Βιβλίο της Γραφής Αριθμός 53—2 Προς Θεσσαλονικείς
Συγγραφέας: Παύλος
Τόπος Συγγραφής: Κόρινθος
Ολοκλήρωση Συγγραφής: περ. 51 Κ.Χ.
1. Ποιο πράγμα δείχνει το χρόνο και τον τόπο συγγραφής, και ποια στάθηκε η αφορμή για τη δεύτερη επιστολή προς τους Θεσσαλονικείς;
Η ΔΕΥΤΕΡΗ επιστολή του Παύλου προς τους Θεσσαλονικείς στάλθηκε σύντομα μετά την πρώτη. Ξέρουμε ότι γράφτηκε λίγο μετά την πρώτη επιστολή, καθώς και από την ίδια πόλη, την Κόρινθο, επειδή οι ίδιοι αδελφοί, ο Σιλουανός και ο Τιμόθεος, στέλνουν και πάλι μαζί με τον Παύλο χαιρετισμούς στην εκκλησία της Θεσσαλονίκης. Όλοι τους ήταν περιοδεύοντες υπηρέτες της πρώτης Χριστιανικής εκκλησίας, και δεν έχει καταγραφεί ότι ξαναβρέθηκαν και οι τρεις μαζί, ύστερα απ’ αυτή τη συνεργασία στην Κόρινθο. (2 Θεσ. 1:1· Πράξ. 18:5, 18) Το αντικείμενο και η φύση των λεγομένων δείχνουν ότι ο Παύλος αισθάνθηκε την επιτακτική ανάγκη να διορθώσει αμέσως την εκκλησία αναφορικά μ’ ένα σφάλμα στο οποίο είχε πέσει αυτή.
2. Τι επιβεβαιώνει την αυθεντικότητα της Δεύτερης Προς Θεσσαλονικείς;
2 Η αυθεντικότητα αυτής της επιστολής επιβεβαιώνεται εξίσου καλά όσο και η αυθεντικότητα της Πρώτης Προς Θεσσαλονικείς. Και απ’ αυτήν, επίσης, παραθέτουν ο Ειρηναίος (2ος αιώνας Κ.Χ.), καθώς και άλλοι συγγραφείς των πρώτων αιώνων—μεταξύ άλλων ο Ιουστίνος ο Μάρτυρας (κι αυτός του 2ου αιώνα), ο οποίος, όταν γράφει για τον «άνθρωπο της ανομίας [αμαρτίας]», αναφέρεται προφανώς στο εδάφιο 2 Θεσσαλονικείς 2:3. Εμφανίζεται στους καταλόγους των πρώτων αιώνων στους οποίους εμφανίζεται και η Πρώτη Προς Θεσσαλονικείς. Μολονότι τώρα λείπει από τον Πάπυρο Τσέστερ Μπίτι Αρ. 2 (P46), είναι σχεδόν βέβαιο ότι την περιείχαν τα πρώτα 2 από τα 7 φύλλα που λείπουν μετά την Πρώτη Προς Θεσσαλονικείς.
3, 4. (α) Ποιο πρόβλημα είχε ανακύψει στην εκκλησία της Θεσσαλονίκης; (β) Πότε και πού γράφτηκε η επιστολή, και τι προσπάθησε να επιτύχει ο Παύλος μέσω αυτής;
3 Ποιος ήταν ο σκοπός αυτής της επιστολής; Από τις συμβουλές που έδωσε ο Παύλος στους Θεσσαλονικείς, μαθαίνουμε πως ορισμένοι στην εκκλησία ισχυρίζονταν ότι η παρουσία του Κυρίου αναμενόταν από στιγμή σε στιγμή, ότι αυτοί οι άνθρωποι, στους οποίους άρεσε να κάνουν εικασίες, κήρυτταν με ζήλο τη θεωρία τους και ότι αυτοί προκαλούσαν μεγάλη αναστάτωση στην εκκλησία. Φαίνεται ότι μερικοί χρησιμοποιούσαν μάλιστα αυτή τη θεωρία ως δικαιολογία προκειμένου να μην εργάζονται για τα προς το ζην. (2 Θεσ. 3:11) Στην πρώτη του επιστολή, ο Παύλος είχε αναφερθεί στην παρουσία του Κυρίου και, αναμφίβολα, όταν τα άτομα στα οποία άρεσε να κάνουν εικασίες άκουσαν να διαβάζεται η επιστολή, έσπευσαν να διαστρέψουν τα λόγια του Παύλου και να τους αποδώσουν νοήματα που ποτέ δεν περιείχαν. Είναι, επίσης, πιθανό να ερμηνεύτηκε μια επιστολή η οποία αποδιδόταν εσφαλμένα στον Παύλο έτσι ώστε να δείχνει ότι ‘πλησίασε η μέρα του Ιεχωβά’.—2:1, 2.
4 Φαίνεται ότι ο Παύλος έμαθε σχετικά μ’ αυτή την κατάσταση, ίσως από το άτομο που παρέδωσε την πρώτη του επιστολή στην εκκλησία, και γι’ αυτό ενδιαφερόταν πολύ να διορθώσει τον τρόπο σκέψης των αδελφών του, για τους οποίους ένιωθε τόσο μεγάλη στοργή. Έτσι, το έτος 51 Κ.Χ., ο Παύλος, μαζί με τους δυο συντρόφους του, έστειλε από την Κόρινθο μια επιστολή στην εκκλησία της Θεσσαλονίκης. Εκτός από το ότι διορθώνει την εσφαλμένη άποψη για την παρουσία του Χριστού, ο Παύλος ενθαρρύνει θερμά τη σταθερή εμμονή στην αλήθεια.
ΤΙ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ
5. Για ποιο πράγμα ευχαριστούν τον Θεό ο Παύλος και οι σύντροφοί του, ποια διαβεβαίωση δίνουν, και για ποιο πράγμα προσεύχονται;
5 Η αποκάλυψη του Κυρίου Ιησού (1:1-12). Ο Παύλος και οι σύντροφοί του ευχαριστούν τον Θεό για τη θαυμάσια αύξηση της πίστης των Θεσσαλονικέων και για την αγάπη που δείχνουν ο ένας προς τον άλλον. Η υπομονή τους και η πίστη τους κάτω από διωγμούς αποτελούν απόδειξη της δίκαιης κρίσης που έχει εκφράσει ο Θεός, σύμφωνα με την οποία αυτοί θεωρούνται άξιοι της Βασιλείας. Ο Θεός θα ανταποδώσει θλίψη σε όσους θλίβουν την εκκλησία και θα ανακουφίσει εκείνους που υποφέρουν. Αυτό θα συμβεί «όταν ο Κύριος Ιησούς αποκαλυφθή απ’ ουρανού μετά των αγγέλων της δυνάμεως αυτού . . . όταν έλθη να ενδοξασθή εν τοις αγίοις αυτού». (1:7, 10) Ο Παύλος και οι σύντροφοί του προσεύχονται πάντα για τους Θεσσαλονικείς, ζητώντας να τους θεωρήσει ο Θεός άξιους της κλήσης Του, καθώς και να ενδοξασθεί το όνομα του Κυρίου Ιησού σ’ αυτούς και αυτοί σε ενότητα μ’ εκείνον.
6. Τι πρέπει να έρθει πριν από τη μέρα του Ιεχωβά, και πώς;
6 Πριν από την παρουσία του Ιησού πρέπει να έρθει η αποστασία (2:1-12). Οι αδελφοί δεν πρέπει να θορυβούνται από κάποια λόγια, σύμφωνα με τα οποία πλησίασε η μέρα του Ιεχωβά. «Δεν θέλει ελθεί . . . εάν δεν έλθη πρώτον η αποστασία και αποκαλυφθή ο άνθρωπος της αμαρτίας [ανομίας, ΜΝΚ], ο υιός της απωλείας». Αυτοί γνωρίζουν τώρα «εκείνο, το οποίον κωλύει αυτόν», αλλά το μυστήριο της ανομίας βρίσκεται ήδη σε ενέργεια. Όταν αυτό το κώλυμα αφαιρεθεί, «τότε θέλει αποκαλυφθή ο άνομος, τον οποίον ο Κύριος θέλει απολέσει με το πνεύμα του στόματος αυτού και θέλει εξαφανίσει με την επιφάνειαν της παρουσίας αυτού». Η παρουσία του ανόμου γίνεται κατά την ενέργεια του Σατανά, με κάθε δύναμη και απάτη, και ο Θεός επιτρέπει να έρθει η ενέργεια της πλάνης σ’ αυτούς που δεν δέχτηκαν την αγάπη της αλήθειας για να πιστέψουν στο ψέμα.—2:3, 6, 8.
7. Πώς μπορούν οι αδελφοί να μείνουν σταθεροί και να προστατευτούν από τον πονηρό;
7 Να μένετε σταθεροί στην πίστη (2:13–3:18). Ο Παύλος συνεχίζει: ‘Ημείς . . . οφείλομεν να ευχαριστώμεν πάντοτε τον Θεόν δια σας, αδελφοί ηγαπημένοι υπό του Ιεχωβά, ότι σας εξέλεξεν ο Θεός απ’ αρχής εις σωτηρίαν δια του αγιασμού του Πνεύματος και της πίστεως της αληθείας’. Γι’ αυτόν το σκοπό αναγγέλθηκαν σ’ αυτούς τα καλά νέα. Επομένως, οι αδελφοί πρέπει να μένουν σταθεροί και να κρατούν τις παραδόσεις που διδάχτηκαν, ώστε να τους στηρίξουν «εις πάντα λόγον και έργον αγαθόν» ο Ιησούς Χριστός και ο Πατέρας, ο οποίος από αγάπη τούς έδωσε αιώνια παρηγοριά και ελπίδα. (2:13, 17) Ο Παύλος ζητάει να προσεύχονται ‘για να τρέχει ο λόγος του Ιεχωβά και να δοξάζεται’. (3:1) Ο Κύριος, που είναι πιστός, θα τους στηρίξει και θα τους φυλάξει από τον πονηρό, και ο Παύλος προσεύχεται να κατευθύνει επιτυχώς ο Κύριος τις καρδιές τους στην αγάπη του Θεού και στην ‘προσδοκία [εγκαρτέρηση, ΜΝΚ]’ του Χριστού.
8. Ποια έντονη νουθεσία δίνεται, και σε ποιον τομέα έθεσαν το παράδειγμα ο Παύλος και η ομάδα του;
8 Ακολουθεί έντονη νουθεσία: «Σας παραγγέλλομεν δε, αδελφοί, εν ονόματι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, να απομακρύνησθε από παντός αδελφού ατάκτως περιπατούντος και ουχί κατά την παράδοσιν, την οποίαν παρέλαβε παρ’ ημών». (3:6) Ο απόστολος τους υπενθυμίζει το παράδειγμα που έθεσαν τα μέλη της ιεραποστολικής του ομάδας, κοπιάζοντας μέρα και νύχτα για να μην τους επιβαρύνουν, κι έτσι μπορούσαν να τους δώσουν την εξής παραγγελία: «Εάν τις δεν θέλη να εργάζηται, μηδέ ας τρώγη». Αλλά, τώρα ακούν ότι ορισμένοι άτακτοι δεν εργάζονται και ‘είναι περιεργαζόμενοι [αναμειγνύονται σε ξένες υποθέσεις, ΜΝΚ]’. Αυτοί πρέπει να αρχίσουν να κερδίζουν μόνοι τους την τροφή τους.—2 Θεσ. 3:10· 1 Θεσ. 4:11.
9. Τι λέει ο Παύλος σχετικά με την εκτέλεση του καλού και το ντρόπιασμα των ανυπάκουων, και πώς τελειώνει την επιστολή του;
9 Οι αδελφοί δεν πρέπει να αποκάμνουν πράττοντας το καλό. Αλλά, αν κάποιος απ’ αυτούς δεν υπακούει στην επιστολή του Παύλου, η εκκλησία πρέπει να τον κάνει να ντραπεί με το να τον σημειώσει και να μην τον συναναστρέφεται πια, νουθετώντας τον παράλληλα ως αδελφό. Ο Παύλος προσεύχεται να τους δώσει ο Κύριος της ειρήνης «ειρήνην διαπαντός εν παντί τρόπω», και τελειώνει την επιστολή του με χαιρετισμούς γραμμένους με το ίδιο του το χέρι.—2 Θεσ. 3:16.
ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΩΦΕΛΙΜΟ
10. Ποιες είναι μερικές βασικές διδασκαλίες και αρχές που θίγονται στη Δεύτερη Προς Θεσσαλονικείς;
10 Αυτή η σύντομη θεόπνευστη επιστολή προς τους Θεσσαλονικείς καλύπτει ένα ευρύ φάσμα Χριστιανικών αληθειών, των οποίων η εξέταση ωφελεί. Εξετάστε τις εξής βασικές διδασκαλίες και αρχές που θίγονται: Ο Ιεχωβά είναι ο Θεός της σωτηρίας, και αγιάζει μέσω πνεύματος και πίστης στην αλήθεια (2:13)· ο Χριστιανός πρέπει να υποφέρει παθήματα για να θεωρηθεί άξιος της Βασιλείας του Θεού (1:4, 5)· οι Χριστιανοί θα συναχθούν κοντά στον Κύριο Ιησού Χριστό κατά την παρουσία του (2:1)· ο Ιεχωβά θα επιφέρει δίκαιη κρίση σε όσους δεν υπακούν στα καλά νέα (1:5-8)· όσοι έχουν κληθεί θα ενδοξασθούν σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού, σύμφωνα με την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού (1:12)· αυτοί καλούνται μέσω του κηρύγματος των καλών νέων (2:14)· η πίστη αποτελεί ζωτική απαίτηση (1:3, 4, 10, 11· 2:13· 3:2)· πρέπει να εργάζεται κανείς για να συντηρείται στη διακονία· αν κάποιος δεν εργάζεται, μπορεί να γίνει οκνηρός και να αρχίσει να αναμειγνύεται σε πράγματα που δεν τον αφορούν (3:8-12)· η αγάπη του Θεού σχετίζεται με την υπομονή (3:5). Τι θησαυρός εποικοδομητικών πληροφοριών μπορεί να βρεθεί σε μια σύντομη θεόπνευστη επιστολή!
11. Ποια σπουδαία πληροφορία και ποια διαβεβαίωση παρέχονται σχετικά με τη Βασιλεία;
11 Σ’ αυτή την επιστολή, ο Παύλος εκδήλωσε βαθύ ενδιαφέρον για την πνευματική ευημερία των αδελφών του στη Θεσσαλονίκη και για την ενότητα και την πρόοδο της εκκλησίας. Τους διόρθωσε στο ζήτημα του χρονικού προσδιορισμού της μέρας του Ιεχωβά, δείχνοντας ότι πρέπει πρώτα να εμφανιστεί ‘ο άνθρωπος της ανομίας’, για να καθήσει «εις τον ναόν του Θεού ως Θεός, αποδεικνύων εαυτόν ότι είναι Θεός». Ωστόσο, εκείνοι που ‘θεωρούνται άξιοι της βασιλείας του Θεού’ μπορούν να είναι απόλυτα βέβαιοι ότι, στον κατάλληλο καιρό, ο Κύριος Ιησούς θα αποκαλυφθεί από τον ουρανό, κάνοντας εκδίκηση με πύρινη φλόγα «όταν έλθη να ενδοξασθή εν τοις αγίοις αυτού και να θαυμασθή εν πάσι τοις πιστεύουσιν».—2:3, 4· 1:5, 10.