Δικαιοσύνη Σύντομα για Όλα τα Έθνη
‘Το δίκαιον, το δίκαιον θέλεις ακολουθεί [δικαιοσύνη—δικαιοσύνη θα πρέπει να επιδιώκεις, ΜΝΚ]· δια να ζήσης και να κληρονομήσης την γην, την οποίαν Ιεχωβά ο Θεός σου δίδει εις σε’.—ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ 16:20.
1. Ποιος ήταν ο αρχικός σκοπός του Θεού για τον άνθρωπο, και με ποιο τρόπο μόνο θα μπορούσε να τον εκπληρώσει;
Ο ΣΚΟΠΟΣ για τον οποίο δημιούργησε ο Ιεχωβά Θεός τον άντρα και τη γυναίκα ήταν να γεμίσει η γη με τέλεια πλάσματα. Όλ’ αυτά τα πλάσματα θα τον αινούσαν και θα έπαιζαν το ρόλο τους στην κυρίευση της γης. (Γένεσις 1:26-28) Αφού ο άνθρωπος φτιάχτηκε κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του Θεού, προικίστηκε με τις ιδιότητες της σοφίας, της δικαιοσύνης, της αγάπης και της δύναμης. Μονάχα με την ισορροπημένη άσκηση αυτών των ιδιοτήτων θα μπορούσε ποτέ ο άνθρωπος να εκπληρώσει το σκοπό που είχε ο Δημιουργός του γι’ αυτόν.
2. Πόσο σπουδαία ήταν για τους γιους του Ισραήλ η επιδίωξη δικαιοσύνης;
2 Όπως αναφέρθηκε στο προηγούμενο άρθρο, ο άνθρωπος στασίασε κατά του τρόπου με τον οποίο ενεργούσε ο Θεός και καταδικάστηκε σε θάνατο. Τώρα, λόγω της ατέλειας, του ήταν αδύνατο να εκπληρώσει τον αρχικό σκοπό που είχε ο Θεός για το ανθρώπινο γένος. Η ανικανότητα του ανθρώπου να επιδείξει τέλεια δικαιοσύνη έχει αποτελέσει σημαντικό παράγοντα σ’ αυτή την αποτυχία. Δεν είναι λοιπόν αξιοπερίεργο ότι ο Μωυσής υπενθύμισε στους Ισραηλίτες: ‘Δικαιοσύνη—δικαιοσύνη θα πρέπει να επιδιώκετε’! Η ζωή τους και η ικανότητά τους να κατακτήσουν τη Γη της Επαγγελίας εξαρτιούνταν από το αν θα επιδίωκαν δικαιοσύνη.—Δευτερονόμιον 16:20, ΜΝΚ.
Σκιά Μελλοντικών Καλών Πραγμάτων
3. Γιατί είναι σπουδαία για εμάς σήμερα μια εξέταση της πολιτείας του Ιεχωβά με τον Ισραήλ;
3 Η πολιτεία του Ιεχωβά με το έθνος Ισραήλ ενισχύει την πεποίθηση που έχουμε ότι αυτός θα διευκρινίσει πράγματι τη δικαιοσύνη του σ’ όλα τα έθνη, μέσω του εκλεγμένου Δούλου του, του Ιησού Χριστού. Ο Παύλος το εξηγεί αυτό: «Διότι όσα προεγράφησαν, δια την διδασκαλίαν ημών προεγράφησαν, δια να έχωμεν την ελπίδα δια της υπομονής και της παρηγορίας των γραφών». (Ρωμαίους 15:4) Αφού ο Θεός ‘αγαπάει τη δικαιοσύνη και την κρίση’, απαιτούσε να τον μιμούνται οι Ισραηλίτες σε όλες τις μεταξύ τους σχέσεις. (Ψαλμός 33:5) Αυτό μπορούμε να το δούμε καθαρά αν εξετάσουμε μερικούς από τους 600 νόμους που είχαν δοθεί στον Ισραήλ.
4. Κάτω από το Μωσαϊκό Νόμο, πώς τύγχαναν χειρισμού τα προβλήματα που σχετίζονταν με τα δικαιώματα του ατόμου;
4 Δεν υπήρχαν προβλήματα σχετικά με τα δικαιώματα του ατόμου, όταν ακολουθούνταν ο Μωσαϊκός Νόμος. Σχετικά με την περίπτωση κάποιου μη Ισραηλίτη που ερχόταν να ζήσει σ’ αυτή τη γη, το εδάφιο Λευιτικόν 19:34 δηλώνει: «Ο ξένος, ο παροικών με σας, θέλει είσθαι εις εσάς ως ο αυτόχθων, και θέλεις αγαπά αυτόν ως σεαυτόν». Τι δίκαιη και στοργική διευθέτηση! Επιπλέον, τόσο στους κριτές όσο και στους μάρτυρες δόθηκε η νουθεσία: «Δεν . . . θέλεις ομιλήσει εν κρισολογία, ώστε να κλίνης κατόπιν πολλών δια να διαστρέψης κρίσιν· ουδέ θέλεις αποβλέψει εις πρόσωπον πτωχού εν τη κρίσει αυτού». (Έξοδος 23:2, 3) Για σκεφτείτε—η ίδια απόδοση δικαιοσύνης τόσο στους πλούσιους όσο και στους φτωχούς!
5. Παραβάλετε τους ποινικούς νόμους, που υπήρχαν κάτω από το Μωσαϊκό Νόμο, με τους σημερινούς.
5 Κάτω από τον κώδικα του Μωσαϊκού Νόμου, οι ποινικοί νόμοι ήταν πολύ ανώτεροι από τους νόμους που περιέχουν τα νομικά βιβλία των εθνών σήμερα. Για παράδειγμα, ο κλέφτης δεν φυλακιζόταν, επιβαρύνοντας έτσι τους σκληρά εργαζόμενους ανθρώπους που υπάκουαν στο Νόμο. Έπρεπε να δουλέψει και να πληρώσει διπλάσια ή και περισσότερα γι’ αυτά που είχε κλέψει. Έτσι δεν ζημιωνόταν καθόλου το θύμα. Αλλά ας υποθέσουμε ότι ο κλέφτης αρνιόταν να δουλέψει και να πληρώσει. Σ’ αυτή την περίπτωση, τον πουλούσαν για δούλο μέχρι να αποδώσει αυτά που έπρεπε. Αν συνέχιζε να δείχνει πείσμονα στάση, θανατωνόταν. Μ’ αυτόν τον τρόπο, αποδιδόταν δικαιοσύνη στο θύμα, και αυτό αποτελούσε ισχυρό αποτρεπτικό παράγοντα για τους άλλους που μπορεί να είχαν την τάση να κλέψουν. (Έξοδος 22:1, 3, 4, 7· Δευτερονόμιον 17:12) Επιπλέον, επειδή η ζωή είναι ιερή στα μάτια του Θεού, κάθε φονιάς θανατωνόταν. Έτσι, αφαιρούνταν από το έθνος ένα πονηρό, δολοφονικό άτομο. Ωστόσο, δειχνόταν έλεος στους ακούσιους ανθρωποκτόνους.—Αριθμοί 35:9-15, 22-29, 33.
6. Σε ποιο συμπέρασμα μας οδηγεί μια εξέταση των νόμων του Ισραήλ;
6 Ποιος μπορεί λοιπόν να αρνηθεί ότι, στα δικαστικά ζητήματα, όλη η πολιτεία του Θεού με το έθνος Ισραήλ χαρακτηριζόταν από δικαιοσύνη; Γι’ αυτό με πόση παρηγοριά και με πόση ελπίδα γεμίζουμε όταν συλλογιζόμαστε το πώς θα πραγματοποιηθεί, μέσω του Χριστού Ιησού, η υπόσχεση που έδωσε ο Θεός στο εδάφιο Ησαΐας 42:1, ΜΝΚ! Εκεί μας δίνεται η διαβεβαίωση: ‘Αυτός θα φέρει δικαιοσύνη στα έθνη’.
Η Δικαιοσύνη Εξισορροπείται με Έλεος
7. Περιγράψτε τη στοργική πολιτεία του Ιεχωβά με τον Ισραήλ.
7 Η δικαιοσύνη του Θεού εξισορροπείται με έλεος. Αυτό καταδείχτηκε ξεκάθαρα όταν οι Ισραηλίτες άρχισαν να στασιάζουν ενάντια στις δίκαιες οδούς του Θεού. Ακούστε πώς περιγράφει ο Μωυσής τον ελεήμονα τρόπο με τον οποίο τους φρόντισε ο Ιεχωβά 40 χρόνια στην έρημο: ‘Εν γη ερήμω εύρηκεν αυτόν, και εν ερημία φρίκης και ολολυγμού· περιωδήγησεν αυτόν, επαιδαγώγησεν αυτόν, εφύλαξεν αυτόν ως κόρην οφθαλμού αυτού. Καθώς ο αετός σκεπάζει την φωλεάν αυτού, περιθάλπει τους νεοσσούς αυτού, εξαπλόνων τας πτέρυγας αυτού αναλαμβάνει αυτούς, και σηκόνει αυτούς επί των πτερύγων αυτού, ούτως ο Ιεχωβά μόνος ωδήγησεν αυτόν’. (Δευτερονόμιον 32:10-12) Αργότερα, όταν το έθνος αποστάτησε, ο Ιεχωβά έκανε έκκληση προς αυτούς: «Επιστρέψατε τώρα από των οδών υμών των πονηρών και των πράξεων υμών των πονηρών».—Ζαχαρίας 1:4α.
8, 9. (α) Σε ποιο βαθμό έδειξε ο Θεός τη γεμάτη έλεος δικαιοσύνη του στους Ιουδαίους; (β) Ποια τελική συμφορά τούς έπληξε, αλλά τι μπορεί να ειπωθεί σχετικά με τον τρόπο πολιτείας του Θεού μ’ αυτούς;
8 Το έλεος που πρόσφερε ο Ιεχωβά δεν βρήκε ανταπόκριση. Μέσω του προφήτη Ζαχαρία, ο Θεός είπε: «Δεν υπήκουσαν και δεν έδωκαν προσοχήν εις εμέ». (Ζαχαρίας 1:4β) Γι’ αυτό, η γεμάτη έλεος δικαιοσύνη του Θεού τον ώθησε να στείλει το μονογενή του Γιο για να τους βοηθήσει να επιστρέψουν σ’ Αυτόν. Ο Ιωάννης ο Βαφτιστής παρουσίασε το Γιο του Θεού λέγοντας: «Ιδού, ο Αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου»! (Ιωάννης 1:29) Για αρκετά χρόνια, ο Ιησούς δίδασκε ακούραστα στους Ιουδαίους τις δίκαιες οδούς του Θεού, κάνοντας αμέτρητα θαύματα και αποδεικνύοντας έτσι ότι ήταν ο προειπωμένος Απελευθερωτής. (Λουκάς 24:27· Ιωάννης 5:36) Αλλά ο λαός ούτε άκουσε ούτε πίστεψε. Γι’ αυτό, ο Ιησούς υποκινήθηκε να αναφωνήσει: «Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, η φονεύουσα τους προφήτας και λιθοβολούσα τους απεσταλμένους προς σε· ποσάκις ηθέλησα να συνάξω τα τέκνα σου καθ’ ον τρόπον συνάγει η όρνις τα ορνίθια εαυτής υπό τας πτέρυγας, και δεν ηθελήσατε. Ιδού, αφίνεται εις εσάς ο οίκος σας έρημος».—Ματθαίος 23:37, 38.
9 Ο Θεός συγκράτησε την εκτέλεση της δυσμενούς του κρίσης 37 ακόμα χρόνια, ως το 70 μ.Χ. Τότε, επέτρεψε στους Ρωμαίους να καταστρέψουν την Ιερουσαλήμ και να σύρουν χιλιάδες Ιουδαίους στην αιχμαλωσία. Όταν συλλογιζόμαστε τη μακροθυμία και την υπομονή που εκδήλωσε ο Ιεχωβά στη διάρκεια πολλών αιώνων, ποιος δεν μπορεί να διακρίνει ότι η δικαιοσύνη χαρακτήριζε όλη την πολιτεία του με τον οίκο Ισραήλ;
Δικαιοσύνη για Όλα τα Έθνη
10. Πώς επεκτάθηκε η δικαιοσύνη του Θεού σ’ όλα τα έθνη;
10 Μετά την απόρριψη του Ιησού από μέρους του Ισραήλ, ο Ιάκωβος είπε: «Κατ’ αρχάς [για πρώτη φορά, ΜΝΚ] ο Θεός επεσκέφθη τα έθνη ώστε να λάβη εξ αυτών λαόν δια το όνομα αυτού». (Πράξεις 15:14) Αυτός ο ‘λαός’, περιλαμβανομένων και εκείνων των λίγων Ιουδαίων που δέχτηκαν τον Ιησού ως τον Μεσσία, σχηματίζει συλλογικά «τον [πνευματικό] Ισραήλ του Θεού» και αποτελείται από 144.000 γεννημένους από το πνεύμα ακολούθους του Χριστού Ιησού. (Γαλάτας 6:16· Αποκάλυψις 7:1-8· 14:1-5) Ο πρώτος απερίτμητος Εθνικός που πίστεψε ήταν ο Κορνήλιος. Όταν ο Κορνήλιος και η οικογένειά του δέχτηκαν την οδό που διάνοιξε ο Θεός για σωτηρία, ο Πέτρος είπε: «Επ’ αληθείας γνωρίζω ότι δεν είναι προσωπολήπτης ο Θεός, αλλ’ εν παντί έθνει, όστις φοβείται αυτόν και εργάζεται δικαιοσύνην, είναι δεκτός εις αυτόν». (Πράξεις 10:34, 35) Ο Παύλος μιλάει εκτενέστερα για τη δικαιοσύνη της αμεροληψίας του Ιεχωβά, όταν λέει: «Δεν είναι πλέον Ιουδαίος ουδέ Έλλην, δεν είναι δούλος ουδέ ελεύθερος, δεν είναι άρσεν και θήλυ· διότι πάντες σεις είσθε είς εν Χριστώ Ιησού· εάν δε ήσθε του Χριστού, άρα είσθε σπέρμα του Αβραάμ και κατά την επαγγελίαν κληρονόμοι».—Γαλάτας 3:28, 29.
11. Ποια υπόσχεση δόθηκε στον Αβραάμ, και πώς θα εκπληρωθεί;
11 Εδώ, μας γίνεται υπενθύμιση μιας θαυμάσιας υπόσχεσης που έδωσε ο Ιεχωβά στον Αβραάμ. Βασιζόμενος στην προθυμία εκείνου του πατριάρχη να θυσιάσει τον αγαπημένο του γιο, τον Ισαάκ, ο Θεός τού είπε: «Επειδή έπραξας το πράγμα τούτο και δεν ελυπήθης τον υιόν σου, τον μονογενή σου, . . . θέλω σε ευλογήσει . . . και εν τω σπέρματί σου θέλουσιν ευλογηθή πάντα τα έθνη της γης». (Γένεσις 22:16-18) Πώς θα εκπληρωθεί αυτή η υπόσχεση; Το «σπέρμα του Αβραάμ», που αποτελείται από τον Ιησού Χριστό και τους 144.000 χρισμένους ακολούθους που αποδεικνύονται πιστοί μέχρι το θάνατο, θα κυβερνήσει το ανθρώπινο γένος από τον ουρανό, για χίλια χρόνια. (Αποκάλυψις 2:10, 26· 20:6) Σχετικά μ’ εκείνη την ευλογημένη εποχή, ο Ιεχωβά μάς διαβεβαιώνει: «Εις την αύξησιν της εξουσίας [αρχοντικής διακυβέρνησης, ΜΝΚ] αυτού και της ειρήνης δεν θέλει είσθαι τέλος». Γιατί; Επειδή η ‘βασιλική διακυβέρνηση’ αυτής της Μεσσιανικής Βασιλείας θα είναι ‘στερεωμένη εν κρίσει και δικαιοσύνη έως του αιώνος’.—Ησαΐας 9:7.
12. Σε ποιο βαθμό υπάρχουν ήδη ευλογίες από την Αβραμιαία διαθήκη;
12 Αλλά δεν είναι ανάγκη να περιμένουμε να αρχίσει η Χιλιετής Βασιλεία του Ιησού Χριστού για να απολαύσουμε τις ευλογίες της Αβραμιαίας διαθήκης. Ήδη, ένας ‘πολύς όχλος’ ανθρώπων ‘απ’ όλα τα έθνη, τις φυλές, τους λαούς και τις γλώσσες’ δοκιμάζουν αυτές τις ευλογίες. Επειδή έχουν συμβολικά ‘πλύνει τις στολές τους και τις έχουν λευκάνει στο αίμα του Αρνιού’, του Ιησού Χριστού, έχουν αποκτήσει μια δίκαιη υπόσταση ενώπιον του Ιεχωβά. Όπως κι ο Αβραάμ, έχουν γίνει φίλοι του Ιεχωβά! Η δικαιοσύνη χαρακτηρίζει πράγματι την οδό που έχει διανοίξει ο Ιεχωβά για τη σωτηρία εκατομμυρίων ανθρώπων απ’ όλα τα έθνη.—Αποκάλυψις 7:9, 14.
Ανταποκρίνεστε Εσείς στις Δίκαιες Οδούς του Θεού;
13, 14. (α) Ποια προσωπική εξέταση της καρδιάς μας θα πρέπει να κάνουμε όλοι; (β) Πώς μπορούμε να εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας στον Ιεχωβά;
13 Έχει αγγίξει την καρδιά σας και σας έχει συγκινήσει βαθιά η οδός της δικαιοσύνης και της αγάπης του Θεού, δηλαδή το ότι έδωσε το μονογενή του Γιο ως αντίλυτρο για σας; Φανταστείτε τα αισθήματα του Αβραάμ όταν ο Ιεχωβά τού ζήτησε να θυσιάσει το γιο του, αυτόν που αγαπούσε τόσο πολύ! Αλλά τα αισθήματα του Θεού είναι ακόμη πιο βαθιά. Σκεφτείτε τα αισθήματά του όταν ο αγαπημένος του Γιος υπέφερε τις ταπεινώσεις, τα υβριστικά λόγια από τους περαστικούς και τους φρικτούς πόνους στο ξύλο του μαρτυρίου. Φανταστείτε την αντίδραση του Ιεχωβά όταν ο Ιησούς φώναξε: «Θεέ μου, Θεέ μου, δια τι με εγκατέλιπες;» (Ματθαίος 27:39, 46) Παρ’ όλα αυτά, η δικαιοσύνη απαιτούσε να επιτρέψει ο Ιεχωβά να πεθάνει με τέτοιο τρόπο ο Γιος του για να αποδείξει αυτός την ακεραιότητά του, εξυψώνοντας τη δικαιοσύνη του Θεού. Επιπλέον, αφήνοντας το Γιο του να πεθάνει, ο Ιεχωβά διάνοιξε μια οδό σωτηρίας για μας.
14 Σίγουρα λοιπόν, η ευγνωμοσύνη που νιώθουμε για τον Ιεχωβά και για το Γιο του θα πρέπει να μας υποκινεί να αναγνωρίσουμε δημόσια: ‘Τη σωτηρία την οφείλουμε στον Θεό μας . . . και στο Αρνί’. (Αποκάλυψις 7:10, ΜΝΚ) Όταν ανταποκρινόμαστε θετικά μ’ αυτόν τον τρόπο, δείχνουμε ότι πιστεύουμε τα λόγια που είπε ο Μωυσής: «Πάσαι αι οδοί [του Ιεχωβά] είναι κρίσις». (Δευτερονόμιον 32:4) Τι ευτυχία πρέπει να φέρνουμε στην καρδιά του Ιεχωβά και του Γιου του, καθώς αναγνωρίζουμε και έπειτα ακολουθούμε τις δίκαιες οδούς που έχει διανοίξει ο Θεός για τη σωτηρία του ανθρώπου!
15. Πόση σημασία έχουν για εμάς τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Νικόδημο;
15 Δεν χαιρόμαστε που οι ομόπιστοί μας της δεκαετίας του 1870 έλαβαν σταθερή στάση στο ζήτημα της απολυτρωτικής θυσίας; Δεν χαιρόμαστε που ανήκουμε σήμερα σε μια οργάνωση που είναι το ίδιο αποφασισμένη να υποστηρίζει τη δίκαιη στοργική οδό που έχει διανοίξει ο Θεός για τη σωτηρία του ανθρώπου; Αν νιώθουμε έτσι, τότε θα πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα τα όσα είπε ο Ιησούς στον Νικόδημο: «Δεν απέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού εις τον κόσμον δια να κρίνη τον κόσμον, αλλά δια να σωθή ο κόσμος δι’ αυτού. Όστις πιστεύει εις αυτόν δεν κρίνεται, . . . όστις . . . πράττει την αλήθειαν, έρχεται εις το φως, δια να φανερωθώσι τα έργα αυτού ότι επράχθησαν κατά Θεόν [σε αρμονία με τον Θεό, ΜΝΚ]». Για να διαφύγουμε τη δυσμενή κρίση του Θεού, πρέπει να αποδείξουμε ότι έχουμε πίστη στο Γιο με το να κάνουμε έργα που είναι ‘σε αρμονία με τον Θεό’.—Ιωάννης 3:17, 18, 21.
16. Πώς μπορούν οι μαθητές του Ιησού να δοξάζουν τον ουράνιο Πατέρα;
16 Ο Ιησούς είπε: «Εν τούτω δοξάζεται ο Πατήρ μου, εις το να φέρητε καρπόν πολύν· και ούτω θέλετε είσθαι μαθηταί μου. Εάν τας εντολάς μου φυλάξητε, θέλετε μείνει εν τη αγάπη μου, καθώς εγώ εφύλαξα τας εντολάς του Πατρός μου και μένω εν τη αγάπη αυτού». (Ιωάννης 15:8, 10) Ποιες είναι μερικές απ’ αυτές τις εντολές; Μια τέτοια εντολή βρίσκεται στα εδάφια Ιωάννης 13:34, 35, όπου ο Ιησούς είπε στους μαθητές του: «Εντολήν καινήν σας δίδω, Να αγαπάτε αλλήλους, . . . Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους». Ο καρπός της αγάπης είναι φανερός μεταξύ των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ο Ιησούς έδωσε επίσης την εντολή: «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς». (Ματθαίος 28:19, 20) Εσείς προσωπικά κάνετε αυτά τα ‘έργα που είναι σε αρμονία με τον Θεό’;
17. Ποιο αποτέλεσμα δείχνει ότι το έργο κηρύγματος και διδασκαλίας αποτελεί εκδήλωση της δικαιοσύνης του Ιεχωβά;
17 Η δικαιοσύνη της οδού του Ιεχωβά, δηλαδή το ότι επέτρεψε στους ακολούθους του Ιησού να κάνουν αυτά τα έργα κηρύγματος και διδασκαλίας, γίνεται φανερή όταν εξετάζουμε τι επιτέλεσαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μέσα σ’ ένα μόνο χρόνο. Το 1988, βαφτίστηκαν 239.268 καινούριοι μαθητές! Δεν γεμίζει αυτό με χαρά την καρδιά σας;
Ο Θεός της Δικαιοσύνης θα Ενεργήσει Ταχύτατα
18. Ποια ερωτήματα θα μπορούσαν να εγερθούν, έχοντας υπόψη το διωγμό που υφίσταται ο λαός του Ιεχωβά;
18 Το έργο μαρτυρίας δεν έχει επιτελεστεί χωρίς εναντίωση. Ο Ιησούς είπε στους ακολούθους του: «Εάν εμέ εδίωξαν, και σας θέλουσι διώξει». (Ιωάννης 15:20) Η σύγχρονη ιστορία των Μαρτύρων του Ιεχωβά πιστοποιεί την αληθινότητα αυτής της δήλωσης. Οι Μάρτυρες δοκιμάζουν απαγορεύσεις, φυλακίσεις, ξυλοδαρμούς, ακόμη και βασανιστήρια, στη μια χώρα μετά την άλλη. Ξανάρχονται στο νου μας τα προφητικά λόγια του Αββακούμ: «Ο νόμος είναι αργός, και δεν εξέρχεται κρίσις». Γι’ αυτό, κατά καιρούς, ακόμη και ο λαός του Ιεχωβά μπορεί να έχει την τάση να ρωτάει: ‘Γιατί επιβλέπει ο Ιεχωβά στους παράνομους; Γιατί σιωπά όταν ο ασεβής καταπίνει το δικαιότερό του;’—Αββακούμ 1:4, 13.
19. Ποια παραβολή είπε ο Ιησούς για να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τα ζητήματα από την άποψη του Θεού;
19 Ο Ιησούς έδωσε μια παραβολή που μας βοηθάει να απαντήσουμε σε τέτοια ερωτήματα και μας καθιστά ικανούς να βλέπουμε τα πράγματα από τη σκοπιά του Θεού. Στα εδάφια Λουκάς 17:22-37, ο Ιησούς περιέγραψε τις βίαιες συνθήκες που θα χαρακτήριζαν το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων. Είπε ότι αυτές θα μπορούσαν να συγκριθούν μ’ εκείνες που επικρατούσαν πριν από τον Κατακλυσμό των ημερών του Νώε και πριν από την καταστροφή των Σοδόμων και των Γομόρρων στις μέρες του Λωτ. Έπειτα, όπως περιγράφεται στα εδάφια Λουκάς 18:1-5, ο Ιησούς στράφηκε στους μαθητές του και άρχισε να ‘λέει μια παραβολή περί του ότι πρέπει πάντοτε να προσεύχονται και να μην αποκάμνουν’. Ο Ιησούς μίλησε για μια χήρα που βρισκόταν σε μεγάλη ανάγκη και για κάποιο ‘κριτή’ που ήταν σε θέση να ικανοποιήσει τις ανάγκες της. Η χήρα παρακαλούσε συνεχώς: «Εκδίκησόν με [φρόντισε να βρω δικαιοσύνη, ΜΝΚ] από του αντιδίκου μου». Λόγω της επιμονής της, ο κριτής ‘φρόντισε τελικά να βρει αυτή δικαιοσύνη’.
20. Ποιο μάθημα έχει για μας η παραβολή του Ιησού;
20 Ποιο είναι το μάθημα για εμάς σήμερα; Αντιπαραβάλλοντας εκείνο τον άδικο κριτή με τον Ιεχωβά, ο Ιησούς είπε: «Ακούσατε τι λέγει ο άδικος κριτής· ο δε Θεός δεν θέλει κάμει την εκδίκησιν [δεν θα φροντίσει να αποδοθεί δικαιοσύνη, ΜΝΚ] των εκλεκτών αυτού των βοώντων προς αυτόν ημέραν και νύκτα, αν και μακροθυμή δι’ αυτούς; σας λέγω ότι θέλει κάμει την εκδίκησιν αυτών [θα φροντίσει να τους αποδοθεί δικαιοσύνη, ΜΝΚ] ταχέως».—Λουκάς 18:6-8α.
21. Πώς θα πρέπει να θεωρούμε και να χειριζόμαστε τα προσωπικά μας προβλήματα;
21 Να θυμάστε πάντοτε ότι όταν πρόκειται για τα προσωπικά μας προβλήματα, κάθε φαινομενική καθυστέρηση στην απάντηση των αιτημάτων μας δεν οφείλεται σε απροθυμία από μέρους του Θεού. (2 Πέτρου 3:9) Αν τυχαίνει να υποφέρουμε κάποιο είδος διωγμού ή αδικίας όπως και εκείνη η χήρα, μπορούμε να έχουμε πίστη ότι ο Θεός θα φροντίσει να αποδοθεί τελικά δικαιοσύνη. Πώς μπορούμε να δείξουμε τέτοια πίστη; Με το να προσευχόμαστε αδιαλείπτως και να υποστηρίζουμε τις προσευχές μας, διακρατώντας μια πιστή πορεία ενεργείας. (Ματθαίος 10:22· 1 Θεσσαλονικείς 5:17) Με την πιστότητά μας θα αποδεικνύουμε ότι υπάρχει πίστη στη γη, ότι υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν αληθινά τη δικαιοσύνη και ότι είμαστε και εμείς ανάμεσά τους.—Λουκάς 18:8β.
«Ευφράνθητε, Έθνη, Μετά του Λαού Αυτού»
22. Με ποιο θριαμβευτικό τόνο τελείωσε ο Μωυσής την ωδή του;
22 Πριν από πολλούς αιώνες, ο Μωυσής τελείωσε την ωδή του μ’ αυτόν το θριαμβευτικό τόνο: «Ευφράνθητε, έθνη, μετά του λαού αυτού· διότι θέλει εκδικήσει το αίμα των δούλων αυτού, και αποδώσει εκδίκησιν εις τους εναντίους αυτού, και καθαρίσει την γην αυτού και τον λαόν αυτού». (Δευτερονόμιον 32:43) Η μέρα της εκδίκησης του Ιεχωβά πλησιάζει ολοένα και περισσότερο. Πόσο ευγνώμονες είμαστε που αυτός ασκεί ακόμη υπομονή, καθώς και δικαιοσύνη!
23. Ποια ευτυχής έκβαση αναμένει εκείνους που συμμετέχουν στη χαρά του λαού του Θεού;
23 Ο δρόμος ‘για μετάνοια’ είναι ακόμη ανοιχτός για άτομα απ’ όλα τα έθνη, αλλά δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο. Ο Πέτρος προειδοποίησε: ‘Θέλει δε ελθεί η ημέρα του Ιεχωβά ως κλέπτης’. (2 Πέτρου 3:9, 10) Η δικαιοσύνη του Θεού απαιτεί να καταστραφεί σύντομα αυτό το πονηρό σύστημα. Όταν θα γίνει αυτό, είθε να βρεθούμε ανάμεσα σ’ εκείνους που έχουν ανταποκριθεί στη χαρωπή έκκληση: «Ευφράνθητε, έθνη, μετά του λαού αυτού». Ναι, είθε να είμαστε ανάμεσα σ’ εκείνους τους ευτυχισμένους ανθρώπους που έχουν διαπιστώσει ότι η δικαιοσύνη χαρακτηρίζει όλες τις οδούς του Θεού!
Πώς θα Απαντούσατε;
◻ Γιατί θα πρέπει ο Μωσαϊκός Νόμος να ενισχύει την πίστη μας στη δικαιοσύνη του Θεού;
◻ Τι θα πρέπει να μας ωθεί να ανταποκρινόμαστε στις δίκαιες οδούς του Θεού;
◻ Πώς μπορεί να δοξάζεται ο Ιεχωβά;
◻ Πού μόνο μπορεί να βρεθεί αληθινή χαρά σήμερα;
[Εικόνα στη σελίδα 25]
«Επ’ αληθείας γνωρίζω ότι δεν είναι προσωπολήπτης ο Θεός, αλλ’ εν παντί έθνει, όστις φοβείται αυτόν και εργάζεται δικαιοσύνην, είναι δεκτός εις αυτόν».—Πράξεις 10:34, 35
[Εικόνα στη σελίδα 28]
Ο Θεός θα φροντίσει να αποδοθεί δικαιοσύνη στους εκλεκτούς του που βοούν σ’ αυτόν