برده‌ای که از خدا اطاعت کرد

یوسِف در میان پسرهای یعقوب،‏ یکی مانده به آخر بود.‏ برادرهای بزرگ‌تر او دیدند که پدرشان،‏ یوسِف را بیشتر از آن‌ها دوست دارد.‏ به نظرت این موضوع چه احساسی در آن‌ها به وجود آورد؟‏ آن‌ها به یوسِف حسودی کردند و از او متنفر شدند.‏ وقتی یوسِف نوجوان بود خواب‌های عجیبی دید و آن‌ها را برای برادرانش تعریف کرد.‏ آن‌ها فکر کردند که معنی آن خواب‌ها این است که یک روز جلوی یوسِف تعظیم می‌کنند.‏ حالا دیگر از او بیشتر متنفر شدند!‏

یک روز که برادران یوسِف بیرون رفته بودند تا گوسفندان را نزدیک شهر شِکیم بچرانند،‏ یعقوب یوسِف را پیش آن‌ها فرستاد تا برایش خبر بیاورد و بگوید حال برادرانش چطور است.‏ آن‌ها یوسِف را از دور دیدند و به همدیگر گفتند:‏ ‹خواب‌بینندهٔ بزرگ دارد می‌آید.‏ بیایید او را بکشیم!‏› بعد او را گرفتند و در یک چاه عمیق انداختند.‏ اما یهودا که یکی از برادران یوسِف بود گفت:‏ ‹او را نکشید!‏ بیایید او را مثل یک برده بفروشیم.‏› چند تاجر اسماعیلی که به مصر می‌رفتند،‏ از آنجا رد می‌شدند.‏ پس برادران یوسِف او را به قیمت ۲۰ تکه نقره به آن‌ها فروختند.‏

بعد،‏ برادران یوسِف خون یک بز را به لباس او مالیدند و آن لباس را برای پدرشان فرستادند و گفتند:‏ ‹مگر این لباس پسرت نیست؟‏› یعقوب با خودش فکر کرد که حتماً یک حیوان وحشی یوسِف را کشته است.‏ پس خیلی غصّه خورد و گریه کرد و کسی نمی‌توانست به او تسلّی بدهد.‏

در مصر،‏ یوسِف را به عنوان برده به کسی فروختند که اسمش فوتیفار بود و مسئولیت مهمی در دربار داشت.‏ اما یَهُوَه با یوسِف بود.‏ فوتیفار متوجه شد که یوسِف قابل اعتماد است و کارهایش را خیلی خوب انجام می‌دهد.‏ پس خیلی زود،‏ یوسِف مسئول تمام دارایی‌های فوتیفار شد.‏

زن فوتیفار دید که یوسِف خیلی قوی و خوش‌قیافه است.‏ او هر روز از یوسِف می‌خواست که با او همخواب بشود.‏ فکر می‌کنی یوسِف چه جوابی به او می‌داد؟‏ یوسِف نمی‌خواست این کار را بکند و می‌گفت:‏ ‹نه!‏ این کار درست نیست.‏ اربابم به من اعتماد دارد،‏ و تو زنش هستی.‏ اگر من با تو همخواب بشوم به خدای خودم گناه می‌کنم!‏›‏

یک روز زن فوتیفار یوسِف را مجبور کرد که با او همخواب بشود.‏ او به لباس یوسِف چنگ انداخت،‏ ولی یوسِف فرار کرد.‏ وقتی فوتیفار به خانه آمد،‏ زنش به او گفت که یوسِف می‌خواست به زور با او همخواب شود.‏ او با این حرف به فوتیفار دروغ گفت.‏ فوتیفار خیلی عصبانی شد و یوسِف را به زندان انداخت.‏ اما یَهُوَه یوسِف را فراموش نکرد.‏