اطاعت نشاط‌انگیز از قدرت — کتابخانهٔ آنلاین نشریات شاهدان یَهُوَه

اطاعت نشاط‌انگیز از قدرت

‏«از دل مطیع .‏ .‏ .‏ گردیده‌اید.‏» —‏ رومیان ۶:‏۱۷‏.‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ چه روحی امروزه در دنیا آشکار است،‏ و منشأ و نتیجه‌اش چه می‌باشد؟‏ ب)‏ چگونه خادمان وقف‌شدهٔ یَهُوَه نشان می‌دهند که متفاوت هستند؟‏

‏«‏روحیکه الحال در فرزندان معصیت عمل میکند»،‏ امروزه به طور تکان‌دهنده‌ای هویدا است.‏ آن یک روح استقلال‌طلبی و خودسرانه‌ای است که از شیطان،‏ «رئیس قدرت هوا»،‏ ناشی می‌شود.‏ این روح،‏ این «هوا»،‏ یا طرز تلقی خودخواهانه و تمرد حکم‌فرما،‏ بر اکثر انسانها اعمال «قدرت» یا نفوذ می‌کند.‏ به این دلیل،‏ دنیا به سوی چیزی که بحران قدرت نامیده شده است،‏ پیش می‌رود.‏ —‏ افسسیان ۲:‏⁠۲‏.‏

^۲ خوشبختانه خادمان وقف‌شدهٔ یَهُوَه امروزه ریه‌های روحانی خود را با این ‹هوای› آلوده یا روحیهٔ سرکشی پر نمی‌کنند.‏ آنها می‌دانند که «غضب خدا بر ابنای معصیت نازل میشود.‏» پولس رسول می‌افزاید:‏ «پس با ایشان شریک مباشید.‏» (‏افسسیان ۵:‏۶،‏۷‏)‏ بلکه مسیحیان حقیقی می‌کوشند که ‹از روح [یَهُوَه] پر شوند،‏› و آنها مجذوب «آنحکمت که از بالا است» می‌شوند،‏ که ‹طاهر،‏ صلح‌آمیز و ملایم و نصیحت‌پذیر› است.‏ —‏ افسسیان ۵:‏۱۷،‏۱۸؛‏ یعقوب ۳:‏⁠۱۷‏.‏

اطاعت مشتاقانه از سلطنت یَهُوَه

۳.‏ کلید اطاعت مشتاقانه چه می‌باشد،‏ و تاریخ چه درس بزرگی را به ما می‌آموزد؟‏

^۳ کلید اطاعت مشتاقانه،‏ شناسایی قدرت قانونی است.‏ تاریخ بشری نشان می‌دهد که عدم پذیرش سلطنت یَهُوَه موجب سعادت نمی‌شود.‏ چنین عدم پذیرشی نه برای آدم و حوا سعادت به همراه آورد،‏ و نه برای شیطان ابلیس که آنان را به سرکشی برانگیخت.‏ (‏پیدایش ۳:‏۱۶-‏۱۹‏)‏ شیطان در وضعیت فاسد کنونیش ‹خشمی عظیم› دارد،‏ چون می‌داند که زمانی قلیل برایش مانده است.‏ (‏مکاشفه ۱۲:‏۱۲‏)‏ صلح و سعادت بشر،‏ آری،‏ تمام عالم،‏ بستگی به شناسایی سلطنت عادل یَهُوَه دارد.‏ —‏ مزمور ۱۰۳:‏۱۹-‏۲۲‏.‏

۴.‏ الف)‏ یَهُوَه می‌خواهد که خادمانش چه نوع اطاعت و فرمانبرداریی را نشان دهند؟‏ ب)‏ در مورد چه چیز باید متقاعد باشیم،‏ و مزمورنویس چگونه این را اظهار می‌کند؟‏

^۴ با وجود این،‏ یَهُوَه به علت صفاتش که به نحو شگفت‌انگیزی متعادل هستند،‏ با اطاعت بی‌احساس راضی نیست.‏ آری،‏ او نیرومند است!‏ ولی او یک حاکم مستبد نیست.‏ او خدای محبت است،‏ و می‌خواهد که مخلوقات باهوشش از او مشتاقانه،‏ و از روی محبت،‏ اطاعت کنند.‏ او می‌خواهد که آنها خود را تسلیم سلطنتش کنند،‏ زیرا آنها قلباً برمی‌گزینند،‏ خود را تحت قدرت قانونی و عادل او قرار دهند،‏ و متقاعد هستند که چیزی نمی‌تواند برای آنان بهتر از اطاعت جاودانی از او باشد.‏ شخصی که یَهُوَه در عالمش خواهان است،‏ در احساسات مزمورنویس شریک می‌باشد که نوشت:‏ «شریعت خداوند کامل است و جانرا برمیگرداند،‏ شهادات خداوند امین است و جاهل را حکیم میگرداند.‏ فرآئض خداوند راست است و دلرا شاد میسازد،‏ امر خداوند پاک است و چشم را روشن میکند.‏ ترس خداوند طاهر است و ثابت تا ابدالآباد،‏ احکام خداوند حقّ و تماماً عدلست.‏» (‏مزمور ۱۹:‏۷-‏۹‏)‏ اگر می‌خواهیم در دنیای جدید یَهُوَه زندگی کنیم باید اعتماد مطلق به درستی و عدالت سلطنت یَهُوَه،‏ طرز تلقی ما باشد.‏

اطاعت نشاط‌انگیز از پادشاهمان

۵.‏ چگونه به عیسی به علت مطیع بودنش پاداش داده شد،‏ و ما چه چیزی را مشتاقانه قبول می‌کنیم؟‏

^۵ مسیح عیسی خود یک نمونهٔ واقعیِ اطاعت از پدر آسمانیش است.‏ ما می‌خوانیم که او «خویشتنرا فروتن ساخت و تا بموت بلکه تا بموت صلیب مطیع گردید.‏» پولس می‌افزاید:‏ «از اینجهة خدا نیز او را بغایت سرافراز نمود و نامیرا که فوق از جمیع نامها است بدو بخشید.‏ تا بنام عیسی هر زانوئی از آنچه در آسمان و بر زمین و زیر زمین است خم شود.‏ و هر زبانی اقرار کند که عیسی مسیح خداوند است برای تمجید خدای پدر.‏» (‏فیلپیان ۲:‏۸-‏۱۱‏)‏ آری،‏ ما مسرورانه در مقابل پیشوا و پادشاه حاکم خود،‏ مسیح عیسی،‏ زانو خم می‌کنیم.‏ —‏ متی ۲۳:‏⁠۱۰‏.‏

۶.‏ چگونه عیسی ثابت کرد که یک شاهد و رهبر طوایف است،‏ و چگونه «سلطنت» او پس از مصیبت عظیم ادامه خواهد یافت؟‏

^۶ یَهُوَه دربارهٔ مسیح به عنوان پیشوای ما نبوت کرد:‏ «اینک من او را برای طوایف شاهد گردانیدم،‏ رئیس و حاکم طوایف.‏» (‏اشعیا ۵۵:‏⁠۴‏)‏ عیسی با خدمت روحانی زمینی خود و رهبری کار موعظه از آسمان پس از مرگ و رستاخیزش،‏ نشان داده است که «شاهد امین و صدّیق» پدرش در مقابل تمام امتها است.‏ (‏مکاشفه ۳:‏۱۴؛‏ متی ۲۸:‏۱۸-‏۲۰‏)‏ این گونه طوایف اکنون در شماره‌ای رو به افزایش توسط «گروهی عظیم» نمایندگی شده‌اند که از «عذابِ سخت» تحت رهبری مسیح جان سالم بدر خواهند برد.‏ (‏مکاشفه ۷:‏۹،‏۱۴‏)‏ اما رهبری عیسی در آنجا خاتمه نخواهد یافت.‏ «سلطنت» او هزار سال دوام خواهد داشت.‏ او برای انسانهای مطیع،‏ مطابق اسم خود «عجیب و مشیر و خدای قدیر و پدر [ابدی،‏ د ج‏] و سَرْوَرِ سلامتی» خواهد زیست.‏ —‏ اشعیا ۹:‏۶،‏۷؛‏ مکاشفه ۲۰:‏⁠۶‏.‏

۷.‏ اگر ما بخواهیم که مسیح عیسی ما را به ‹چشمه‌های آب حیات› رهبری کند،‏ باید بدون درنگ چه کار کنیم،‏ و چه چیز باعث خواهد شد که توسط عیسی و یَهُوَه مورد محبت قرار گیریم؟‏

^۷ اگر ما خواهان سود بردن از ‹چشمه‌های آب حیات› که بره،‏ مسیح عیسی،‏ انسانهای خوش‌قلب را به آن راهنمایی می‌کند هستیم،‏ باید بدون درنگ توسط طرز عملمان ثابت کنیم که مسرورانه خود را تسلیم قدرت پادشاهی او می‌کنیم.‏ (‏مکاشفه ۷:‏۱۷؛‏ ۲۲:‏۱،‏۲‏؛‏ با مزمور ۲:‏۱۲ مقایسه شود)‏ عیسی اظهار کرد:‏ «اگر مرا دوست دارید احکام مرا نگاه دارید.‏ هر که احکام مرا دارد و آنها را حفظ کند آنست که مرا محبّت مینماید و آنکه مرا محبّت مینماید پدر من او را محبّت خواهد نمود و من او را محبت خواهم نمود.‏» (‏یوحنا ۱۴:‏۱۵،‏۲۱‏)‏ آیا می‌خواهی که توسط عیسی و پدرش مورد محبت قرار گیری؟‏ در این صورت مطیع قدرت آنان باش.‏

سرپرستان با نشاط اطاعت می‌کنند

۸،‏ ۹.‏ الف)‏ مسیح برای تشویق بنای جماعت چه چیزی را تدارک دید،‏ و از چه لحاظ باید این مردان برای گله نمونه باشند؟‏ ب)‏ چگونه اطاعت سرپرستان در کتاب مکاشفه نشان داده شده است،‏ و در هنگام روبرو شدن با موضوع قضایی آنان چگونه باید در جستجوی ‹دل مطیع› باشند؟‏

^۸ «کلیسا مطیع مسیح است.‏» او به عنوان سرپرست آن،‏ ‹عطایای انسانی› را برای «بنای» جماعت تدارک دید.‏ (‏افسسیان ۴:‏۸،‏۱۱،‏۱۲؛‏ ۵:‏۲۴‏)‏ به این مردان پیر روحانی گفته شده است ‹گلهٔ خدا را که در میان آنان است بچرانند و نظارت کنند.‏ نه چنانکه بر قسمتهای خود خداوندی بکنند بلکه به جهت گله نمونه باشند.‏› (‏۱پطرس ۵:‏۱-‏۳‏)‏ گله متعلق به یَهُوَه است و مسیح ‹شبان نیکوی› آن است.‏ (‏یوحنا ۱۰:‏۱۴‏)‏ از آنجایی که سرپرستان به طور شایسته از گوسفندان یَهُوَه و مسیح که نظارت بر آنها به آنان واگذار شده است،‏ انتظار همکاری مشتاقانه را دارند،‏ خود نیز باید نمونه‌ای نیکو از اطاعت باشند.‏ —‏ اعمال ۲۰:‏⁠۲۸‏.‏

^۹ در قرن اول،‏ سرپرستان مسح‌شده به طور سمبولیک نشان داده شدند که «در» یا «به» دست راست مسیح قرار دارند که این دلالت بر اطاعت آنان از او به عنوان سرِ جماعت می‌کرد.‏ (‏مکاشفه ۱:‏۱۶،‏۲۰؛‏ ۲:‏⁠۱‏)‏ امروزه سرپرستان در جماعات شاهدان یَهُوَه همچنین باید به همان میزان از رهبری مسیح اطاعت کنند و ‹زیرِ دست زورآور خدا فروتنی نمایند.‏› (‏۱پطرس ۵:‏⁠۶‏)‏ هنگامی که آنان با موضوع قضایی روبرو می‌شوند،‏ باید مانند سلیمان در سالهای وفاداریش،‏ به یَهُوَه دعا کنند:‏ «ببندهٔ خود دل فهیم [مطیع،‏ د ج‏] عطا فرما تا قوم ترا داوری نمایم و در میان نیک و بد تمیز کنم.‏» (‏۱پادشاهان ۳:‏⁠۹‏)‏ یک دل مطیع،‏ یک پیر را برمی‌انگیزد تا مسائل را طوری بنگرد که یَهُوَه و عیسی مسیح می‌نگرند،‏ به طوری که تصمیمات گرفته‌شده تا حد امکان مانند تصمیماتی باشند که در آسمان گرفته می‌شوند.‏ —‏ متی ۱۸:‏۱۸-‏۲۰‏.‏

۱۰.‏ چگونه باید تمام سرپرستان تلاش کنند تا از طرز رفتاری که عیسی با گوسفندان داشت،‏ پیروی کنند؟‏

^۱۰ سرپرستان سیار و پیران جماعت همچنین کوشش خواهند کرد تا از طرز رفتاری که عیسی با گوسفندان داشت،‏ پیروی کنند.‏ عیسی برخلاف فریسیان،‏ قوانین زیادی را که پیروی از آنها سخت باشد،‏ تحمیل نکرد.‏ (‏متی ۲۳:‏۲-‏۱۱‏)‏ او به گوسفندصفتان گفت:‏ «بیائید نزد من ای تمام زحمت‌کشان و گران‌باران و من شما را آرامی خواهم بخشید.‏ یوغ مرا بر خود گیرید و از من تعلیم یابید زیرا که حلیم و افتاده‌دل میباشم و در نفوس خود آرامی خواهید یافت.‏ زیرا یوغ من خفیف است و بار من سبک.‏» (‏متی ۱۱:‏۲۸-‏۳۰‏)‏ با این حال این امر حقیقت دارد که هر مسیحی باید ‹حامل بار خود باشد،‏› و سرپرستان باید مثال عیسی را به خاطر داشته باشند و به برادران خود کمک کنند تا آنها احساس کنند که بار مسئولیت مسیحی‌شان «خفیف»،‏ «سبک» و حمل آن شادی‌آور است.‏ —‏ غلاطیان ۶:‏⁠۵‏.‏

اطاعت تئوکراتیک

۱۱.‏ الف)‏ چگونه ممکن است شخصی به سروری احترام بگذارد،‏ ولی با وجود این واقعاً تئوکراتیک نباشد؟‏ توضیح بده.‏ ب)‏ صادقانه تئوکراتیک بودن به چه معنایی است؟‏

^۱۱ تئوکراسی به معنای حکومت توسط خداست.‏ آن،‏ اصل سروری را که در ۱قرنتیان ۱۱:‏۳ اظهار شده است شامل می‌شود.‏ ولی این معنای بیشتری دارد.‏ ممکن است به نظر بیاید که یک شخص برای سروری احترام قائل است،‏ ولی با وجود این به معنای کامل کلمه تئوکراتیک نباشد.‏ این چطور ممکن است؟‏ برای مثال،‏ دموکراسی حکومت توسط مردم است،‏ و یک دموکرات چنین تعریف شده است:‏ «شخصی که به آرمانهای دموکراسی معتقد است.‏» یک شخص ممکن است ادعای دموکرات بودن کند،‏ در انتخابات شرکت نماید،‏ و حتی سیاستمداری فعال باشد.‏ اما اگر او در رفتار کلیش روحیهٔ دموکراسی و تمام اصولی را که آن دربر می‌گیرد مورد تمسخر قرار دهد،‏ آیا می‌توان گفت که او واقعاً دموکرات است؟‏ متشابهاً شخصی که واقعاً تئوکراتیک است باید بیش از اطاعت کردن از سروری به شکل لفظی،‏ عمل کند.‏ او باید از راهها و صفات یَهُوَه پیروی نماید.‏ او باید از هر لحاظ توسط یَهُوَه رهبری شود.‏ و چون یَهُوَه پسرش را با تمام قدرت منصوب کرده است،‏ تئوکراتیک بودن به معنای تقلید از عیسی نیز می‌باشد.‏

۱۲،‏ ۱۳.‏ الف)‏ تئوکراتیک بودن به خصوص شامل چه چیزی می‌شود؟‏ ب)‏ آیا اطاعت تئوکراتیک شامل فرمان بردن از قوانین بسیاری است؟‏ توضیح بده.‏

^۱۲ به خاطر داشته باش،‏ یَهُوَه خواهان اطاعت مشتاقانه‌ای می‌باشد که توسط محبت برانگیخته شده است.‏ او مظهر عالی محبت است.‏ (‏۱یوحنا ۴:‏⁠۸‏)‏ مسیح عیسی «فروغ جلالش و خاتم جوهرش» است.‏ (‏عبرانیان ۱:‏⁠۳‏)‏ او از شاگردان حقیقیش می‌خواهد که همدیگر را محبت نمایند.‏ (‏یوحنا ۱۵:‏۱۷‏)‏ به این ترتیب تئوکراتیک بودن نه تنها شامل مطیع بودن بلکه شامل محبت کردن نیز می‌شود.‏ این موضوع می‌تواند به این صورت خلاصه شود:‏ تئوکراسی به معنای حکومت توسط خداست؛‏ خدا محبت است؛‏ بنابراین تئوکراسی به معنای حکومت توسط محبت است.‏

^۱۳ یک پیر می‌تواند فکر کند که برادران برای تئوکراتیک بودن،‏ باید از همه نوع قوانین اطاعت کنند.‏ بعضی از پیرها قوانینی علاوه بر پیشنهادات «غلام امین و دانا» که هرچند وقت داده می‌شوند،‏ وضع کرده‌اند.‏ (‏متی ۲۴:‏۴۵‏)‏ به عنوان نمونه،‏ یکبار پیشنهاد شده بود که برای آشنایی با میل بیشتر با برادران در جماعت،‏ بهتر است که همیشه در یک صندلی در تالار ملکوت ننشینند.‏ این یک پیشنهاد عملی بود،‏ نه یک قانون سخت و سنگین.‏ ولی بعضی از پیران ممکن است تمایل داشته باشند که آن را به یک قانون تبدیل کنند و احساس کنند آنانی که از آن پیروی نمی‌کنند،‏ تئوکراتیک نیستند.‏ با وجود این،‏ ممکن است دلایل خوبی وجود داشته باشد که چرا یک برادر و یا یک خواهر ترجیح می‌دهد در یک قسمت معین بنشیند.‏ اگر یک پیر این چیزها را از روی محبت در نظر نگیرد،‏ آیا خود او در حقیقت تئوکراتیک است؟‏ برای تئوکراتیک بودن بگذار «جمیع کارهای شما با محبّت باشد.‏» —‏ ۱قرنتیان ۱۶:‏⁠۱۴‏.‏

با شادی خدمت کردن

۱۴،‏ ۱۵.‏ الف)‏ چگونه یک پیر می‌تواند بعضی از برادران یا خواهران را از شادی در خدمت یَهُوَه محروم کند،‏ و چرا این یک امر تئوکراتیک نیست؟‏ ب)‏ چگونه عیسی نشان داد،‏ محبتی را که توسط خدمت ما اظهار می‌شود بیشتر از میزان آن،‏ درک می‌کند؟‏ پ)‏ پیران باید چه چیزی را در نظر بگیرند؟‏

^۱۴ تئوکراتیک بودن همچنین به معنای خدمت به یَهُوَه توأم با شادی است.‏ یَهُوَه «خدای متبارک» است.‏ (‏۱تیموتاؤس ۱:‏۱۱‏)‏ او می‌خواهد که پرستندگانش مسرورانه به او خدمت کنند.‏ آنانی که به قوانین اهمیت زیادی می‌دهند باید به خاطر داشته باشند که در میان فرایضی که اسرائیل بایست ‹متوجه شده بعمل می‌آورد،‏› این موضوع نیز ذکر شده بود:‏ «بهرچه دست خود را بر آن بگذاری بحضور یَهُوَه خدایت شادی نما.‏» (‏تثنیه ۱۲:‏۱،‏۱۸‏)‏ هرچه که ما در خدمت یَهُوَه به عهده می‌گیریم باید یک شادی باشد،‏ نه یک بار.‏ سرپرستان می‌توانند خیلی کارها کنند تا برادران از کاری که در خدمت یَهُوَه می‌توانند انجام دهند،‏ احساس خوشحالی نمایند.‏ از طرف دیگر،‏ چنانچه پیران مواظب نباشند،‏ می‌توانند بعضی از برادران را از شادی محروم کنند.‏ برای مثال،‏ اگر آنها مقایسه‌ای انجام دهند و آنانی را که در ساعاتِ صرف‌شده در کار شهادت به میانگین جماعت رسیده‌اند و یا از آن فراتر رفته‌اند،‏ بستایند و با اشاره،‏ از کسانی که به آن نائل نشده‌اند،‏ انتقاد نمایند،‏ آنانی که ممکن است دلیل معتبری برای کم گزارش دادن داشته باشند،‏ چه احساسی خواهند داشت؟‏ آیا این نمی‌تواند باعث شود که به طور غیر ضروری به آنان احساس مقصر بودن دست دهد و آنان را از شادیشان محروم نماید؟‏

^۱۵ چند ساعتی را که عده‌ای می‌توانند به شهادت دادن عمومی وقف کنند،‏ ممکن است کوشش بیشتری را نسبت به بعضیها که ساعات بیشتری را به علت جوانی،‏ سلامتی بهتر،‏ و یا اوضاع دیگر صرف موعظه می‌کنند،‏ نشان دهد.‏ در این باره پیران نباید آنان را داوری کنند.‏ در حقیقت،‏ این مربوط به عیسی است که پدر به او «قدرت بخشیده است که داوری هم بکند.‏» (‏یوحنا ۵:‏۲۶‏)‏ آیا عیسی از بیوه‌زن فقیر به علت اینکه کمتر از میانگین اهدا کرده بود،‏ انتقاد کرد؟‏ خیر،‏ او درک کرد که آن دو سکه برای آن بیوه‌زن در حقیقت چقدر ارزش داشت.‏ آنها،‏ ‹آنچه داشت .‏ .‏ .‏ تمام معیشت› او بودند.‏ آن سکه‌ها نمایانگر چه محبت عمیقی برای یَهُوَه بودند!‏ (‏مرقس ۱۲:‏۴۱-‏۴۴‏)‏ آیا پیران باید نسبت به کوششهای محبت‌آمیز آنانی که از حیث عدد زیر «میانگین» هستند،‏ کم‌احساستر باشند؟‏ بر حسبِ محبت به یَهُوَه،‏ چنین کوششی بیش از میانگین خواهد بود!‏

۱۶.‏ الف)‏ اگر سرپرستان در سخنرانیهایشان از ارقام استفاده می‌کنند،‏ چرا به فطانت و تعادل خوب نیاز دارند؟‏ ب)‏ چگونه می‌توان به برادران به نحو احسن کمک کرد تا خدمتشان را توسعه دهند؟‏

^۱۶ آیا این نظرات باید به «قانون» جدیدی تبدیل شود که ارقام —‏ حتی میانگینها —‏ هرگز نباید ذکر شوند؟‏ به هیچ وجه!‏ نکتهٔ مهم این است که سرپرستان باید بین تشویق کردن برادران برای افزونی خدمتشان و کمک کردن به آنها برای انجام کاری که می‌توانند با شادی انجام دهند،‏ متعادل باشند.‏ (‏غلاطیان ۶:‏⁠۴‏)‏ در مَثَل عیسی دربارهٔ قنطار،‏ ارباب،‏ اموال خود را به غلامان خود واگذار نمود،‏ «هر یک را بحسب استعدادش.‏» (‏متی ۲۵:‏۱۴،‏۱۵‏)‏ همچنین پیران باید امکانات هر کدام از اعلام‌کنندگان ملکوت را در نظر بگیرند.‏ این احتیاج به فطانت دارد.‏ ممکن است واقعاً کسانی وجود داشته باشند که برای بیشتر انجام دادن،‏ به تشویق نیاز دارند.‏ آنها ممکن است از کمکی که برای تنظیم بهتر فعالیتشان ارائه می‌شود،‏ قدردانی کنند.‏ در هر صورت،‏ اگر بتوان به آنها یاری کرد تا کاری را که می‌توانند انجام دهند با شادی انجام دهند،‏ آن شادی احتمالاً به آنان نیرو می‌دهد تا فعالیت مسیحی خود را تا جایی که ممکن است،‏ توسعه دهند.‏ —‏ نحمیا ۸:‏۱۰؛‏ مزمور ۵۹:‏۱۶؛‏ ارمیا ۲۰:‏⁠۹‏.‏

صلحی که از اطاعت نشاط‌انگیز ناشی می‌شود

۱۷،‏ ۱۸.‏ الف)‏ چگونه اطاعت نشاط‌انگیز می‌تواند برای ما صلح و عدالت را به همراه آورد؟‏ ب)‏ چه چیزی می‌تواند متعلق به ما باشد اگر ما واقعاً به احکام خدا توجه کنیم؟‏

^۱۷ اطاعت نشاط‌انگیر از سلطنت قانونی یَهُوَه برای ما صلحی عظیم به همراه می‌آورد.‏ مزمورنویس در دعا به یَهُوَه گفت:‏ «آنانیرا که شریعت ترا دوست میدارند سلامتئ عظیم است،‏ و هیچ چیز باعث لغزش ایشان نخواهد شد.‏» (‏مزمور ۱۱۹:‏۱۶۵‏)‏ ما با اطاعت از شریعت خدا،‏ شخصاً سود خواهیم برد.‏ یَهُوَه به اسرائیل گفت:‏ «‏خداوند که ولی تو و قدّوس اسرائیل است چنین میگوید،‏ من یَهُوَه خدای تو هستم و ترا تعلیم میدهم تا سود ببری و ترا براهیکه باید بروی هدایت مینمایم.‏ کاشکه به اوامر من گوش میدادی آنگاه سلامتئ تو مثل نهر و عدالت تو مانند امواج دریا میبود.‏» —‏ اشعیا ۴۸:‏۱۷،‏۱۸‏.‏

^۱۸ قربانی فدیهٔ مسیح صلح با خدا را برای ما موجب می‌شود.‏ (‏۲قرنتیان ۵:‏۱۸،‏۱۹‏)‏ اگر ما به خون نجات‌دهندهٔ مسیح ایمان داشته باشیم و وجداناً برای نبرد با ضعفهایمان و برای انجام ارادهٔ خدا تلاش کنیم،‏ از احساسات گناه رهایی خواهیم یافت.‏ (‏۱یوحنا ۳:‏۱۹-‏۲۳‏)‏ این چنین ایمانی،‏ همراه با عمل،‏ در مقابل یَهُوَه به ما اعتباری نیکو و امید عالی زنده ماندن از «مصیبت عظیم»،‏ و زندگی برای همیشه در دنیای جدید یَهُوَه را خواهد داد.‏ (‏مکاشفه ۷:‏۱۴-‏۱۷؛‏ یوحنا ۳:‏۳۶؛‏ یعقوب ۲:‏۲۲،‏۲۳‏)‏ تمام اینها می‌تواند به ما تعلق داشته باشد،‏ ‹چنانچه ما فقط واقعاً به احکام خدا توجه کنیم.‏›‏

۱۹.‏ سعادت کنونی و امید زندگی ابدیمان بستگی به چه چیزی دارد،‏ و داوود چگونه ایمان قلبی ما را اظهار کرد؟‏

^۱۹ آری،‏ سعادت کنونی و امید زندگی ابدیمان در بهشتی زمینی پیرامون اطاعت نشاط‌انگیز ما از قدرت یَهُوَه به عنوان سلطان تعالی خداوند عالم می‌چرخد.‏ امید است که ما در احساسات داوود شریک باشیم که گفت:‏ «ای‍خداوند عظمت و جبروت و جلال و قوّت و کبریا از آن تو است زیرا هر چه در آسمان و زمین است از آنِ تو میباشد و ای خداوند ملکوت از آنِ تو است و تو بر همه سرْ و متعال هستی.‏ و الآن ایخدای ما ترا حمد میگوئیم و اسم مجید ترا تسبیح میخوانیم.‏» —‏ ۱تواریخ ۲۹:‏۱۱،‏۱۳‏.‏

نکاتی برای مرور

◻ یَهُوَه می‌خواهد که خادمانش چه نوع اطاعت و فرمانبرداریی را نشان دهند؟‏

◻ چگونه به عیسی به علت مطیع بودنش پاداش داده شد،‏ و ما چه چیزی را باید توسط اعمالمان ثابت کنیم؟‏

◻ چگونه باید تمام سرپرستان تلاش کنند تا از طرز رفتاری که عیسی با گوسفندان داشت،‏ پیروی کنند؟‏

◻ تئوکراتیک بودن چه چیزی را دربر می‌گیرد؟‏

◻ اطاعت نشاط‌انگیز چه برکاتی را برای ما به ارمغان می‌آورد؟‏