مزمور
سرود صعود.
۱۲۹ «دشمنانم از دوران جوانیام همیشه به من حمله کردهاند.»+
بگذار اسرائیلیان این را بگویند:
۲ «دشمنانم از دوران جوانیام همیشه به من حمله کردهاند،+
اما نتوانستهاند مرا شکست دهند.+
۳ آنها پشتم را مثل زمینی شخمزده کردند،+
و شیارهای طولانی روی آن زدند.»
۵ همهٔ کسانی که از صَهیون بیزارند،+
سرافکنده و رسوا میشوند و عقبنشینی میکنند.
۶ آنها مثل علفهایی میشوند که روی پشتبامها رشد میکنند،
و قبل از این که کسی آنها را بچیند، خشک میشوند.
۷ دروگران نمیتوانند دستشان را با آن علفها پر کنند،
و آنقدر جمع کنند که بتوانند آنها را به شکل بافه ببندند.
۸ رهگذران نخواهند گفت:
«یَهُوَه به شما برکت بدهد!»
یا «ما به نام یَهُوَه برایتان برکت میخواهیم!»