«Περισσεύοντες Πάντοτε εις το Έργον του Κυρίου»
1 Όλοι μας έχομε άφθονο έργο να κάνωμε κάθε μέρα. Κάθε μέρα αντιμετωπίζομε πολλές ευθύνες, και όλες απαιτούν μέρος του χρόνου μας. Οι απαιτήσεις της οικογενείας και της κοσμικής εργασίας μπορεί να απορροφούν αρκετό μέρος του χρόνου μας. Εκτός απ’ αυτό, πρέπει να προσπαθούμε να μετέχωμε πλήρως στις εκκλησιαστικές δραστηριότητες στις οποίες περιλαμβάνονται οι συναθροίσεις, η προσωπική μελέτη και η τακτική συμμετοχή στο έργο της μαθητεύσεως. Μερικές φορές μπορεί ν’ αποθαρρυνώμεθα, αισθανόμενοι ότι δεν είμεθα σε θέσι να ανταποκριθούμε σε κάθε ευθύνη.
2 Αλλά, το να έχωμε πολύ γεμάτο πρόγραμμα δεν είναι κάτι νέο για τους δούλους του Θεού. Ο απόστολος Παύλος έδειξε ότι είχε ένα πολύ γεμάτο πρόγραμμα, όταν είπε ότι η μέριμνα των εκκλησιών ήταν «ο καθ’ ημέραν επικείμενος εις εμέ αγών». (2 Κορ. 11:28) Ωστόσο, τα έβλεπε όλα με θετικό τρόπο, διακρίνοντας με κατανόησι τα βαθύτερα οφέλη. Αυτή η κατανόησις τον υποκινούσε να νουθετή τους αδελφούς του να ‘περισσεύουν πάντοτε εις το έργον του Κυρίου’.—1 Κορ. 15:58.
3 Είναι επίσης καλό για μας να βλέπωμε τα πράγματα με θετικό τρόπο. Το να ενασχολούμεθα στη δράσι της Βασιλείας χρησιμεύει ως προστασία. Υπάρχει ο κίνδυνος να γίνωμε ‘αργοί’. (1 Τιμ. 5:13) Η αδράνεια αποτελεί γόνιμο έδαφος για σπέρματα παραπόνων και αυταρεσκείας. Υποκινούμεθα να ‘προϊστάμεθα καλών έργων’. (Τίτον 3:8) Άτομα που ασχολούνται πολύ σε αξιόλογη δράσι σπάνια έχουν τον καιρό να επιζητούν ευτελή πράγματα, να καλλιεργούν αντιπάθειες, ν’ ανησυχούν για λάθη τους, ή να επιδίδωνται σε κακή διαγωγή.
4 Το να έχωμε άφθονα έργα προστατεύει επίσης την εκκλησία, γιατί βεβαιώνει το γεγονός ότι όσοι είναι μέσα είναι αφιερωμένοι με όλη τους την καρδιά. Μας βοηθεί επίσης ατομικά να γινώμεθα πιο ισχυροί πνευματικώς, εφαρμόζοντας και αναπτύσσοντας τις διανοητικές μας ικανότητες και δυνάμεις συλλογισμού.—Εβρ. 5:14.
5 Το να έχωμε πάντοτε πολύ έργο να κάνωμε, μας διδάσκει μερικά ζωτικά μαθήματα. Το να προσκολλώμεθα σ’ ένα έργο ως το τέλος του μας διδάσκει να είμεθα πιστοί και να εκτιμούμε την αξία της εγκαρτερήσεως και μας υπενθυμίζει επίσης ότι πρέπει να ‘αγωνιζώμεθα’ για να λάβωμε την ευλογία του Ιεχωβά.—Λουκ. 13:24.
6 Το ν’ ανταποκρινώμεθα σε όλα όσα αναμένονται από μας σημαίνει ότι πρέπει να ‘κοπιώμεν και να αγωνιζώμεθα’. (1 Τιμ. 4:10, Κείμενον) Εν τούτοις, υπάρχει μεγάλη αμοιβή στο να γνωρίζωμε ότι ο Θεός ευαρεστείται μ’ αυτές τις προσπάθειες. Το να έχωμε πάντοτε άφθονο έργο στην υπηρεσία του Ιεχωβά μπορεί να μας βοηθήση να λογιζώμεθα μεταξύ των πιστών δούλων που θα έχουν «πολλήν ευλογίαν».—Παροιμ. 28:20.