λόγος του Θεού. Μερικοί αλαζονικοί άνθρωποι προβάλλουν ως κριτικοί της Βίβλου, παραβλέποντας βιαστικά τη μακρά περίοδο θείας εμπνεύσεως, κατά την οποία το πνεύμα του Θεού έμενε επάνω στα πολλά και ποικίλα άτομα που προήρχοντο από διάφορα επίπεδα της ζωής, για να συνθέση ένα αρμονικό βιβλίο που να δείχνη έναν υπεράνω όλων σκοπό, την κυριαρχία του Θεού και τη διεκδίκησί της μέσω της βασιλείας του. Οι κριτικοί παραμέρισαν κάθε αναγνώρισι του αναντιρρήτου τρόπου με τον οποίον έχει εκπληρωθή η προφητεία της Γραφής. Αυτοί συμπεραίνουν ότι ο Θεός εδαπάνησε 1.600 χρόνια για ένα αριστούργημα, μόνο και μόνο για να περιμένη την κρίσι τους για το πού πρέπει αυτό να καταταχθή εν σχέσει με βιβλία που είναι απλής ανθρωπίνης προελεύσεως. Μπορούν αυτοί να καταστρέψουν τον λόγον που διεκήρυξε την αρχή της δημιουργίας;

Μήπως, λοιπόν, αυτό σημαίνει ότι εκείνοι που πιστεύουν στη Βίβλο λατρεύουν ένα βιβλίο; Όχι, αλλά σ’ αυτή την περίπτωσι της Βίβλου λατρεύουν Εκείνον που αποκαλύπτεται μέσα σ’ αυτήν. Πρόθυμα συμμορφώνονται με την οδηγία που φανερώνει η Βίβλος για να είναι ευάρεστοι στον Θεό. Κάνουν αυτά τα πράγματα επειδή μέσα στη Γραφή—σ’ αυτήν και μόνο από όλα τα συγγράμματα του κόσμου—βρίσκεται η οδός της ζωής. Όταν προσηύχετο στον Πατέρα του, τον μέγαν Πρωτουργόν της Βίβλου, ο Ιησούς είχε το ορθό φρόνημα και δεν προσπαθούσε να εξυψώση τον εαυτό του στη θέσι ενός κριτικού του Θεού. (1 Τιμόθεον 6:19· Ιωάννης 17:3, 17) Η επίγεια ζωή του άφησε ένα λαμπρό παράδειγμα για την προάσπισι του λόγου του Θεού, υποκινώντας τον μέλλοντα απόστολό του Παύλο να γράψη:

«Το αυτό δε φρόνημα έστω εν υμίν το οποίον ήτο και εν τω Χριστώ Ιησού· όστις εν μορφή Θεού υπάρχων, δεν ενόμισεν αρπαγήν το να ήναι ίσα με τον Θεόν . . . Πράττετε τα πάντα χωρίς γογγυσμών και αμφισβητήσεων· δια να γίνησθε άμεμπτοι και ακέραιοι, τέκνα Θεού αμώμητα εν μέσω γενεάς σκολιάς και διεστραμμένης· μεταξύ των οποίων λάμπετε ως φωστήρες εν τω κόσμω, κρατούντες τον λόγον της ζωής, δια καύχημά μου εν τη ημέρα του Χριστού, ότι δεν έτρεξα εις μάτην, ουδέ εις μάτην εκοπίασα.»—Φιλιππησίους 2:5-16.

«Κρατούντες τον λόγον της ζωής σήμερα» βέβαια σημαίνει εξύψωσι του πιο σπουδαίου ονόματος που βρίσκεται μέσα σ’ αυτόν τον λόγον, του ονόματος του συγγραφέως του, του Ιεχωβά. Στον κανόνα των Εβραϊκών Γραφών το όνομα Ιεχωβά απαντάται 6.823 φορές· και όμως μερικοί ζητούν να κρύψουν αυτό το όνομα! Αν ο Ιεχωβά είναι ο ζωοδότης μας, αν πρέπει να μάθωμε τους σκοπούς του για να συμμορφωθούμε μ’ αυτούς και να κερδίσωμε την εύνοιά του και να έχωμε ζωή, τότε δεν πρέπει τάχα αμέσως από την αρχή να μάθωμε το όνομά του, το όνομα που είναι ο «οχυρός πύργος» μας ή το καταφύγιό μας, το όνομα Εκείνου που είναι η «πηγή της ζωής», το όνομα εκείνου που είναι ο δικαιωματικός μέγας «Βασιλεύς εφ’ όλην την γην»;—Παροιμίαι 18:10· Ψαλμός 36:9· Ζαχαρίας 14:9, AS.

Στο 1950 η Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά εξέδωσε τη Μετάφρασι του Νέου Κόσμου των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών, μια κατά γράμμα μετάφρασι στη σύγχρονη Αγγλική γλώσσα, η οποία παρουσίασε εμπεριστατωμένη υποστήριξι της θέσεως που λαμβάνει αποδίδοντας με συνέπεια το θείον όνομα στις Ελληνικές Γραφές ή τη «Νέα Διαθήκη». Για τούτο και για τα πολλά λαμπρά χαρακτηριστικά του το έργον αυτό εκέρδισε το θαυμασμό των απροκαταλήπτων αυθεντιών σε πολλές χώρες.

Τι μεγάλο προνόμιο να είμεθα με το μέρος του λόγου του Θεού σήμερα, υποστηρικταί του και υπερασπισταί του, όχι αντίπαλοί του! Σκεφθήτε—να χρησιμοποιούμεθα ως αγγελιαφόροι καθώς ρέει ο λόγος της ζωής, γεμίζει τη γη, για να την σκεπάση τελικά καθώς τα ύδατα την θάλασσαν! (Αββακούμ 2:14) Βέβαια κανένα από τα άλλα στοιχεία της δημιουργίας του Θεού δεν αμφισβητεί τη σοφία του λόγου του. Τα άστρα δεν την αμφισβητούν. Ούτε οι πλανήται. Ούτε τα ζώα που ακολουθούν τους φυσικούς νόμους των. Ούτε η φυτική ζωή. Και με την παρ’ αξίαν αγαθότητα του Ιεχωβά, ούτε κι εμείς θα την αμφισβητήσωμε. Δεν θα χλευάσωμε, όπως οι εμπαίκται, την επικαιρότητα του αγγέλματος του λόγου της ζωής, προσκολλώμενοι στην παλαιά ζωή αυτού του θνήσκοντος κόσμου, ως καλύτερη, εξυπνότερη ή πιο πρακτική. «“Πάσα σαρξ είναι ως χόρτος, και πάσα δόξα ανθρώπου ως άνθος χόρτου· εξηράνθη ο χόρτος, και το άνθος αυτού εξέπεσεν· ο λόγος όμως του Ιεχωβά μένει εις τον αιώνα.” Και ούτος είναι ο λόγος ο ευαγγελισθείς εις εσάς.»—1 Πέτρου 1:23-25, NW.

Αυτά τα αγαθά νέα εμείς, ως ζωντανοί δούλοι του Θεού σήμερα, τα προσφέρομε με υπακοή σε όλους τους ανθρώπους καλής θελήσεως προς τον Θεό. Είναι όλο εκείνο που μπορούμε να κάμωμε, και είναι το άριστον. Ο λόγος του Θεού διαμένει. Θέλετε κι εσείς να διαμένετε· δεν είναι έτσι; Τότε διαβάστε τον, μελετήστε τον, πιστέψτε τον, ακολουθήστε τον και ζήστε τον.

Από το Βιβλίο του Έτους 1953

ΤΟΥΡΚΙΑ

(Μετάφρασις από το Αγγλικό)

Η κυβέρνησις της Τουρκίας δεν παρέχει ελευθερίαν θρησκείας σε όλες τις θρησκευτικές αποχρώσεις. Είναι μια χώρα κυρίως Μουσουλμανική. Οι αδελφοί μας της Τουρκίας δυσκολεύονται να εκτελέσουν τη διακήρυξι του ευαγγελίου, διότι απαγορεύεται να πηγαίνουν από θύρα σε θύρα και να λέγουν στους ανθρώπους να πιστέψουν στον λόγον του Θεού αν ανήκουν σε καμμιά άλλη θρησκεία. Είναι δύσκολο, λοιπόν, να εκτελή κανείς την εντολή του και ν’ αντιτίθεται στην κυβέρνησι. Εν τούτοις, οι δούλοι του Υψίστου Θεού γνωρίζουν ότι το ευαγγέλιον τούτο της Βασιλείας πρέπει να κηρυχθή κι επομένως καταβάλλουν κάθε προσπάθεια να βοηθήσουν εκείνους που εκζητούν αλήθεια και δικαιοσύνη από τον λόγο του Ιεχωβά να τον κατανοήσουν. Πολλές Γραφικές μελέτες διεξάγονται στην Τουρκία, και χιλιάδες επανεπισκέψεις έγιναν στη διάρκεια του έτους. Διετέθη πολύς χρόνος σε κήρυγμα στους ανθρώπους που θέλουν να γνωρίσουν την αλήθεια για το τι έχει να πη ο λόγος του Θεού. Ο αδελφός που έχει τη φροντίδα για το έργον της Τουρκίας μάς δίνει μερικές ενδιαφέρουσες πείρες. Είμεθα βέβαιοι ότι όσοι παραμένουν στην Τουρκία θα εξακολουθήσουν να υπηρετούν πιστά τον Ιεχωβά, βοηθώντας τα άλλα πρόβατα.

Από την αρχή ακόμη του υπηρεσιακού έτους ο κύριος σκοπός μας ήταν να βοηθήσωμε τους εντοπίους αδελφούς να γίνουν ώριμοι ευαγγελιζόμενοι. Εκτός από την υπόδειξι της σπουδαιότητος της θεοκρατικής οργανώσεως, ετονίσθησαν επανειλημμένως οι επανεπισκέψεις και οι κατ’ οίκον Γραφικές μελέτες. Αυτά τα δύο ουσιώδη χαρακτηριστικά του έργου είχαν άλλοτε παραμεληθή κατά το μάλλον ή ήττον και αντ’ αυτών είχε προτιμηθή ν’ αναφέρονται απλώς αριθμοί που ήσαν πολύ εξωγκωμένοι. Σε λίγον καιρό όμως οι εντόπιοι αδελφοί άρχισαν να εκτιμούν την αξία των κατ’ οίκον Γραφικών μελετών και να συμμετέχουν στην καλλιέργεια της «καλής γης» με επανεπισκέψεις και συμμελέτες. Καθώς περνούσε κάθε μήνας, παρετηρείτο σταθερή πρόοδος σ’ αυτές τις μορφές υπηρεσίας. Έτσι, επίσης, αυξήθηκαν πολύ περισσότερο και οι ώρες υπηρεσίας στον αγρό.