آیا می‌دانستید که .‏ .‏ .‏

اَخْشُورُش،‏ پادشاه پارس که در یکی از کتب کتاب مقدّس از او یاد می‌شود کیست؟‏

▪ مطابق با گزارش کتاب اِسْتَر،‏a اَخْشُورُش دختری یهودی به نام اِسْتَر را ملکهٔ پارس ساخت و بعدها اِسْتَر قومش را از قتل عام عمومی نجات داد.‏ برای مدتی طولانی،‏ محققان در مورد هویت پادشاه پارس که در کتاب مقدّس،‏ اَخْشُورُش خوانده می‌شود،‏ اختلاف نظر داشتند.‏ اما این اختلاف نظر با کشف کتیبه‌های باستانی که به سه زبان مختلف نوشته شده بود،‏ حل شد.‏ برای محققان،‏ دیگر جای شک باقی نماند که اَخْشُورُش همان خشایارشای اوّل،‏ پسر داریوش کبیر است.‏ نام اَخْشُورُش در کتیبه‌های پارسی به شکلی آمده است که ترجمهٔ آن به زبان عبری تقریباً به همان صورتی نوشته می‌شود که در کتاب اِسْتَر نوشته شده است.‏

تمام نکاتی که در کتاب اِسْتَر در مورد اَخْشُورُش آمده است،‏ با سرگذشت زندگی خشایارشای اوّل مطابقت دارد.‏ این پادشاه پارس،‏ از کاخ سلطنتی‌اش در شوش (‏شُوشَن در ایلام)‏ همچنین بر ماد حکومت می‌کرد؛‏ قلمرو حکومت او از هند تا جزایر مدیترانه بود.‏ (‏اِسْتَر ۱:‏۲،‏ ۳؛‏ ۸:‏۹؛‏ ۱۰:‏۱‏)‏ محققی به نام لویز پاتون در این مورد می‌گوید:‏ «این اطلاعات تنها در مورد اَخْشُورُش صحّت دارد،‏ نه در مورد پادشاه دیگری در سرزمین پارس.‏ شخصیت اَخْشُورُش که در کتاب [اِسْتَر] به تصویر کشیده شده،‏ دقیقاً مطابق با گزارشاتی است که هرودوت و دیگر تاریخدانان یونانی نوشته‌اند.‏»‏

چه شواهدی ثابت می‌کند که در مصر باستان خشت ساخته می‌شد؟‏

▪ در کتاب خروجb آمده است که مصریان،‏ بردگان یهودی خود را به ساخت خشت مجبور می‌کردند.‏ بردگان می‌بایست هر روز با استفاده از ملاطی از کاه و خاکِ رس تعداد مشخصی خشت بسازند.‏—‏خروج ۱:‏۱۴؛‏ ۵:‏۱۰-‏۱۴‏.‏

ساختن خشت و خشک کردن آن در آفتاب یکی از مهم‌ترین فنونی بود که در زمان باستان در اطراف رود نیل رواج داشت.‏ آثار تاریخی که از خشت ساخته شده است،‏ هنوز در مصر باقی مانده است.‏ در مقبرهٔ رکمیر در تبس،‏ دیواری پرنقش و نگار از قرن ۱۵ قبل از میلاد وجود دارد که نشان می‌دهد که بردگان مشغول خشت‌سازی هستند.‏ وقایعی که در کتاب خروج آمده است،‏ نیز مطابق با همین دوران می‌باشد.‏

در «دایرة‌المعارف بین‌المللی و مستند کتاب مقدّس»‏c نقش این تصویر چنین توصیف می‌شود:‏ «آب را از حوضی می‌آوردند و با استفاده از بیل آن را با خاک مخلوط می‌کردند.‏ سپس آن را به محلّی مناسب برای خشت‌سازی می‌بردند.‏ گِل را در قالبی چوبی که بر روی زمین قرار داشت،‏ می‌ریختند.‏ پس از آن،‏ قالب را از خشت جدا می‌کردند.‏ خشت تازه‌شکل‌یافته زیر نور آفتاب خشک می‌شد.‏ خشت‌ها ردیف به ردیف قالب‌گیری و پس از خشک شدن روی هم چیده می‌شدند و آمادهٔ استفاده بودند.‏ این روش خشت‌سازی هنوز هم در خاور نزدیک رایج است.‏»‏

همچنین در طومارهای گوناگونی از هزارهٔ دوّم قبل از میلاد به بردگانی اشاره شده است که خشت‌سازی می‌کردند.‏ آنان برای تولید تعداد مشخصی از خشت،‏ از خاک رس و کاه استفاده می‌کردند تا وظیفهٔ روزانه‌شان را انجام دهند.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۲]‏

نقش برجسته از خشایارشای اوّل (‏ایستاده)‏ و داریوش کبیر (‏نشسته)‏

‏[سطر اعتبار]‏

Werner Forman/​Art Resource, NY

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۲]‏

قسمتی از دیوار پرنقش و نگار مقبرهٔ رکمیر

‏[سطر اعتبار]‏

Erich Lessing/​Art Resource, NY