مزمور
دعای شخص رنج‌دیده، وقتی امیدی ندارد* و نگرانی‌هایش را به درگاه یَهُوَه می‌آورد.+
۲ وقتی در سختی‌ها و مشکلات هستم، روی خودت را از من برنگردان.+
۳ روزهای عمرم مثل دود بر باد می‌رود،
استخوان‌هایم مثل هیزمی هستند که در تنور آتش می‌سوزد.+
۴ دلم مثل علفی است که خشک و پژمرده شده؛+
حتی فراموش می‌کنم که غذا بخورم.
۶ مثل پلیکانی هستم که تنها در بیابان است؛
مثل جغد کوچکی هستم که در خرابه‌هاست.
۸ دشمنانم تمام روز به من طعنه می‌زنند.+
کسانی که مرا مسخره می‌کنند، اسمم را برای لعنت استفاده می‌کنند.
و نوشیدنی‌ام با اشک‌هایم مخلوط شده است،+
۱۰ چون تو خشمگین و عصبانی هستی،
و مرا بلند کردی تا دور بیندازی.
۱۳ مطمئنم که دست به کار می‌شوی و به صَهیون رحمت نشان می‌دهی،+
چون الآن وقت آن است که لطفت را به این شهر نشان دهی؛+
الآن آن زمان معین رسیده است.+
۱۵ ملت‌ها از نام یَهُوَه،
و پادشاهان زمین از شکوه و جلال او خواهند ترسید؛+
۱۸ این‌ها همه برای نسل آینده نوشته می‌شود،+
تا قومی که قرار است در آینده به وجود آیند،* یاه را ستایش کنند.
۱۹ یَهُوَه از عرش مقدّسش به پایین نگاه می‌کند؛+
او از آسمان به زمین نگاه می‌کند
۲۰ تا آه و نالهٔ زندانیان را بشنود،+
و کسانی را که محکوم به مرگ شدند، آزاد کند.+
۲۱ به این ترتیب، نام یَهُوَه در صَهیون اعلام خواهد شد،+
و او را در اورشلیم ستایش خواهند کرد؛
۲۲ آن وقت، قوم‌ها و حکومت‌ها جمع می‌شوند
تا یَهُوَه را بپرستند.+
۲۳ خدا در جوانی قوّتم را از چنگم گرفت،
و عمرم را کوتاه کرد.
۲۵ تو در زمان‌های قدیم بنیاد زمین را گذاشتی،
و آسمان‌ها کار دست توست.+
۲۶ آن‌ها از بین می‌روند، اما تو باقی می‌مانی؛
آن‌ها مثل لباس، کهنه و فرسوده می‌شوند.
تو آن‌ها را مثل لباس عوض خواهی کرد و آن‌ها از بین خواهند رفت.
۲۷ اما تو همیشه همان هستی و عمر تو هیچ وقت تمام نمی‌شود.+
۲۸ فرزندان خادمانت در امنیت زندگی خواهند کرد،
و نسل آن‌ها همیشه در حضور تو باقی می‌مانند.»+