Κεφάλαιο 85
Αναζήτηση Αυτών που Έχουν Χαθεί
Ο ΙΗΣΟΥΣ έχει μεγάλη επιθυμία να ψάξει και να βρει αυτούς που θα υπηρετήσουν ταπεινά τον Θεό. Έτσι τους αναζητά παντού και μιλάει σε όλους για τη Βασιλεία, χωρίς να παραλείπει και περιβόητους αμαρτωλούς. Τέτοιου είδους άτομα τον πλησιάζουν τώρα για να τον ακούσουν.
Βλέποντάς το αυτό οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι επικρίνουν τον Ιησού, επειδή κάνει παρέα με άτομα που οι ίδιοι θεωρούν ανάξια. Αυτοί μουρμουρίζουν: ‘Ο άνθρωπος αυτός δέχεται αμαρτωλούς και τρώει μαζί τους’. Πόσο τρομερά υποτιμητικό το θεωρούν αυτό για την αξιοπρέπειά τους! Οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι μεταχειρίζονται τους κοινούς ανθρώπους λες και είναι σκόνη κάτω από τα πόδια τους. Μάλιστα, για να δείξουν πόσο περιφρονούν αυτά τα άτομα, χρησιμοποιούν την εβραϊκή έκφραση αμ χαάρετς, δηλαδή «άνθρωποι της γης».
Από την άλλη μεριά, ο Ιησούς τούς μεταχειρίζεται όλους με αξιοπρέπεια, καλοσύνη και συμπόνια. Ως αποτέλεσμα, πολλοί απ’ αυτούς τους ταπεινούς, στους οποίους περιλαμβάνονται και άτομα που είναι γνωστά για τις αδικοπραγίες τους, έχουν μεγάλη επιθυμία να τον ακούσουν. Αλλά τι γίνεται όταν οι Φαρισαίοι επικρίνουν τον Ιησού για τις προσπάθειες που καταβάλλει για χάρη εκείνων που οι ίδιοι θεωρούν ανάξιους;
Ο Ιησούς δίνει απάντηση στην αντίρρησή τους χρησιμοποιώντας μια παραβολή. Μιλάει με βάση την άποψη των ίδιων των Φαρισαίων, σαν να είναι αυτοί δίκαιοι και ασφαλείς στην ποίμνη του Θεού, ενώ οι ελεεινοί αμ χαάρετς έχουν παραστρατήσει και είναι χαμένοι. Ακούστε τον καθώς ρωτάει:
‘Ποιος από σας που έχει εκατό πρόβατα, αν χάσει ένα απ’ αυτά δεν θα αφήσει τα ενενήντα εννιά στην έρημο και θα πάει να ψάξει για το χαμένο ώσπου να το βρει; Κι όταν το βρει, το βάζει πάνω στους ώμους του και χαίρεται. Κι όταν γυρίζει σπίτι, προσκαλεί τους φίλους του και τους γείτονές του, και τους λέει: «Χαρείτε μαζί μου, γιατί βρήκα το πρόβατό μου που είχε χαθεί»’.
Κατόπιν, ο Ιησούς κάνει την εφαρμογή της ιστορίας του, δίνοντας την εξής εξήγηση: ‘Σας λέω λοιπόν ότι θα γίνει μεγαλύτερη χαρά στον ουρανό για έναν αμαρτωλό που μετανοεί παρά για ενενήντα εννιά δίκαιους που δεν έχουν ανάγκη μετάνοιας’.
Οι Φαρισαίοι θεωρούν τον εαυτό τους δίκαιο κι έτσι πιστεύουν ότι δεν έχουν ανάγκη μετάνοιας. Όταν κάποιοι απ’ αυτούς επέκριναν τον Ιησού πριν από ένα-δυο χρόνια επειδή έτρωγε με τελώνες και αμαρτωλούς, εκείνος τους είπε: ‘Δεν ήρθα να καλέσω δίκαιους, αλλά αμαρτωλούς’. Οι Φαρισαίοι, που αυτοδικαιώνονται και δεν βλέπουν ότι είναι ανάγκη να μετανοήσουν, δεν φέρνουν καθόλου χαρά στον ουρανό. Οι αμαρτωλοί όμως που μετανοούν ειλικρινά κάνουν τον ουρανό να χαίρεται.
Ο Ιησούς, για να τονίσει άλλη μια φορά το σημείο ότι η αποκατάσταση των χαμένων αμαρτωλών είναι αιτία για μεγάλη χαρά, αναφέρει άλλη μια παραβολή. Λέει: ‘Ποια γυναίκα που έχει δέκα δραχμές, αν χάσει μια δραχμή, δεν ανάβει το λυχνάρι και δεν σκουπίζει το σπίτι της και ψάχνει προσεκτικά ώσπου να τη βρει; Κι όταν τη βρει, προσκαλεί τις φίλες της και τις γειτόνισσές της, και λέει: «Χαρείτε μαζί μου, επειδή βρήκα τη δραχμή που είχα χάσει»’.
Έπειτα ο Ιησούς κάνει μια παρόμοια εφαρμογή. Συνεχίζει λέγοντας: ‘Σας λέω λοιπόν, γίνεται χαρά ανάμεσα στους αγγέλους του Θεού για έναν αμαρτωλό που μετανοεί’.
Το στοργικό ενδιαφέρον που δείχνουν οι άγγελοι του Θεού για την αποκατάσταση των χαμένων αμαρτωλών είναι πράγματι αξιοσημείωτο! Αυτό αληθεύει ιδιαίτερα επειδή αυτοί που κάποτε ήταν ταπεινοί και περιφρονημένοι αμ χαάρετς γίνονται τελικά υποψήφια μέλη της ουράνιας Βασιλείας του Θεού. Ως αποτέλεσμα, αυτοί αποκτούν στον ουρανό θέση υψηλότερη από εκείνη που έχουν οι ίδιοι οι άγγελοι! Αλλά οι άγγελοι δεν νιώθουν ζήλεια ούτε αισθάνονται μειωμένοι· αντίθετα, κατανοούν με ταπεινότητα ότι αυτοί οι αμαρτωλοί άνθρωποι έχουν αντιμετωπίσει και έχουν αντεπεξέλθει στη ζωή καταστάσεις οι οποίες θα τους δώσουν τα εφόδια να υπηρετούν ως ουράνιοι βασιλιάδες και ιερείς, ικανοί να δείχνουν συμπόνια και έλεος. Λουκάς 15:1-10· Ματθαίος 9:13· 1 Κορινθίους 6:2, 3· Αποκάλυψις 20:6.
▪ Γιατί έχει συναναστροφές ο Ιησούς με ανθρώπους που είναι γνωστοί ως αμαρτωλοί, και τι είδους επίκριση προκαλεί αυτό από μέρους των Φαρισαίων;
▪ Πώς βλέπουν οι Φαρισαίοι τους κοινούς ανθρώπους;
▪ Ποιες παραβολές χρησιμοποιεί ο Ιησούς, και τι μπορούμε να μάθουμε απ’ αυτές;
▪ Γιατί είναι αξιοσημείωτη η χαρά που γίνεται ανάμεσα στους αγγέλους;