ΣΑΛΜΩΝ

(Σαλμών).

Γιος του Ναασών, του αρχηγού του Ιούδα, ο οποίος πιθανώς γεννήθηκε στη διάρκεια της 40χρονης οδοιπορίας στην έρημο. Ο Σαλμών παντρεύτηκε τη Ραάβ από την Ιεριχώ, και μαζί της απέκτησε τον Βοόζ. Έτσι λοιπόν, αποτέλεσε κρίκο στη γενεαλογική γραμμή που οδήγησε στον Δαβίδ και στον Ιησού. (Αρ 2:3· Ρθ 4:20-22· Ματ 1:4, 5· Λου 3:32) Στο εδάφιο 1 Χρονικών 2:11 αποκαλείται Σαλμά. Ωστόσο, αυτός ο απόγονος του Ραμ, ο Σαλμών—οι απόγονοι του οποίου ζούσαν στη Βηθλεέμ—δεν πρέπει να συγχέεται με τον Σαλμά που αναφέρεται στα εδάφια 1 Χρονικών 2:51, 54 ως «ο πατέρας», δηλαδή ο ιδρυτής, της Βηθλεέμ, διότι αυτός ο δεύτερος Σαλμά ήταν απόγονος του αδελφού του Ραμ, του Χάλεβ.—Παράβαλε 1Χρ 2:9, 18.