Κακώς Τοποθετημένη Εμπιστοσύνη
«ΣΠΑΝΙΩΣ σύνοδος εκκλησιαστικού σώματος στα τελευταία 10 έτη παρέλειψε να υιοθετήση ψήφισμα που να υποστηρίζη τα Ηνωμένα Έθνη ως την κυρίαν ελπίδα παγκοσμίου ειρήνης και δικαιοσύνης,» ανέγραψε η εφημερίς Νταίηλυ Τρίμπιουν του Σικάγου. Ο δε Ρωμαιοκαθολικός Αρχιεπίσκοπος Ρόμπερτ Ε. Λούσι του Σαν Αντόνιο, Τέξας, απεκάλεσε τα Ηνωμένα Έθνη «την τελευταία μας ελπίδα για ειρήνη στον κόσμο.» Πολλοί ειλικρινείς εκκλησιαζόμενοι, αποβλέποντας στον κλήρο για καθοδηγία, ενώθηκαν στο να εναποθέσουν την εμπιστοσύνη των στα Ηνωμένα Έθνη. Πόσο μοιάζουν με τον λαό του πρώτου αιώνος! Όταν ο Ιησούς εγεννήθη στη Βηθλεέμ, το γεγονός εκείνο έγινε γνωστό στους θρησκευτικούς ηγέτας της Ιερουσαλήμ. «Μάγοι [Αστρολόγοι, ΜΝΚ] από ανατολών ήλθαν εις Ιεροσόλυμα, λέγοντες, Πού είναι ο γεννηθείς βασιλεύς των Ιουδαίων; διότι είδομεν τον αστέρα αυτού εν τη ανατολή, και ήλθομεν δια να προσκυνήσωμεν αυτόν· ακούσας δε Ηρώδης ο βασιλεύς, εταράχθη, και πάσα η Ιεροσόλυμα μετ’ αυτού. Και συνάξας πάντας τους αρχιερείς και γραμματείς του λαού, ηρώτα να μάθη παρ’ αυτών, πού ο Χριστός γεννάται. Εκείνοι δε είπον προς αυτόν, Εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας· διότι ούτως είναι γεγραμμένον δια του προφήτου.» (Ματθ. 2:1-6) Αυτοί εγνώριζαν τις προφητείες. Όταν ο Ιησούς έφθασε στην ανδρική ηλικία, τον άκουσαν να κηρύττη για τη βασιλεία του Θεού. Έβλεπαν με τα ίδια τους τα μάτια πώς αυτός έκανε τα όσα οι προφήται είχαν προείπει γι’ αυτόν. Αλλά επίστεψαν; Όχι, έδειξαν ότι είχαν εναποθέσει την εμπιστοσύνη των, όχι στον Θεό και στη βασιλεία του δια Χριστού, αλλά σε ανθρώπινες συμμαχίες, διότι απέρριψαν τον Ιησούν, εκραύγαζαν για τη σταύρωσί του, κι έλεγαν: «Δεν έχομεν βασιλέα ειμή Καίσαρα». (Ιωάν. 19:15) Ο λαός ακολούθησε την ηγεσία των. Αυτοί εξέλεξαν τη Ρωμαϊκή κυβέρνησι, την έκτη παγκόσμια δύναμι, προτιμώντας αυτήν από τη βασιλεία του Θεού.
Στην εποχή μας, σ’ εκπλήρωσι της Βιβλικής προφητείας, εγεννήθη η ουράνια βασιλεία του Θεού, η δε καθίδρυσίς της διεκηρύχθη σε όλα τα μέρη του κόσμου. Εν τούτοις, οι ηγέται του «Χριστιανικού κόσμου» έστρεψαν τα νώτα στον Χριστό ως τον κυβερνώντα Άρχοντα της Ειρήνης, κατεδίωξαν τους μάρτυράς του, και διεκήρυξαν την εμπιστοσύνη των στα Ηνωμένα Έθνη, λέγοντας: Αυτή είναι «η τελευταία μας ελπίδα για ειρήνη στον κόσμο.» Ο λαός ακολουθεί τους ηγέτας των. Εκλέγουν τα Ηνωμένα Έθνη προτιμώντας αυτά από τη βασιλεία του Θεού.
Η εμπιστοσύνη των θρησκευτικών αυτών ηγετών που αποβλέπουν σε ανθρώπους να φέρουν την παγκόσμια ειρήνη είναι κακώς τοποθετημένη, η δε εμπιστοσύνη των ατόμων εκείνων που δέχονται την καθοδηγία κληρικών, οι οποίοι παραλείπουν να διδάξουν τον λόγον του Θεού, προδίδεται. «Κάλλιον να ελπίζη τις επί τον Ιεχωβά, παρά να θαρρή επ’ άνθρωπον,» λέγει ο ψαλμωδός. Ο Ιεχωβά Θεός, που δεν μπορεί να ψευσθή, έδωσε την υπόσχεσί του ότι η βασιλεία του δια Χριστού θα φέρη διαρκή ειρήνη στο θεοφοβούμενο ανθρώπινο γένος. Η εμπιστοσύνη στην υπόσχεσί του δεν θα φέρη απογοήτευσι.—Ψαλμ. 118:8, ΜΝΚ.