موضوع اصلی این شماره: از موسی چه می‌آموزیم؟
موسی کیست؟
هنگامی که نام موسی را می‌شنوید چه تصویری از او در ذهنتان تداعی می‌شود؟
نوزادی که مادرش او را در سبدی پنهان و بر روی رود نیل رها کرد؟
پسری که دختر فرعون او را در دربار پرعظمت مصر بزرگ کرد، اما او هیچ گاه فراموش نکرد که اسرائیلی است؟
مردی که به مدت ۴۰ سال در مِدیان چوپانی کرد؟
مردی که با یَهُوَهa از میان بوتهٔ آتشین گفتگویی داشت؟
مردی که در مقابل پادشاه مصر ایستاد و با شهامت، خواهان آزادی اسرائیلیان از بردگی مصریان شد؟
مردی که به فرمان خدا، ده بلایی را اعلام کرد که به دلیل سرپیچی پادشاه مصر، بر این سرزمین وارد شد؟
مردی که خروج عظیم اسرائیلیان را از مصر رهبری کرد؟
مردی که خدا در شکافتن دریای سرخ از او استفاده کرد؟
مردی که ده فرمان را از طرف خدا به اسرائیلیان داد؟
موسی در زندگی‌اش تمام این ماجراها و بسیاری از ماجراهای دیگر را پشت سر گذاشت. پس جای تعجب نیست که مسیحیان، یهودیان و مسلمانان برای این مردِ باایمان، احترام و ارزش فراوان قائلند.
بی‌تردید، موسی پیامبری بود که «کارهای مهیب» انجام داد. (تثنیه ۳۴:۱۰-۱۲، ترجمهٔ هزارهٔ نو) او اجازه داد که خدا از او به شکلی فوق‌العاده استفاده کند. موسی مردی عادی بود. انسانی مانند الیاس نبی، ‹انسانی همچون ما،› با همین احساس و عواطف. (یعقوب ۵:۱۷) او نیز با بسیاری از مشکلاتی که ما امروزه با آن مواجه‌ایم، دست و پنجه نرم کرد و توانست بر آن غالب آید.
اما موسی واقعاً چگونه توانست با تمام مشکلات زندگی روبرو شود؟ در ادامه به سه خصوصیت بارز او می‌پردازیم و خواهیم دید که او چگونه چنین خصوصیاتی را از خود نشان داد و ما از سرگذشت زندگی‌اش چه می‌آموزیم.
a یَهُوَه، نام خداست که در کتاب مقدّس به آن اشاره شده است.