آخرین شام عیسی

یهودیان هر سال،‏ در چهاردهمین روز ماه نیسان،‏ عید پِسَح را جشن می‌گرفتند.‏ این جشن یک یادآوری بود که یَهُوَه چطور آن‌ها را از بردگی در مصر آزاد کرد و به سرزمینی آورد که به آن‌ها قول داده بود.‏ عیسی و رسولانش در سال ۳۳ میلادی،‏ عید پِسَح را در طبقهٔ بالای یک خانه در اورشلیم جشن گرفتند.‏ موقع شام،‏ عیسی گفت:‏ ‹یکی از شما به من خیانت خواهد کرد.‏› رسولان شوکه شدند و از عیسی پرسیدند:‏ ‹چه کسی می‌تواند باشد؟‏› عیسی گفت:‏ ‹کسی که من یک لقمه نان به او بدهم.‏› بعد او یک لقمه نان برداشت و به یهودای اِسخَریوطی داد.‏ یهودا فوراً بلند شد و از آنجا رفت.‏

بعد عیسی دعا کرد،‏ نان را تکه‌تکه کرد و به بقیهٔ رسولان داد.‏ او گفت:‏ ‹از این نان بخورید.‏ این نان مظهر بدن من است که برای شما فدا می‌کنم.‏› بعد جام شراب را برداشت،‏ دعا کرد و به رسولانش داد.‏ او گفت:‏ ‹از این شراب بنوشید.‏ این شراب مظهر خون من است که برای بخشش گناهان ریخته می‌شود.‏ من قول می‌دهم که شما همراه من در آسمان پادشاه خواهید شد.‏ هر سال این مراسم را به یاد من برگزار کنید.‏› برای همین،‏ الآن هم پیروان عیسی هر سال در همان شب دور هم جمع می‌شوند.‏ به این مراسم،‏ «شام سَرور» گفته می‌شود.‏

بعد از آن شام،‏ رسولان بحث می‌کردند که کدامشان از همه بزرگ‌تر است.‏ ولی عیسی به آن‌ها گفت:‏ ‹در بین شما بزرگ‌ترین شخص کسی است که خودش را از همه کوچک‌تر بداند.‏

شما دوست من هستید.‏ من شما را از همهٔ چیزهایی که پدرم می‌خواست به شما بگوید باخبر کرده‌ام.‏ من به زودی پیش پدرم به آسمان می‌روم.‏ شما اینجا می‌مانید و مردم به خاطر محبتی که به همدیگر نشان می‌دهید می‌فهمند که شاگردان من هستید.‏ همان طور که من شما را دوست داشته‌ام،‏ شما هم همدیگر را دوست داشته باشید.‏›‏

در آخر،‏ عیسی دعا کرد و از یَهُوَه خواست که از همهٔ شاگردانش محافظت کند.‏ او از یَهُوَه خواست به آن‌ها کمک کند که در صلح و آرامش با هم کار کنند.‏ او دعا کرد که نام یَهُوَه مقدّس باشد.‏ بعد،‏ عیسی و رسولانش برای ستایش یَهُوَه سرود خواندند و از آنجا رفتند.‏ دیگر چیزی نمانده بود که عیسی دستگیر شود.‏