Η Βία του Χριστιανικού Κόσμου θα Στραφή Εναντίον Του;
ΟΤΑΝ ο Ιησούς Χριστός ήταν στη γη, υπεστήριξε ποτέ τη βία; Όχι. Ακόμη και όταν προδόθηκε από έναν προδότη ακόλουθο και συνελήφθη από έναν όχλο, ο Χριστός ήλεγξε τον απόστολό του Πέτρο γιατί χρησιμοποίησε τη μάχαιρα για να προστατεύση τον Κύριό του.
Επί πλέον, αυτός ο ίδιος απόστολος αργότερα εχαρακτήρισε την μεταχείρισι που έκαμαν στον Ιησού ως τη μεταχείρισι που αποδίδεται σ’ ένα δούλο. Πώς αντέδρασε ο Ιησούς σ’ αυτή τη μεταχείρισι; Ο Πέτρος έγραψε: «Όστις [ο Χριστός] λοιδορούμενος δεν αντελοιδόρει, πάσχων δεν ηπείλει, αλλά παρέδιδεν εαυτόν εις τον κρίνοντα δικαίως.»—1 Πέτρ. 2:23.
Αλλά τι συνέβη στο Χριστιανικό κόσμο, ο οποίος ομολογεί ότι ακολουθεί τα διατάγματα του Άρχοντος της Ειρήνης; Από το μακελιό των σταυροφοριών ως την ομαδική σφαγή του 1ου και 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, η επικράτεια του Χριστιανικού κόσμου και μερικές Χριστιανικές χώρες έχουν πλημμυρίσει από αίμα. Και σοβαρή ευθύνη γι’ αυτή τη βία βαρύνει τον Χριστιανικό κόσμο.
Ακόμη και τώρα στην Αργεντινή κληρικοί κάθε βαθμού της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας κατηγορούνται ότι παροτρύνουν «σε λεηλασίες, ληστείες, κακοποίησι, απαγωγή, έγκλημα, αιματηρές μάχες, χάος.» Στη Βραζιλία,ο Αρχιεπίσκοπος Χέλντερ Καμάρα ενεθάρρυνε τη βία λέγοντας: «Σέβομαι εκείνους οι οποίοι, με πλήρη συνείδησι, προτιμούν την επαναστατική βία. . .Η Εκκλησία της Λατινικής Αμερικής δεν μπορεί να καταδικάση τη χρήσι βίας. Το καθήκον της εκκλησίας είναι να επεμβαίνη.»
Στις Ηνωμένες Πολιτείες οι εκκλησίες επικρίνονται διότι συνηγορούν υπέρ της βίας, και το ίδιο συμβαίνει και στη Βολιβία, τη Νότιο Αφρική, τον Παναμά και πολλές άλλες χώρες.
Γιατί υπάρχει βία μέσα σ’ αυτή την ίδια οργάνωσι η οποία ισχυρίζεται ότι ακολουθεί το Χριστό; Επειδή ο Χριστιανικός κόσμος απεδείχθη πέρα για πέρα υποκριτικός. Επομένως οι ενέργειές του υπήρξαν πολύ αντίθετες με τους ισχυρισμούς του. Όπως ακριβώς είχε προλεχθή σχετικά μ’ αυτές τις ‘έσχατες ημέρες,’ ο Χριστιανικός κόσμος έχει μια «μορφήν ευσεβείας,» αλλά σ’ όλη τη διάρκειά του ‘αρνήθηκε τη δύναμι αυτής,’ ή ‘απεδείχθη ψευδής στη δύναμί της.’—2 Τιμ. 3:1-5, Εξουσιοδοτημένη Μετάφρασις· Μετάφρασις Νέου Κόσμου.
Ο Θεός της Βίβλου καθώς και ο Υιός του Ιησούς Χριστός, τον οποίο ο Χριστιανικός κόσμος ισχυρίζεται ότι αντιπροσωπεύει, μισούν την υποκρισία. (Ματθ. 15:7,8· Παροιμ. 6:16-19) Ο Θεός είπε στον υπό διαθήκην λαόν του Ισραήλ, ο οποίος ήταν ένοχος υποκρισίας, ειδωλολατρίας και βίας:
«Ούτω λέγει Ιεχωβά ο Θεός προς την γην του Ισραήλ· Τέλος, το τέλος ήλθεν, επί τα τέσσαρα άκρα της γης· Το τέλος ήλθε τώρα επί σε, και θέλω αποστείλει επί σε την οργήν μου, και θέλω σε κρίνει κατά τας οδούς σου, και θέλω ανταποδώσει επί σε πάντα τα βδελύγματά σου. Και ο οφθαλμός μου δεν θέλει σε φεισθή, και δεν θέλω ελεήσει· αλλά θέλω ανταποδώσει επί σε τας οδούς σου, και θέλουσιν είσθαι εν μέσω σου τα βδελύγματά σου· και θέλετε γνωρίσει ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά.»—Ιεζ. 7:2-4, ΜΝΚ.
Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΡΙΣΗ Ο,ΤΙ ΕΣΠΕΙΡΕ
«Θέλω ανταποδώσει επί σε τας οδούς σου,» είναι η αρχή που δηλώνει εδώ ο Ιεχωβά. Ο Κριτής όλης της γης ενεργεί σύμφωνα με τους δικούς του νόμους και έχοντας υπ’ όψιν εκείνους οι οποίοι επιθυμούν να δουν δικαιοσύνη και ειρήνη. Φροντίζει ώστε η βία που ασκεί ένα άτομο να επιστρέψη στην κεφαλή του. Επομένως, δεν θα συγκρατηθή από θλίψι ή από συμπόνοια στο να θέση τέρμα στον Χριστιανικό κόσμο με τις βδελυκτές πράξεις του.
Ο Ιεχωβά δεν πρόκειται ν’ αλλάξη τον νόμο ότι, ένα άτομο, μια οργάνωσις ή ένα έθνος εκείνο που θα σπείρη, αυτό και θα θερίση. (Γαλ. 6:7) Επομένως οι συνέπειες των απίστων πρέπει να γυρίσουν σ’ αυτόν, για να φάγη αυτό το θρησκευτικό σύστημα τον καρπό των πράξεών του. (Παροιμ. 1:30, 31) Αυτή την αρχή έθεσε ο Ιεχωβά στον υπό διαθήκην λαό του Ισραήλ δια στόματος του προφήτου Μωυσέως: «Εάν όμως δεν κάμητε ούτως, ιδού, θέλετε αμαρτήσει ενώπιον του Ιεχωβά· και ας είσθε βέβαιοι ότι θέλει σας ευρεί η αμαρτία σας.»—Αριθμ. 32:23, ΜΝΚ.
Ο ΙΕΧΩΒΑ ΣΤΟΡΓΙΚΑ ΕΧΕΙ ΔΩΣΕΙ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙ
Κρίνοντας από τη στάσι που κερδίζει τώρα έδαφος μεταξύ των πολιτικών αρχόντων και του λαού, όταν έλθη η καταστροφή του Χριστιανικού κόσμου θα γίνη σαφές ότι αυτό το βδελυκτό θρησκευτικό σύστημα απολαμβάνει απλώς, ό,τι του αξίζει, και δεν είναι άξιο ελέους. Αυτή ήταν η περίπτωσις της υποκριτικής Ιερουσαλήμ. Οι Βαβυλώνιοι καταστροφείς της Ιερουσαλήμ έτσι σκέφθηκαν, όπως φαίνεται ότι είπε ο αρχισωματοφύλαξ του Βασιλέως Ναβουχοδονόσορ στον προφήτη Ιερεμία: «Ιεχωβά ο Θεός σου ελάλησε τα κακά ταύτα επί τον τόπον τούτον. Και επέφερεν αυτά ο Ιεχωβά, και έκαμε καθώς είπεν· επειδή ημαρτήσατε εις τον Ιεχωβά, και δεν υπηκούσατε εις την φωνήν αυτού, δια τούτο έγεινεν εις εσάς το πράγμα τούτο.»—Ιερεμ. 40:1-3, ΜΝΚ.
Ποτέ δεν μπορεί ο Χριστιανικός κόσμος δικαίως ν’ αναφωνήση στον Ιεχωβά, «μάντις κακών!» διότι είπε στον Ιεζεκιήλ να πη, έχοντας αυτόν καθώς επίσης και τον άπιστο οίκο Ισραήλ υπ’ όψι:
«Ούτω λέγει Ιεχωβά ο Θεός· Κακόν, εν κακόν, ιδού, έρχεται· τέλος ήλθε, το τέλος ήλθεν· εξηγέρθη κατά σου· ιδού, έφθασεν. Ο στέφανος (ΜΝΚ) ήλθεν επί σε, κάτοικε της γης· ο καιρός ήλθεν, η ημέρα της καταστροφής επλησίασε, και ουχί αγαλλίασις των ορέων. Τώρα ευθύς θέλω εκχέει την οργήν μου επί σε, και θέλω συντελέσει τον θυμόν μου επί σε· και θέλω σε κρίνει κατά τας οδούς σου, και ανταποδώσει επί σε πάντα τα βδελύγματά σου. Και ο οφθαλμός μου δεν θέλει φεισθή, και δεν θέλω ελεήσει· κατά τας οδούς σου θέλω σοι ανταποδώσει, και θέλουσιν είσθαι τα βδελύγματά σου εν μέσω σου· και θέλετε γνωρίσει ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά ο πατάσσων.»—Ιεζ. 7:5-9,ΜΝΚ.
Ο Ιεχωβά επαναλαμβάνει τον εαυτό του για να δώση έμφασι στην προειδοποίησι, και ταυτοχρόνως να προσθέση μερικές διαφωτιστικές λεπτομέρειες. Λέγει ότι ο «στέφανος» πρόκειται να περισφίξη την κεφαλή εκείνων οι οποίοι ακολουθούν ψευδή θρησκεία. Ο στέφανος δεν θα είναι ένα στόλισμα των ειδωλολατρών που γιορτάζουν, αλλά ένα περίσφιγμα της κεφαλής με σύγχυσι και συμφορά. Η ψευδής θρησκεία δεν μπορεί να ενώση τους λαούς στο να βοηθηθούν μεταξύ τους, ακόμη και εναντίον ενός κοινού εχθρού ο οποίος πρόκειται να επέλθη εναντίον τους. Η κραυγή τότε δεν θα είναι η κραυγή των θρησκευομένων που συμποσιάζουν, αλλά η κραυγή αγρίας συγχύσεως. Θα είναι ο θόρυβος που προελέχθη γι’ αυτόν τον καιρό από τον προφήτη Ησαΐα:
«Φωνή κραυγής έρχεται εκ της πόλεως, φωνή εκ του ναού, φωνή του Ιεχωβά, όστις κάμνει ανταπόδοσιν εις τους εχθρούς αυτού.»—Ησ. 66:6, ΜΝΚ.
Οι πείσμονες και υψηλόφρονες, οι οποίοι πράττουν κακά και σκέπτονται ότι ο Θεός δεν βλέπει ούτε ενδιαφέρεται, πρέπει να γνωρίσουν ότι ο Θεός είναι εκείνος που τους καλεί να δώσουν λογαριασμό. Ο απόστολος Παύλος μίλησε στην εποχή του για μερικούς ανθρώπους οι οποίοι «απεπλανήθησαν από της αληθείας,. . .και ανατρέπουσιν την πίστιν τινών.» Κατόπιν λέγει: «Το στερεόν όμως θεμέλιον του Θεού μένει, έχον την σφραγίδα ταύτην. Γνωρίζει ο Ιεχωβά τους όντας αυτού, και, Ας απομακρυνθή από της αδικίας πας όστις ονομάζει το όνομα του Ιεχωβά.»—2 Τιμ. 2:18,19, ΜΝΚ.
Έτσι, εκείνοι οι οποίοι ονομάζονται υποκριτικά Χριστιανοί και κατόπιν δεν ζουν σύμφωνα μ’ αυτό, οφείλουν να γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να κάνουν αδικία και να διαφύγουν. Ο Ιεχωβά Θεός θα τους κάμη να γνωρίσουν, καθώς είπε: «Θέλετε γνωρίσει ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά ο πατάσσων.»—Ιεζ. 7:9, ΜΝΚ· παράβαλε 1 Τιμόθεον 1:20.
ΤΟ ΟΡΓΑΝΟ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΑΝΤΑΠΟΔΙΔΕΤΑΙ Η ΒΙΑ
Κατόπιν ο Ιεχωβά, αποκαλύπτοντας τις εξελίξεις που επρόκειτο σύντομα να λάβουν χώρα στην Ιερουσαλήμ, δείχνει επίσης τα μέσα που θα χρησιμοποιήση για να εκτελέση κρίσιν εναντίον της. Και εξετάζοντας το παράλληλο σήμερα μπορούμε να δούμε τις ίδιες εξελίξεις στον Χριστιανικό κόσμο και να γνωρίζωμε ποιο όργανο θα χρησιμοποιήση ο Ιεχωβά για να τον ερημώση. Ο Θεός είπε:
«Ιδού η ημέρα, ιδού, ήλθεν· ο στέφανος εφάνη· η ράβδος ήνθησεν· η υπερηφανία εβλάστησεν. Η βία ηυξήνθη εις ράβδον ανομίας. Δεν είναι εξ αυτών, ούτε είναι εκ τους πλούτου αυτών· και δεν είναι εξ αυτών των ιδίων ούτε υπάρχει κάποια εξοχότης εις αυτούς.»—Ιεζ. 7:10,11, ΜΝΚ.
Γιατί ο Ιεχωβά επανειλημμένως καλεί την προσοχή στην «ημέραν»; Λόγω της σοβαρότητος των συμφορών που επέρχωνται επάνω σ’ όλους εκείνους οι οποίοι υποκριτικά παρουσιάζονται ως δούλοι του Θεού, και επίσης λόγω του ότι η «ημέρα» εκείνη πλησιάζει. Διότι λέγει, «Η ράβδος ήνθησεν.» Δηλαδή, η ράβδος της τιμωρίας είναι πλησίον, διαθέσιμη.
Στην εποχή του Ιεζεκιήλ η «ράβδος» ήταν η Βαβυλωνιακή στρατιωτική δύναμις. Η υπερηφάνειά της είχε «ανθήσει.» Είχε εξυψωθή ως η ηγετική παγκοσμία δύναμις και υπελόγιζε ακόμη ν’ αναλάβη και τη βασιλεία του Θεού την οποία εκπροσωπούσε η βασιλική γραμμή του Βασιλέως Δαβίδ στην Ιερουσαλήμ. Στην εποχή μας η καταστρεπτική «ράβδος» είναι τα πολιτικά και κοσμικά στοιχεία αυτού του συτήματος πραγμάτων.—Παράβαλε Ιερεμίας 50:31,32.
Ιδιαίτερα από το 1914 μ.Χ. ο κόσμος έχει εισέλθει στον αιώνα της βίας. Η βία έχει γίνει τόσο μεγάλη, ιδιαίτερα στον Χριστιανικό κόσμο, ώστε «ηυξήνθη εις ράβδον ανομίας.» Η βία φέρει επάνω της την τιμωρία της σαν με μια «ράβδο» για την ανομία της. Οι θρησκευόμενοι του Χριστιανικού κόσμου έχουν σπείρει ένα βίαιο «άνεμο» και «θέλουσι θερίσει ανεμοστρόβιλον.» (Ωσηέ 8:7) Έτσι επιβάλλεται η αναλλοίωτη αρχή του Θεού: «Κακόν παρακολουθεί τους αμαρτωλούς· εις δε τους δικαίους θέλει ανταποδοθή καλόν.» (Παροιμ. 13:21) Δεν υπάρχει καμμιά ‘εξοχότης’ στα μάτια του Θεού γι’ αυτούς τους θρησκευομένους. Δεν υπάρχει τίποτε εκ μέρους των οργανώσεών τους, του πλούτου των και του εαυτού των που να τους απαλλάσση από την τιμωρία που αξίζουν.
ΜΑΚΡΑΣ ΕΚΤΑΣΕΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Ο Ιεχωβά προχωρεί για να τονίση πόσο κακή και καταστρεπτική θα είναι εκείνη η μέρα καθώς και τα μακράς εκτάσεως αποτελέσματά της πάνω στους υποκριτικούς θρησκευομένους, λέγοντας:
«Ο καιρός ήλθεν, η ημέρα επλησίασεν· ας μη χαίρη ο αγοράζων, και ας μη θρηνή ο πωλών· διότι είναι οργή επί παν το πλήθος αυτής. Διότι ο πωλητής δεν θέλει επιστρέψει εις το πωληθέν, αν και ευρίσκηται έτι μεταξύ των ζώντων επειδή η όρασις η περί παντός του πλήθους αυτών δεν θέλει στραφή οπίσω· και ουδείς θέλει στερεώσει εαυτόν, του οποίου η ζωή είναι εν τη ανομία αυτού.»—Ιεζ. 7:12,13.
Για τους Ιουδαίους που ήσαν κάτω από τη διαθήκη του νόμου η γλώσσα αυτή ήταν πολύ κατανοητή. Διότι ο Νόμος έλεγε ότι ένα άτομο που θα πωλούσε τη γη κληρονομίας του, αν δεν μπορούσε να την αγοράση και πάλι, θα την έπαιρνε πίσω στο Ιωβηλαίο έτος χωρίς να πληρώση, πράγμα που συνέβαινε κάθε 50 χρόνια. Η γλώσσα του Ιεχωβά εσήμαινε ότι ο αγοραστής γης δεν μπορούσε να χαίρεται με την προσδοκία να θερίζη την συγκομιδή εκείνης της γης κάθε χρόνο ως το Ιωβηλαίο έτος. Η προειπωμένη «ημέρα» θα ερχόταν και θα τον αποσπούσε από τη γη πριν από τον καιρό εκείνο. Εξ άλλου, ο Ισραηλίτης που ήταν από οικονομική άποψι υποχρεωμένος να πωλήση τη γη του δεν είχε λόγους να θρηνή γιατί δεν θα μπορούσε να εξουσιάζη τη γη του ως το Ιωβηλαίο έτος. Δεν θα παρέμενε για να την απολαμβάνη οπωσδήποτε. Η οργή του Θεού ήταν μεγάλη εναντίον ‘παντός του πλήθους της,’ αγοραστών και πωλητών ομοίως.
Ακόμη και αν μερικοί, που είχαν απομακρυνθή από τη γη τους, ζούσαν ως το επόμενο Ιωβηλαίο έτος, οι προμήθειες του έτους εκείνου δεν επρόκειτο να εκπληρωθούν. Γιατί; Διότι ο Ιεχωβά είχε αποφασίσει ότι η γη έπρεπε να παραμείνη έρημη για περισσότερο από τον κύκλο των πενήντα ετών του Ιωβηλαίου έτους, δηλαδή, εβδομήντα χρόνια, πράγμα που θα υπερέβαινε κατά πολύ το επόμενο Ιωβηλαίο έτος. Επί πλέον, όταν η γη θα κατελαμβάνετο και πάλι, το σύστημα του Ιωβηλαίου έτους δεν θα επανερχόταν σε λειτουργία. Έτσι η κληρονομική περιουσία δεν θα ανήκε ούτε στον αγοραστή ούτε στον πωλητή τότε. Όλοι, χωρίς διάκρισι, θα έρχονταν κάτω από τη συμφορά, και καμμιά δέσμευσις ή προγραμματισμένο σχέδιο, ούτε «λάθος» των εναντίον του Θεού ή του νόμου του, δεν θα τους καθιστούσε ικανούς ‘να στερεώση ο καθένας στη ζωή του.’
ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΙΣ ΤΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Εφόσον ο Χριστιανικός κόσμος ομολογεί ότι βρίσκεται σε σχέσι διαθήκης με τον Θεό, όπως ακριβώς συνέβαινε με τον Ισραήλ, μπορούμε να εφαρμόσωμε σ’ αυτόν τις αρχές των οδών του Θεού και της πολιτείας του με τον Ισραήλ και να φθάσωμε στο μοναδικό για σήμερα συμπέρασμα: Όλοι όσοι προσκολλώνται στον Χριστιανικό κόσμο θα υποστούν απώλεια στην επερχομένη ημέρα της συμφοράς. Στα επόμενα λόγια του στον Ιεζεκιήλ ο Ιεχωβά περιγράφει την κατάστασι εκείνων που υποστηρίζουν τον Χριστιανικό κόσμο:
«Εσάλπισαν εν σάλπιγγι, και ητοιμάσθησαν τα πάντα· πλην ουδείς υπάγει εις τον πόλεμον· διότι η οργή μου είναι επί παν το πλήθος αυτής. Η μάχαιρα είναι έξωθεν, και ο λοιμός και η πείνα έσωθεν· ο εν τω αγρώ θέλει τελευτήσει εν μαχαίρα· τον δε εν τη πόλει, η πείνα και ο λοιμός θέλουσι καταφάγει αυτόν. Και όσοι εξ αυτών εκφύγωσι, θέλουσι διασωθή, και θέλουσιν είσθαι επί των ορέων ως αι περιστεραί των κοιλάδων, θρηνούντες πάντες ούτοι, έκαστος δια τας ανομίας αυτού. Πάσαι αι χείρες θέλουσι παραλυθή, και πάντα τα γόνατα θέλουσι ρεύσει ως ύδωρ. Και θέλουσι περιζωσθή σάκκον, και φρίκη θέλει καλύψει αυτούς· και αισχύνη θέλει είσθαι επί πάντα τα πρόσωπα, και φαλάκρωμα επί πάσας τας κεφαλάς αυτών.»—Ιεζ. 7:14-18.
Όπως συνέβη στην πολιορκία της Ιερουσαλήμ, έτσι και όταν ο Χριστιανικός κόσμος πολιορκηθή από τους ερημωτάς του, θα υπάρχη μεγάλος φόβος. Τα μέλη του θα φοβούνται να προσέλθουν σε υπεράσπισί του. Μολονότι ο ήχος της «σάλπιγγος» θα ηχήση, κανένας υπερασπιστής δεν θα παρουσιασθή. Ο Χριστιανικός κόσμος μαζί με τις ψευδείς θρησκείες του θ’ αντιμετωπίση την καταστροφή. Η άρνησις υποστηρίξεως από τα μέλη του θα αποκαρδιώση τους θρησκευομένους που θα υποστούν την επίθεσι. Οι χείρες των θα πέσουν από αδυναμία· τα γόνατά των θα ρεύσουν μέσα στον ιδρώτα. Θα ήταν, ας πούμε, σαν να ξύριζαν τις κεφαλές των λόγω πένθους.
ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΤΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΠΡΟΤΟΥ ΑΡΧΙΣΗ Η ‘ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ’ ΤΟΥ
Οι θρησκευτικοί ηγέται του Χριστιανικού κόσμου έχουν τη Γραφή, η οποία καταδικάζει την πορεία ενεργείας των και τους προειδοποιεί. Είναι ενήμεροι των προειδοποιήσεων οι οποίες επαναλαμβάνονται συχνά από τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Επομένως σ’ αυτούς εφαρμόζεται η παροιμία: «Άνθρωπος όστις, ελεγχόμενος, σκληρύνει τον τράχηλον, εξαίφνης θέλει εξαφανισθή και χωρίς ιάσεως.» (Παροιμ. 29:1) Ο Βασιλεύς του Ισραήλ Δαβίδ είδε την εφαρμογή των κρίσεων του Θεού στη διάρκεια της ζωής του, και προσευχήθηκε: «Η κακία θέλει καταδιώξει τον άδικο [βίαιον, ΜΝΚ] άνθρωπον, εωσού απωλέση αυτόν.» (Ψαλμ. 140:11) Η βία του Χριστιανικού κόσμου είναι βέβαιον ότι θα στραφή εναντίον του με καταστρεπτικό αποτέλεσμα.
Έχετε εξετάσει το υπόμνημα του Χριστιανικού κόσμου; Πιστεύετε σ’ ένα Θεό δικαιοσύνης; Τότε όταν βλέπετε να αυξάνη η βία σε κάθε μέρος του Χριστιανικού κόσμου να ξέρετε ότι πλησιάζει η ώρα που θα θερίση ανεμοστρόβιλο ως καρπό του σπόρου τον οποίο έχει σπείρει. Αν με οποιονδήποτε τρόπο είσθε ταυτισμένος με ένα θρησκευτικό σύστημα του Χριστιανικού κόσμου, εγκαταλείψτε τον τώρα!