Οι Νεαροί Ρωτούν . . .

Πώς Μπορώ να Βελτιωθώ στη Διεξαγωγή Συζητήσεων;

Η ΝΕΑΡΗ Σάρον είναι ευαίσθητη και ντροπαλή από τη φύση της. Σε μια συνέντευξη που έδωσε στο Ξύπνα! ομολόγησε: «Όταν με συστήνουν σε κάποιον, δεν ξέρω τι να πω. Δεν θέλω να πω κάτι λάθος και να στενοχωρήσω ίσως το άτομο». Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια από μέρους των ντροπαλών νεαρών, σαν τη Σάρον, προκειμένου να κάνουν συζητήσεις.

Για άλλους, οι εθνικές διαφορές μπορεί να είναι φραγμός στην επικοινωνία. Πάρε την περίπτωση του Λούκας, ενός νεαρού Νοτιοαφρικανού μαύρου, ο οποίος έγινε μέλος του προσωπικού που εκδίδει αυτό το περιοδικό στις τοπικές γλώσσες εκείνης της χώρας και το οποίο απαρτίζεται από διάφορες φυλές. «Είναι μεγάλο πολιτιστικό σοκ», εξήγησε ο ίδιος, «για ένα μαύρο να κάθεται και να τρώει στο ίδιο τραπέζι με λευκούς. Το γεγονός ότι ήρθα εδώ και ζούσα μαζί με λευκούς με έκανε να αισθάνομαι νευρικότητα, λόγω του ότι προερχόμασταν από διαφορετικό περιβάλλον. Αναρωτιόμουν αν θα αποδέχονταν αυτά που έλεγα. Χρειάζεται καιρός για να υπερνικήσεις αυτό το συναίσθημα».

Ακόμα και μεταξύ ατόμων του ίδιου έθνους υπάρχουν μερικές φορές εμπόδια στην επικοινωνία. Όπως θυμάται ένας Νοτιοαφρικανός, ο Πίτερ: «Μεγάλωσα σε αγρόκτημα κι έπειτα η οικογένειά μας μετακόμισε στην πόλη. Μπορούσα να μιλάω για τη ζωή στα αγροκτήματα, αλλά η ζωή στην πόλη ήταν πολύ διαφορετική. Έφτασα στο σημείο να ακούω εκστατικός τις συζητήσεις των φίλων μου, κι εγώ απλώς να κάθομαι σιωπηλός».

Αν έχεις κάποιο πρόβλημα παρόμοιο με κάποιο απ’ αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω, τι μπορείς να κάνεις γι’ αυτό;

Πώς να Υπερνικήσεις την Ντροπαλότητα

Μήπως νιώθεις σαν χαμένος όταν είσαι με άλλους; Πάρε θάρρος, αυτό είναι κοινό σύμπτωμα της ανάπτυξης. Τα εφηβικά χρόνια είναι καιρός για να γνωρίσεις τον εαυτό σου—τότε οι νεαροί γίνονται πολύ ευαίσθητοι ως προς το τι σκέφτονται οι άλλοι γι’ αυτούς. Συχνά αποφεύγουν να γίνονται το κέντρο της προσοχής και λένε όσο το δυνατό λιγότερα.

«Η ντροπαλότητα», εξηγεί ο Δρ Τόνι Λέικ στο βιβλίο του Loneliness (Μοναξιά), «είναι ένα είδος προστασίας. Το ντροπαλό άτομο σώζεται από τη διάπραξη σφαλμάτων, γιατί η ντροπαλότητα δεν το αφήνει να διακινδυνεύσει να κάνει κάτι ή να πει κάτι που θα δημιουργήσει την εντύπωση ότι είναι ανόητος». Η ιδέα και μόνο να πάρουν μέρος σε μια συζήτηση μπορεί να κάνει τα ντροπαλά άτομα να ιδρώσουν! Δεν μπορούν να επιστρατεύσουν το θάρρος που χρειάζεται για να μιλήσουν. Ή, αν το κατορθώσουν αυτό, τα λόγια βγαίνουν μπερδεμένα. Εκείνοι που τους ακούν μπορεί να φανούν προβληματισμένοι ή ακόμα και να γελάσουν. Αν σου συμβαίνει αυτό, τι πρέπει να κάνεις;

«Η απάντηση», εξηγεί ο Δρ Λέικ, «είναι να δώσουμε καιρό στον εαυτό μας και να μην κάνουμε το λάθος να σκεφτούμε ότι κάτι βασικό δεν πάει καλά μ’ εμάς. Θα πρέπει να συγκεντρωνόμαστε στο να ακούμε ώσπου να νιώσουμε ότι είμαστε έτοιμοι να μιλήσουμε άσχετα από το αν θα πούμε πολλά ή λίγα». (Παράβαλε Ιακώβου 1:19.) Αυτός ο θετικός τρόπος έχει βοηθήσει πολλούς, λόγου χάρη την ντροπαλή Αϊρίν. «Όταν συζητούν οι άλλοι», εξηγεί η ίδια, «ακούω προσεκτικά για να μάθω απ’ αυτούς. Έπειτα, κάνω έρευνα και μελετάω για να πάρω περισσότερες πληροφορίες. Αν ξανάρθει το θέμα αυτό στην επιφάνεια, είμαι σε θέση να μιλήσω γι’ αυτό».

Τι Μπορεί να Γίνει Αν σε Παρεξηγήσουν;

Μερικές φορές, ίσως η ειλικρινής σου προσπάθεια να κάνεις συζήτηση φέρει αρνητική αντίδραση· οι άλλοι παίρνουν στραβά αυτά που λες. Και πάλι, μην πάρεις τα περιστατικά αυτά τόσο σοβαρά ώστε να ξανακλειστείς στο καβούκι σου. ‘Μη βιάζεσαι με το πνεύμα σου να προσβάλλεσαι, γιατί η προσβολή είναι αυτό που αναπαύεται στον κόρφο των ανόητων’, λέει το εδάφιο Εκκλησιαστής 7:9, ΜΝΚ.

Η Αγία Γραφή μιλάει για το νεαρό Δαβίδ που πριν από πολύ καιρό τον είχαν παρεξηγήσει άσχημα. Ο πατέρας του τον έστειλε να πάει ένα δώρο στους μεγαλύτερους αδελφούς του που υπηρετούσαν στον ισραηλιτικό στρατό. Μόλις έφτασε ο Δαβίδ, συγκλονίστηκε στο άκουσμα των χλευασμών του Φιλισταίου γίγαντα Γολιάθ. ‘Ποιος είναι αυτός ο απερίτμητος Φιλισταίος που χλευάζει τις γραμμές της μάχης του ζωντανού Θεού;’ ρώτησε τους στρατιώτες. Ένας από τους αδελφούς του Δαβίδ, ο Ελιάβ, άκουσε τυχαία αυτά τα λόγια και θύμωσε. Παρεξηγώντας το κίνητρο του μικρού αδελφού του σε σχέση με τον ερχομό του, είπε: ‘Εγώ ο ίδιος ξέρω καλά την αλαζονεία σου και την κακία της καρδιάς σου, επειδή κατέβηκες με σκοπό να δεις τη μάχη’.—1 Σαμουήλ 17:26-28, ΜΝΚ.

Ίσως κι εσένα να σ’ έχουν παρεξηγήσει άλλοι με παρόμοιο τρόπο. Αν ναι, μην αφήνεις να σε καταβάλει αυτό. Όπως το καλό κίνητρο του Δαβίδ αποκαλύφτηκε σύντομα, έτσι και οι δικές σου ειλικρινείς προσπάθειες να κάνεις καλές συζητήσεις τελικά θα ανταμειφτούν. «Τα καλά έργα», μας βεβαιώνει η Αγία Γραφή, γίνονται δημοσίως «φανερά». (1 Τιμόθεον 5:24, 25, ΝΔΜ) Γι’ αυτό λοιπόν, να συνεχίζεις τις προσπάθειες.

Η Ανάγκη να Συναισθάνεσαι τους Άλλους

Πώς, όμως, μπορείς να κάνεις την αρχή; «Ο πιο παραγωγικός τρόπος επικοινωνίας», δηλώνει ο Λάρι Λ. Μπάρκερ στο βιβλίο του Communication (Επικοινωνία), «είναι το να συναισθάνεται ο ένας τον άλλον. Συναισθάνομαι τους άλλους σημαίνει ότι τους κατανοώ βαθιά, ταυτίζομαι με τις σκέψεις τους, νιώθω τον πόνο τους, μοιράζομαι τη χαρά τους». Ένα εξέχον παράδειγμα στην εκδήλωση αυτής της ιδιότητας είναι ο Ιησούς Χριστός. Κάποτε, άρχισε μια συζήτηση με δυο από τους μαθητές του που θρηνούσαν για το θάνατό του. Κρύβοντας την αληθινή του ταυτότητα, ο αναστημένος Ιησούς ρώτησε: «Για ποιο ζήτημα μιλάτε μεταξύ σας τόσο έντονα καθώς περπατάτε;»—Λουκάς 24:17, ΝΔΜ.

Εκείνοι οι δυο έδειξαν έκπληξη που αυτός ο «άγνωστος» δεν είχε ακούσει για τα τραγικά γεγονότα που μόλις είχαν λάβει χώρα στην Ιερουσαλήμ. ‘Ποια πράγματα;’ ρώτησε ξανά ο Ιησούς. Ακολούθησε τότε μια ζωηρή συζήτηση κι ύστερα ο ένας από τους μαθητές παρατήρησε: «Η καρδιά μας δεν έκαιγε μέσα μας καθώς μας μιλούσε στο δρόμο και μας ερμήνευε τις Γραφές;» (Λουκάς 24:13-32, ΝΔΜ) Ναι, ο Ιησούς απόλαυσε πολλές θαυμάσιες συζητήσεις, επειδή άκουγε τους άλλους και έδειχνε ότι τους συναισθανόταν.—Ιωάννης 4:7-26.

Πώς να Αρχίζεις Συζητήσεις

Παρατήρησε ότι η παραπάνω συζήτηση άρχισε με μια απλή ερώτηση. Οι ερωτήσεις είναι ένας θαυμάσιος τρόπος για να αρχίζεις συζητήσεις. Φυσικά, είναι εύκολο να σκεφτείς μια ερώτηση σχετικά με κάποιο θέμα που σε ενδιαφέρει πολύ, αλλά αυτό ίσως δεν οδηγεί πάντα σε μια ζωηρή συζήτηση. Να θυμάσαι ότι η Αγία Γραφή μάς παροτρύνει να ‘ενδιαφερόμαστε επίσης για τους άλλους, και για το τι κάνουν’. (Φιλιππησίους 2:4, The Living Bible [Η Ζωντανή Βίβλος]) Γι’ αυτό, εκείνο που χρειάζεται είναι να σκεφτείς μια ερώτηση στην οποία το άτομο με το οποίο κάνεις συντροφιά θα χαρεί να απαντήσει. Για να γίνει αυτό, πρέπει να συναισθάνεσαι τον άλλο. Ίσως χρειαστεί να διαλέξεις ένα θέμα που δεν σε ενδιαφέρει καθόλου, όμως μπορεί κάλλιστα να ανταμειφτείς με μια ενθουσιώδη ανταπόκριση καθώς και με ορισμένες πολύτιμες πληροφορίες.

Ο συγγραφέας Λες Ντόναλντσον απαριθμεί «δέκα εύκολους τρόπους για να αρχίσεις μια συζήτηση». Οι εφτά από τους τρόπους που προτείνει περιλαμβάνουν ερωτήσεις· ερωτήσεις σχετικά με το περιβάλλον από το οποίο προέρχεται το άτομο, ερωτήσεις με τις οποίες ζητάμε συμβουλή, βοήθεια, μια γνώμη, αξιολόγηση κάποιων πραγμάτων, ερωτήσεις για τοπικά έθιμα ή για εστιατόρια της περιοχής. Οποιαδήποτε κι αν είναι η ερώτηση, πρέπει να γίνεται με ειλικρίνεια. Επίσης θα πρέπει να δίνεις προσοχή στο πώς ακούς. (Παράβαλε Λουκάς 8:18.) Αν αφήνεις το μυαλό σου και τα μάτια σου να περιπλανιούνται, το πιθανό είναι ότι εκείνος που απαντάει θα αμφιβάλλει για το αν ενδιαφέρεσαι πραγματικά γι’ αυτά που έχει να πει.

Οι άλλοι τρεις τρόποι που προτείνει ο Ντόναλντσον για να αρχίσει μια συζήτηση είναι: να σχολιάσεις κάποιο τοπικό περιστατικό· να κάνεις κάποια παρατήρηση σχετικά με κάτι που βρίσκεις αξιοθαύμαστο, λόγου χάρη το τοπίο· να κάνεις μια φιλοφρόνηση. «Αν ψάξεις να βρεις πράγματα για τα οποία να κάνεις στους ανθρώπους κάποια φιλοφρόνηση, θα βρεις άφθονα», λέει ο συγγραφέας στο βιβλίο του Conversational Magic (Η Μαγεία της Συζήτησης). Προσθέτει όμως αυτή την προειδοποίηση: «Οι άνθρωποι διακρίνουν τις ανειλικρινείς φιλοφρονήσεις και δεν είναι πιθανό ότι θα συζητούν για πολύ μ’ ένα ανειλικρινές άτομο».

Άσχετα με το ποιο «δόλωμα» θα διαλέξεις για τη συζήτηση, οι επίμονες προσπάθειες φέρνουν συνήθως αποτελέσματα. Πάρε για παράδειγμα τη Σάρον, που αναφέρθηκε στην αρχή. Τώρα είναι 22 χρονών και έχει κάνει αξιοσημείωτη πρόοδο στην υπερνίκηση της ντροπαλότητάς της. Από τον καιρό που έδωσε εκείνη τη συνέντευξη, πριν από δυο χρόνια, έχει γίνει μια ολοχρόνια διάκονος των Μαρτύρων του Ιεχωβά και δαπανά περισσότερες από χίλιες ώρες το χρόνο κάνοντας επισκέψεις σε αγνώστους και αρχίζοντας Γραφικές συζητήσεις. Όσο για τον Λούκας και τον Πίτερ, αυτοί δουλεύουν μαζί εδώ και πολλά χρόνια στην παραγωγή Βιβλικών εντύπων στο τμήμα της Εταιρίας Σκοπιά στη Νότια Αφρική, και θα δυσκολευόσουν να πιστέψεις ότι κάποτε είχαν πρόβλημα όταν προσπαθούσαν να κάνουν συζητήσεις.

Αν λοιπόν για κάποιο λόγο βλέπεις ότι δυσκολεύεσαι να κάνεις συζητήσεις, μην το βάζεις κάτω· δώσε καιρό στον εαυτό σου. Να ακούς τους άλλους. Να μελετάς και να διαβάζεις για να ενημερώνεσαι σχετικά με πρόσφατα θέματα. Το να αναπτύξεις την τέχνη της συζήτησης θα εμπλουτίσει τη ζωή σου και θα μεγαλώσει την ευτυχία των άλλων.

[Εικόνα στη σελίδα 25]

Να κάνεις εκούσιες προσπάθειες να λαβαίνεις μέρος σε συζητήσεις