سرود ۱۶۲
نیاز روحانی‌ام
(مَتّی ۵:۳)
۱. گذاشت یَهُوَه خدا
دلی پرعطش در ما
پرسم از خود - چرا هستم؟
مقصود چیست؟ هدف چیست؟
در بیراههٔ دنیا
خدا داد کلامش را
کلامی که بخشد امید
سیراب کند روح را
دادی یَهُوَه خدا
نوری تازه تو به دلم
به تو می‌سپارم دل
چون هستی خدایم
نیازم به توست
پروردگارم
۲. حقیقتِ پر ارزش
سیراب کند عطشم
قوی کند ایمانم را
آزاد کند مرا
ای کاش همه ببینند
بِگشایند دل‌ها را
تا حس کنند آرامش را
شادی را مثل ما
دادی یَهُوَه خدا
نوری تازه تو به دلم
به تو می‌سپارم دل
چون هستی خدایم
نیازم به توست
پروردگارم
دادی یَهُوَه خدا
نوری تازه تو به دلم
به تو می‌سپارم دل
چون هستی خدایم
نیازم به توست
پروردگارم
دادی یَهُوَه خدا
نوری تازه تو به دلم
به تو می‌سپارم دل
چون هستی خدایم
نیازم به توست
پروردگارم
(به مزمور ۱:۱، ۲؛ ۱۱۲:۱؛ ۱۱۹:۹۷؛ اِشَعْیا ۴۰:۸؛ مَتّی ۵:۶؛ ۱۶:۲۴؛ ۲تیموتائوس ۴:۴ نیز ملاحظه شود.)