عیسی دوازده رسولش را انتخاب کرد

عیسی حدود یک سال و نیم بود که موعظه می‌کرد.‏ حالا وقت آن رسیده بود که تصمیم مهمی بگیرد.‏ او باید تصمیم می‌گرفت که چه کسانی با او همکاری نزدیک داشته باشند و به چه کسانی باید آموزش بدهد تا جماعت مسیحی را هدایت کنند.‏ عیسی برای گرفتن این تصمیم‌ها به راهنمایی یَهُوَه نیاز داشت.‏ به همین دلیل،‏ او روی کوه رفت تا تنها باشد.‏ عیسی در آنجا تمام شب دعا کرد و صبح به بعضی از شاگردانش گفت که پیش او بیایند.‏ بعد،‏ از بین آن‌ها ۱۲ رسولش را انتخاب کرد.‏ آیا اسم بعضی از آن‌ها را می‌دانی؟‏ اسم آن‌ها پِطرُس،‏ آندریاس،‏ یعقوب،‏ یوحنا،‏ فیلیپُس،‏ بَرتولُما،‏ توما،‏ مَتّی،‏ یعقوب پسر حَلفای،‏ تَدّای،‏ شَمعون و یهودای اِسخَریوطی بود.‏

دوازده رسول عیسی با او سفر می‌کردند.‏ عیسی قبل از این که آن‌ها را برای موعظه کردن بفرستد،‏ به آن‌ها آموزش داد که چطور این کار را بکنند.‏ یَهُوَه به آن‌ها قدرت داد تا دیوزدگان را از چنگ دیوها آزاد کنند و بیماران را شفا دهند.‏

عیسی به ۱۲ رسولش گفت که دوستش هستند و به آن‌ها اعتماد دارد.‏ فَریسیان فکر می‌کردند که رسولان عیسی بی‌سواد و از طبقهٔ پایین جامعه هستند.‏ ولی عیسی آموزش لازم را به آن‌ها داده بود تا بتوانند کارشان را انجام دهند.‏ آن‌ها در مهم‌ترین لحظه‌های زندگی عیسی همراه او بودند؛‏ مثلاً قبل از مرگش و بعد از رستاخیزش.‏ اکثر آن ۱۲ نفر مثل عیسی از منطقهٔ جلیل بودند.‏ بعضی از آن‌ها ازدواج کرده بودند.‏

رسولان عیسی ناکامل بودند و گاهی اشتباه می‌کردند.‏ بعضی وقت‌ها قبل از این که فکر کنند،‏ حرف می‌زدند و تصمیم‌های اشتباه می‌گرفتند.‏ گاهی هم صبر نداشتند.‏ آن‌ها حتی سر این موضوع که کدامشان مهم‌تر است،‏ بحث می‌کردند.‏ با این حال،‏ انسان‌های خوبی بودند و یَهُوَه را دوست داشتند.‏ بعد از این که عیسی به آسمان رفت،‏ آن رسولان پایه‌گذاران جماعت مسیحی شدند.‏