دیدار جبرائیل از مریم

یکی از فامیل‌های اِلیزابِت،‏ دختر جوانی به اسم مریم بود.‏ مریم در ناصره که یکی از شهرهای جلیل بود زندگی می‌کرد.‏ او نامزد مردی به اسم یوسِف بود که نجّاری می‌کرد.‏ وقتی اِلیزابِت شش ماهه حامله بود،‏ فرشتهٔ یَهُوَه،‏ جبرائیل،‏ پیش مریم رفت و به او گفت:‏ ‹سلام مریم.‏ تو خیلی مورد لطف یَهُوَه قرار گرفته‌ای.‏› مریم نفهمید که چرا جبرائیل این را می‌گوید.‏ بعد جبرائیل به مریم گفت:‏ ‹تو حامله می‌شوی و پسری به دنیا می‌آوری که باید اسمش را عیسی بگذاری.‏ او به عنوان پادشاه سلطنت خواهد کرد و سلطنتش ابدی خواهد بود.‏›‏

مریم گفت:‏ ‹ولی من باکره‌ام.‏ چطور می‌توانم بچه‌دار شوم؟‏› جبرائیل گفت:‏ ‹هیچ چیز برای یَهُوَه غیرممکن نیست.‏ روح‌القدس روی تو می‌آید و حامله می‌شوی و پسری به دنیا می‌آوری.‏ اِلیزابِت هم که فامیل توست،‏ حامله شده.‏› بعد مریم گفت:‏ ‹من کنیز یَهُوَه هستم.‏ همان طور که گفتی بشود.‏›‏

مریم برای دیدن اِلیزابِت به شهری رفت که در یک منطقهٔ کوهستانی بود.‏ وقتی مریم به اِلیزابِت سلام کرد،‏ اِلیزابِت حس کرد که بچه در رحمش تکان خورد.‏ پس اِلیزابِت که از روح‌القدس پر شده بود،‏ گفت:‏ ‹مریم،‏ یَهُوَه به تو برکت داده.‏ افتخار می‌کنم که مادر سَرورم به خانه‌ام آمده.‏› مریم گفت:‏ ‹من یَهُوَه را با تمام وجودم ستایش می‌کنم.‏› مریم سه ماه،‏ پیش اِلیزابِت ماند و بعد به خانه‌اش که در ناصره بود برگشت.‏

وقتی یوسِف فهمید که مریم حامله است،‏ می‌خواست نامزدی‌اش را به هم بزند،‏ ولی در خواب فرشته‌ای را دید که به او گفت:‏ ‹از ازدواج با مریم نترس.‏ او هیچ کار بدی نکرده.‏› پس یوسِف با مریم ازدواج کرد و او را به خانه‌اش برد.‏