Αφήνομε το Πνεύμα του Θεού να Λειτουργή Ελεύθερα;
1 Ο Παύλος έγραψε στους Χριστιανούς της Ρώμης: «Εις την σπουδήν άοκνοι, (μη οκνηροί, ΜΝΚ) κατά το πνεύμα ζέοντες, τον Κύριον δουλεύοντες, εις την ελπίδα χαίροντες.» (Ρωμ. 12:11, 12) Πώς γίνεται ένας ‘ζέων κατά το πνεύμα’; Μήπως το επιτυγχάνει αυτό ζητώντας απλώς πνεύμα από τον Θεό; Είναι αλήθεια ότι ο Θεός πρέπει να δώση το πνεύμα του για να γίνη ένας ‘ζέων κατά το πνεύμα’ και το εδάφιον Λουκάς 11:13 λέγει ότι ο Θεός δίδει «πνεύμα άγιον εις τους αιτούντας παρ’ αυτού». Αλλά αυτό δεν γίνεται αυτομάτως. Μοιάζει κάπως με την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος από την εταιρία ηλεκτρισμού ή με την παροχή νερού από την εταιρία υδάτων. Η παροχή υπάρχει, συνήθως με αφθονία, αλλά παρέχεται μόνο σ’ εκείνους που ανταποκρίνονται σε ωρισμένες απαιτήσεις. Το ίδιο συμβαίνει και με το άγιο πνεύμα του Θεού. Δεν υπάρχει έλλειψις, αλλά πρέπει εμείς να είμεθα κατάλληλοι γι’ αυτό, καλλιεργώντας μια ορθή κατάστασι καρδιάς, μαθαίνοντας και συμμορφωνόμενοι με τις θείες απαιτήσεις. (Πράξ. 15:8· 5:32) Απαιτείται προθυμία ν’ ανταποκριθούμε σ’ αυτά τα προσόντα αν πρόκειται αληθινά να είμεθα «κατά το πνεύμα ζέοντες.»
ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
2 Όπως ένα άτομο μπορεί να πάρη ηλεκτρικό ρεύμα τοποθετώντας ένα ρευματολήπτη μέσα σ’ ένα ρευματοδότη (πρίζα) και μπορεί να πάρη νερό ανοίγοντας μια βρύση, έτσι ανοίγομε τον δρόμο για να λειτουργήση το πνεύμα του Θεού στη ζωή μας όταν αναλαμβάνωμε κάποια ενέργεια. Παραδείγματος χάριν, ωφελούμεθα από τη λειτουργία του αγίου πνεύματος (1) όταν εμείς προσωπικά μελετούμε τον εμπνευσμένο Λόγο του Θεού (2 Τιμ. 3:16· Ιησ. Ναυή 1:8), (2) όταν παρακολουθούμε συναθροίσεις όπου εξετάζεται ο Λόγος του Θεού (Εβρ. 10:24, 25· 1 Κορ. 14:24, 25), (3) όταν δίνωμε μαρτυρία στους άλλους για τα αγαθά νέα που περιέχονται στην Αγία Γραφή (Πράξ. 1:8· Ιωάν. 14:26), (4) όταν οι πράξεις μας προς τους Χριστιανούς αδελφούς και αδελφές μας δείχνουν αγάπη, που είναι ένας καρπός του πνεύματος του Θεού (1 Ιωάν. 3:14, 16-18· Γαλ. 5:22), (5) όταν ανταποκρινώμεθα με εκτίμησι στην εποπτεία των πρεσβυτέρων που διωρίσθηκαν από το άγιο πνεύμα (Πράξ. 20:28· Εφεσ. 4:8, 11-16) και (6) όταν στρεφώμεθα στον Θεό με προσευχή και ζητούμε τη βοήθεια του (Λουκ. 11:13). Από την άλλη πλευρά, στο εδάφιο Εφεσίους 4:30 μάς λέγονται τα εξής: «Μη λυπείτε το πνεύμα το άγιον.» Πρέπει, λοιπόν, ν’ αποφεύγωμε τη διαγωγή που δεν εναρμονίζεται με το πνεύμα του Θεού, που είναι μια αγία ή καθαρή, δύναμις.
3 Μήπως αισθανθήκατε καμμιά φορά ότι είσθε ‘οκνηροί εις την σπουδήν’ αντί να είσθε «κατά το πνεύμα ζέοντες» στην υπηρεσία του αγρού; Η επιδοκιμασία του Ιεχωβά είναι σ’ εκείνους που υπηρετούν με πρόθυμη καρδιά και τους ευλογεί με χαρά, η οποία είναι ένας καρπός του πνεύματος του. (Γαλ. 5:22) Όταν εμείς καταβάλλωμε προσπάθειες, το άγιο πνεύμα έχει την ευκαιρία να κατευθύνη τις προσπάθειες μας.
Η ΥΠΟΚΙΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΣΗΜΕΡΑ
4 Μήπως πρέπει να νομίζωμε ότι το άγιο πνεύμα είναι σήμερα λιγώτερο ενεργητικό στην κατεύθυνσι του έργου κηρύγματος και μαθητεύσεως απ’ όσο ήταν στον πρώτο αιώνα; Ο Ιησούς είπε ότι θα ήταν με τον λαό του έως το τέλος του συστήματος πραγμάτων. Είναι πράγματι μαζί μας μέσω του αγίου πνεύματος. (Ματθ. 28:19, 20) Προσέξτε πώς αυτό το πνεύμα κατηύθυνε τα πράγματα στις πρώτες μέρες του κηρύγματος της Βασιλείας. Τα εδάφια Πράξεις 16:6-9 λέγουν: «Διελθόντες δε την Φρυγίαν και την γην της Γαλατίας, επειδή εμποδίσθησαν υπό του αγίου πνεύματος να κηρύξωσι τον λόγον εν τη Ασία, . . . όραμα εφάνη δια νυκτός εις τον Παύλον. Ανήρ τις Μακεδών ίστατο, παρακαλών αυτόν και λέγων· Διάβα εις Μακεδονίαν και βοήθησον ημάς.» Κατηύθυνε το πνεύμα του Θεού τα πράγματα; Όταν ήσαν εκεί στη Μακεδονία συνήντησαν ‘μια γυναίκα Λυδία το όνομα’. Η αφήγησις λέγει ότι «ο Κύριος διήνοιξε την καρδίαν [της] δια να προσέχη εις τα λαλούμενα υπό του Παύλου.» (Πράξ. 16:14) Όλος ο οίκος της βαπτίσθηκε.—Βλέπε επίσης Πράξεις 8:26-31, 39, 40.
5 Σήμερα ο Θεός διηύρυνε το έδαφος για να περιλάβη όλη τη γη. Η «Μακεδονία» θα μπορούσε να είναι η πόλις μας, αγροτική περιοχή μας, το οικοδομικό μας τετράγωνο, η πολυκατοικία μας! Υπάρχουν «Λυδίες» που αναμένουν εκεί; Δίνομε στο πνεύμα του Θεού την ευκαιρία να μας κατευθύνη σ’ αυτούς καταβάλλοντας την προσπάθεια; Ή μήπως αναμένομε το πνεύμα να μας υποκινήση; Το πνεύμα ενεργεί πράγματι με τον αντίθετο τρόπο. Όταν εμείς κινούμεθα, τότε το πνεύμα θα μας ευλογήση και θα μας οδηγήση.
6 Το πνεύμα λέγει ακόμη «Ελθέ!» σε όποιον διψά για το ύδωρ της ζωής. Η «νύμφη», οι κεχρισμένοι, λέγουν ακόμη «Ελθέ!» Έχετε ακούσει τη συγκινητική πρόσκλησί τους να λάβετε δωρεάν το ύδωρ της ζωής; Τότε και σεις προτρέπεσθε ν’ απευθύνετε αυτή την πρόσκλησι στους άλλους, (Διαβάστε το εδάφιο Αποκάλυψις 22:17.) Δεν γνωρίζομε πόσον καιρό ακόμη το πνεύμα και η «νύμφη» θα λέγουν «Ελθέ!» Αλλά ενόσω το κάνουν αυτό, ο καθένας μας ‘ας πληρούται δια του πνεύματος’, αφήνοντας το πνεύμα να λειτουργή ελεύθερα στη ζωή μας.—Εφεσ. 5:18.