Συνεχίστε να Περπατάτε Προοδευτικά σε μια Εύτακτη Πορεία
1 Ο απόστολος Παύλος έτρεφε ιδιαίτερη αγάπη για την εκκλησία των Φιλίππων, στην ίδρυση της οποίας συνέβαλε αποφασιστικά. Ήταν ευγνώμων για τις στοργικές υλικές προμήθειες που παρείχαν εκείνοι οι αδελφοί και ανέφερε ότι αυτοί αποτελούσαν καλό παράδειγμα.—2 Κορ. 8:1-6.
2 Ο Παύλος έγραψε την επιστολή του προς τους Φιλιππησίους υποκινούμενος από βαθιά αγάπη. Το βιβλίο Ενόραση, Τόμος 2, σελίδα 631 (στην αγγλική), αναφέρει: «Από την αρχή ως το τέλος της επιστολής, αυτός ενθαρρύνει την εκκλησία των Φιλίππων να συνεχίσει τη θαυμάσια πορεία της—με το να επιζητεί μεγαλύτερη διάκριση και να κρατάει καλά το Λόγο της ζωής, επιδιώκοντας μια πιο ισχυρή πίστη και ελπίδα στο μελλοντικό βραβείο». Τα μέλη της εκκλησίας ανταποκρίθηκαν ενθουσιωδώς, ενισχύοντας το δεσμό αγάπης που υπήρχε ανάμεσα σε αυτά και στον απόστολο. Τα λόγια του Παύλου αποκτούν ιδιαίτερη σημασία για εμάς σήμερα, πράγμα που μας παρέχει εύλογη αιτία να συλλογιζόμαστε προσεκτικά τις νουθεσίες του, ιδιαίτερα αυτές που αναφέρονται στα εδάφια Φιλιππησίους 3:15-17.
3 Η Ώριμη Διανοητική Στάση Είναι Ουσιώδης: Στο εδάφιο Φιλιππησίους 3:15, ο Παύλος έγραψε ως άντρας με πολύχρονη πείρα. Αναγνώρισε το γεγονός ότι οι Φιλιππήσιοι σημείωναν πνευματική πρόοδο, κάνοντας έκκληση σε αυτούς ως ώριμους Χριστιανούς που είχαν την ορθή διανοητική στάση. Για όσο διάστημα η διανοητική τους στάση θα αντανακλούσε την ταπεινοφροσύνη και την εκτίμηση που εκδήλωνε ο Ιησούς, θα εξακολουθούσαν να είναι «άμεμπτοι και αθώοι, παιδιά του Θεού χωρίς ψεγάδι . . . , κρατώντας σφιχτά το λόγο της ζωής». (Φιλιπ. 2:15, 16) Όταν διαβάζουμε τα λόγια του Παύλου, θα πρέπει να αισθανόμαστε ότι αυτός απευθύνεται σε εμάς. Επιθυμούμε, λοιπόν, ειλικρινά να έχουμε την ίδια διανοητική στάση που είχε και ο Ιησούς και να δείχνουμε ταπεινά εκτίμηση για τα προνόμιά μας. Κάνουμε συνεχώς έκκληση στον Ιεχωβά μέσω προσευχής, ζητώντας βοήθεια σε αυτό και σε άλλα ζητήματα.—Φιλιπ. 4:6, 7.
4 Όπως υποδηλώνει το εδάφιο Φιλιππησίους 3:16, όλοι μας θα πρέπει να προσπαθούμε να σημειώνουμε πρόοδο. Η λέξη «πρόοδος» σημαίνει «το να προχωρεί κάποιος προς τα εμπρός, να προκόβει». Οι άνθρωποι που είναι προοδευτικοί «ενδιαφέρονται για καινούριες ιδέες, διαπιστώσεις ή ευκαιρίες». Ο Παύλος ήθελε να κατανοήσουν οι Φιλιππήσιοι ότι η Χριστιανοσύνη δεν παραμένει ποτέ στάσιμη και ότι εκείνοι που την πρεσβεύουν πρέπει να εξακολουθούν να προχωρούν προς τα εμπρός. Το προοδευτικό τους πνεύμα θα φαινόταν από την προθυμία τους να κάνουν αυτοεξέταση, να αναγνωρίσουν τις αδυναμίες τους και να ψάξουν να βρουν ευκαιρίες για να κάνουν περισσότερα ή για να βελτιώσουν την ποιότητα των όσων έκαναν. Σήμερα, η επίγεια οργάνωση του Ιεχωβά εξακολουθεί να προχωρεί προοδευτικά, διευρύνοντας συνεχώς το πεδίο δράσης της και την κατανόηση που έχει γύρω από το Λόγο του Θεού. Ο καθένας μας θα πρέπει να συμβαδίζει με αυτήν, με το να επωφελείται από όλες τις προμήθειές της και με το να συμμετέχει πλήρως στο έργο της.
5 Η Πρόοδος Απαιτεί μια Εύτακτη Πορεία: Ο Παύλος στη συνέχεια παρότρυνε τους αδελφούς του να ‘συνεχίσουν να περπατούν εύτακτα στην ίδια καθιερωμένη πορεία’. (Φιλιπ. 3:16) Για να είμαστε εύτακτοι απαιτείται να αξιολογούμε ορθά τα πρόσωπα ή τα πράγματα με βάση την κατάλληλη θέση που κατέχει το ένα σε σχέση με το άλλο, και να έχουμε καλή συμπεριφορά. Οι Χριστιανοί στους Φιλίππους διακρατούσαν την κατάλληλη θέση τους, παραμένοντας κοντά στην οργάνωση του Ιεχωβά και ο ένας κοντά στον άλλον. Η ζωή τους διεπόταν από το νόμο της αγάπης. (Ιωάν. 15:17· Φιλιπ. 2:1, 2) Ο Παύλος τούς παρότρυνε να ‘συμπεριφέρονται με τρόπο αντάξιο προς τα καλά νέα’. (Φιλιπ. 1:27) Η ανάγκη για ευταξία και καλή συμπεριφορά είναι εξίσου σημαντική για τους Χριστιανούς σήμερα.
6 Η καθιερωμένη πορεία είναι η κατά συνήθεια τήρηση μιας καθιερωμένης διαδικασίας. Συνεπώς, αυτή συνδέεται στενά με τον τρόπο με τον οποίο συνηθίζεται να γίνονται διάφορα πράγματα. Το να ακολουθούμε μια καθιερωμένη πορεία μπορεί να αποβεί προς όφελός μας, επειδή δεν χρειάζεται να σταματήσουμε για να σκεφτούμε όταν παίρνουμε αποφάσεις για το επόμενο βήμα που θα κάνουμε—ήδη έχουμε καθιερώσει ένα καθορισμένο πρότυπο το οποίο και ακολουθούμε υποκινούμενοι από τη δύναμη της συνήθειας.
7 Μια εύτακτη θεοκρατική πορεία συνίσταται στο να έχουμε συνήθειες που είναι υγιείς, ωφέλιμες, θεοειδείς—με αντικειμενικό σκοπό να εποικοδομούμε πνευματικά τον εαυτό μας, να βοηθούμε τους άλλους και, αν είναι δυνατόν, να κάνουμε περισσότερα στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Για να επιτύχουμε αυτούς τους στόχους απαιτείται να καθιερώσουμε και να τηρήσουμε μια πορεία που περιλαμβάνει προσωπική μελέτη, τακτική παρακολούθηση των συναθροίσεων και συμμετοχή στο έργο κηρύγματος.
8 Ουσιώδη Στοιχεία που Περιλαμβάνονται σε μια Εύτακτη Πορεία: Ένα από τα ουσιώδη στοιχεία είναι η ‘ακριβής γνώση και η πλήρης διάκριση’. (Φιλιπ. 1:9) Η προσωπική μελέτη βαθαίνει την πίστη μας, ενισχύει την εκτίμησή μας για την αλήθεια και μας υποκινεί να κάνουμε καλά έργα. Εντούτοις, μερικοί διαπιστώνουν ότι είναι δύσκολο να είναι συνεπείς σε σχέση με τις συνήθειες μελέτης που έχουν. Ένας από τους κύριους λόγους για τον οποίο λέγεται ότι συμβαίνει αυτό είναι η έλλειψη χρόνου.
9 Ό,τι και να λεχτεί σχετικά με τα οφέλη που προκύπτουν από την καθημερινή ανάγνωση της Αγίας Γραφής είναι λίγο. Η διδασκαλία που αυτή παρέχει είναι «ωφέλιμη» από κάθε άποψη. (2 Τιμ. 3:16, 17) Πώς μπορούμε να βρίσκουμε χρόνο στο καθημερινό μας πρόγραμμα για τη μελέτη της Αγίας Γραφής; Μερικοί έχουν διαπιστώσει ότι μπορούν να σηκώνονται λίγα λεπτά πιο νωρίς κάθε πρωί, όταν το μυαλό τους είναι καθαρό. Άλλοι διαπιστώνουν ότι είναι καλύτερο για αυτούς να διαβάζουν το βράδυ μερικά λεπτά προτού πάνε για ύπνο. Οι γυναίκες που βρίσκονται στο σπίτι κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορεί να είναι σε θέση να διαθέτουν λίγο χρόνο για αυτό τα απογεύματα πριν γυρίσουν οι άλλοι στο σπίτι από τη δουλειά ή από το σχολείο. Εκτός από την τακτική ανάγνωση της Αγίας Γραφής, μερικοί έχουν περιλάβει και την ανάγνωση του βιβλίου Διαγγελείς στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα μελέτης που έχουν.
10 Όταν καθιερώνουμε καινούριες συνήθειες, υπάρχει το ενδεχόμενο να έρχονται αυτές σε αντίθεση με τις συνήθειες που είχαμε προηγουμένως. Στο παρελθόν, ίσως να είχαμε την τάση να επιτρέπουμε σε επουσιώδεις δραστηριότητες να απορροφούν το διαθέσιμο χρόνο μας. Δεν είναι εύκολο να απαγκιστρωθούμε από αυτή τη συνήθεια. Κανείς δεν πρόκειται να μας υπαγορεύει ποιες συνήθειες μελέτης πρέπει να έχουμε· ούτε απαιτείται να δώσουμε λογαριασμό για ό,τι κάνουμε στον τομέα αυτόν. Η συνέπεια που διακρίνει τις συνήθειες μελέτης που έχουμε εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την εκτίμηση που τρέφουμε για «τα πιο σπουδαία πράγματα» και από την προθυμία μας να εξαγοράζουμε «τον εύκαιρο χρόνο», ώστε να ωφελούμαστε από αυτά.—Φιλιπ. 1:10· Εφεσ. 5:16.
11 Οι Χριστιανικές συναθροίσεις παίζουν ζωτικό ρόλο στην πνευματική πρόοδο που σημειώνουμε, παρέχοντας σε εμάς την αναγκαία διδασκαλία και ενθάρρυνση. Συνεπώς, η παρακολούθηση των συναθροίσεων αποτελεί ένα ακόμη ουσιώδες στοιχείο της εύτακτης πορείας μας. Ο Παύλος τόνισε τη σπουδαιότητα αυτού του στοιχείου. Δεν πρόκειται για κάτι το προαιρετικό που καθορίζεται με γνώμονα τις προτιμήσεις κάθε ατόμου.—Εβρ. 10:24, 25.
12 Πώς μπορούμε να εκδηλώνουμε ευταξία όταν καταρτίζουμε το εβδομαδιαίο πρόγραμμα των δραστηριοτήτων μας; Μερικοί διαθέτουν καθορισμένες ώρες για τη φροντίδα των προσωπικών τους ζητημάτων και στη συνέχεια προσπαθούν να παρακολουθούν τις συναθροίσεις όποτε έχουν ευκαιρία, μολονότι θα έπρεπε να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Θα πρέπει να δίνουμε προτεραιότητα στις εβδομαδιαίες συναθροίσεις μας και να προγραμματίζουμε τις άλλες δραστηριότητες γύρω από αυτές.
13 Η τακτική παρακολούθηση των συναθροίσεων απαιτεί καλό προγραμματισμό και συνεργασία από μέρους της οικογένειας. Τις καθημερινές, οι περισσότεροι από εμάς έχουμε γεμάτο πρόγραμμα δραστηριοτήτων με αποτέλεσμα να μην έχουμε συνήθως αρκετό χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να προγραμματίζουμε να δειπνούμε έγκαιρα, αν αυτό είναι δυνατόν, προκειμένου να έχει η οικογένεια αρκετό χρόνο στη διάθεσή της για να φάει, να ετοιμαστεί και να φτάσει στην αίθουσα προτού αρχίσει η συνάθροιση. Προς το σκοπό αυτόν, μπορούν τα μέλη της οικογένειας να συνεργάζονται με ποικίλους τρόπους.
14 Η τακτική συμμετοχή στην υπηρεσία αγρού είναι απαραίτητη αν πρόκειται να συνεχίσουμε να περπατάμε προοδευτικά σε μια εύτακτη πορεία. Όλοι μας αναγνωρίζουμε ξεκάθαρα τη βαριά ευθύνη που φέρουμε να κηρύττουμε το άγγελμα της Βασιλείας. Το κήρυγμα είναι αυτό που μας καθιστά Μάρτυρες του Ιεχωβά. (Ησ. 43:10) Εφόσον πρόκειται για το πιο επείγον και ωφέλιμο έργο που επιτελείται σήμερα, με κανέναν τρόπο δεν μπορούμε να το θεωρούμε δευτερεύον στοιχείο του τακτικού μας προγράμματος. Ο Παύλος παρότρυνε: «Ας προσφέρουμε πάντοτε στον Θεό θυσία αίνου, δηλαδή, τον καρπό των χειλιών που κάνουν δημόσια διακήρυξη για το όνομά του».—Εβρ. 13:15.
15 Όταν προγραμματίζουμε τις δραστηριότητές μας για την κάθε εβδομάδα, θα πρέπει να διαθέτουμε καθορισμένες ώρες για την υπηρεσία αγρού. Πιθανώς να έχει διευθετήσει η εκκλησία ώστε να γίνονται συναθροίσεις για υπηρεσία αρκετές φορές την εβδομάδα και εμείς δεν έχουμε παρά να αποφασίσουμε ποιες από αυτές μπορούμε να υποστηρίζουμε. Θα ήταν καλό να επιδιώκουμε να συμμετέχουμε σε κάθε μορφή υπηρεσίας, όπως είναι το να κάνουμε έργο από σπίτι σε σπίτι με περιοδικά ή άλλα έντυπα, το να κάνουμε επανεπισκέψεις και το να διεξάγουμε Γραφικές μελέτες. Μπορεί, μάλιστα, να κάνουμε σχέδια εκ των προτέρων για την επίδοση ανεπίσημης μαρτυρίας με το να έχουμε μαζί μας έντυπα και να είμαστε άγρυπνοι να διακρίνουμε ευκαιρίες προκειμένου να αρχίσουμε συζητήσεις. Εφόσον, συνήθως, βγαίνουμε στο έργο με άλλους, πρέπει να τους ρωτήσουμε για το δικό τους πρόγραμμα, ώστε να κάνουμε διευθετήσεις οι οποίες να είναι βολικές και για εκείνους και για εμάς.
16 Θα πρέπει να τηρούμε την καθιερωμένη πορεία κηρύγματος που έχουμε, παρά την αδιαφορία που υπάρχει στον τομέα. Ξέρουμε εκ των προτέρων ότι λίγα μόνο άτομα θα ανταποκριθούν ευνοϊκά. (Ματθ. 13:15· 24:9) Στον Ιεζεκιήλ δόθηκε η αποστολή να κηρύττει σε ανθρώπους που ήταν ‘στασιαστικοί, αυθάδεις και σκληρόκαρδοι’. Ο Ιεχωβά υποσχέθηκε να βοηθήσει τον Ιεζεκιήλ κάνοντας το δικό του ‘μέτωπο τόσο σκληρό όσο και το δικό τους’, δηλαδή ‘σαν διαμάντι, σκληρότερο από τον πυρίτη’. (Ιεζ. 2:3, 4, ΜΝΚ· 3:7-9, ΜΝΚ) Συνεπώς, για να τηρείτε ένα τακτικό πρόγραμμα υπηρεσίας απαιτείται υπομονή.
17 Καλά Παραδείγματα που Μπορούμε να Μιμούμαστε: Οι περισσότεροι από εμάς τα καταφέρνουμε καλύτερα στην υπηρεσία αγρού όταν υπάρχει κάποιος που αναλαμβάνει την ηγεσία. Ο Παύλος και οι σύντροφοί του έθεταν το καλό παράδειγμα, και ο ίδιος παρότρυνε άλλους να τον μιμούνται. (Φιλιπ. 3:17) Το τακτικό του πρόγραμμα περιλάμβανε όλα τα απαιτούμενα στοιχεία για να διατηρείται πνευματικά ισχυρός.
18 Σήμερα, και εμείς έχουμε ευλογηθεί με θαυμάσια παραδείγματα. Στο εδάφιο Εβραίους 13:7, ο Παύλος έδωσε την εξής παρότρυνση: «Να θυμάστε εκείνους που αναλαμβάνουν την ηγεσία μεταξύ σας, . . . και καθώς συλλογίζεστε την έκβαση της διαγωγής τους, να μιμείστε την πίστη τους». Βέβαια, ο Χριστός είναι το Υπόδειγμά μας, αλλά μπορεί να μιμούμαστε και την πίστη που ασκούν εκείνοι οι οποίοι αναλαμβάνουν την ηγεσία. Όπως ο Παύλος έτσι και οι πρεσβύτεροι θα πρέπει να έχουν συναίσθηση της ανάγκης να είναι καλά παραδείγματα για τους άλλους. Ενώ οι προσωπικές περιστάσεις τους μπορεί να ποικίλλουν, ο καθένας τους θα πρέπει να είναι σε θέση να δείξει ότι ακολουθεί μια εύτακτη πορεία όσον αφορά το να βάζει τα συμφέροντα της Βασιλείας στην πρώτη θέση. Ακόμη και παρά τις όποιες κοσμικές και οικογενειακές υποχρεώσεις, οι πρεσβύτεροι θα πρέπει να έχουν σταθερές συνήθειες προσωπικής μελέτης, παρακολούθησης των συναθροίσεων και ανάληψης της ηγεσίας στην υπηρεσία αγρού. Αν οι πρεσβύτεροι αποδεικνύουν ότι ‘προΐστανται στο ίδιο τους το σπιτικό με καλό τρόπο’, όλοι όσοι ανήκουν στην εκκλησία θα ενθαρρύνονται να συνεχίσουν να περπατούν σε μια εύτακτη πορεία.—1 Τιμ. 3:4, 5.
19 Στόχοι για το Καινούριο Υπηρεσιακό Έτος: Η έναρξη του καινούριου υπηρεσιακού έτους είναι κατάλληλη περίοδος χρόνου για να συλλογιστούμε το προσωπικό μας πρόγραμμα. Τι αποκαλύπτει μια ανασκόπηση των δραστηριοτήτων μας κατά το περασμένο έτος; Ήμασταν σε θέση να διατηρήσουμε, ή πιθανώς και να βελτιώσουμε, το επίπεδο της δράσης μας; Μπορεί να ήμασταν περισσότερο επιμελείς στην προσωπική μας μελέτη. Μπορεί να είχαμε παρακολουθήσει τις συναθροίσεις με μεγαλύτερη τακτικότητα ή μπορεί να είχαμε αυξήσει την υπηρεσία μας αγρού αναλαμβάνοντας την υπηρεσία βοηθητικού σκαπανέα. Ίσως μπορούμε να εντοπίσουμε συγκεκριμένες πράξεις Χριστιανικής καλοσύνης που κάναμε για χάρη άλλων μέσα στην εκκλησία ή στην οικογένειά μας. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, μπορούμε να χαιρόμαστε εφόσον έχουμε περπατήσει με τρόπο που ευαρεστεί τον Θεό και έχουμε κάθε λόγο να ‘εξακολουθήσουμε να το κάνουμε αυτό πληρέστερα’.—1 Θεσ. 4:1.
20 Τι γίνεται αν το τακτικό μας πρόγραμμα υπήρξε κάπως ασυνεπές ή σπασμωδικό; Πώς επηρεαστήκαμε πνευματικά; Μήπως υπήρχε κάποιος λόγος εξαιτίας του οποίου εμποδίστηκε η πρόοδός μας; Η βελτίωση ξεκινάει με το να ζητήσουμε τη βοήθεια του Ιεχωβά. (Φιλιπ. 4:6, 13) Να συζητήσετε τις ανάγκες σας με την υπόλοιπη οικογένεια, ζητώντας τη βοήθειά τους προκειμένου να κάνετε προσαρμογές σε μερικές πτυχές του τακτικού σας προγράμματος. Αν αντιμετωπίζετε προβλήματα, ζητήστε βοήθεια από τους πρεσβυτέρους. Αν καταβάλλουμε ειλικρινή προσπάθεια και ανταποκρινόμαστε στην κατεύθυνση του Ιεχωβά, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι θα αποφύγουμε ‘να είμαστε είτε αδρανείς είτε άκαρποι’.—2 Πέτρ. 1:5-8.
21 Το να περπατάτε σε μια εύτακτη πορεία οδηγεί σε ευλογίες που αξίζουν κάθε προσπάθεια που καταβάλλετε. Καθώς λαβαίνετε την απόφαση να περπατάτε προοδευτικά σε μια εύτακτη πορεία, «να μη χασομεράτε στις ασχολίες σας. Να φλέγεστε στο πνεύμα. Να υπηρετείτε τον Ιεχωβά ως δούλοι». (Ρωμ. 12:11)—Βλέπε Σκοπιά 1 Σεπτεμβρίου 1985, σελίδες 13-17, για πιο διεξοδική εξέταση αυτού του θέματος.