‘Ο Θεός θα Ολοκληρώσει την Εκγύμνασή Σας’
Ο ΑΘΛΗΤΗΣ που προετοιμάζεται για ένα σημαντικό αγώνα πρέπει να γυμνάζεται σκληρά. Θέλει να έχει το σώμα του σε φόρμα ώστε τη μεγάλη μέρα να αποδώσει όσο καλύτερα μπορεί. Και οι χριστιανοί, επίσης, πρέπει να γυμνάζονται σκληρά, αλλά με ένα διαφορετικό στόχο. Ο απόστολος Παύλος είπε: «Γύμναζε σεαυτόν εις την ευσέβειαν [θεία αφοσίωση (ΜΝΚ)]».—1 Τιμόθεον 4:7.
Έτσι, ο χριστιανός πρέπει να κρατάει τον εαυτό του σε φόρμα από πνευματική άποψη. Όπως ένας αθλητής γυμνάζει και αναπτύσσει τους μύες του σώματός του, έτσι και ο χριστιανός γυμνάζει και αναπτύσσει την πνευματική του δύναμη και την αντοχή του. Το κάνει αυτό με το να μελετάει το Λόγο του Θεού την Αγία Γραφή, με το να προσεύχεται, με το να συναναστρέφεται συγχριστιανούς του τακτικά και με το να ομολογεί δημόσια την πίστη του.
Όπως συνήθως οι αθλητές έχουν ένα γυμναστή, έτσι και οι χριστιανοί επίσης έχουν ένα γυμναστή. Ποιος είναι αυτός; Δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον Ιεχωβά Θεό! Ο απόστολος Πέτρος τόνισε το ενδιαφέρον που έχει ο Ιεχωβά για το χριστιανικό πρόγραμμα εκγύμνασης, γράφοντας: ‘Ο Θεός κάθε παρ’ αξία καλοσύνης . . . θα ολοκληρώσει ο ίδιος την εκγύμνασή σας, θα σας κάνει στερεούς, θα σας κάνει δυνατούς’. (1 Πέτρου 5:10, ΜΝΚ) Πώς μας γυμνάζει ο Ιεχωβά; Με πολλούς τρόπους, και είναι όλοι τους ζωτικοί, αν θέλουμε να παραμείνουμε σε φόρμα ως χριστιανοί.
Άμεση Διαπαιδαγώγηση
Και ο Πέτρος επίσης γυμνάστηκε από τον Ιεχωβά. Μπορούμε να μάθουμε πολλά από τις εμπειρίες που είχε. Μερικές φορές η εκγύμναση του Πέτρου ήταν επώδυνη. Φανταστείτε πώς πρέπει να ένιωσε ο Πέτρος όταν προσπάθησε να αποθαρρύνει τον Ιησού από το να φέρει σε πέρας το σκοπό του Θεού και ο Ιησούς του απάντησε: «Ύπαγε οπίσω μου, Σατανά· σκάνδαλόν μου είσαι· διότι δεν φρονείς τα του Θεού, αλλά τα των ανθρώπων». (Ματθαίος 16:23) Φανταστείτε, επίσης, πώς αισθάνθηκε όταν, πολλά χρόνια αργότερα, ο φόβος των ανθρώπων τον έκανε να ενεργήσει απερίσκεπτα. Ο απόστολος Παύλος έδωσε τη διαπαιδαγώγηση του Ιεχωβά σ’ εκείνη την περίπτωση: «Ότε δε ήλθεν ο Πέτρος εις την Αντιόχειαν, ηναντιώθην εις αυτόν κατά πρόσωπον, διότι ήτο αξιόμεμπτος».—Γαλάτας 2:11-14.
Παρ’ όλα αυτά, ο Ιεχωβά και στις δυο περιπτώσεις γύμναζε τον Πέτρο. Ο Πέτρος έμαθε ότι «πάσα δε παιδεία προς μεν το παρόν δεν φαίνεται ότι είναι πρόξενος χαράς, αλλά λύπης, ύστερον όμως αποδίδει εις τους γυμνασθέντας δι’ αυτής καρπόν ειρηνικόν δικαιοσύνης». (Εβραίους 12:11) Ο Πέτρος, επειδή δέχτηκε εκείνες τις ισχυρές επιπλήξεις ως διαπαιδαγώγηση από τον Ιεχωβά, βοηθήθηκε να αποκτήσει τη σωστή άποψη των ζητημάτων και γυμνάστηκε στις ζωτικές χριστιανικές ιδιότητες της πραότητας και της ταπεινοφροσύνης.—Παροιμίαι 3:34, ΜΝΚ· 15:33.
Χειρισμός Καταστάσεων
Ο Ιεχωβά μπορεί να μας γυμνάζει με το να επιτρέπει να δημιουργηθούν καταστάσεις που είναι δύσκολες στο χειρισμό τους—μερικές φορές αυτές υπάρχουν ακόμη και μέσα στη χριστιανική εκκλησία. Αναπτυσσόμαστε ως χριστιανοί καθώς προσευχόμαστε για καθοδηγία, θέτουμε σε εφαρμογή τις αρχές της Αγίας Γραφής που έχουμε μάθει και βλέπουμε ότι η εφαρμογή αυτών των αρχών είναι πάντοτε ο καλύτερος δρόμος.
Ο Πέτρος είχε αναμειχθεί σε φιλονικίες που δημιουργήθηκαν μεταξύ των αποστόλων του Ιησού και οφείλονταν στις διαφορές της προσωπικότητάς τους. Όταν διαβάζουμε τις αφηγήσεις γι’ αυτό το γεγονός, είναι ενδιαφέρον να διακρίνουμε πώς ο Ιησούς χρησιμοποίησε αυτές τις φιλονικίες—που ήταν στην πραγματικότητα αποτέλεσμα ατέλειας και απειρίας—σαν ευκαιρίες για να γυμνάσει τους ακολούθους του στις βασικές χριστιανικές ιδιότητες της αγάπης, της ταπεινοφροσύνης και της συγχωρητικότητας.—Ματθαίος 18:15-17, 21, 22· Λουκάς 22:24-27.
Και ο Παύλος επίσης έγινε μάρτυρας φιλονικιών που οφείλονταν σε διαφορές προσωπικότητας. (Πράξεις 15:36-40· Φιλιππησίους 4:2) Εξήγησε το πώς τέτοια προβλήματα δίνουν την ευκαιρία στους χριστιανούς να γυμνάζονται: «Να ανέχεστε με υπομονή ο ένας τον άλλο, και να συχωρείτε ο ένας τον άλλο, κάθε φορά που δημιουργούνται παράπονα ανάμεσά σας. Όπως ο Κύριος [Ιεχωβά (ΜΝΚ)] σας συχώρεσε τα παραπτώματα, έτσι να κάνετε κι εσείς μεταξύ σας. Πάνω απ’ όλα, να έχετε αγάπη, αυτόν τον τέλειο δεσμό που σας κρατάει ενωμένους».—Κολοσσαείς 3:13, 14, Νεοελληνική Δημοτική Μετάφραση.
Τον πρώτο αιώνα, εμφανίστηκε ανάμεσα στους χριστιανούς ένας ακόμα πιο ύπουλος κίνδυνος. Ο Πέτρος προειδοποίησε γι’ αυτόν: «Και μεταξύ σας θα υπάρξουν ψευδοδιδάσκαλοι, οι οποίοι θα εισαγάγουν καταστρεπτικάς αιρέσεις, αρνούμενοι ακόμη και τον Κύριον που τους αγόρασε, και έτσι προκαλούν γρήγορα την καταστροφήν των. Πολλοί θα τους ακολουθήσουν εις τας ασελγείας των και εξ αιτίας των ο δρόμος της αληθείας θα δυσφημηθή». (2 Πέτρου 2:1, 2, Καινή Διαθήκη, «των Τεσσάρων Καθηγητών») Αυτή η δοκιμασία θα κατέληγε στην καταστροφή των αμετανόητων ‘ψευδοδιδασκάλων’. (2 Πέτρου 2:3) Αλλά τι θα πούμε για εκείνους που παρέμειναν πιστοί;
Η δοκιμασία θα τους γύμναζε να ‘διεγείρουν την καθαρή διάνοια’. (2 Πέτρου 3:1) Για να είναι άγρυπνοι ώστε να προφυλαχτούν από τις παρείσακτες ψεύτικες διδασκαλίες, ήταν αναγκαίο να επανεξετάσουν τους λόγους πάνω στους οποίους στηριζόταν η πίστη τους. Καθώς έβλεπαν τα κακά αποτελέσματα των πράξεων των ‘ψευδοδιδασκάλων’, η πεποίθησή τους στην χριστιανική αλήθεια θα δυνάμωνε ακόμη περισσότερο.—2 Πέτρου 3:3-7.
Για παράδειγμα, σε μια εκκλησία κάποιος Διοτρεφής εναντιωνόταν στον ηλικιωμένο απόστολο Ιωάννη. Ο Διοτρεφής ήταν ένας φιλόδοξος άνθρωπος που ελάχιστα σεβόταν την εξουσία του Ιωάννη και ο οποίος όχι μόνο αρνιόταν να δεχτεί τους αγγελιοφόρους που έστελνε ο Ιωάννης, αλλά είναι πιθανόν να προσπάθησε ακόμη και να αποκόψει εκείνους που τους δέχονταν. Αυτό πρέπει να ήταν οδυνηρό για όλους τους ειλικρινείς χριστιανούς που ήταν στην ίδια εκκλησία με τον Διοτρεφή. Αλλά τους έδωσε την ευκαιρία να δείξουν ότι δεν ήταν ‘μιμητές του κακού’ και έτσι να λάβουν ανωτέρου επιπέδου εκγύμναση στην οσιότητα για τον Ιεχωβά και την εξουσία των αποστόλων.—3 Ιωάννου 9-12.
Συναλλαγές με μη Χριστιανούς
Ο Ιησούς είπε ότι οι ακόλουθοί του δεν ήταν μέρος του κόσμου. (Ιωάννης 17:16) Ένας χριστιανός είναι πρώτα απ’ όλα όσιος στον Ιεχωβά και στη Βασιλεία του. Προσπαθεί να διατηρεί τις ηθικές αρχές του Θεού, και έτσι τα πράγματα που κυρίως τον ενδιαφέρουν και τον απασχολούν είναι διαφορετικά απ’ αυτά του κόσμου. Όμως, ένας χριστιανός είναι αναγκασμένος να ζει στον κόσμο, και αυτό προκαλεί αναπόφευκτα πιέσεις.
Ο Πέτρος, στη διάρκεια της μακρόχρονης διακονίας του, πρέπει να είχε δει πολλές περιπτώσεις στις οποίες οι χριστιανοί έπρεπε να πάρουν δύσκολες αποφάσεις, σταθμίζοντας τις απαιτήσεις του κόσμου με τις υπαγορεύσεις της συνείδησής τους. Ο Πέτρος, στην πρώτη του επιστολή, έδωσε εξαιρετική και πρακτική συμβουλή για το πώς μπορούσαν να το κάνουν αυτό οι χριστιανοί ώστε ‘να έχουν αγαθή συνείδηση’.—1 Πέτρου 2:13-20· 3:1-6, 16.
Φυσικά, ως χριστιανοί, αποβλέπουμε στον καιρό που δεν θα χρειάζεται πια να σκεφτόμαστε τις απαιτήσεις αυτού του συστήματος πραγμάτων. Αλλά στο μεταξύ, γυμναζόμαστε στην αντοχή και μας δίνεται η ευκαιρία να εκδηλώνουμε την οσιότητά μας όταν αντιμετωπίζουμε πειρασμούς και ασεβείς επιρροές. Καθώς αποκτούμε πείρα στην εφαρμογή των αρχών της Αγίας Γραφής σε διάφορες περιστάσεις και ενεργούμε θαρραλέα με τον τρόπο που ξέρουμε ότι ο Ιεχωβά θέλει να ενεργήσουμε, γυμναζόμαστε επίσης στην πρακτική σοφία και στο θάρρος. Σκεφτείτε πόσο πιο πολλή εκγύμναση θα έχουμε λάβει επειδή ζήσαμε σ’ αυτό το σύστημα και χειριστήκαμε με επιτυχία τόσο πολλά δύσκολα προβλήματα!
Κάτω από Διωγμό
Όταν ο Πέτρος μιλούσε για το ότι ο Θεός μάς γυμνάζει, αναφερόταν ιδιαίτερα στο διωγμό. Έδειξε ότι οι χριστιανοί πρέπει να αναμένουν το διωγμό: «Εγκρατεύθητε, αγρυπνήσατε· διότι ο αντίδικός σας διάβολος ως λέων ωρυόμενος περιέρχεται ζητών τίνα να καταπίη».—1 Πέτρου 5:8· βλέπε επίσης 2 Τιμόθεον 3:12.
Ο Πέτρος μπορούσε να μιλήσει γι’ αυτό, επειδή είχε και ο ίδιος υποστεί διωγμό. Τις πρώτες μέρες της χριστιανικής εκκλησίας, αυτός και άλλοι απόστολοι μαστιγώθηκαν και διατάχτηκαν να πάψουν να κηρύττουν. Πώς αντέδρασαν; «Ανεχώρουν από προσώπου του συνεδρίου, χαίροντες ότι υπέρ του ονόματος αυτού ηξιώθησαν να ατιμασθώσι».—Πράξεις 5:41.
Ο Πέτρος, λοιπόν, μιλούσε εκ πείρας και ήταν επίσης κάτω από θεία έμπνευση, όταν είπε: «Αλλά καθότι είσθε κοινωνοί των παθημάτων του Χριστού, χαίρετε, ίνα και όταν η δόξα αυτού φανερωθή χαρήτε αγαλλιώμενοι. Εάν ονειδίζησθε δια το όνομα του Χριστού, είσθε μακάριοι, διότι το Πνεύμα της δόξης και το του Θεού αναπαύεται εφ’ υμάς».—1 Πέτρου 4:13, 14.
Ναι, ο απροκάλυπτος διωγμός μπορεί να χρησιμέψει σαν μια μορφή εκγύμνασης. Κάτω απ’ αυτόν, ένας χριστιανός μαθαίνει να στηρίζεται ακόμη πιο πολύ στο πνεύμα του Θεού. Η πίστη του βελτιώνεται καθώς περνάει από «δοκιμή». (1 Πέτρου 1:7) Γυμνάζεται στο θάρρος εκείνος που βασίζεται στη δύναμη του Ιεχωβά. (2 Τιμόθεον 1:7) Αποκτάει αντοχή με υπομονή, και σαν τον Χριστό, ‘μαθαίνει την υπακοή μέσω αυτών που παθαίνει’.—Εβραίους 5:8· 1 Πέτρου 2:23, 24.
Ο Ιεχωβά Ολοκληρώνει την Εκγύμνασή Μας
Φυσικά, τα δύσκολα προβλήματα, περιλαμβανομένου και του διωγμού, που υπομένει ένας χριστιανός δεν προέρχονται από τον Θεό. Ο Ιάκωβος συμβουλεύει: «Μηδείς πειραζόμενος ας λέγη ότι από του Θεού πειράζομαι· διότι ο Θεός είναι απείραστος κακών και αυτός ουδένα πειράζει». (Ιακώβου 1:13) Προβλήματα μπορούν να δημιουργηθούν από πολλές αιτίες, και μέσα σ’ αυτές περιλαμβάνονται τα λάθη που κάνουν οι άνθρωποι και το ότι χρησιμοποιούν εσφαλμένα την ελεύθερή τους θέληση. Όμως, εφόσον τέτοια πράγματα συμβαίνουν, ο Ιεχωβά τα χρησιμοποιεί για να γυμνάζει τους δούλους του στις ζωτικές χριστιανικές ιδιότητες.
Ο Ιώβ, ο Ιερεμίας, ο Πέτρος, ο Παύλος και όλοι οι δούλοι του Θεού των βιβλικών χρόνων γυμνάστηκαν μ’ αυτόν τον τρόπο. Και εμείς επίσης, καθώς αντιμετωπίζουμε διάφορες δύσκολες καταστάσεις, πρέπει να τις θεωρούμε σαν πηγή εκγύμνασης που επιτρέπει ο Ιεχωβά. Με το να τις αντιμετωπίζουμε με τη δύναμη του Ιεχωβά, θα γυμναζόμαστε στην υπακοή, στη σοφία, στην ταπεινοφροσύνη, στο θάρρος, στην αγάπη, στην υποχωρητικότητα και σε πολλές άλλες ιδιότητες.—Παράβαλε Ιακώβου 1:2-4.
Παίρνουμε επίσης ενθάρρυνση επειδή ξέρουμε ότι αυτό το στάδιο της εκγύμνασής μας μια μέρα θα τελειώσει. Γι’ αυτό και ο Πέτρος παρηγόρησε τους συγχριστιανούς του, λέγοντας: ‘Αφού υποφέρετε για λίγο, ο Θεός κάθε παρ’ αξία καλοσύνης, που σας κάλεσε στην αιώνια δόξα του σε ενότητα με τον Χριστό, θα ολοκληρώσει ο ίδιος την εκγύμνασή σας, θα σας κάνει στερεούς, θα σας κάνει δυνατούς’. (1 Πέτρου 5:10, ΜΝΚ) Αυτά τα λόγια έχουν την ίδια ισχύ και για τον ‘πολύ όχλο’ που αποβλέπει σε αιώνια ζωή στον παράδεισο στη γη.
Και μόνο αυτή η σκέψη πρέπει να μας βοηθάει να δεχόμαστε υπομονετικά τέτοιες εμπειρίες που μας γυμνάζουν και να είμαστε αποφασισμένοι να μη συμβιβαστούμε. Έτσι, θα νιώσουμε πόσο αληθινά είναι τα ενθαρρυντικά λόγια του Παύλου: «Ας μη αποκάμνωμεν δε πράττοντες το καλόν· διότι εάν δεν αποκάμνωμεν, θέλομεν θερίσει εν τω δέοντι καιρώ».—Γαλάτας 6:9.