روح خدا با روح ما شهادت می‌دهد

۱-‏۳.‏ الف)‏ چه رویدادی پِنتیکاست را روزی ویژه ساخت؟‏ ب)‏ آنچه روی داد،‏ کدام پیشگویی از کلام خدا را به تحقق رساند؟‏ (‏تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.‏)‏

صبح روز یکشنبه حدود ساعت ۹ بود.‏ برای مردم اورشلیم آن روز،‏ روزی بسیار مخصوص بود،‏ چون روز عید و روز سَبَّت محسوب می‌شد.‏ بی‌شک در معبد قربانی‌های معمول صبحگاهی تقدیم شده بود.‏ حال فضای دیگری در آنجا حکمفرما بود و کاهن اعظم آماده بود که هدیهٔ تکان‌دادنی را تقدیم کند،‏ یعنی دو قرص نان که با خمیرمایه و نوبر غلّه یا همان غلّهٔ تازه تهیه شده بود.‏ (‏لاو ۲۳:‏۱۵-‏۲۰‏)‏ با تقدیم این نان‌ها برداشت گندم آغاز می‌شد.‏ آن یکشنبه روز پِنتیکاست سال ۳۳ م.‏ بود.‏

^۲ حین انجام این مراسم در محوطهٔ معبد،‏ واقعه‌ای بسیار مهم‌تر در شرف وقوع بود،‏ البته نه در آنجا بلکه در بالاخانه‌ای در شهر.‏ حدود ۱۲۰ مسیحی گرد هم آمده و «خود را وقف دعا کرده بودند.‏» (‏اعما ۱:‏۱۳-‏۱۵‏)‏ در واقع آنچه کاهن اعظم هر ساله در روز پِنتیکاست انجام می‌داد،‏ با رویداد مهمی که در آن بالاخانه در شرف وقوع بود،‏ ارتباط نزدیک داشت.‏ همچنین آن رویداد پیشگویی یوئیل نبی را به تحقق می‌رساند که حدود ۸۰۰ سال پیش از آن روز گفته بود.‏ (‏یول ۲:‏۲۸-‏۳۲؛‏ اعما ۲:‏۱۶-‏۲۱‏)‏ چه رویدادی در شرف وقوع بود که تا این حد اهمیت داشت؟‏

^۳ اعمال ۲:‏۲-‏۴ خوانده شود.‏ روح‌القدس خدا بر آن مسیحیان که گرد هم آمده بودند،‏ ریخته شد.‏ (‏اعما ۱:‏۸‏)‏ آنگاه آنان نبوّت کردند یا در مورد چیزهای فوق‌العاده‌ای که شنیده و دیده بودند،‏ شهادت دادند.‏ اندکی پس از این واقعه،‏ جمعیتی گرد آمدند و پِطرُس رسول برای آنان از آنچه روی داده بود و اهمیت آن گفت و چنین افزود:‏ «توبه کنید و هر یک از شما به نام عیسی مسیح برای بخشش گناهان خود تعمید بگیرد و نعمت روح‌القدس را خواهد یافت.‏»‏ در آن روز ۳۰۰۰ نفر این دعوت را پذیرفتند،‏ تعمید گرفتند و روح‌القدسی که وعده داده شده بود،‏ دریافت کردند.‏—‏اعما ۲:‏۳۷،‏ ۳۸،‏ ۴۱‏.‏

۴.‏ الف)‏ چرا واقعه‌ای که در روز پِنتیکاست روی داد برای ما اهمیت دارد؟‏ ب)‏ احتمالاً سال‌ها پیش در همان روز،‏ چه واقعهٔ مهمی روی داده بود؟‏ (‏پی‌نوشت ملاحظه شود.‏)‏

^۴ چرا پِنتیکاست ۳۳ م.‏ برای ما اهمیت دارد؟‏ مسلّماً دلیل آن مراسمی که در معبد اورشلیم برگزار می‌شد،‏ نیست.‏ بلکه در واقع آن مراسم پیش‌نمایی بود از آنچه عیسی مسیح،‏ آن کاهن اعظم والا به تحقق رساند.‏^‏[۱]‏ نان‌های با خمیرمایه که در معبد تقدیم می‌شد،‏ مظهر شاگردان مسح‌شدهٔ عیسی بودند که از میان مردمان گناهکار انتخاب می‌شدند تا فرزندخواندگان خدا شوند.‏ در آن روز برخی مسح‌شدند و راه گشوده شد که از میان انسان‌ها برخی دیگر نیز «نوبر» گشته و در نهایت به عنوان پادشاه در آسمان همراه عیسی بخشی از پادشاهی خدا گردند؛‏ پادشاهی‌ای که برای باقی انسان‌های مطیع برکات بی‌شماری به همراه دارد.‏ (‏یعقو ۱:‏۱۸؛‏ ۱پطر ۲:‏۹‏)‏ پس آنچه در روز پِنتیکاست ۳۳ م.‏ روی داد برای همهٔ ما بسیار اهمیت دارد؛‏ حال چه امید ما زندگی در آسمان باشد،‏ چه زندگی ابدی بر بهشت روی زمین.‏

مسح‌شدن چگونه است؟‏

۵.‏ چرا می‌توان گفت که تمامی مسح‌شدگان به یک شیوه مسح نمی‌شوند؟‏

^۵ بی‌گمان آن شاگردان که حدود۱۲۰ نفر بودند هیچ گاه آن روز را در آن بالاخانه فراموش نکردند.‏ بر سر هر یک از آنان زبانه‌هایی همچون زبانهٔ آتش قرار گرفت.‏ یَهُوَه به آنان این قابلیت را داد که به زبانی دیگر صحبت کنند.‏ آنان هیچ شکی نداشتند که به روح‌القدس مسح‌شده‌اند.‏ (‏اعما ۲:‏۶-‏۱۲‏)‏ اما آیا تمامی آنان که به روح‌القدس مسح‌شده‌اند،‏ همچون آن گروه اول به شیوه‌ای خارق‌العاده مسح‌شده‌اند؟‏ خیر.‏ باقی آنان که در آن روز در اورشلیم بودند،‏ در زمان تعمیدشان مسح شدند.‏ (‏اعما ۲:‏۳۸‏)‏ زبانه‌هایی همچون آتش بر سرشان نبود.‏ لازم به ذکر است که تمامی مسح‌شدگان در زمان تعمیدشان مسح نشدند،‏ مردم سامره مدتی پس از تعمیدشان به روح مسح شدند.‏ (‏اعما ۸:‏۱۴-‏۱۷‏)‏ از سوی دیگر،‏ در مواردی استثنا،‏ همچون کُرنِلیوس و اهل خانه‌اش،‏ برخی حتی پیش از این که تعمید بگیرند به روح مسح شدند.‏—‏اعما ۱۰:‏۴۴-‏۴۸‏.‏

۶.‏ تمامی مسح‌شدگان چه چیز را دریافت می‌کنند،‏ و دریافت آن چه تأثیری بر آنان دارد؟‏

^۶ پس تمامی مسح‌شدگان کاملاً به یک شیوه مسح نمی‌شوند.‏ برخی سریع از فراخوانی خود آگاه می‌شوند و برخی به تدریج آن را تشخیص می‌دهند.‏ قطع‌نظر از این که مسح‌شدن به روح چگونه صورت گیرد،‏ هر یک از مسح‌شدگان آنچه را که پولُس رسول توصیف کرد داراست،‏ او گفت:‏ «شما پس از آن که ایمان آوردید،‏ از طریق او با روح‌القدس موعود،‏ مُهر شدید که بیعانهٔ میراث ما است.‏» (‏افس ۱:‏۱۳،‏ ۱۴‏)‏ در واقع این عملکرد خاص روح‌القدس،‏ همچون «بیعانه» یا پیش‌پرداختی است که برگزیده شدن آنان را تضمین می‌کند.‏ از این طریق یعنی با دریافت این «بیعانه» فرد مسیحی عمیقاً اطمینان می‌یابد که مسح‌شده است.‏—‏۲قُرِنتیان ۱:‏۲۱،‏ ۲۲؛‏ ۵:‏۵ خوانده شود.‏

۷.‏ در چه صورت فرد مسح‌شده به پاداش آسمانی خود می‌رسد؟‏

^۷ آیا دریافت این «بیعانه» تضمینی است بر این که فرد مسیحی در آینده در آسمان زندگی خواهد کرد؟‏ خیر.‏ چنین شخصی از دعوت خود اطمینان کامل دارد.‏ اما این که آیا به پاداش آسمانی خود می‌رسد یا نه،‏ به وفاداری او بستگی دارد.‏ پِطرُس در این خصوص چنین گفت:‏ «پس ای برادران،‏ هر چه سخت‌تر بکوشید تا از فراخواندگی و برگزیدگی خود اطمینان حاصل کنید؛‏ زیرا اگر چنین کنید هرگز از پا در نخواهید آمد.‏ در واقع،‏ به این طریق برکتی پرجلال به شما عطا خواهد شد،‏ یعنی راه یافتن به پادشاهیِ جاودانِ سَرور و نجات‌دهندهٔ ما عیسی مسیح.‏» (‏۲پطر ۱:‏۱۰،‏ ۱۱‏)‏ از این رو هر فرد مسیحی باید تلاش کند که وفادار بماند،‏ در غیر این صورت دعوت آسمانی او هیچ ارزشی برایش ندارد.‏—‏عبر ۳:‏۱؛‏ مکا ۲:‏۱۰‏.‏

اطمینان شخص مسح‌شده از کجاست؟‏

۸،‏ ۹.‏ الف)‏ چرا برای بسیاری درک مسح‌شدن به روح مشکل است؟‏ ب)‏ فرد مسح‌شده چگونه می‌داند که از او دعوت آسمانی شده است؟‏

^۸ امروزه برای اکثر خادمان خدا درک این که شخص مسح‌شده چگونه از مسح‌شدن خود آگاه می‌شود،‏ مشکل است که البته امری طبیعی است،‏ چون خود آن را تجربه نمی‌کنند.‏ همچنین مقصود اولیهٔ یَهُوَه خدا برای انسان‌ها زندگی ابدی بر زمین بود.‏ (‏پیدا ۱:‏۲۸؛‏ مز ۳۷:‏۲۹‏)‏ اما او برخی را برای زندگی در آسمان و حکمرانی در مقام پادشاه و کاهن برگزید.‏ این تدارکی استثنایی است.‏ این فراخوانی در طرز فکر،‏ نگرش و امید شخصی که مسح می‌شود تغییری اساسی صورت می‌دهد.‏—‏اِفِسُسیان ۱:‏۱۸ خوانده شود.‏

^۹ اما فرد مسیحی چگونه می‌داند که در دعوت آسمانی شریک است؟‏ پاسخ این پرسش را پولُس به‌روشنی به برادران مسح‌شده‌اش در روم نوشت؛‏ به آنان که ‹فراخوانده شده بودند تا از مقدّسان باشند.‏› او گفت:‏ «شما روح بردگی را دریافت نکرده‌اید تا بار دیگر ترسان شوید،‏ بلکه روح پسرخواندگی را یافته‌اید که ما از طریق آن چنین فریاد برمی‌آوریم:‏ ‏‹اَبّا،‏ ای پدر!‏› همان روح خدا همراه با روح ما شهادت می‌دهد که ما فرزندان خدا هستیم.‏»‏ (‏روم ۱:‏۷؛‏ ۸:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ در واقع،‏ خدا از طریق روح‌القدسش برای آنان روشن می‌سازد که دعوت شده‌اند تا در آسمان در مقام پادشاه خدمت کنند.‏—‏۱تسا ۲:‏۱۲‏.‏

۱۰.‏ در اول یوحنا ۲:‏۲۷ منظور از این که مسح‌شدگان نیاز ندارند که کسی به آنان تعلیم دهد،‏ چیست؟‏

^۱۰ خدا از آنان این دعوت ویژه را به عمل آورده است و نیاز نیست که شخصی دیگر به آنان اطمینان بخشد که مسح‌شده‌اند.‏ در واقع یَهُوَه در این خصوص هیچ شک و شبهه‌ای در دل و ذهن آنان باقی نمی‌گذارد.‏ یوحنای رسول به این مسح‌شدگان چنین گفت:‏ «مسح شدن شما از آن قدّوس است و همگی شما شناخت دارید» و افزود:‏ «اما مسحی که از او یافته‌اید در شما می‌ماند و نیاز ندارید کسی به شما تعلیم دهد؛‏ بلکه آن مسحی که از او یافته‌اید،‏ در مورد همه چیز به شما تعلیم می‌دهد و آن مسح راست است و دروغ نیست.‏ همان گونه که به شما تعلیم داده است،‏ در اتحاد با او بمانید.‏» (‏۱یو ۲:‏۲۰،‏ ۲۷‏)‏ واضح است که مسح‌شدگان همچون هر کس دیگر نیاز به راهنمایی و هدایت روحانی دارند،‏ اما نیازی ندارند که کسی تأیید کند که آنان به روح مسح‌شده‌اند؛‏ چرا که قوی‌ترین نیروی عالم این اطمینان را به آنان بخشیده است.‏

آنان تولّدی دوباره خواهند داشت

۱۱،‏ ۱۲.‏ فرد مسح‌شده ممکن است در مورد چه موضوعاتی تأمّل کند،‏ اما در چه امری شک ندارد؟‏

^۱۱ زمانی که فرد مسیحی به روح مسح می‌شود،‏ تغییراتی اساسی را تجربه می‌کند،‏ چنان که عیسی آن را «دوباره متولّد شدن» یا «از بالا متولّد شدن» خوانده است.‏^‏[۲]‏ (‏یو ۳:‏۳،‏ ۵‏؛‏ پاورقی)‏ او چنین توضیح داد:‏ «تعجب مکن که به تو گفتم،‏ شما باید دوباره متولّد شوید.‏ باد در جهتی که می‌خواهد می‌وزد و تو آوای آن را می‌شنوی،‏ اما نمی‌دانی از کجا می‌آید و به کجا می‌رود.‏ چنین است هر که از روح زاده شده است.‏» (‏یو ۳:‏۷،‏ ۸‏)‏ طبعاً برای فرد مسح‌شده ممکن نیست که این فراخوانی را برای کسی که خود آن را تجربه نکرده است،‏ دقیقاً توصیف کند.‏

^۱۲ ممکن است آنان که به این ترتیب دعوت و فراخوانده می‌شوند از خود بپرسند:‏ ‹چرا یَهُوَه کس دیگری را برنگزیده و مرا برگزیده است؟‏› حتی شاید خود را شایستهٔ این دعوت ندانند،‏ اما آنان در این که فراخوانده شده‌اند،‏ شکی ندارند.‏ دل آنان آکنده از شادی و قدردانی است.‏ آنان احساسی همچون پِطرُس دارند،‏ زمانی که تحت الهام الٰهی چنین گفت:‏ «سپاس بر خدا،‏ پدر سَرورمان عیسی مسیح؛‏ زیرا مطابق رحمت عظیم خود،‏ از طریق رستاخیز عیسی مسیح از میان مردگان،‏ به ما تولّدی تازه بخشید تا از امیدی زنده و میراثی فسادناپذیر،‏ پاک و ناپژمردنی برخوردار باشیم.‏ این است آنچه در آسمان برای شما نگاه داشته شده است.‏» (‏۱پطر ۱:‏۳،‏ ۴‏)‏ زمانی که فردی مسح‌شده این کلمات را می‌خواند،‏ هیچ شکی ندارد که پدر آسمانی‌اش با شخص او سخن می‌گوید.‏

۱۳.‏ شخصی که به روح خدا مسح می‌شود چه تغییری در طرز فکرش به وجود می‌آید و دلیل این تغییر چیست؟‏

^۱۳ پیش از شهادت روح خدا به مسح‌شدگان،‏ این مسیحیان امید به زندگی بر زمین را در دل می‌پروراندند.‏ آنان چشم‌انتظار زمانی بودند که یَهُوَه زمین را پاک سازد و آنان نیز از برکات آن فایده ببرند.‏ حتی شاید مجسم می‌کردند که شاهد رستاخیز عزیزانشان هستند.‏ شاید مشتاق بودند خانه‌ای بسازند و در آن زندگی کنند،‏ چشم‌انتظار کاشتن درخت‌هایی بودند که از میوه‌اش بهره برند.‏ (‏اشع ۶۵:‏۲۱-‏۲۳‏)‏ چرا طرز فکر آنان تغییر کرد؟‏ دلسردی یا مواجه شدن با سختی‌ها این تغییر را در آنان ایجاد نکرده است.‏ دلیل این تغییر این نبوده است که زندگی بر زمین را خسته‌کننده یا کسالت‌آور بدانند یا این که بخواهند زندگی در آسمان را تجربه کنند.‏ بلکه روح خدا در آنان این تغییر را به وجود آورده است که نه فقط آنان را فراخوانده و دعوت کرده است،‏ بلکه حتی طرز فکر و امید آنان را دگرگون ساخته است.‏

۱۴.‏ مسح‌شدگان چه احساسی به زندگی‌شان بر زمین دارند؟‏

^۱۴ پس آیا باید نتیجه‌گیری کرد که مسح‌شدگان در آرزوی مرگند؟‏ پولُس تحت الهام الٰهی احساس مسح‌شدگان را چنین بیان کرد:‏ «در واقع،‏ ما که در این خیمه هستیم،‏ زیر بارهای سنگین،‏ آه و ناله می‌کنیم؛‏ زیرا نمی‌خواهیم این خیمه را همچون جامه‌ای به در آوریم،‏ بلکه می‌خواهیم جامهٔ آسمانی را در بر کنیم تا آنچه فانی است،‏ غرق حیات شود.‏» (‏۲قر ۵:‏۴‏)‏ پس مسح‌شدگان نمی‌خواهند که بمیرند،‏ آنان از زندگی بر زمین لذّت می‌برند و می‌خواهند در کنار خانواده و دوستانشان از هر روز آن بهره جسته،‏ یَهُوَه را خدمت کنند.‏ اما قطع‌نظر از آنچه اکنون به آن مشغولند،‏ امید فوق‌العاده‌شان را به آینده همواره مد نظر دارند.‏—‏۱قر ۱۵:‏۵۳؛‏ ۲پطر ۱:‏۴؛‏ ۱یو ۳:‏۲،‏ ۳؛‏ مکا ۲۰:‏۶‏.‏

آیا شما فراخوانده شده‌اید؟‏

۱۵.‏ چه تجربیات و احساس‌هایی ثابت نمی‌کند که کسی به روح مسح شده است؟‏

^۱۵ شاید شما با این پرسش روبرویید که آیا این دعوت فوق‌العاده از شما نیز به عمل آمده است.‏ اگر چنین است بر چند پرسش مهم تأمّل کنید.‏ آیا در خدمت موعظه بسیار غیور هستید؟‏ آیا از مطالعه و تعمّق بر کلام خدا لذّت می‌برید و ‹عمق حکمت خدا را می‌کاوید؟‏› (‏۱قر ۲:‏۱۰‏)‏ آیا برکات خاص یَهُوَه خدا را در موعظه‌تان تجربه کرده‌اید؟‏ آیا از صمیم دل مشتاق انجام خواست خدا هستید؟‏ آیا در مقابل دیگران عمیقاً احساس مسئولیت می‌کنید که به آنان از نظر روحانی یاری رسانید؟‏ آیا به‌روشنی دست یَهُوَه را در زندگی‌تان می‌بینید؟‏ اگر پاسختان به این پرسش‌ها مثبت است،‏ آیا به این معنی است که دعوت آسمانی از شما شده است؟‏ خیر.‏ چنین نیست.‏ چرا؟‏ زیرا این تجربیات و احساس‌ها تنها به مسح‌شدگان محدود نمی‌شود.‏ یَهُوَه خدا روح مقدّسش را به تمامی خادمانش از جمله آنان که امید زندگی بر زمین دارند،‏ می‌بخشد.‏ در واقع،‏ اگر با این پرسش روبرو هستید که آیا در دعوت آسمانی شریک هستید یا نه،‏ خود نشانهٔ این است که فراخوانده نشده‌اید.‏ برای کسانی که یَهُوَه برگزیده است این پرسش مطرح نیست که آیا فراخوانده شده‌اند یا نه.‏ آنان از این امر اطمینان دارند.‏

۱۶.‏ چرا می‌توان گفت که تمامی کسانی که روح مقدّس را داشته‌اند در دعوت آسمانی شریک نیستند؟‏

^۱۶ در نوشته‌های مقدّس نمونه‌های بسیاری از مردان و زنان باایمانی آمده است که عمیقاً تحت تأثیر روح خدا بوده‌اند،‏ اما امید زندگی در آسمان را نداشته‌اند.‏ یحیای تعمیددهنده یکی از آنان است.‏ عیسی او را بسیار تحسین کرد،‏ اما اشاره کرد که او در پادشاهی آسمان نخواهد بود.‏ (‏مت ۱۱:‏۱۰،‏ ۱۱‏)‏ روح خدا بر داوود نیز قرار داشت.‏ (‏۱سمو ۱۶:‏۱۳‏)‏ روح خدا به او یاری رساند که درک روحانی عمیقی داشته باشد،‏ حتی تحت الهام بخش‌هایی از کتاب مقدّس را به نگارش در آورد.‏ (‏مرق ۱۲:‏۳۶‏)‏ با این همه،‏ در پِنتیکاست،‏ پِطرُس در مورد داوود گفت که او «به آسمان بالا نرفت.‏» (‏اعما ۲:‏۳۴‏)‏ روح خدا در آنان فعال بود،‏ اما به آنان شهادت نداد که برای زندگی در آسمان برگزیده شده‌اند.‏ این امر به این معنی نیست که آنان مناسب و شایستهٔ این دعوت نبودند.‏ تنها به این معنی است که یَهُوَه خدا آنان را در بهشت روی زمین رستاخیز خواهد داد.‏—‏یو ۵:‏۲۸،‏ ۲۹؛‏ اعما ۲۴:‏۱۵‏.‏

۱۷،‏ ۱۸.‏ الف)‏ اکثر خادمان خدا امروزه چه امیدی دارند؟‏ ب)‏ چه پرسش‌هایی در مقالهٔ بعد بررسی می‌شود؟‏

^۱۷ امروزه اکثر خادمان خدا در دعوت آسمانی شریک نیستند.‏ امید آنان به آینده همچون داوود،‏ یحیی و دیگر مردان و زنان وفادار در زمان باستان است.‏ آنان می‌خواهند که همچون ابراهیم از تابعین پادشاهی خدا باشند.‏ (‏عبر ۱۱:‏۱۰‏)‏ در این روزهای آخر تنها باقی‌مانده‌ای از آنانی که برای زندگی در آسمان برگزیده شده‌اند،‏ بر زمین هستند.‏ (‏مکا ۱۲:‏۱۷‏)‏ این امر بدین معنی است که از میان ۱۴۴٬۰۰۰ مسح‌شدهٔ وفادار اکثر آنان درگذشته‌اند.‏

^۱۸ پس حال،‏ آنان که امید زندگی بر زمین را دارند،‏ باید چه دیدی به آنانی داشته باشند که می‌گویند امیدشان زندگی در آسمان است؟‏ اگر در جماعت شما در مراسم یادبود مسیح کسی خوردن از نان و شراب را آغاز کند،‏ نسبت به او چه دیدی خواهید داشت؟‏ آیا باعث نگرانی شماست که تعداد کسانی که می‌گویند مسح‌شده‌اند،‏ افزایش یابد؟‏ در مقالهٔ بعد این پرسش‌ها بررسی می‌شود.‏