Όταν σας Έρχεται να Φωνάξετε
ΟΤΑΝ ένα τετραετές αγόρι μπήκε στην κουζίνα της μητέρας του πριν από λίγον καιρό, ένα κουβαδάκι γλύστρησε από το χέρι του. Η άμμος χύθηκε στο φρεσκοσφουγγαρισμένο πάτωμα. Θυμωμένη η μητέρα ξεφώνησε και χτύπησε τον γυιο της και τον σώριασε στο πάτωμα. Ύστερα από πολλά ξεφωνητά η μητέρα πετάχτηκε έξω από την κουζίνα, αφήνοντας το παιδί ακόμη στο πάτωμα.
Έχετε δει ποτέ να συμβαίνη κάτι τέτοιο; Έχει συμβή στο σπίτι σας;
Οι φωνές είναι συνήθεις σε πολλές οικογένειες σήμερα. Όχι μόνο οι γονείς φωνάζουν στα παιδιά τους αλλά συχνά γαμήλιοι σύντροφοι απευθύνονται με ύβρεις ο ένας στον άλλο. Γιατί;
Πολλά άτομα μπορεί να το θεωρούν αυτό φυσικό. Οι γονείς των φωνάζουν μεταξύ των. Οι γνωστοί των φωνάζουν. Επίσης, μπορεί να έχουν ακούσει ότι είναι επιβλαβές να καταπνίγωνται οι συγκινήσεις. Έτσι αισθάνονται ότι έχουν δικαίωμα να φωνάζουν όταν είναι θυμωμένοι.
Οι γυναίκες συχνά φωνάζουν όταν βρίσκωνται κάτω από πίεσι. Μπορεί τα παιδιά να είναι άρρωστα και ευερέθιστα. Ίσως η ίδια η μητέρα να μην αισθάνεται καλά. Οι προετοιμασίες για το δείπνο μπορεί να μη έγιναν εγκαίρως. Σχεδόν το κάθε τι μπορεί να φαίνεται ότι δεν πήγε καλά, και αισθάνεται το μυαλό της θολωμένο. Κάτω από τέτοιες περιστάσεις δεν είναι καθόλου περίεργο ότι της έρχεται να φωνάξη.
Οι άνδρες, επίσης, βρίσκονται κάτω από πίεσι όλο και περισσότερο. Συχνά υπάρχουν και οικονομικές στενοχώριες. Ένας πατέρας μπορεί ν’ αντιμετωπίζη την απώλεια της εργασίας του. Τα νεύρα μπορεί να έχουν σπάσει. Τότε ακόμη και ο παραμικρός ερεθισμός, όπως ο θόρυβος των παιδιών, μπορεί να τον κάνουν να αισθάνεται ότι θέλει να ξεσπάση με λόγια.
Είναι ωφέλιμο ένα τέτοιο ξέσπασμα με λόγια; Αντιθέτως, μπορεί να είναι επιβλαβές στον ίδιο με πολλούς τρόπους, καθώς επίσης και σ’ εκείνον στον οποίον φωνάζει. Σκεφθήτε τι συμβαίνει σ’ ένα άτομο σωματικώς όταν ξεφωνίζη με θυμό.
Η πίεσις του αίματος ανεβαίνει. Η κυκλοφορία επηρεάζεται δυσμενώς. Η πίεσις παρεμποδίζεται. Αδικαιολόγητη έντασις τίθεται στο αμυντικό σύστημα του σώματος. Έτσι, σοβαρές καταστάσεις, όπως είναι οι αποπληξίες ή οι καρδιακές προσβολές, μπορεί να είναι το αποτέλεσμα. Ξεσπάσματα θυμού με φωνές μπορούν στην πραγματικότητα να σμικρύνουν το μήκος της ζωής ενός ατόμου!
Και ποιο είναι το αποτέλεσμα στους άλλους—παραδείγματος χάριν, σ’ ένα γαμήλιο σύντροφο στον οποίο φωνάζουν; Αυτό θα τον κάμη να θέλη να είναι με τον σύντροφο του; Θα είναι πρόθυμος να δη τον σύντροφό του το βράδυ και να τον εναγκαλισθή;
Σχετικά με το αποτέλεσμα σ’ ένα παιδί που συχνά του φωνάζουν, ένας γιατρός στη Νέα Υόρκη παρετήρησε: «Το παιδί ασφαλώς βλάπτεται συναισθηματικώς. Συχνά αισθάνεται αποξενωμένο από τους γονείς του. Συχνά αποτραβιέται. Και μπορεί να εμπλακή σε ανώμαλη, ακόμη και εγκληματική συμπεριφορά.»
Αξίζουν οι φωνές τέτοια πιθανά σωματικά και συναισθηματικά αποτελέσματα; Βελτιώνει την παρούσα κατάστασι; Το παιδί στο οποίο φωνάζετε θα έχη περισσότερη διάθεσι να σας βλέπη με σεβασμό και αγάπη; Ή θα στενοχωρήται στην παρουσία σας και θα σας αποφεύγη;
Μήπως αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει ποτέ περίπτωσις να υψώση κανείς τη φωνή; Οι γονείς κατά καιρούς χρειάζεται να είναι σταθεροί με τα παιδιά των, και μια φωνή κατά τι υψωμένη μπορεί να τονίση το σημείο. Αλλ’ αυτό δεν απαιτεί ένα ακράτητο ξεφωνητό ή ξέσπασμα.
Ο Λόγος του Θεού η Αγία Γραφή λαμβάνει μια πρακτική άποψι των ζητημάτων και δίνει αυτή την ωραία ενθάρρυνσι: «Πάσα πικρία και θυμός και οργή και κραυγή και βλασφημία, ας αφαιρεθή από σας μετά πάσης κακίας· γίνεσθε δε εις αλλήλους χρηστοί, εύσπλαγχνοι, συγχωρούντες αλλήλους, καθώς ο Θεός συνεχώρησεν εσάς, διά του Χριστού.»—Εφεσ. 4:31, 32.
Μπορεί να συμφωνήσετε ότι αυτή είναι μια υπέροχη συμβουλή. Αλλ’ ίσως να ρωτήσετε, «Τι μπορεί να γίνη όταν θολώνη το μυαλό μου, και οι φωνές και τα υβριστικά λόγια φεύγουν από τα χείλη μου»;
Οι φαρμακευτικές εταιρίες διαφημίζουν ότι τότε είναι καιρός να πάρετε ένα από τα καταπραϋντικά τους. Αλλά το να καταφεύγη κανείς σε φάρμακα δεν παρέχει καθόλου διαρκή θεραπεία. Μάλλον, μπορεί να δημιουργήση ακόμη χειρότερα προβλήματα.
Μια άλλη συνήθης συμβουλή όταν σας έρχεται να βάλετε τις φωνές είναι ’να μετρήσετε ως το δέκα.’ Η ιδέα είναι ότι αυτό θα σας παράσχη χρόνο να καταπραΰνετε και να συγκρατήσετε θυμωμένα λόγια. Αυτό μπορεί να βοηθήση.
Αλλά υπάρχει κάτι πολύ πιο ωφέλιμο που μπορεί να κάμη ένας που αγαπάει τον Θεό. Μπορεί να σταθή και, εκείνη τη στιγμή που του έρχεται να φωνάξη, να προσευχηθή στον Ιεχωβά Θεό.
Τονίζοντας την αποτελεσματικότητα του ν’ αποβλέπωμε στον Θεό για βοήθεια, ένας από τους αποστόλους του Χριστού είπε ότι ο Θεός μπορεί «να κάμη υπέρ πάντα όσα ζητούμεν ή νοούμεν.»—Εφεσ. 3:20.
Βεβαίως, Εκείνος που συνιστά ότι «κραυγή και βλασφημία, ας αφαιρεθή από σας,» μπορεί να σας βοηθήση να καταπραΰνετε όταν σας έρχεται να φωνάξετε. Αλλά πρέπει να πηγαίνετε σ’ αυτόν με προσευχή για να ζητάτε την βοήθεια του.
Άλλα πρακτικά μέτρα όταν σας έρχεται να φωνάξετε είναι ν’ απομακρυνθήτε από τη φασαρία ή το πρόβλημα αν είναι δυνατόν. Πηγαίνετε ένα περίπατο. Ακούστε καταπραϋντική μουσική. Ή απομακρυνθήτε εκεί όπου μπορείτε να καθήσετε και να διαβάσετε την Αγία Γραφή και να σκεφθήτε τη συμβουλή της από τον Θεό. Για να έχετε τη συνεχή επιδοκιμασία του Θεού πρέπει να εφαρμόζετε ότι λέγει, περιλαμβανομένης και της νουθεσίας να θέσετε τέρμα στη συνήθεια των κραυγών.
Αλλά είναι ποτέ δικαιολογημένα τα ξεφωνητά; Ναι, είναι. Παραδείγματος χάριν, όταν απειλήται η ζωή σας ή όταν προσπαθήτε να προστατευθήτε από κάποιον που σας επιτίθεται. Κάτω από το νόμο του Θεού στον αρχαίο Ισραήλ μια μνηστευμένη παρθένος που απειλείτο με βιασμό ήταν υποχρεωμένη να φωνάξη. Αλλ’ αυτές είναι εξαιρετέες περιστάσεις και δεν λένε να χάνη κανείς την αυτοκυριαρχία του.—Δευτ. 22:23-27.
Όσον αφορά άλλες περιστάσεις, όταν σας έρχεται να φωνάξετε, σταματήστε και σκεφθήτε τ’ αποτελέσματα. Θέλετε να βλάψετε τον εαυτό σας σωματικώς, ν’ αποξενώσετε άλλα άτομα και να επηρεάσετε δυσμενώς τη σχέσι σας με τον Θεό; Αν δεν θέλετε, εργασθήτε σκληρά για να είσθε ευγενής, συγχωρητικός και στοργικά σπλαγχνικός. Με τη βοήθεια του Θεού, θα μπορήτε να συγκρατήσθε όταν σας έρχεται να φωνάξετε.