عیسی دستگیر شد

عیسی و رسولان از درّهٔ قِدرون رد شدند و به طرف کوه زیتون رفتند.‏ وقتی آن‌ها به باغ جِتسیمانی رسیدند،‏ از نیمه‌شب گذشته بود و ماه کاملاً گرد بود.‏ عیسی به آن‌ها گفت:‏ ‹همین جا بمانید و حواستان جمع باشد.‏› عیسی در آن باغ کمی دورتر رفت و در حالی که زیر فشار روحی شدیدی بود،‏ زانو زد و به یَهُوَه دعا کرد.‏ او گفت:‏ ‹خواست تو انجام بشود.‏› بعد یَهُوَه یک فرشته فرستاد تا به او دلگرمی دهد.‏ وقتی عیسی پیش رسولان برگشت،‏ دید که خوابیده‌اند.‏ او به آن‌ها گفت:‏ ‹بیدار شوید!‏ الآن وقت خواب نیست!‏ وقتش رسیده که دشمنانم مرا دستگیر کنند.‏›‏

چیزی نگذشت که یهودا به آنجا رسید.‏ او با خودش گروه بزرگی که شمشیر و چماق داشتند آورده بود.‏ او می‌دانست که عیسی را کجا می‌تواند پیدا کند،‏ چون خیلی وقت‌ها با عیسی و بقیهٔ رسولان به آن باغ رفته بود.‏ یهودا به سربازان گفته بود کسی را که ببوسم،‏ او عیساست.‏ پس او مستقیم به طرف عیسی رفت و گفت:‏ ‹سلام استاد.‏› بعد عیسی را بوسید.‏ عیسی گفت:‏ ‹آیا با یک بوسه به من خیانت می‌کنی؟‏›‏

عیسی جلو رفت و از آن گروه اوباش پرسید:‏ ‹دنبال کی می‌گردید؟‏› آن‌ها گفتند:‏ ‹عیسای ناصری.‏› عیسی گفت:‏ ‹خودم هستم.‏› آن‌ها وقتی این را شنیدند عقب عقب رفتند و زمین خوردند.‏ عیسی دوباره پرسید:‏ ‹دنبال کی می‌گردید؟‏› آن‌ها دوباره گفتند:‏ ‹عیسای ناصری.‏› عیسی گفت:‏ ‹گفتم که خودم هستم.‏ بگذارید این‌ها بروند.‏›‏

وقتی پِطرُس دید که چه اتفاقی می‌افتد،‏ شمشیرش را کشید و گوش مالخوس را که خدمتکار کاهن اعظم بود،‏ قطع کرد.‏ ولی عیسی دستش را روی گوش مالخوس گذاشت و او را شفا داد.‏ بعد عیسی به پِطرُس گفت:‏ ‹شمشیرت را غلاف کن.‏ هر کسی که شمشیر بکشد،‏ با شمشیر هم کشته می‌شود.‏› سربازان،‏ عیسی را دستگیر کردند و دست‌هایش را بستند.‏ رسولان وقتی این را دیدند،‏ پا به فرار گذاشتند.‏ گروه اوباش،‏ عیسی را پیش حَنّاس که یکی از سران کاهنان بود بردند.‏ حَنّاس از عیسی بازجویی کرد و او را به خانهٔ قیافا که کاهن اعظم بود فرستاد.‏ ولی برای رسولان چه اتفاقی افتاد؟‏