مزمور

بگذار اسرائیلیان این را بگویند:‏

۲ ‏«دشمنانم از دوران جوانی‌ام همیشه به من حمله کرده‌اند،‏+

اما نتوانسته‌اند مرا شکست دهند.‏+

۳ آن‌ها پشتم را مثل زمینی شخم‌زده کردند،‏+

و شیارهای طولانی روی آن زدند.‏»‏

۴ اما یَهُوَه عادل است.‏+

او طناب‌هایی را که شریران به من بستند،‏ پاره کرد.‏+

۵ همهٔ کسانی که از صَهیون بیزارند،‏+

سرافکنده و رسوا می‌شوند و عقب‌نشینی می‌کنند.‏

۶ آن‌ها مثل علف‌هایی می‌شوند که روی پشت‌بام‌ها رشد می‌کنند،‏

و قبل از این که کسی آن‌ها را بچیند،‏ خشک می‌شوند.‏

۷ دروگران نمی‌توانند دستشان را با آن علف‌ها پر کنند،‏

و آنقدر جمع کنند که بتوانند آن‌ها را به شکل بافه ببندند.‏

‏«یَهُوَه به شما برکت بدهد!‏»‏

یا «ما به نام یَهُوَه برایتان برکت می‌خواهیم!‏»‏