درس ۱۷

چگونه نامه بنویسیم

۱،‏ ۲.‏ نامه چه هدفهای خوبی را می‌تواند انجام دهد؟‏

^۱ در جماعت اولیهٔ مسیحی از نامه به چندین طریق بخوبی استفاده می‌شد.‏ نامه وسیله‌ای برای حفظ تماس بین جماعتها بود.‏ (‏ فیلپ‍.‏ ۱:‏۱‏)‏ از آن برای تشویق کسانی که مسئولیتهای بخصوصی تقبل کرده بودند استفاده می‌شد.‏ (‏ ۲ تیمو.‏ ۱:‏۱،‏ ۲،‏ ۶)‏ نامه وسیله‌ای برای بنای آنهایی بود که جدیداً ایماندار شده و یا با مشکلات روبرو بودند.‏ (‏ ۱ تسا.‏ ۱:‏۱-‏۷؛‏ ۳:‏۱-‏۷)‏ مسیحیان اولیه از نامه استفاده می‌کردند تا با کسانی که به آنها در خدمت خداوند نزدیک بودند در تماس باشند.‏—‏۳یوحنا ۱،‏ ۱۴‏.‏

^۲ امروزه خادمان تئوکراتیک نیز دلایل زیادی برای نامه‌نگاری دارند،‏ و این کار می‌تواند بسیار مفید واقع شود.‏ گاهی اوقات ممکن است نوشتن نامه‌های اداری لازم باشد.‏ شاید در مورد کار ملکوت نیاز به مکاتبه با مقامات دولتی باشد.‏ مستأجرانی که در مجتمعهای آپارتمانی زندگی می‌کنند،‏ و آنهایی که در جاهای دوردست سکونت دارند،‏ اغلب فقط توسط نامه با «بشارت» تماس حاصل می‌نمایند.‏ شاید بعضی از مبشران جماعتها نقلِ‌مکان کرده باشند،‏ و یا شاید اقوامت در جای بسیار دوری زندگی می‌کنند،‏ و تو مایل باشی با نوشتن نامه‌ای علاقهٔ محبّت‌آمیز خودت را نشان دهی.‏ ضمناً مواقعی هست که تو با ارسال نامه‌ای ابراز تشکر و یا تسلیّت می‌کنی.‏

۳.‏ برای اینکه نامه‌های ما شایستهٔ خدمت ما باشند چه چیزی باید مشخصهٔ آنها باشد؟‏

^۳ نامه‌هایمان باید شایستهٔ خدمتی که خداوند به ما واگذار کرده است باشند.‏ آنها باید دوستانه،‏ سنجیده و نشانگر توجه محبّت‌آمیز ما به خوانندگان آنها باشند.‏ نامه‌ها باید مثبت و بناکننده باشند،‏ و نَه منفی و مبیّن روحیهٔ شکایت‌آمیز که ایمان را خُرد کنند و خواننده را مأیوس نمایند.‏ کلام خدا می‌گوید «محبّت بنا می‌کند.‏» (‏ ۱ قرنت‍.‏ ۸:‏۱‏)‏ همچنین به ظاهر و اثر جامعی که نامهٔ تو بر جای خواهد گذاشت توجه داشته باش.‏ برای پاکیزگی و مرتب بودن نامه بهتر است که حاشیه‌ای نسبتاً یکنواخت در اطراف و پایین آن داشته باشی.‏ لکه اثر خوبی بر خواننده نمی‌گذارد.‏ در ضمن به املا و جمله‌بندی صحیح نیز باید توجه کرد.‏ ولی اگر در این امور مجرب نیستی،‏ از نوشتن نامه به دوستان دلسرد نشو.‏ گرمی،‏ علاقه،‏ شور و شوق معمولاً اشتباهات املایی و جمله‌بندی را می‌پوشاند.‏ املا را می‌توان با استفاده از فرهنگ لغات بهبود بخشید،‏ و جمله‌بندی را می‌توان با توجه به نحوهٔ ترکیب کلمات و عبارات دیگران اصلاح نمود.‏ با در نظر داشتن این نکات،‏ بیا با هم به انواع مختلف نامه‌ها که ممکن است در ارتباط با خدمتمان نیاز به نوشتن آنها باشد،‏ نگاهی دقیقتر بیفکنیم.‏

۴.‏ فرم صحیح یک نامهٔ اداری را توضیح بده.‏

^۴ نامهٔ اداری.‏ هنگامی که نامهٔ اداری می‌نویسی،‏ بهتر است که تاریخ و شماره را در بالای نامه ذکر کنی.‏ این را سرنامه می‌نامند و در قسمت چپ کاغذ آورده می‌شود.‏ [نامه‌های لاتین در قسمت راست] (‏ نامه‌هایی که به انجمن برج دیده‌بانی راجع به امور جماعت نوشته می‌شود،‏ در سرنامهٔ آن نام جماعت ارسال‌کننده نیز باید ذکر گردد.‏)‏ «آدرس گیرنده» در طرف راست کاغذ و کمی پایین‌تر از سرنامه نوشته می‌شود.‏ اینجا نام و آدرس اداره یا شخصی که نامه به او نوشته می‌شود را می‌نویسی.‏ سپس خطاب کردن می‌آید.‏ اگر با شرکتها یا اشخاصی مکاتبه می‌کنی که با شاهدان یَهُوَه ارتباط ندارند،‏ بجاست که آنها را اینگونه:‏ «آقای محترم،‏» «آقایان گرامی،‏» «جناب آقای .‏.‏.‏ » و نظیر اینها خطاب کنی.‏ اگر به انجمن یا دیگر شاهدان یَهُوَه نامه می‌نویسی،‏ معمول است که از خطابهایی از قبیل:‏ «برادران عزیز،‏» یا «برادر .‏.‏.‏ عزیز» استفاده کنی.‏ و بالاخره در پایان عبارت «با تقدیم احترام» یا «با احترامات فائقه» به کار برده می‌شود.‏ امّا اگر به افراد درون سازمان یَهُوَه نامه می‌نویسی عباراتی از قبیل «برادر تو» یا «همخدمتِ تو» مناسب است.‏ این عبارات تقریباً از وسط کاغذ شروع می‌شوند و با یک ویرگول ختم می‌گردند.‏ سپس در زیر آن اسم خود را امضا کن.‏ اگر نامه از طرف جماعت یا حوزه به انجمن نوشته می‌شود،‏ نویسنده عنوان خویش را نیز می‌تواند در زیر آن امضاء مشخص کند.‏ از قبیل «سرپرست مسئول جماعت» یا «سرپرست حوزه.‏»‏

۵،‏ ۶.‏ ابتدا در نامه چه چیزی باید نوشته شود،‏ و معمولاً برای به دست آوردن عکس‌العمل مثبت چه چیزی کمک می‌کند؟‏

^۵ در ابتدای نامه،‏ مقصود آن را روشن کن.‏ در این صورت خواننده فوراً خواهد فهمید چرا نامه می‌نویسی.‏ اگر نامه پیرو مکاتبات قبلی است،‏ خوب خواهد بود آن نامه و موضوع آن را ذکر کنی.‏ اگر مکاتبه با سازمان بزرگی است که دارای بخشهای مختلف است،‏ بهتر است که علامت مشخص‌کنندهٔ آخرین نامه‌ای را که از آن سازمان دریافت کرده‌ای نیز ذکر کنی.‏ در مورد متن نامه خواهی دید که بهتر است برای هر موضوع بخصوصی یک بند جداگانه اختصاص دهی.‏ این باعث می‌شود که نکات مختلف نامهٔ تو مشخص و معین گردد،‏ و اغلب بهتر به آن رسیدگی می‌شود.‏ اگر بخشی از نامه،‏ مربوط‍ به امور اداری و بخشی دیگر غیررسمی است،‏ بهتر است که ابتدا به امور اداری بپردازی.‏

^۶ در نامه‌نگاری مختصر بودن اظهارات همیشه ارزشمند است،‏ امّا اطلاعاتی را که می‌خواهی بدهی باید واضح و کامل باشند.‏ اگر کلمات و جملات تکراری و غیرضروری حذف شوند نامهٔ تو مؤثرتر خواهد بود.‏ زیرا با حذف مطالبی که با موضوع ارتباطی ندارند،‏ مقصود و منظور نامه روشن می‌گردد.‏ همچنین اظهار قدردانی از کوششهای دیگران معمولاً بجاست.‏ حتی در نامهٔ اداریی که مشکلی را مطرح می‌کند با استفاده از عباراتی از قبیل «از کاری که برای من در مورد این موضوع بخصوص انجام می‌دهید (‏ یا می‌توانید انجام دهید)‏ نهایت سپاسگزاری را دارم،‏» عکس‌العمل معمولاً بهتر خواهد بود.‏

۷-‏۹.‏ در نامه‌ای که به منظور شهادت دادن نوشته می‌شود چه می‌توان گفت؟‏

^۷ نامه برای شهادت دادن.‏ ثابت شده است که نامه نوشتن در موعظهٔ پیام ملکوت باارزش است.‏ در بعضی نواحی آپارتمانهای بزرگ یا هتلهایی وجود دارند که نمی‌توان به آزادی در آنها به موعظه پرداخت،‏ ولی می‌توان به ساکنان آن نامه نوشت.‏ همچنین در هنگام موعظهٔ خانه به خانه بعضی اشخاص را هیچ‌وقت نمی‌توان در منزل یافت،‏ امّا نامه‌های خود را تحویل می‌گیرند.‏ و برای مبشری که نمی‌تواند از خانه بیرون برود،‏ نامه نوشتن به این مردم شاید تنها راهی باشد که او بتواند توسط آن با دیگران پیام ملکوت را سهیم شود.‏

^۸ هنگامی که به منظور شهادت دادن به ملکوت خدا،‏ نامه می‌نویسی،‏ خوب است که اول خودت را معرفی کنی.‏ بد نیست اگر بنویسی که چرا بجای ملاقات شخصی با او مکاتبه می‌کنی.‏ این کار تو گیرندهٔ نامه را از صداقتت مطمئن خواهد کرد.‏ سپس توضیح بده اگر می‌توانستی شخصاً به ملاقات او بروی به او چه می‌گفتی.‏ اگر اصولی را که در مدرسهٔ خدمت تئوکراتیک یاد گرفته‌ای به کار ببندی این کار مشکل نخواهد بود.‏ می‌توانی از یک ارائهٔ متن که اخیراً در یکی از برگه‌های «خدمت ملکوتی ما» (‏ انگل‍.‏)‏ چاپ شده است استفاده کنی،‏ یا با کلام خود قسمتی از یکی از نشریات برج دیده‌بانی یا «بیدار شوید!‏» (‏ انگل‍.‏)‏،‏ و یا کتاب معرفتی که بشر را به زندگی جاودانی هدایت می‌کند را شرح دهی.‏ همچنین می‌توانی یک رساله،‏ مجله و یا کتابچه ضمیمهٔ نامه بکنی و شخص را تشویق به خواندن آن بکنی.‏ شرح بده چرا این اطلاعات بسیار اهمیت دارد.‏ همانطوری که در موعظهٔ خانه به خانه انجام می‌دهی می‌توانی پیشنهاد دهی که او آیه‌ها را در کتاب مقدس خود بیابد و بخواند.‏ سپس توضیح بده که چگونه می‌تواند با تو تماس بگیرد تا علاقه‌ای را که شاید برانگیخته شده باشد پرورش دهی.‏ نام و نشانی خود را بوضوح بده تا چنانچه مایل است از تو سپاسگزاری کند یا برای مجلهٔ برج دیده‌بانی یا «بیدار شوید!‏» (‏ انگل‍.‏)‏ آبونه شود بداند که به کجا باید نامه بنویسد.‏

^۹ در پشت پاکت نامه آدرس خود (‏ یا فرستنده)‏ را بنویس.‏ اطمینان حاصل کن که به اندازهٔ کافی تمبر الصاق کرده‌ای،‏ بخصوص اگر نشریه‌ای در پاکت ضمیمه شده باشد.‏ اگر ارزش تمبر کافی نباشد امکان دارد که صاحبخانه مجبور شود مبلغی بپردازد،‏ و این ممکن است مانع کوششهای تو برای ارائهٔ یک شهادت خوب باشد.‏

۱۰،‏ ۱۱.‏ چرا نامه به افراد خانواده و دوستان مفید است،‏ و در آن چه می‌توان نوشت؟‏

^۱۰ نامه به اعضای خانواده و دوستان نزدیک.‏ در زندگی روزمره،‏ ما وقت و توجه خود را به فعالیتهایی اختصاص می‌دهیم که در نظرمان مهمتر هستند.‏ ولی آیا وقت صرف می‌کنیم تا با خویشاوندان بامحبّت و دوستان نزدیک از طریق نامه‌نگاری در تماس باشیم؟‏ والدین از نامه‌هایی که از فرزندانشان دریافت می‌کنند بسیار قدردانی می‌نمایند،‏ و فرزندان از نامه‌های والدینشان فایده می‌برند.‏ گفتگو از طریق نامه در حفظ نزدیکی اعضای خانواده بسیار مؤثر است،‏ حتی اگر آنها جسماً از یکدیگر بسیار دور باشند.‏ دریافت شواهدی از سلامتی تو یا نامه‌ای شاد و پر از خبر حاصل قلم یا ماشین‌تحریرت،‏ مطمئناً برای دوستان و خویشاوندانت بناکننده خواهد بود.‏ آیا در این مورد شک داری؟‏ در این صورت فکر کن خودت چه احساسی به هنگام دریافت نامه‌ای خواهی داشت.‏ کمتر چیزی به اندازهٔ وصول یک نامهٔ خوب باعث شادمانی می‌شود.‏ معمولاً یک نوع هیجان شادی‌آور همراه آن می‌باشد.‏ خوشحال می‌شوی که کسی در فکر تو بوده است.‏ آیا این طور نیست؟‏ به خاطر داشته باش که صفت برجستهٔ مسیحیان این است که به یکدیگر محبّت دارند؛‏ و یکی از طرقی که می‌توان آن را نشان داد در تماس بودن با یکدیگر است حتی هنگامی که از هم بسیار دور هستند.‏

^۱۱ امّا راجع به چه خواهی نوشت؟‏ آیا از تجربیات جالب لذت می‌بری؟‏ معمولاً آن تجربیاتی که برای تو خوشایند هستند به دیگران نیز لذت خواهند بخشید.‏ شاید یک تجربهٔ شخصی باشد که در خدمت موعظه کسب کرده‌ای و یا تجربه‌ای باشد که از دیگران شنیده‌ای.‏ (‏ ولی عاقلانه نیست مطالبی را نقل کنی که در واقعیت داشتن آنها شک ایجاد می‌شود.‏)‏ شاید گاهی مایل باشی تجربیات خوشایندی را یادآوری کنی که با شخصی که به او نامه می‌نویسی سهیم بودی.‏ این کار باعث نزدیکی دوستان می‌شود.‏ همچنین می‌توانی دربارهٔ چیزهای تازه‌ای که یاد گرفته‌ای بنویسی.‏ آیا از آنچه اخیراً خودت انجام داده‌ای می‌توانی کمی شرح دهی؟‏ چنین مطالبی همیشه برای دوستان جالب است.‏ آیا کسی که به او نامه می‌نویسی بیمار است؟‏ با چند کلمه او را تشویق کن.‏ علاقهٔ خود را نشان بده و ابراز امیدواری کن که بزودی بهبود خواهد یافت.‏ همچنین شاید بتوانی چیز خیلی جالب‌توجهی را که در یکی از جلسات جماعت اتفاق افتاده است نقل کنی،‏ واقعه‌ای که تشویق‌کننده باشد و بتواند ایام شخص بیمار را شاد سازد.‏ امّا در مورد چیزهایی که می‌خواهی بنویسی،‏ چنانچه در یادآوری جزئیات وقایع اخیر و یا دربارهٔ آنچه فکر می‌کنی مشکلاتی داری،‏ چرا آنها را هنگامی که به ذهنت می‌آیند روی یک کاغذ یادداشت نکنی؟‏ آنگاه هنگامی که می‌خواهی نامه بنویسی اطلاعات به آسانی در دسترس می‌باشند.‏

۱۲،‏ ۱۳.‏ نامه‌های ما چگونه می‌توانند باعث تشویق دیگران در راه حقیقت شوند؟‏

^۱۲ همچنین در مورد آنچه می‌خواهی بنویسی آیا چیزی با ارزش‌تر از این که بتوانی گیرندهٔ نامه را در راه حقیقت تشویق کنی به فکرت می‌رسد؟‏ شاید کسی که با او کتاب مقدس را مطالعه می‌کردی به شهر دیگری نقل مکان کرده است.‏ اگر به او نامه‌ای بنویسی و علاقهٔ شخصی خودت را ابراز کنی و او را تشویق نمایی،‏ آیا این کمکی نخواهد بود که علاقهٔ او به حقیقت زنده بماند؟‏ همچنین فرزندی که از خانه دور است،‏ وقتی به والدینش نامه می‌نویسد و از وفاداری آنها نسبت به یَهُوَه در طول سالیان دراز و برای تربیت و پرورش خود در قدردانی از طریقهای یَهُوَه ابراز تشکر می‌کند،‏ فکر کن والدین چه احساسی می‌کنند؟‏ ضمناً دربارهٔ آنهایی که به نواحی دیگری که در آنجا به وجود شاهدان نیاز شدید است رفته‌اند و یا مسئولیتهایی را در خدمت میسیونری یا بیت‌ایل قبول کرده‌اند،‏ چه می‌توان گفت؟‏ چه تشویق بزرگی برای آنها خواهد بود اگر نامه‌ای دریافت کنند که در آن برای وفاداریشان در خدمت به یَهُوَه تشویق می‌شوند!‏ (‏ داور.‏ ۱۱:‏۴۰‏)‏ و اگر در نامهٔ خود مطالبی در مورد وقایع جماعتی که قبلاً در آن بوده‌اند ذکر کنی واقعاً قدردانی خواهند کرد.‏

^۱۳ در نامه‌هایت تمامی توجه را بر خودت متمرکز نکن.‏ بدین ترتیب بر کیفیّت نامه‌هایت خواهی افزود.‏ علاقهٔ خود را به کسی که نامه می‌نویسی با سؤالهایی در مورد سلامتی،‏ طرح و برنامه‌ها،‏ دوستانی که با هم می‌شناسید و پیشرفت کسانی که با ایشان کتاب مقدس مطالعه می‌شود،‏ نشان بده.‏ این گونه علاقه به شخص مخاطب اثری بناکننده و سالم دارد و تبادل اخبار بیشتری را برمی‌انگیزاند.‏

۱۴،‏ ۱۵.‏ برای اینکه پایان نامه پرمعنا شود چه می‌توان کرد؟‏

^۱۴ وقتی متن نامهٔ خود را تمام کردی به آن چگونه پایان خواهی داد؟‏ اختتام بامعنا دلپذیر است.‏ اگر صرفاً بگوییم،‏ «حالا باید نامه را تمام کنم زیرا جایی برای نوشتن ندارم،‏» انعکاس خوبی بر نویسنده نخواهد گذاشت.‏ چرا از چیزی پرمعناتر استفاده نکنی.‏ پولس رسول از راههای مختلف و جالبی برای ختم نامه‌هایش استفاده می‌کرد.‏ برای مثال:‏ «فیض خداوند ما عیسی مسیح با روح شما باد ای برادران.‏» (‏ غلا.‏ ۶:‏۱۸؛‏ ۲ قرنت‍.‏ ۱۳:‏۱۴‏)‏ یوحنای رسول یکی از نامه‌های خود را به این ترتیب پایان داد:‏ «سلام بر تو باد.‏ دوستان به تو سلام می‌رسانند.‏ سلام مرا به دوستان نام به نام برسان.‏» (‏ ۳یوحنا ۱۴‏)‏ پایان نامه را طوری بنویس که در مجموع با موضوع نامهٔ تو هماهنگ،‏ و با رابطه‌ای که با آن فرد داری مناسب باشد.‏

^۱۵ نامه نوشتن برایت سخت نخواهد بود چنانچه هر روز وقایع اطراف خود را مشاهده کنی.‏ در انجام نبوت کتاب مقدس اتفاقات زیادی رخ می‌دهد.‏ این سیستم قدیمی همراه با عناصر مذهبی آن بسرعت رو به اضمحلال می‌رود.‏ امّا،‏ کار یَهُوَه وسعت می‌یابد زیرا برکت او بر آن است.‏ برادران از شنیدن چیزهایی در مورد امور تئوکراتیک در ناحیهٔ تو خوشحال می‌شوند.‏ صرف‌نظر از اینکه تو چه کسی هستی،‏ اشخاص دیگری وجود دارند که از دریافت توجه شخصی و از صمیمیت تو به صورت یک نامه خوشحال خواهند شد.‏ ابراز علاقه به دیگران در واقع بخشی از خدمت ما است،‏ زیرا محبّت برادرانهٔ ما نباید به خاطر اینکه فاصله ما را از هم جدا کرده است سرد شود.‏ در واقع محبّت را می‌توان با نوشتن یک نامه شدّت بخشید.‏