بخش ۶:‏ ادارهٔ مطالعهٔ پیشرو کتاب مقدّس

وقتی شاگرد سؤالی مطرح می‌کند

^۱ وقتی برای اوّلین بار مطالعهٔ کتاب مقدّس را با شاگردی شروع می‌کنیم به جای اینکه از یک شاخه به شاخه‌ای دیگر بپریم بهتر است که به طور منظم تعلیمات کتاب مقدّس را با او بررسی کنیم.‏ چنین کاری به شاگرد کمک می‌کند تا شناخت دقیقی از کلام خدا در خود به وجود آورد و از لحاظ روحانی نموّ کند.‏ (‏ کول ۱:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ اغلب طی مطالعه،‏ شاگردان سؤالاتی را مطرح می‌کنند.‏ چطور می‌توان بدون آنکه از مطلب دور شویم،‏ به سؤالاتشان جواب دهیم؟‏

^۲ از خود بصیرت نشان دهیم:‏ اگر سؤالات در رابطه با مطلبی باشد که در آن درس بررسی می‌شود،‏ می‌توانید طی مطالعه به آن جواب دهید.‏ در صورتی که سؤال،‏ مربوط به درس‌های آینده باشد،‏ این موضوع را به شاگرد بگویید.‏ ولی اگر سؤال ربطی به موضوع درس نداشته باشد یا نیاز به تحقیق بیشتری برای جواب دادن به آن باشد،‏ بهتر است جواب سؤال را به بعد از مطالعه یا زمانی دیگر موکول کنید.‏ برخی متوجه شده‌اند که اگر سؤال را یادداشت کنند شاگرد مطمئن می‌شود که سؤالش را جدّی گرفته‌اند و مطالعه را بدون آنکه قطع کند ادامه می‌دهد.‏

^۳ در نشریات مخصوص مطالعه با شاگردان،‏ بسیاری از تعلیمات کتاب مقدّس به طور مختصر شرح داده شده است.‏ حال اگر شاگرد تعلیمی از کتاب مقدّس را نپذیرد و بر سر اعتقاد دینی خود بماند،‏ چه باید بکنید؟‏ در این صورت می‌توانید از نشریات دیگر استفاده کرده،‏ موضوع را از روی کتاب مقدّس با او بررسی کنید.‏ اگر شاگرد باز هم متقاعد نشد آن موضوع را کنار گذاشته،‏ به بقیهٔ مطالعهٔ خود ادامه دهید.‏ (‏ یو ۱۶:‏۱۲‏)‏ هنگامی که شناخت او از کتاب مقدّس بیشتر شود و از لحاظ روحانی رشد کند آن موضوع را نیز بهتر درک خواهد کرد.‏

^۴ فروتن باشید:‏ اگر مطمئن نیستید که چه جوابی به سؤال شاگرد بدهید،‏ سعی نکنید با دادن جوابی اشتباه و یا نظری شخصی موضوع را فیصله دهید.‏ (‏ ۲ تیمو ۲:‏۱۵؛‏ ۱ پطر ۴:‏۱۱)‏ بگویید که موضوع را تحقیق کرده،‏ جواب را برای او پیدا خواهید کرد.‏ شاید این راهی باشد تا بتوانید به وی چگونگی تحقیق کردن را بیاموزید.‏ به تدریج به او یاد دهید چگونه از وسایلی که توسط سازمان یَهُوَه مهیا شده است برای تحقیق استفاده کند.‏ بدین شکل وی قادر خواهد بود که خود جواب سؤالاتش را دریابد.‏ —‏ اعما ۱۷:‏۱۱‏.‏