Ζώντας σε Αρμονία με τη Βεβαίωσι του Θεού
ΑΝ έχωμε απόλυτη πίστι στη βεβαίωσι του Θεού σχετικά με την επερχόμενη κρίσι, πρέπει ν’ αποδείξωμε την πίστι μας με έργα. Η Αγία Γραφή λέγει: «Διότι καθώς το σώμα χωρίς πνεύματος είναι νεκρόν, ούτω και η πίστις χωρίς των έργων είναι νεκρά.»—Ιακ. 2:26.
Είναι σαφές λοιπόν ότι, αν αναμένωμε η κρίσις του Ιησού Χριστού να είναι τελείως αμερόληπτη, πρέπει ν’ αποφεύγωμε την ευνοιοκρατία. Αυτό θα εσήμαινε ότι, σύμφωνα με τη θέσι που αξίζουν όλοι οι άνθρωποι, να μην καταφρονούμε άλλους λόγω της ταπεινής θέσεώς τους ή των περιορισμών τους, ούτε να δείχνωμε ιδιαίτερη προτίμησι σε άτομα μόνο επειδή είναι πλούσια ή έχουν εξέχουσα θέσι. Επίσης, θα θέλαμε ν’ αποφεύγωμε να ευνοούμε ακατάλληλα τον εαυτό μας. Πόσο παράλογο θα ήταν να θλιβώμεθα με τα ηθικά σφάλματα που μπορεί να διαπράττουν οι άλλοι, ενώ ιδιοτελώς επιζητούμε τα δικά μας συμφέροντα σε κάθε ενέργεια!
Θα κάνωμε καλά να μην ξεχνούμε ότι η θεία κρίσις μέσω του Ιησού Χριστού δεν είναι μόνο για τους άλλους. Είναι και για μας προσωπικά. Οι Γραφές δηλώνουν: «Εάν επικαλήσθε Πατέρα τον κρίνοντα απροσωπολήπτως κατά το έργον εκάστου, διάγετε μετά φόβου τον καιρόν της παροικίας σας.» (1 Πέτρ. 1:17) Όταν έχωμε υγιή φόβο ή σεβασμό για τον Δημιουργό μας και τον διωρισμένο του Κριτή, θα είμαστε λιγώτερο επιρρεπείς στο να βλέπωμε τι μπορεί να κάνουν ή να μην κάνουν οι άλλοι. Αντιθέτως, θα είμαστε προσεκτικοί σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο χειριζόμαστε τις υποθέσεις της ζωής μας. Αν αναγνωρίζωμε ότι μόνο ο Ιεχωβά Θεός μέσω του Ιησού Χριστού μπορεί να τακτοποιήση όλα τα ζητήματα, θα συγκρατηθούμε από το να ενοχλούμεθα ακατάλληλα για τις αδικίες που συμβαίνουν και από το να εξαπτώμεθα μέχρι του σημείου ν’ αναλαμβάνωμε τα ζητήματα στα χέρια μας. Η Αγία Γραφή μάς λέγει: «Μη εκδικήτε εαυτούς, αγαπητοί, αλλά δότε τόπον τη οργή· διότι είναι γεγραμμένον· Εις εμέ ανήκει η εκδίκησις, εγώ θέλω κάμει ανταπόδοσιν, λέγει Κύριος.»—Ρωμ. 12:19.
Ταυτόχρονα, αν μπορούμε να βοηθήσωμε άλλους να εκτιμήσουν τη σπουδαιότητα του να ζουν σε αρμονία με τη βεβαίωσι του Θεού για επικείμενη κρίσι, ασφαλώς θα θέλαμε να το πράξωμε αυτό. Αυτό θα μπορούσε ίσως να γίνη με το ν’ ανταποκρινώμαστε ευγενικά σ’ εκείνους οι οποίοι φέρονται άδικα προς εμάς. Η Αγία Γραφή συμβουλεύει: «Εάν λοιπόν πεινά ο εχθρός σου, τρέφε αυτόν, εάν διψά πότιζε αυτόν· διότι πράττων τούτο θέλεις σωρεύσει άνθρακας πυρός επί την κεφαλήν αυτού. Μη νικάσαι υπό του κακού, αλλά νίκα διά του αγαθού το κακόν.» (Ρωμ. 12:20, 21) Μια ευγενική απόκρισις μπορεί να κάνη το άδικο άτομο να αισθανθή ντροπή, υποκινώντας το να μετανοήση για την πορεία ενεργείας του. Έτσι, η ευγενική μεταχείρισις θα μπορούσε να έχη ένα εξαγνιστικό αποτέλεσμα επάνω του, φέρνοντας στην επιφάνεια τις καλύτερες ιδιότητές του.
Φυσικά, η παραδειγματική μας διαγωγή δεν θα ήταν αρκετή να κάνη τους άλλους ν’ αντιληφθούν την ανάγκη να εναρμονίσουν τη ζωή τους με τη βεβαίωσι του Θεού. Είναι ανάγκη να τους πληροφορήσωμε για το θέλημα και το σκοπό του Θεού. Ο απόστολος Παύλος είπε τα εξής στους Αθηναίους: «[Ο Θεός] παραγγέλλει εις πάντας τους ανθρώπους πανταχού να μετανοώσι.» (Πράξ. 17:30) Επειδή η μέρα εκτελέσεως θείας κρίσεως δεν έχει έλθει ακόμη, αυτό το άγγελμα είναι ανάγκη να διακηρυχθή παγκοσμίως. Λογικά λοιπόν οι διαγγελείς πρέπει να είναι άτομα που έχουν δεχθή τον Ιησού Χριστό ως τον διωρισμένο Κριτή του Ιεχωβά. Εκείνοι που αληθινά πιστεύουν στη βεβαίωσι του Θεού δεν μπορούν παρά να μιλούν, διότι «εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα.»—Ματθ. 12:34.
Ο καιρός για ν’ ανταποκριθούν οι άνθρωποι στην πρόσκλησι για μετάνοια είναι περιωρισμένος. Κανένας άνθρωπος δεν γνωρίζει τι μπορεί να φέρη το αύριο γι’ αυτόν. Αύριο μπορεί να είναι πολύ αργά. (Παρ. 27:1· Ιακ. 4:13, 14) Γι’ αυτό, εκείνοι που δεν καθυστερούν στο ν’ ανταποκριθούν στην πρόσκλησι του Θεού για μετάνοια, και οι οποίοι αρχίζουν να ζουν μια ζωή που δείχνει πίστι στην εκτέλεσι θείας κρίσεως, είναι αληθινά σοφοί.
Ακόμη και τώρα, το να ζη κανείς μια τέτοια ζωή είναι πορεία επιτυχίας. Συμβάλλει στο ν’ απολαμβάνωμε καθαρή συνείδησι με τον Θεό και τους συνανθρώπους μας, με αποτέλεσμα να έχωμε εσωτερική ειρήνη και ευχαρίστησι. Με το να είμεθα ανιδιοτελείς στις σχέσεις μας με τους άλλους, απολαμβάνομε τη μεγαλύτερη ευτυχία που προέρχεται από το να δίνη κανείς. (Πράξ. 20:35) Ενώπιόν μας υπάρχει ένα λαμπρό μέλλον. Όχι μόνο θα δούμε ν’ αποδίδεται αμερόληπτα δικαιοσύνη, αλλά όλα τα παθήματα στα οποία η ανθρωπότης έχει υποταχθή επί χιλιάδες χρόνια, θα γίνουν πράγμα του παρελθόντος. Οι Γραφές εκθέτουν την εξής υπόσχεσι που χαροποιεί την καρδιά του ανθρώπου: «Θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον.»—Αποκ. 21:4.
Πράγματι, έχομε ισχυρούς λόγους για να ζούμε σε αρμονία με τη βεβαίωσι του Θεού. Αν επιθυμήτε να μάθετε περισσότερα για το μεγαλειώδη σκοπό του Δημιουργού και τι θέλει να κάνετε, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην περιοχή σας θα χαρούν να σας μεταδώσουν τη γνώσι που έχουν αποκτήσει από τις Γραφές. Σας προσκαλούμε να δεχθήτε την προσφορά τους για μια δωρεάν οικιακή Γραφική μελέτη.
[Εικόνα στη σελίδα 7]
Είναι ζωτικό ν’ αποκτούμε και να εφαρμόζωμε Βιβλική γνώσι