سرود ۷۵
«من حاضرم، بفرست مرا»
(اِشَعْیا ۶:۸)
۱. امروز مردم در این دنیا
بدنام سازند یَهُوَه را
گویند ناتوان است خدا
از راهِ او باشند جدا
پس کیست نامش را پاک سازد؟
ستایشِ او بنْماید؟
«من حاضرم، بفْرست مرا
ستایم نامت هر کجا
این افتخاری بر من باشد
حاضرم، بفْرست مرا»
۲. ترسی ندارند از خدا
بی‌اعتنا دانند او را
ستایند انسان را آنان
پرستند بت‌ها را هر جا
پس کیست به شریران گوید؟
هشدار به مردمان دهد؟
«من حاضرم، بفْرست مرا
گویم هر جا این مژده را
این افتخاری بر من باشد
حاضرم، بفْرست مرا»
۳. امروز نالانند حق‌جویان
شرارت پر شد در جهان
جویند به هر جا راهِ حق
تا آرامش یابند آنان
پس کیست تسلّی را گوید؟
راهِ پاک را نشان دهد؟
«من حاضرم، بفْرست مرا
تعلیم دهم راهِ تو را
این افتخاری بر من باشد
حاضرم، بفْرست مرا»
(مز ۱۰:۴؛ حز ۹:۴)