عیسی بر روی کوهی تعلیم می‌دهد

عیسی را که در اینجا نشسته است،‏ ببین.‏ او به همهٔ این مردم بر روی کوهی در جلیل تعلیم می‌دهد.‏ آنهایی که نزدیکتر به او نشسته‌اند شاگردانش هستند.‏ او ۱۲ نفر از آنها را انتخاب کرده است،‏ تا رَسُولانش باشند.‏ رَسُولان،‏ شاگردان مخصوص عیسی هستند.‏ آیا نامهای آنها را می‌دانی؟‏

شَمعُون پِطرُس و برادرش اَندریاس آنجا هستند،‏ بعد یعقوب و یُوحَنّا که آنها هم برادرند،‏ دیده می‌شوند.‏ رَسُول دیگری هم به نام یعقوب هست.‏ و یکی دیگر هم به نام شَمعُون.‏ دو رَسُول دیگر در آنجا هستند که نامشان یهودا است.‏ یکی یهودای اَسخَریوطی و یهودای دیگر که تَدی هم نامیده می‌شود.‏ بعد فِیلِپُّس و نَتَنائیل (‏که بَرتولُما هم خوانده می‌شود)‏ و مَتّیٰ و توما.‏

بعد از برگشتن از سامِره،‏ عیسی برای اولین بار شروع به موعظه کرد:‏ ‹ملکوت آسمان نزدیک است.‏› آیا می‌دانی این ملکوت چیست؟‏ این حکومت واقعی خداست.‏ عیسی پادشاه آن است.‏ او از آسمان حکومت خواهد کرد و صلح را بر زمین خواهد آورد.‏ سراسر زمین به وسیلهٔ ملکوت خدا به یک بهشت زیبا تبدیل خواهد شد.‏

اینجا عیسی به مردم دربارهٔ ملکوت تعلیم می‌دهد.‏ او توضیح می‌دهد که ‹شما باید این گونه دعا کنید:‏ ای پدر ما که در آسمانی،‏ نام تو مقدس باد.‏ ملکوت تو بیاید.‏ ارادهٔ تو چنان که در آسمان است بر زمین نیز کرده شود.‏› بسیاری از مردم این دعا را ‹دعای خداوند› می‌خوانند.‏ سایرین آن را ‹ای پدر ما› می‌نامند.‏ آیا می‌توانی تمام این دعا را بخوانی؟‏

همچنین عیسی به مردم یاد می‌دهد که چطور باید با یکدیگر رفتار کنند.‏ او می‌گوید:‏ ‹کاری را برای دیگران بکنید که می‌خواهید آنها برای شما بکنند.‏› آیا دوست نداری دیگران با تو با مهربانی رفتار کنند؟‏ پس،‏ عیسی می‌گوید که ما باید با مردم دیگر مهربان باشیم.‏ آیا این عالی نخواهد بود،‏ وقتی که در بهشت زمینی همهٔ مردم با یکدیگر مهربان باشند؟‏