Η Φυγή των Χριστιανών στην Πέλλα
ΤΟ 33 Κ.Χ., ο Ιησούς προειδοποίησε τους ακολούθους του να «αρχίσουν να φεύγουν στα βουνά» όταν θα έβλεπαν «την Ιερουσαλήμ περικυκλωμένη από στρατόπεδα». (Λουκάς 21:20-24) Αλλά πού ακριβώς διέφυγαν; Ο Γάλλος ανατολιστής και ιστορικός Ζοζέφ Ερνέστ Ρενάν απαντάει: «Το μέρος που επέλεξαν οι ηγέτες της [Χριστιανικής] κοινότητας για να αποτελέσει το κύριο άσυλο των διαφυγόντων μελών της Εκκλησίας ήταν η Πέλλα, μία από τις πόλεις της Δεκάπολης, η οποία βρισκόταν κοντά στην αριστερή όχθη του Ιορδάνη σε αξιοζήλευτη τοποθεσία, με θέα από τη μία πλευρά ολόκληρη την πεδιάδα Γορ και με απότομους γκρεμούς από την άλλη, στους πρόποδες των οποίων περνάει ένας χείμαρρος. Δεν θα μπορούσε να γίνει σοφότερη επιλογή. Η Ιουδαία, η Ιδουμαία, η Περαία και η Γαλιλαία βρίσκονταν σε ξεσηκωμό. Στη Σαμάρεια και στα παράκτια επικρατούσε μεγάλη αναταραχή . . . Επομένως, η Σκυθόπολη και η Πέλλα ήταν οι πλησιέστερες στην Ιερουσαλήμ ουδέτερες πόλεις. Η Πέλλα, λόγω του ότι βρισκόταν πέρα από τον Ιορδάνη, πρέπει να είχε πολύ μεγαλύτερη ηρεμία από τη Σκυθόπολη, η οποία είχε γίνει ρωμαϊκό οχυρό. Η Πέλλα ήταν ελεύθερη πόλη όπως και οι άλλες πόλεις της Δεκάπολης . . . Βρίσκοντας καταφύγιο εκεί δήλωναν ανοιχτά τον αποτροπιασμό τους για την [Ιουδαϊκή] εξέγερση . . . Σε αυτή, λοιπόν, την αντιιουδαϊκή πόλη βρήκε καταφύγιο η Εκκλησία της Ιερουσαλήμ κατά τη διάρκεια της φρικτής πολιορκίας».