όταν θα εμφανιζόταν. Επειδή ήθελαν να μάθουν περισσότερα για τις δίκαιες εντολές του Θεού, ο Ιωάννης τούς εξεπαίδευε με χαρά ως μαθητάς, διδάσκοντάς τους ποια είναι η κατάλληλη νηστεία και προσευχή.—Ματθαίος 9:14· Λουκάς 5:33· 3:18· 11:1.

Αντί να εξυψώνη τον εαυτό του, ο Ιωάννης συνεχώς επέσυρε την προσοχή στο γεγονός ότι αυτός ήταν μόνο πρόδρομος του Χριστού, εκήρυττε δε και προειδοποιούσε όλους τους καλής θελήσεως ανθρώπους να προετοιμασθούν για να δεχθούν τον Μεσσία όταν θα ενεφανίζετο. Σχετικά με τον πρόδρομον αυτόν ο απόστολος Ιωάννης γράφει: «Ούτος [ο Ιωάννης] ήλθεν εις μαρτυρίαν, δια να μαρτυρήση περί του φωτός, δια να πιστεύσωσι πάντες δι’ αυτού. Δεν ήτο εκείνος το φως, αλλά δια να μαρτυρήση περί του φωτός. Το φως το αληθινόν, το φωτίζον πάντα άνθρωπον, επρόκειτο να έλθη εις τον κόσμον. Ο Ιωάννης μαρτυρεί περί αυτού, και εφώναξε, λέγων, Ούτος ήτο περί ου είπον: Ο οπίσω μου ερχόμενος, είναι ανώτερός μου, διότι ήτο πρότερός μου.»—Ιωάννης 1:7-9, 15, NW.

Για να δοθή σε όλους η ευκαιρία να δεχθούν τα ευεργετήματα της ζωής που θα παρείχοντο δια του Χριστού, ο Ιωάννης «προεκήρυξε βάπτισμα μετανοίας εις πάντα τον λαόν του Ισραήλ». (Πράξεις 13:24) Επέστησε την προσοχή των τελωνών να μην εισπράττουν τίποτε περισσότερο από το διατεταγμένο σ’ αυτούς. Προειδοποίησε τους στρατιωτικούς να μην εκβιάζουν κανένα μηδέ να διαρπάζουν τα ξένα. Ακόμη και όταν είχαν προσέλθει οι Φαρισαίοι και οι Σαδδουκαίοι, οι ευσεβοφανείς εκείνοι υποκριταί κληρικοί, ο Ιωάννης τους μίλησε καθαρώτατα λέγοντάς τους ότι εκείνο που χρειάζεται είναι μια φανερή, απτή απόδειξις μετανοίας, και όχι η επανάπαυσις στο σαρκικό γεγονός ότι ήσαν φυσικοί απόγονοι του Αβραάμ. Η αφήγησις λέγει: «Ιδών δε πολλούς εκ των Φαρισαίων και Σαδδουκαίων ερχομένους εις το βάπτισμα αυτού, είπε προς αυτούς, Γεννήματα εχιδνών, τις έδειξεν εις εσάς να φύγητε από της μελλούσης οργής; Κάμετε λοιπόν καρπούς αξίους της μετανοίας· και μη φαντασθήτε να λέγητε καθ’ εαυτούς, Πατέρα έχομεν τον Αβραάμ· διότι σας λέγω, ότι δύναται ο Θεός εκ των λίθων τούτων να αναστήση τέκνα εις τον Αβραάμ.»—Ματθαίος 3:7-9· Λουκάς 3:7-14.

Εν τούτοις, ως τάξις ο κλήρος και οι έγκριτοι του ποιμνίου δεν δέχθηκαν ούτε ωφελήθηκαν από την προειδοποίησι του Ιωάννου. Αρνήθηκαν να πιστέψουν ότι το έργο του Ιωάννου εγίνετο με την προσταγή του Θεού και τον κατηγόρησαν ψευδώς ότι ήταν δαιμονιζόμενος. Αρνήθηκαν ν’ ακολουθήσουν τον δρόμο της δικαιοσύνης που οδηγεί σε αιώνια ζωή στην ένδοξη βασιλεία του Θεού. Αντίθετα, οι αμαρτωλοί τελώναι και πόρναι που πίστεψαν στη μαρτυρία του Ιωάννου, μετενόησαν και βαπτίσθηκαν, και στον ωρισμένο καιρό δέχθηκαν τον Χριστό και την προμήθειά του για ζωή.—Λουκάς 7:31-33· Ματθαίος 21:25-32.

Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ

Ο πιστός μάρτυς του Θεού Ιωάννης είχε κάμει θαυμάσιο έργο στη χώρα κατά τη σύντομη περίοδο των έξη μηνών από την άνοιξι ως το φθινόπωρο του 29 μ.Χ. Το έργο της ετοιμασίας του έθνους Ισραήλ για τον Μεσσία είχε σχεδόν τελειώσει. Ο καιρός είχε ωριμάσει για την εμφάνισι του Βασιλέως. Όταν όμως ενεφανίσθη, προς έκπληξιν και αυτού του Ιωάννου, ο Ιησούς κατέβηκε στα ίδια αυτά νερά του Ιορδανού και ζήτησε να βαπτισθή. Επειδή δεν καταλάβαινε την καινούργια σημασία που έπαιρνε τότε το «εν ύδατι βάπτισμα» ο Ιωάννης διεμαρτυρήθη ότι αυτός είχε ανάγκη να βαπτισθή από τον Ιησούν. Ο Διδάσκαλος τότε εξήγησε ότι το βάπτισμα στο νερό είναι αναγκαίο και για τους Χριστιανούς επίσης, για να εκτελέσουν όλους τους δικαίους σκοπούς του Θεού, κι έτσι ο Ιωάννης συμμορφώθηκε, το δε άγιο πνεύμα της επιδοκιμασίας του Θεού κατέβηκε επάνω στον Ιησούν.—Ματθαίος 3:13-17· Μάρκος 1:9-11.

Από τότε ο Ιωάννης θα είχε το προνόμιο να παρουσιάση τους μαθητάς του στον Κεχρισμένον του Θεού, και δεν εβράδυνε να το κάμη μόλις τελείωσαν οι σαράντα ημέρες της διαμονής του Ιησού στην έρημο. «Ιδού ο αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου», ανεφώνησε ο Ιωάννης. «Ούτος είναι περί ου εγώ είπον, Οπίσω μου έρχεται ανήρ, όστις είναι ανώτερός μου, διότι ήτο πρότερός μου. Και εγώ δεν εγνώριζον αυτόν· αλλά δια να φανερωθή εις τον Ισραήλ, δια τούτο ήλθον εγώ βαπτίζων εν τω ύδατι.»—Ιωάννης 1:29-37.

Το έργο του Ιωάννου δεν σταμάτησε αμέσως μετά την έναρξι της διακονίας του Ιησού, αλλά εξακολούθησε παράλληλα με αυτήν περί τους έξη μήνες. Και μολονότι αυτή η παράλληλη δράσις τους στον αγρό επροξένησε κάποια παρεξήγησι σε όσους δεν ήσαν καλά πληροφορημένοι, εν τούτοις δεν υπήρχε καμμιά ασυμφωνία ή σύγχυσις μεταξύ του Ιωάννου και του Ιησού. Ο ένας κατανοούσε τέλεια το έργο που έκανε ο άλλος. Ο Ιωάννης εξήγησε ότι αυτός ήταν ο φίλος του νυμφίου Χριστού, και ότι χαρά του ήταν να βλέπη τον νυμφίο να αυξάνη ενώ αυτός και το έργο του ελαττώνετο.—Ιωάννης 3:22-30

Ομοίως ο Ιησούς ανέφερε για τον Ιωάννη ότι ήταν ο πρόδρομός του που εξεικονίσθηκε από τον Ηλία. «Ο έχων ώτα δια να ακούη, ας ακούη.» (Ματθαίος 11:12-15· 17:12) «Ο νόμος και οι προφήται έως Ιωάννου υπήρχον· από τότε η βασιλεία του Θεού ευαγγελίζεται, και πας τις βιάζεται να εισέλθη εις αυτήν.» (Λουκάς 16:16) Γι’ αυτό, όταν έρριψαν τον Ιωάννη στη φυλακή του φρουρίου Μαχαέρος, ο Ιησούς επεξέτεινε το έργο που είχε αρχίσει ο Ιωάννης, λέγοντας: «Επληρώθη ο καιρός και επλησίασεν η βασιλεία του Θεού· μετανοείτε, και πιστεύετε εις το ευαγγέλιον.»—Μάρκος 1:14,15· Ματθαίος 4:12.

Γιατί ο Ιωάννης συνελήφθη και εφυλακίσθη; Επειδή εκήρυττε την αλήθεια με θάρρος σε όλους τους ανθρώπους, τους ταπεινούς και τους μεγάλους χωρίς διάκρισι. Ο Ιωάννης δεν απέφυγε την ευθύνη του να πη και στον Ηρώδη ακόμη ότι ζούσε μέσα στη μοιχεία και στην αμαρτία με τη γυναίκα του αδελφού του την Ηρωδιάδα, και ότι παρέβαινε έτσι τον νόμον του Θεού, το έκαμε δε αυτό για να μετανοήση ο Ηρώδης, να τύχη του ελέους του Θεού, να δεχθή τον Λυτρωτή Χριστό και να ζήση.

Τι παράδειγμα πίστεως και αγάπης ήταν ο Ιωάννης! Ήταν πιστός στον Θεό ως μάρτυς του. Αγαπούσε τους συνανθρώπους του ακόμη και με κίνδυνον της προσωπικής του ελευθερίας και ζωής. Ναι, στο τέλος ο Ιωάννης έχασε τη ζωή του, γιατί ύστερα από φυλάκισι ενός έτους αποκεφαλίσθηκε μ’ ένα καταχθόνιο σχέδιο που το ενέπνευσε ο Διάβολος και το εξετέλεσε η φαύλη εκείνη γυναίκα Ηρωδιάς. Αλλά εκείνο που έχει τη μεγαλύτερη σπουδαιότητα είναι ότι ο πρόδρομος του Χριστού, ο πιστός μάρτυς του Ιεχωβά Ιωάννης, διεκράτησε την ακεραιότητά του ακόμη και μέχρι θανάτου, και σύντομα τώρα θα αναστηθή για ν’ απολαύση μακαρία ζωή στον δίκαιο νέο κόσμο του Θεού.—Ματθαίος 14:3-12· Μάρκος 6:16-19.

Κήρυγμα στη Δυτική Αφρική

ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΙ που αφήκαν την πατρίδα τους και το λαό τους για να κηρύξουν τ’ αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού στις μακρινές γωνίες της γης ανάμεσα σε παράξενες συνθήκες, έχουν πλουσίως ανταμειφθή με πολλές ευλογητές πείρες. Παραδείγματος χάριν, σημειώστε τ’ ακόλουθα που αναφέρονται σε μια έκθεσι που