Ο Ένας Μύθος Οδηγεί στον Άλλον

«ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ», έγραψε ο απόστολος Παύλος στους Χριστιανούς που ζούσαν στο δεύτερο μισό του πρώτου αιώνα Κ.Χ. Για ποιο πράγμα τούς προειδοποιούσε; «Ίσως υπάρξει κάποιος που θα σας αρπάξει ως λεία του μέσω της φιλοσοφίας και της κενής απάτης σύμφωνα με την παράδοση των ανθρώπων».​—Κολοσσαείς 2:8.

Παρά την προειδοποίηση του Παύλου, από τα μέσα του δεύτερου αιώνα Κ.Χ. μερικοί Χριστιανοί άρχισαν να χρησιμοποιούν ιδέες δανεισμένες από αρχαίους φιλοσόφους προκειμένου να εξηγούν τις πεποιθήσεις τους. Γιατί; Ήθελαν να είναι αποδεκτοί από τον κύκλο των μορφωμένων της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και έτσι να κάνουν περισσότερους προσήλυτους.

Ο Ιουστίνος ο Μάρτυρας, ένας από τους πιο φημισμένους Χριστιανούς που ακολουθούσαν αυτή τη γραμμή, πίστευε ότι ο Εκπρόσωπος του Θεού είχε φανερωθεί στους Έλληνες φιλοσόφους πολύ καιρό πριν από την έλευσή του στη γη ως Ιησούς. Σύμφωνα με τον Ιουστίνο και άλλους ομοϊδεάτες του δασκάλους, η συμβολή της φιλοσοφίας και της μυθολογίας στη Χριστιανοσύνη προσέδωσε σε αυτή τη μορφή θρησκείας οικουμενική απήχηση.

Η μορφή Χριστιανοσύνης που υποστήριζε ο Ιουστίνος ο Μάρτυρας προσέλκυε προσηλύτους με μεγάλη επιτυχία. Ωστόσο, η υιοθέτηση ενός μύθου οδηγούσε στη δημιουργία άλλων και έτσι διαμορφώθηκε αυτό που πολλοί σήμερα θεωρούν ότι αποτελεί το σύνολο των Χριστιανικών δοξασιών. Αυτοί οι μύθοι καταρρίπτονται όταν γίνει παραβολή των όσων λένε τα ακόλουθα συγγράμματα με τα όσα διδάσκει στην πραγματικότητα η Αγία Γραφή.