Κεφάλαιο 103

Κι Άλλη Επίσκεψη στο Ναό

Ο ΙΗΣΟΥΣ και οι μαθητές του μόλις πέρασαν την τρίτη τους νύχτα στη Βηθανία, από τότε που ήρθαν από την Ιεριχώ. Τώρα, Δευτέρα 10 Νισάν, το πρώτο φως της μέρας τούς βρίσκει ήδη να βαδίζουν προς την Ιερουσαλήμ. Ο Ιησούς πεινάει. Έτσι όταν βλέπει μια συκιά με φύλλα, την πλησιάζει για να δει αν έχει σύκα.

Τα φύλλα του δέντρου είναι πρώιμα, εφόσον η εποχή για τα σύκα δεν έρχεται πριν από τον Ιούνιο και τώρα είναι μόλις τέλη Μαρτίου. Ωστόσο, ο Ιησούς προφανώς νομίζει ότι, επειδή τα φύλλα είναι πρώιμα, πιθανόν να είναι πρώιμα και τα σύκα. Αλλά απογοητεύεται. Τα φύλλα έχουν δώσει παραπλανητική εμφάνιση στο δέντρο. Ο Ιησούς λοιπόν καταριέται το δέντρο λέγοντας: ‘Κανείς να μην ξαναφάει ποτέ καρπό από σένα’. Οι συνέπειες αυτής της ενέργειας του Ιησού και η σημασία της γίνονται γνωστές το επόμενο πρωί.

Συνεχίζοντας το δρόμο τους, ο Ιησούς και οι μαθητές του φτάνουν σε λίγο στην Ιερουσαλήμ. Εκείνος μπαίνει στο ναό, τον οποίο είχε επιθεωρήσει το προηγούμενο απόγευμα. Σήμερα όμως αναλαμβάνει δράση, όπως έκανε και πριν από τρία χρόνια όταν ήρθε για το Πάσχα του έτους 30 Κ.Χ. Ο Ιησούς διώχνει εκείνους που ασχολούνται με αγοραπωλησίες στο ναό και αναποδογυρίζει τα τραπέζια των αργυραμοιβών και τους πάγκους εκείνων που πουλούν περιστέρια. Δεν επιτρέπει σε κανέναν ούτε καν να περάσει κάποιο σκεύος μέσα από το ναό.

Κατακρίνοντας τους αργυραμοιβούς και τους ζωέμπορους του ναού, λέει: ‘Δεν είναι γραμμένο, «Ο οίκος μου θα ονομάζεται οίκος προσευχής για όλα τα έθνη»; Αλλά εσείς τον έχετε κάνει σπηλιά ληστών’. Αυτοί είναι ληστές επειδή απαιτούν εξωφρενικές τιμές από εκείνους που δεν έχουν άλλη εκλογή παρά να αγοράσουν απ’ αυτούς τα ζώα τα οποία χρειάζονται για τις θυσίες. Γι’ αυτό, ο Ιησούς θεωρεί αυτές τις εμπορικές δοσοληψίες ως ένα είδος εκβιασμού ή ληστείας.

Όταν οι αρχιερείς, οι γραμματείς και οι πιο εξέχοντες από το λαό ακούν τα όσα έκανε ο Ιησούς, ψάχνουν και πάλι να βρουν κάποιον τρόπο για να τον θανατώσουν. Αποδεικνύουν έτσι ότι δεν πρόκειται να αλλάξουν. Δεν ξέρουν όμως πώς να σκοτώσουν τον Ιησού, αφού όλος ο λαός εξακολουθεί να κρέμεται από τα χείλη του για να τον ακούσει.

Εκτός από τους φυσικούς Ιουδαίους, έχουν έρθει και Εθνικοί για το Πάσχα. Αυτοί είναι προσήλυτοι, που σημαίνει ότι έχουν ασπαστεί τη θρησκεία των Ιουδαίων. Μερικοί Έλληνες, που είναι προφανώς προσήλυτοι, πλησιάζουν τώρα τον Φίλιππο και ζητούν να δουν τον Ιησού. Ο Φίλιππος πηγαίνει στον Ανδρέα, πιθανόν για να ρωτήσει αν θα ήταν κατάλληλο να γίνει μια τέτοια συνάντηση. Όπως φαίνεται, ο Ιησούς βρίσκεται ακόμα στο ναό, όπου οι Έλληνες μπορούν να τον δουν.

Ο Ιησούς γνωρίζει ότι του απομένουν λίγες μόνο μέρες, κι έτσι δίνει ένα ωραίο παράδειγμα που αφορά τον ίδιο: ‘Ήρθε η ώρα να δοξαστεί ο Γιος του ανθρώπου. Αλήθεια σας λέω, Αν ο σπόρος του σιταριού δεν πέσει στη γη και δεν πεθάνει, παραμένει μόνο ένας σπόρος· αλλά αν πεθάνει, τότε φέρνει πολύ καρπό’.

Ένας σπόρος σιταριού έχει μικρή αξία. Όμως, τι συμβαίνει αν σπαρθεί στο χώμα και ‘πεθάνει’, παύοντας έτσι να υπάρχει ως σπόρος; Βλαστάνει και τελικά γίνεται στάχυ που παράγει πάρα πολλούς σπόρους σιταριού. Παρόμοια, ο Ιησούς δεν είναι παρά ένας τέλειος άνθρωπος. Αλλά αν πεθάνει πιστός στον Θεό, γίνεται το μέσο παροχής αιώνιας ζωής σε πιστά άτομα που έχουν το ίδιο αυτοθυσιαστικό πνεύμα το οποίο έχει κι εκείνος. Έτσι, ο Ιησούς λέει: ‘Εκείνος που αγαπάει την ψυχή του την καταστρέφει, αλλά εκείνος που μισεί την ψυχή του σ’ αυτόν τον κόσμο θα τη διαφυλάξει για αιώνια ζωή’.

Ο Ιησούς προφανώς δεν σκέφτεται μόνο τον εαυτό του, γιατί στη συνέχεια εξηγεί: ‘Αν κάποιος πρόκειται να με υπηρετήσει, ας μ’ ακολουθεί, και όπου θα είμαι εγώ εκεί θα είναι και ο υπηρέτης μου. Αν κάποιος πρόκειται να με υπηρετήσει, ο Πατέρας θα τον τιμήσει’. Τι θαυμάσια ανταμοιβή, αν ακολουθήσει κανείς τον Ιησού και τον υπηρετήσει! Αυτή η ανταμοιβή είναι το να τον τιμήσει ο Πατέρας επιτρέποντάς του να είναι μαζί με τον Χριστό στη Βασιλεία.

Ενώ σκέφτεται τα μεγάλα παθήματά του και τον οδυνηρό θάνατο που τον αναμένει, ο Ιησούς συνεχίζει: ‘Τώρα η ψυχή μου είναι ταραγμένη, και τι να πω; Πατέρα, σώσε με απ’ αυτή την ώρα’. Να μπορούσε μόνο να αποφευχθεί αυτό που τον ανέμενε! Αλλά όχι, όπως λέει ο ίδιος: ‘Γι’ αυτό ήρθα στην ώρα αυτήν’. Ο Ιησούς είναι σύμφωνος με την όλη διευθέτηση του Θεού, που περιλαμβάνει και το να πεθάνει ο ίδιος θυσιαστικά. Ματθαίος 21:12, 13, 18, 19· Μάρκος 11:12-18· Λουκάς 19:45-48· Ιωάννης 12:20-27.

▪ Γιατί περιμένει ο Ιησούς να βρει σύκα, μολονότι δεν είναι η εποχή τους;

▪ Γιατί ο Ιησούς αποκαλεί ‘ληστές’ εκείνους που πουλούν στο ναό;

▪ Με ποιον τρόπο μοιάζει ο Ιησούς μ’ ένα σπόρο σιταριού ο οποίος πεθαίνει;

▪ Πώς αισθάνεται ο Ιησούς για τα παθήματά του και το θάνατο που τον αναμένει;