο απόστολος Παύλος; (1 Κορ. 9:27) Κάναμε προόδους καλλιεργώντας τους καρπούς του πνεύματος του Θεού; (Γαλ. 5:16-18, 22-24) Κατανοούμε ότι η εχθρότης, οι διαπληκτισμοί, οι διαιρέσεις και οι φθόνοι είναι τόσο κακά στα μάτια του Ιεχωβά όσο είναι και η πορνεία, η μέθη και η ειδωλολατρία;—Γαλ. 5:19-21.
Η μεγάλη πλειονότης εκείνων που είναι αφιερωμένοι στον Ιεχωβά Θεό διατηρούν καλή Χριστιανική διαγωγή σ’ έναν κόσμο που ολοένα περισσότερο εξευτελίζεται. Γνωρίζομε επίσης πολύ καλά τις αδυναμίες μας, και παρακαλούμε κάθε μέρα τον Ιεχωβά να συγχωρήση τα αμαρτήματα μας και αγωνιζόμεθα σκληρά να βελτιωθούμε.—1 Ιωάν. 1:8-10.
Αλλά μερικοί επέτρεψαν ν’ αναπτυχθή το μίσος στην καρδιά τους. Αρνούνται να μιλήσουν σε ορισμένους αδελφούς και αδελφές, κρατώντας έχθρα για μερικά παραπτώματα, πραγματικά ή φανταστικά. Μπορεί ν’ αποδίδουν κακά ελατήρια στους ομοπίστους των και τους κρίνουν και τους καταδικάζουν κακώς. Μπορεί ακόμη και να τους συκοφαντούν.—Γαλ. 5:13-15, 25, 26· Ιακ. 3:5-16· 4:11, 12.
Άλλοι πάλι μπορεί να προσπαθούν να πλησιάζουν όσο το δυνατόν περισσότερο στις συνήθειες του κόσμου. Θέλουν να δείχνουν στους κοσμικούς ότι κι εμείς επίσης μπορούμε να έχωμε τα «αστεία» μας. Αυτή η πράξις μπορεί να αποκαλυφθή σε ασέμνους χορούς, βαρειά οινοποσία και λοιπά.—1 Πέτρ. 4:1-5
Τι δείχνει η εξέτασις της διαγωγής σας; Αν διακρίνετε τομείς στους οποίους θα μπορούσατε να κάνετε βελτιώσεις και θέλετε πράγματι να τις κάμετε, έχετε λόγους να είσθε ευτυχείς. Γιατί; Διότι δείχνει ότι η καρδιά σας ανταποκρίνεται κατάλληλα, υποκινώντας σας προς την ορθή κατεύθυνσι. Εξ άλλου, μπορεί ν’ αναγνωρίζετε ότι η καρδιά σας έχει θέσει τη στοργή της σε πράγματα που είναι ξένα προς τα πνευματικά συμφέροντα. Ή μπορεί να δυσκολεύεσθε να διάγετε ειρηνικά με τους άλλους. Σ’ αυτή την περίπτωσι, θα πρέπει να εργασθήτε σκληρά για να προσαρμόσετε τον τρόπο της σκέψεως σας έτσι ώστε η κατάστασίς σας να μη χειροτερέψη και να σας βρη η ‘μεγάλη θλίψις’ κηλιδωμένους, στιγματισμένους και αποξενωμένους από τον Ιεχωβά Θεό και τον λαό του.
Αυτό που έχομε ως δούλοι του Ιεχωβά είναι κάτι πολύτιμο για να το θυσιάσωμε τώρα που είμεθα τόσο κοντά στην πραγματοποίησι της ελπίδος μας—ζωή στη δίκαιη νέα τάξι του Θεού. Δεν θα ήταν ασύνετο να επιτρέψωμε στον εαυτό μας να υποκύψη στον πειρασμό και να αμαρτήσωμε; Δεν θα ήταν τραγικό να χάσωμε τη ζωή μας λόγω επιδιώξεως προσωρινού υλικού πλούτου, να συμβιβασθούμε κάτω από πίεσι εκ μέρους του κόσμου, ή να αναπτύξωμε μια στάσι αδιαφορίας απέναντι στο σωτήριον έργο του κηρύγματος και της μαθητεύσεως;
Και τώρα ακόμη απολαμβάνομε πλούσια αμοιβή από την υπηρεσία μας στον Ιεχωβά. Έχομε αληθινούς φίλους οι οποίοι πραγματικά ενδιαφέρονται για μας. Μολονότι έχομε ακόμη προβλήματα, η κατάστασίς μας είναι πολύ καλύτερη από ό,τι ήταν προτού γνωρίσωμε την αλήθεια. Η σοφία που περιέχεται στην Αγία Γραφή μάς έκανε ικανούς ν’ αντιμετωπίζωμε πολύ καλύτερα τα προβλήματα της ζωής. Η υπακοή στον Λόγο του Θεού μάς έκανε ικανούς να περνούμε καλύτερα μέσα στην οικογένεια και στις καθημερινές επαφές μας με τους άλλους. Δεν έκαμε αυτό τη ζωή πιο ευχάριστη για μας; Πραγματικά, τι καλύτερος τρόπος υπάρχει από το να ζούμε ως αφοσιωμένοι δούλοι του Ιεχωβά Θεού; Αυτό καθ’ εαυτό είναι κάτι που πρέπει να το φυλάττωμε με ζηλοτυπία, μαζί με την προοπτική μιας αιωνίου ζωής στη Νέα Τάξι που πλησιάζει γοργά.—Μαρκ. 10:29, 30
Κάμετε το σοβαρή απόφασί σας να πράξετε το καλύτερο για να βρεθήτε από τον Ιεχωβά Θεό «άσπιλοι και αμώμητοι εν ειρήνη.» Επιδοθήτε στην υποβοήθησι των άλλων να λάβουν σωτηρία ενόσω είναι ακόμη καιρός. Όλη η πορεία της ζωής σας ας πιστοποιή το γεγονός ότι είσθε πεπεισμένοι ότι οι σχέσεις σας με τον Ιεχωβά είναι το πιο σπουδαίο πράγμα στη ζωή σας. Ζήτε κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία μέρα της ζωής σας. Αν το κάνετε αυτό, μπορείτε να είσθε βέβαιοι ότι οποτεδήποτε εκδηλωθή η ‘μεγάλη θλίψις’ δεν θα καταληφθήτε απροετοίμαστοι και δεν θα πέσετε, αλλά θα εξακολουθήτε να στέκεσθε ως επιδοκιμασμένοι δούλοι του Ιεχωβά.—Αποκάλ. 7:14-17.
Οι σύνδουλοί σας,
WATCHTOWER BIBLE AND TRACT SOCIETY OF NEW YORK, INC.