ΑΓΓΟΥΡΙ

[εβρ., κισου’άχ].

Μεταξύ των τροφών της Αιγύπτου για τις οποίες εξέφρασαν έντονη λαχτάρα οι παραπονούμενοι Ισραηλίτες και το μεικτό πλήθος ήταν τα αγγούρια, μαζί με τα καρπούζια, τα πράσα, τα κρεμμύδια και τα σκόρδα. (Αρ 11:5) Ορισμένοι μελετητές, επειδή θεωρούν ότι το αγγούρι είναι πολύ συνηθισμένη τροφή ώστε δεν μπορεί να προκαλέσει τέτοια λαχτάρα, πιθανολογούν ότι ο εβραϊκός όρος ταυτίζεται με το πεπόνι (κουκουμίς ο πέπων [Cucumis melo]). Ωστόσο, τα στοιχεία από συγγενικές γλώσσες, καθώς και από αρχαίες μεταφράσεις, υποδεικνύουν ότι πρόκειται για το αγγούρι.

Η αγγουριά είναι ένα μεγάλο, έρπον φυτό με κίτρινα ή υπόλευκα άνθη. Ο καρπός της κοινής αγγουριάς (κουκουμίς η εδώδιμος [Cucumis sativus]) έχει λεία, πράσινη ως γαλαζοπράσινη φλούδα και ανοιχτοπράσινη σάρκα με σπόρους. Σε συνδυασμό με τη θερμότητα του ήλιου, οι όχθες του Νείλου με το άφθονο νερό τους και η γη της Παλαιστίνης που ποτίζεται από τη δροσιά παρέχουν τις ιδεώδεις συνθήκες ανάπτυξης για το εν λόγω φυτό που καλλιεργείται ευρέως σε αυτές τις χώρες.

Ήταν συνηθισμένο να στήνουν ένα στέγαστρο ή καλύβα στους λαχανόκηπους ή στα αμπέλια για να βρίσκει εκεί στέγη ο φύλακας που προστάτευε τα αγροτικά προϊόντα από τους κλέφτες και τα αρπακτικά ζώα. Αν αυτές οι καλύβες έμοιαζαν με τις σημερινές, τότε επρόκειτο για μια μάλλον ασταθή κατασκευή, αποτελούμενη από τέσσερις κατακόρυφους πασσάλους μπηγμένους στο έδαφος, οι οποίοι συνδέονταν μεταξύ τους με οριζόντια δοκάρια. Η στέγη και οι πλευρές κατασκευάζονταν από κλαδιά που μερικές φορές σχημάτιζαν πλέγμα (δηλαδή τα κλωνάρια και τα λεπτά κλαδιά τα έπλεκαν μεταξύ τους), ενώ οι κύριοι αρμοί της κατασκευής δένονταν με λυγαριές (ευλύγιστα κλαδιά που χρησιμοποιούνταν αντί για σχοινί). Όταν τελειώνει η παραγωγή του λαχανόκηπου, αυτές οι καλύβες εγκαταλείπονται, και καθώς αρχίζουν οι άνεμοι και οι βροχές του φθινοπώρου, μπορεί να πάρουν κλίση ή να καταρρεύσουν. Γι’ αυτό, κατά τη διάρκεια της ερήμωσής της, η Σιών απεικονίζεται παραστατικά να «έχει απομείνει σαν το στέγαστρο στο αμπέλι, σαν την καλύβα του φύλακα σε περιβόλι με αγγούρια».—Ησ 1:8.

Στύλοι, πάσσαλοι ή άλλα κατασκευάσματα τοποθετούνταν επίσης στα καλλιεργημένα χωράφια για να τρομάζουν τα ζώα, και με ένα τέτοιο βουβό, άψυχο «σκιάχτρο σε περιβόλι με αγγούρια» παρομοίασε ο προφήτης Ιερεμίας τα ομοιώματα που έφτιαχναν τα ειδωλολατρικά έθνη.—Ιερ 10:5.