Κιβώτιον Ερωτήσεων

● Πότε πρόκειται ν’ αρχίσωμε να έχωμε προσευχή πριν από τη δημόσια ομιλία;

Αν η εκκλησία σας δεν άρχισε ήδη να το κάμη αυτό, η εβδομάδα αυτή είναι ο κατάλληλος καιρός για ν’ αρχίσετε. Εφόσον αποβλέπομε στον Ιεχωβά ως τον Εκπαιδευτή μας για την ευλογία του και την κατεύθυνσι, είναι κατάλληλο οι συναθροίσεις μας ν’ αρχίζουν και τελειώνουν με προσευχή. (Ησ. 54:13, Ιωάν. 6:45) Αυτό αληθεύει είτε οι συναθροίσεις παρακολουθούνται μόνον από τακτικά μέλη της εκκλησίας, είτε πρόκειται για συναθροίσεις στις οποίες το κοινόν έχει ειδικώς προσκληθή. Αν διεξάγωνται δύο συναθροίσεις, η μια κατόπιν της άλλης, τότε γίνεται προσευχή στην αρχή και στο τέλος του όλου προγράμματος.

Ένας ικανός αδελφός, συνήθως ένας από τους πρεσβυτέρους ή τους διακονικούς υπηρέτας, πρέπει εγκαίρως να διορισθή για να είναι εισηγητής στη δημοσία ομιλία. Αφού καλοσωρίσει θερμά τους παρευρισκομένους θα προσκαλέση την εκκλησία να ψάλουν όλοι έναν ύμνο αίνου στον Ιεχωβά και κατόπιν αυτός συνήθως θα κάμη την εναρκτήρια προσευχή. Στη συνέχεια, ο εισηγητής θα πληροφορήση το ακροατήριο για τον τίτλο της ομιλίας που θα δοθή και θα εισαγάγη τον ομιλητή. Τα σχόλιά του πρέπει να είναι πολύ σύντομα. Ύστερα από την ομιλία, ο εισηγητής μπορεί να κάμη οποιεσδήποτε ανακοινώσεις είναι κατάλληλες για τους παρόντας.

Καίτοι η ύλη στις δημόσιες συναθροίσεις μας επεξηγείται με όρους που μπορεί να εννοήση το κοινόν, εν τούτοις δεν απευθύνεται αποκλειστικά προς νεωστί ενδιαφερομένους.

Η πληροφορία είναι επίσης εξόχως ενημερωτική και εποικοδομητική για τα μέλη της εκκλησίας τα οποία τακτικά παρακολουθούν τις συναθροίσεις. Είναι κατάλληλο όλοι εμείς, είτε βαπτισμένοι Μάρτυρες, είτε νεωστί ενδιαφερόμενοι, να στρέφωμε τις καρδιές μας σε προσευχή στον Ιεχωβά, σε τέτοιες ευκαιρίες, διότι πράγματι Αυτός είναι ο Μέγας Εκπαιδευτής μας.—Ησ. 30:20.