عیسی روی آب راه رفت

عیسی نه تنها می‌توانست مریضان را شفا بدهد و مرده‌ها را زنده کند،‏ بلکه قدرت داشت باد و باران را هم کنترل کند.‏ او بعد از دعا روی کوه،‏ به دریای جلیل نگاه کرد و دید که هوا طوفانی است.‏ رسولان او در قایق بودند و باد شدید باعث شده بود که به‌سختی پارو بزنند.‏ عیسی از کوه پایین آمد و روی آب،‏ به طرف قایق آن‌ها راه رفت.‏ وقتی رسولان دیدند که کسی روی آب راه می‌رود،‏ خیلی ترسیدند.‏ ولی عیسی به آن‌ها گفت:‏ ‹نترسید!‏ منم.‏›‏

پِطرُس گفت:‏ ‹سَرورم،‏ اگر واقعاً خودتی،‏ به من دستور بده که پیش تو بیایم.‏› عیسی به پِطرُس گفت:‏ ‹بیا!‏› پس پِطرُس با وجود طوفانِ شدید،‏ از قایق بیرون آمد و روی آب به طرف عیسی راه رفت.‏ ولی وقتی به عیسی نزدیک شد،‏ چشمش به هوای طوفانی افتاد و وحشت کرد.‏ او حس کرد که در آب غرق می‌شود،‏ پس فریاد زد:‏ ‹سَرورم،‏ نجاتم بده!‏› عیسی دست پِطرُس را گرفت و گفت:‏ ‹چرا شک کردی؟‏ ایمانت کجاست؟‏›‏

عیسی و پِطرُس سوار قایق شدند و همان لحظه طوفان قطع شد.‏ فکرش را بکن که رسولان چه احساسی داشتند.‏ آن‌ها گفتند:‏ «تو واقعاً پسر خدایی.‏»‏

فقط این دفعه نبود که عیسی نشان داد روی باد و باران تسلّط دارد.‏ یک بار دیگر هم،‏ وقتی عیسی و رسولانش در قایق به طرف دیگر دریای جلیل می‌رفتند،‏ عیسی در عقب قایق خوابش برده بود.‏ وقتی او خواب بود،‏ طوفان شدیدی شروع شد.‏ موج‌ها مرتب به قایق می‌خوردند و نزدیک بود که قایق پر از آب شود.‏ رسولان،‏ عیسی را بیدار کردند و فریاد زدند:‏ ‹استاد،‏ داریم می‌میریم!‏ کمک کن!‏› عیسی بلند شد و به دریا گفت:‏ ‹آرام شو!‏› همان موقع باد قطع شد و دریا آرام شد.‏ عیسی از رسولان پرسید:‏ ‹ایمانتان کجاست؟‏› آن‌ها به همدیگر گفتند:‏ ‹حتی باد و دریا هم از او اطاعت می‌کنند.‏› رسولان یاد گرفتند که اگر کاملاً به عیسی اعتماد کنند،‏ لازم نیست از چیزی بترسند.‏