Από Σπίτι σε Σπίτι Αδιάκοπα
1 Στον αρχαίο Ισραήλ, προσφέρονταν θυσίες καθημερινά. (Έξοδ. 29:38-42) Η φωτιά του θυσιαστηρίου έκαιγε συνεχώς· ο καπνός που ανέβαινε ήταν «οσμή ευωδίας» που ευαρεστούσε τον Ιεχωβά. (Έξοδ. 29:18) Σήμερα, μας δίνεται η παρότρυνση να «προσφέρουμε πάντοτε στον Θεό θυσία αίνου, δηλαδή, τον καρπό των χειλιών που κάνουν δημόσια διακήρυξη για το όνομά του». (Εβρ. 13:15) Αντί να χρησιμοποιούμε τις θυσίες που όριζε ο Νόμος, λατρεύουμε τον Ιεχωβά με το να διηγούμαστε τους αίνους του αδιάκοπα.—Ησ. 43:21· Πράξ. 5:42.
2 Ο Ιησούς Χριστός, ο μεγαλύτερος Μάρτυρας που περπάτησε ποτέ στη γη, μας δίδαξε πώς να ασκούμε αγνή λατρεία προσφέροντας θυσίες αίνου. Δίδαξε τους μαθητές του ότι ήταν επείγον να κηρύξουν το άγγελμα. Ήξερε ότι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να πλησιάσουν τους ανθρώπους με τα καλά νέα ήταν να μιλήσουν σε αυτούς προσωπικά στα σπίτια τους. (Ματθ. 10:7, 12) Έτσι, διαπιστώνουμε ότι οι απόστολοι ακολούθησαν τη θεόπνευστη οδηγία που έδωσε αυτός να κηρύττουν από σπίτι σε σπίτι.—Πράξ. 20:20.
3 Η κατάσταση δεν έχει αλλάξει καθόλου σήμερα. Ως μαθητές του Ιησού, οι αληθινοί Χριστιανοί ακολουθούν το παράδειγμά του με το να κηρύττουν τα καλά νέα από σπίτι σε σπίτι. Παρότι μπορεί να δεχόμαστε επίκριση και να διωκόμαστε για αυτό, εκατομμύρια άνθρωποι έχουν γνωρίσει την αλήθεια και εκατοντάδες χιλιάδες καινούριοι μαθητές προσχωρούν κάθε χρόνο στις τάξεις του μεγάλου πλήθους, αποδεικνύοντας ότι αυτός είναι ο τρόπος που χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά για να επιτελείται το θέλημά του. Για αυτόν το λόγο εγκαρτερούμε στη διακονία μας.
4 Οφέλη του Κηρύγματος από Σπίτι σε Σπίτι: «Ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης . . . Ο άνθρωπος που τον φοβάται και εργάζεται δικαιοσύνη είναι ευπρόσδεκτος σε αυτόν». (Πράξ. 10:34, 35) Το ότι πηγαίνουμε απευθείας στο κάθε σπίτι του τομέα μας αποτελεί σαφή εκδήλωση απροσωποληψίας, δίνοντας σε όλους την ευκαιρία να ακούν τακτικά το άγγελμα της Βασιλείας. Κατόπιν, εκείνοι που είναι δεκτικοί λαβαίνουν προσωπική βοήθεια ανάλογα με τις ατομικές τους ανάγκες.
5 Σχεδόν όλοι οι ευαγγελιζόμενοι, περιλαμβανομένων των νεαρών, των ηλικιωμένων, ακόμη και των καινούριων, μπορούν να συμμετέχουν στο έργο από σπίτι σε σπίτι. Με αυτόν τον τρόπο, ο καθένας μπορεί να κάνει «δημόσια διακήρυξη για σωτηρία». (Ρωμ. 10:10) Όταν συμμετέχουμε με άλλους στη διακονία από σπίτι σε σπίτι, αναπτύσσονται μεταξύ μας δεσμοί αγάπης και ενότητας. Παράλληλα, μας δίνεται η ευκαιρία να εκδηλώσουμε την υπομονή μας όταν αντιμετωπίζουμε αδιαφορία ή εναντίωση. Αυτή η δημόσια εκδήλωση πίστης μάς καθιστά «θεατρικό θέαμα», πράγμα που βοηθά τα ειλικρινή άτομα να αντιληφτούν ότι διαθέτουμε μια οργανωμένη διευθέτηση για τη διδασκαλία της Αγίας Γραφής και ότι οι ίδιοι μπορούν να επωφεληθούν από αυτήν. (1 Κορ. 4:9) Τα πάντα δείχνουν καθαρά ότι ο Ιεχωβά ευλογεί το έργο από σπίτι σε σπίτι και ότι το χρησιμοποιεί για να συνάξει το μεγάλο πλήθος στον ‘οίκο’ της αγνής του λατρείας.—Ησ. 2:2-4.
6 Τώρα, περισσότερο από οποτεδήποτε άλλοτε στην ιστορία, είναι ανάγκη να ακούσουν οι άνθρωποι το άγγελμα της Βασιλείας. Ας συνεχίσουμε να κηρύττουμε από σπίτι σε σπίτι αδιάκοπα, μέχρι ο Ιεχωβά να πει αρκεί. (Ησ. 6:11) Κάνοντάς το αυτό, θα έχουμε ως ανταμοιβή τη χαρά που προέρχεται από τη συμμετοχή στη σημαντική και ωφέλιμη διακονία από σπίτι σε σπίτι σε αυτόν τον καιρό του τέλους.—1 Κορ. 15:58.