Ερωτήσεις από Αναγνώστες
◼ Γιατί Η Σκοπιά της 15ης Σεπτεμβρίου 1988 έδειχνε ότι ο Προτεσταντισμός έχει μιανθεί ακόμη περισσότερο απ’ ό,τι ο Ρωμαιοκαθολικισμός;
Αυτό ειπώθηκε επειδή ταιριάζει με την προφητεία και με τα γεγονότα. Στο 23ο κεφάλαιο του βιβλίου του Ιεζεκιήλ, οι συμβολικές γυναίκες, Οολά και Οολιβά, περιγράφτηκαν ως ανήθικες αδελφές. Το δεκάφυλο βασίλειο του Ισραήλ αντιπροσωπευόταν από την Οολά, ενώ η Οολιβά υποδήλωνε το δίφυλο βασίλειο του Ιούδα. Εξετάζοντας αυτές τις συμβολικές γυναίκες, Η Σκοπιά της 15ης Σεπτεμβρίου 1988, έλεγε στη σελίδα 21:
«Η Οολιβά [ο Ιούδας], επειδή ακολούθησε μια πιο αμαρτωλή πορεία από την αδελφή της [την Οολά, δηλαδή τον Ισραήλ], υπέστη εθνική συμφορά από τα χέρια των Βαβυλώνιων το 607 π.Χ. Τα παιδιά της έπεσαν από το σπαθί ή πάρθηκαν αιχμάλωτα και η ίδια ατιμώθηκε ανάμεσα στα έθνη. Σαν την Οολά και την Οολιβά, ο Χριστιανικός κόσμος διαπράττει πνευματική μοιχεία, πράγμα που είναι αμαρτία στα μάτια του Θεού τον οποίον ισχυρίζεται ότι λατρεύει. Ο Προτεσταντισμός με τα πολλά του παρακλάδια έχει μιανθεί με τις εμπορικές και πολιτικές δυνάμεις του κόσμου ακόμη περισσότερο απ’ ό,τι η μεγαλύτερη αδελφή του, ο Ρωμαιοκαθολικισμός. Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά θα φροντίσει να καταστραφεί ολόκληρος ο Χριστιανικός κόσμος».
Ξεκινώντας με τη Σύνοδο της Νίκαιας, το 325 μ.Χ., ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος συγχώνευσε την ειδωλολατρική λατρεία του ρωμαϊκού κράτους με την αποστατική Χριστιανοσύνη και έγινε η κεφαλή της νέας Καθολικής Εκκλησίας. Η ύπαρξη λοιπόν της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας χρονολογείται από τον τέταρτο αιώνα μ.Χ. Ο Προτεσταντισμός είχε την αρχή του στη Μεταρρύθμιση, το 16ο αιώνα. Γι’ αυτό, αφού η Οολά (ο Ισραήλ) ήταν μεγαλύτερη από την Οολιβά (τον Ιούδα), Η Σκοπιά αποκάλεσε κατάλληλα το Ρωμαιοκαθολικισμό μεγαλύτερη αδελφή του Προτεσταντισμού.
Ωστόσο, γιατί μπορεί να ειπωθεί ότι «ο Προτεσταντισμός . . . έχει μιανθεί με τις εμπορικές και πολιτικές δυνάμεις του κόσμου ακόμη περισσότερο απ’ ό,τι η μεγαλύτερη αδελφή του, ο Ρωμαιοκαθολικισμός»; Επειδή τα γεγονότα ταιριάζουν με την προφητεία, η οποία δηλώνει: «Ότε δε η αδελφή αυτής Οολιβά είδε τούτο, διεφθάρη εν τη παραφροσύνη αυτής υπέρ εκείνην [άσκησε την αισθησιακή της επιθυμία πιο καταστροφικά από εκείνη, ΜΝΚ] και εν ταις πορνείαις αυτής υπέρ τας πορνείας της αδελφής αυτής».—Ιεζεκιήλ 23:11.
Ως μέρη της Βαβυλώνας της Μεγάλης, της παγκόσμιας αυτοκρατορίας της ψεύτικης θρησκείας, τόσο ο Καθολικισμός όσο και ο Προτεσταντισμός έχουν αναμιχτεί βαθιά με τα εμπορικά και πολιτικά στοιχεία αυτού του κόσμου. (Αποκάλυψις 17:1-6· 18:1-19) Είναι αλήθεια ότι κάποιο μεμονωμένο παρακλάδι του Προτεσταντισμού μπορεί να έχει μικρότερη επιρροή απ’ ό,τι η ισχυρή Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Αλλά τα πολλά παρακλάδια του Προτεσταντισμού, σαν σύνολο, υπερτερούν της Καθολικής Εκκλησίας σε ισχύ και επιρροή. Για παράδειγμα, ο Προτεσταντισμός ασκεί μεγάλη επιρροή σε ορισμένες εξέχουσες βιομηχανικές χώρες και μερικοί Προτεστάντες κληρικοί επιζητούν υψηλά πολιτικά αξιώματα. Αυτός λοιπόν είναι ένας τρόπος με τον οποίον ο Προτεσταντισμός, με τα πολλά του παρακλάδια, έχει μιανθεί ακόμη περισσότερο απ’ ό,τι ο Καθολικισμός.
Ωστόσο, και μ’ έναν άλλο τρόπο, ο Προτεσταντισμός έχει ‘ασκήσει την αισθησιακή του επιθυμία πιο καταστροφικά’ και είναι πιο αξιόμεμπτος από τον Καθολικισμό. Πώς; Η Μεταρρύθμιση έδωσε στον Προτεσταντισμό τουλάχιστο την ελπίδα και την προοπτική μεγαλύτερης πνευματικής διαφώτισης. Στην πραγματικότητα, μερικοί μεταρρυθμιστές έκαναν ειλικρινείς και αξιοσημείωτες ενέργειες απ’ αυτή την άποψη. Αλλά σε τελική ανάλυση, αντιγραφικές διδασκαλίες, όπως η Τριάδα, η αθανασία της ανθρώπινης ψυχής και ο πύρινος άδης, παρέμειναν αμετάβλητες στους Προτεστάντες. Σαν τους Καθολικούς, είναι κι αυτοί επίσης ένοχοι για το ότι επιδίδονται σε λατρεία πλασμάτων και βάζουν τις παραδόσεις των ανθρώπων στη θέση της Βιβλικής αλήθειας.—Ματθαίος 15:1-9· 23:9, 10.
Σχετικά μ’ αυτό, είναι ενδιαφέρουσα η δήλωση που έκανε το Διεκδίκησις, Βιβλίο Πρώτο, το έτος 1931. Στη σελίδα 312, αυτό το βιβλίο της Σκοπιάς (που έχει τώρα εξαντληθεί) έλεγε σχετικά με τα εδάφια Ιεζεκιήλ 23:11-13: «Η Προτεσταντική ‘οργανωμένη θρησκεία’ είδε τίνι τρόπω ο Ρωμαιοκαθολικισμός εμολύνθη με τας εμπορικάς και πολιτικάς δυνάμεις του κόσμου και είπε πολλά κατά των Καθολικών εξ αιτίας τούτου· ακολούθως όμως διέπραξε τα ίδια και ακόμη χειρότερα . . . Αμφότεραι έλαβον την αυτήν πορείαν· ο Προτεσταντισμός όμως έσχε περισσότερον φως από τον Ρωμανισμόν και δια τούτο είναι περισσότερον αξιόμεμπτος».
[Εικόνα στη σελίδα 30]
Ο Κωνσταντίνος συγχώνευσε την αποστατική Χριστιανοσύνη με την ειδωλολατρική λατρεία του ρωμαϊκού κράτους κι έτσι έγινε κεφαλή της νέας Καθολικής Εκκλησίας
[Ευχαριστίες]
The Metropolitan Museum of Art, Bequest of Mrs. F. F. Thompson, 1926. (26.229)