شبانی کردن گلهٔ خدا با محبت
«گلهٔ خدا را . . . بچرانید و نظارت . . . بکنید.» — ۱پطرس ۵:۲.
۱، ۲. صفت برجستهٔ یَهُوَه کدام است، و آن چگونه خود را آشکار می‌سازد؟
در تمام نوشته‌های مقدس، آشکار شده است که محبت صفت برجستهٔ خداست. ۱یوحنا ۴:۸ اظهار میکند که «خدا محبّت است.» از آنجایی که محبت او در عمل نشان داده میشود، ۱پطرس ۵:۷ می‌گوید که خدا «برای شما فکر میکند.» در کتاب مقدس روشی که یَهُوَه بر قومش نظارت میکند به روشی تشبیه شده است که یک شبان بامحبت، شفیقانه بر گوسفندانش نظارت میکند. «اینک خداوند یَهُوَه . . . گلهٔ خود را خواهد چرانید و ببازوی خود بره‌ها را جمع کرده بآ‌غوش خویش خواهد گرفت و شیردهندگانرا بملایمت رهبری خواهد کرد.» (اشعیا ۴۰:۱۰،۱۱) چقدر داوود تسلی یافته بود که توانایی این را داشت تا بگوید: «خداوند شبان من است، محتاج بهیچ چیز نخواهم بود»! — مزمور ۲۳:۱.
۲ مناسب است که کتاب مقدس مردمی را که خدا به آنان لطف مینماید به گوسفندان تشبیه میکند، زیرا گوسفندان صلح‌جو، مطیع، نسبت به شبان مواظب خود فرمانبردار هستند. یَهُوَه به عنوان یک شبان بامحبت، عمیقاً در فکر قوم گوسفندصفتش می‌باشد. او این امر را با تدارک دیدن برای آنان از لحاظ مادی و روحانی و توسط راهنمایی کردن آنها در طی «ایّام آخر» دشوار این دنیای شریر به سوی دنیای عادل جدیدش که در شرف آمدن است، نشان می‌دهد. — ۲تیموتاؤس ۳:۱-۵،۱۳؛ متی ۶:۳۱-۳۴؛ ۱۰:۲۸-۳۱؛ ۲پطرس ۳:۱۳.
۳. چگونه مزمورنویس طریقی را که یَهُوَه از گوسفندانش مواظبت میکند، توصیف کرد؟
۳ مواظبت محبت‌آمیز یَهُوَه از گوسفندانش را در نظر بگیر: «چشمان خداوند بسوی صالحان است، و گوشهای وی بسوی فریاد ایشان. . . . چون (صالحان) فریاد برآوردند خداوند ایشانرا شنید، و ایشانرا از همهٔ تنگیهای ایشان رهائی بخشید. خداوند نزدیک شکسته‌دلان است، و روح کوفتگانرا نجات خواهد داد. زحمات مرد صالح بسیار است، امّا خداوند او را از همهٔ آنها خواهد رهانید.» (مزمور ۳۴:۱۵-۱۹) شبان عالم چه تسلی بزرگی را برای قوم گوسفندصفت خود تدارک می‌بیند!
نمونهٔ شبان نیکو
۴. نقش عیسی در مواظبت از گلهٔ خدا چه می‌باشد؟
۴ عیسی پسر خدا، به خوبی از پدرش آموخت، زیرا کتاب مقدس عیسی را «شبان نیکو» می‌نامد. (یوحنا ۱۰:۱۱-۱۶) خدمت حیاتی او به گلهٔ خدا در مکاشفه باب ۷ ذکر شده است. در آیهٔ ۹، خادمان خدا در روزگار ما «گروهی عظیم . . . از هر امّت و قبیله و قوم و زبان» نامیده شدند. سپس آیهٔ ۱۷ اظهار میکند: «[بره‌ای، عیسی] . . . شبان ایشان خواهد بود و بچشمه‌های آب حیات ایشانرا راهنمائی خواهد نمود و خدا هر اشکیرا از چشمانِ ایشان پاک خواهد کرد.» عیسی گوسفندان خدا را به آب حقیقت که به حیات جاودانی هدایت میکند، راهنمائی خواهد کرد. (یوحنا ۱۷:۳) توجه کن که عیسی ‹برّه› نامیده شده است، که اشاره بر خصلتهای گوسفندصفت او دارد، او نمونهٔ برجستهٔ اطاعت از خدا است.
۵. عیسی نسبت به مردم چه احساسی داشت؟
۵ عیسی بر روی زمین، میان مردم زندگی کرد و وضع رقت‌انگیز آنان را دید. او چگونه نسبت به اوضاع اسف‌بار آنان عکس‌العمل نشان داد؟ «دلش بر ایشان بسوخت زیرا که مانند گوسفندان بی‌شبان پریشان‌حال و پراکنده بودند.» (متی ۹:۳۶) گوسفندان بی‌شبان، مانند گوسفندانی که شبانی بی‌توجه دارند، از یغماگران، بسیار رنج می‌برند. اما عیسی بسیار توجه داشت، زیرا گفت: «بیائید نزد من ای تمام زحمت‌کشان و گران‌باران و من شما را آرامی خواهم بخشید. یوغ مرا بر خود گیرید و از من تعلیم یابید زیرا که حلیم و افتاده‌دل میباشم و در نفوس خود آرامی خواهید یافت. زیرا یوغ من خفیف است و بار من سبک.» — متی ۱۱:۲۸-۳۰.
۶. عیسی نسبت به ستمدیدگان چه اعتنایی داشت؟
۶ نبوت کتاب مقدس پیشگویی کرد که عیسی با مردم، از روی محبت رفتار خواهد کرد: «خداوند مرا مسح کرده است . . . تا شکسته‌دلان را التیام بخشم . . . ماتمیان را تسلّی بخشم.» (اشعیا ۶۱:۱،۲؛ لوقا ۴:۱۷-۲۱) عیسی هرگز بینوایان و بدبختان را حقیر نشمرد. بلکه او اشعیا ۴۲:۳ را تحقق بخشید: «نئ خوردشده را نخواهد شکست و فتیلهٔ ضعیفرا خاموش نخواهد ساخت.» (با متی ۱۲:۱۷-۲۱ مقایسه شود.) مصیبت‌زدگان مانند نئ خوردشده و فتیلهٔ ضعیف بودند که بزودی به علت فقدان سوخت، خاموش می‌شدند. عیسی با مورد توجه قرار دادن وضع رقت‌انگیز آنان، به آنها شفقت نمود و به آنان نیرو و امید دمید، آنان را از لحاظ روحی و جسمی شفا داد. — متی ۴:۲۳.
۷. عیسی مردمی را که به او پاسخ دادند به کجا راهنمایی کرد؟
۷ مردم گوسفندصفت در دسته‌های بزرگ به عیسی پاسخ دادند. بقدری آموزش او خوشایند بود که مأمورانی که برای بازداشت او فرستاده شده بودند، گزارش دادند: «هرگز کسی مثل اینشخص سخن نگفته است.» (یوحنا ۷:۴۶) حتی رهبران ریاکار مذهبی شکایت کردند: «تمام عالم از پی او رفته‌اند»! (یوحنا ۱۲:۱۹) اما عیسی اکرام و جلال را برای خود نمی‌خواست. او مردم را به طرف پدرش هدایت کرد. او به آنان آموخت که یَهُوَه را برای صفات شگفت‌انگیزش، از روی محبت خدمت کنند: «خداوند خدای خود را بتمام دل و تمام نفس و تمام توانا[یی] و تمام فکر خود محبّت نما.» — لوقا ۱۰:۲۷،۲۸.
۸. اطاعتی که قوم خدا به او نشان می‌دهند چه تفاوتی با اطاعتی که دیگران به حاکمان دنیوی نشان می‌دهند دارد؟
۸ یَهُوَه از اینکه سلطنت عالمگیرش توسط قوم گوسفندصفت خود بر اساس محبّتشان برای او، حمایت میشود، مسرور است. آنان به علت معرفتشان دربارهٔ صفات دوست‌داشتنی او، مشتاقانه مصمم هستند به او خدمت کنند. چقدر او با رهبران دنیا که تابعانشان از آنها از روی ترس، یا با اکراه یا از روی بعضی انگیزه‌های دیگر اطاعت میکنند، تفاوت دارد! چیزی که در مورد پاپ کلیسای کاتولیک روم گفته شد، هرگز نمی‌تواند در مورد یَهُوَه یا عیسی گفته شود: «پاپ توسط بسیاری تحسین شد، همه از او ترس داشتند، توسط هیچ کس مورد محبت قرار نگرفت.» — جانشین مسیح — طرف تاریک مقام پاپی، نوشتهٔ پیتِر دِ روزِه.
شبانان ستمکار در اسرائیل
۹، ۱۰. رهبران اسرائیل باستان و قرن اول را توصیف کن.
۹ بر خلاف عیسی، رهبران مذهبی اسرائیل در ایام او محبتی برای گوسفندان نداشتند. آنان مانند حاکمان پیشین اسرائیل بودند که دربارهٔ آنان یَهُوَه گفته بود: «وای بر شبانان اسرائیل که خویشتنرا میچرانند آیا نمیباید شبانان گله را بچرانند. . . . ضعیفانرا تقویت نمیدهید و بیمارانرا معالجه نمینمائید و شکسته‌ها را شکسته‌بندی نمیکنید و رانده‌شدگانرا پس نمیآ‌ورید و گُم‌شدگانرا نمیطلبید بلکه بر آنها با جور و ستم حکمرانی مینمائید.» — حزقیال ۳۴:۲-۴.
۱۰ رهبران مذهبی یهودی قرن اول، مانند آن شبانان سیاسی سنگدل بودند. (لوقا ۱۱:۴۷-۵۲) برای نشان دادن این موضوع، عیسی دربارهٔ یک یهودی سخن گفت که غارت شده، کتک خورده، و نیمه‌جان در کنار جاده رها شده بود. یک کاهن اسرائیلی نزدیک شد، اما به محض دیدن آن یهودی، به طرف مخالف جاده رفت. یک لاوی کار مشابهی را انجام داد. سپس یک غیر یهودی، یک سامری محقر نزدیک شد و دلش برای قربانی سوخت. او زخمهای وی را بست، او را بر مرکبی سوار کرده و به کاروانسرایی رسانید، و از او مراقبت کرد. به سرایدار مبلغی پرداخت کرد و گفت که مراجعت کرده و آنچه را که او بیش از این خرج کند، پرداخت خواهد کرد. — لوقا ۱۰:۳۰-۳۷.
۱۱، ۱۲. الف) چگونه شرارت رهبران مذهبی در دوران عیسی به اوج رسید؟ ب) سرانجام رومیان با رهبران مذهبی چه کردند؟
۱۱ رهبران مذهبی دوران عیسی آنچنان فاسد بودند که وقتی عیسی ایلعازَر را زنده کرد، رئیس کَهَنه و فریسیان، شورای عالی یهود را فراخواندند و گفتند: «چه کنیم زیرا که این مرد معجزات بسیار مینماید. اگر او را چنین واگذاریم همه باو ایمان خواهند آورد و رومیان آمده جا و قوم ما را خواهند گرفت.» (یوحنا ۱۱:۴۷،۴۸) آنان به نیکوییی که عیسی در حق آن مرد مرده کرده بود، توجهی نکردند. آنان به مقام خود علاقمند بودند. بدین ترتیب «از همان روز شوری کردند که او [عیسی] را بکشند.» — یوحنا ۱۱:۵۳.
۱۲ برای افزودن به شرارتشان، آنگاه رؤسای کَهَنه «شوری کردند که ایلعازر را نیز بکشند. زیرا که بسیاری از یهود بسبب او میرفتند و بعیسی ایمان میآ‌وردند.» (یوحنا ۱۲:۱۰،۱۱) کوششهای خودخواهانهٔ آنها برای دفاع کردن از مقامشان بی‌فایده بود، زیرا عیسی به آنان گفته بود: «خانهٔ شما برای شما ویران گذارده میشود.» (متی ۲۳:۳۸) در تحقق آن سخنان، در آن نسل رومیان آمدند و ‹جا و قوم آنان را› و هم زندگی آنان را گرفتند.
شبانان بامحبت در جماعت مسیحی
۱۳. یَهُوَه فرستادن چه کسی را برای شبانی کردن گله‌اش وعده داد؟
۱۳ یَهُوَه، بجای شبانان ستمکار و خودخواه، قرار بود عیسی، شبان نیکو را برپا کند تا از گله‌اش مواظبت نماید. او همچنین وعده داد که شبانان بامحبت دیگری را برای مواظبت از گله برپا خواهد نمود: «برای ایشان شبانانیکه ایشانرا بچرانند برپا خواهم نمود که بار دیگر ترسان و مشوّش نخواهند شد.» (ارمیا ۲۳:۴) از اینرو، امروزه نیز مانند جماعتهای مسیحی قرن اول «انتصاب مردان پیر در شهری پس از شهر دیگر» انجام میشود. (تیطس ۱:۵، د ج) این مردان پیر روحانی که شرایط اظهارشده در نوشته‌های مقدس را برآورده میکنند، باید ‹گلهٔ خدا را شبانی کنند.› — ۱پطرس ۵:۲؛ ۱تیموتاؤس ۳:۱-۷؛ تیطس ۱:۷-۹.
۱۴، ۱۵. الف) چه طرز تلقیی را شاگردان برای پرورش دادن دشوار یافتند؟ ب) عیسی برای نشان دادن اینکه پیران باید خادمانی متواضع باشند، چه چیزی را انجام داد؟
۱۴ در مواظبت از گوسفندان، پیران باید ‹اوّل از همه› به آنان «بشدّت محبّت» نمایند. (۱پطرس ۴:۸) اما شاگردان عیسی که به شهرت و مقام علاقمند بودند، مجبور به آموختن این موضوع بودند. از اینرو هنگامی که مادر دو شاگرد به عیسی گفت: «بفرما تا این دو پسر من در ملکوت تو یکی بر دست راست و دیگری بر دست چپ تو بنشینند،» شاگردان دیگر رنجیده شدند. عیسی به آنان گفت: «حکّام امّتها بر ایشان سروری میکنند و رؤسا بر ایشان مسلّطند. لیکن در میان شما چنین نخواهد بود بلکه هر که در میان شما میخواهد بزرگ گردد خادم شما باشد. و هر که میخواهد در میان شما مقدّم بُوَد غلام شما باشد.» — متی ۲۰:۲۰-۲۸.
۱۵ در فرصتی دیگر، پس از آنکه شاگردان «گفتگو میکردند در اینکه کیست بزرگتر،» عیسی به آنان گفت: «هر که میخواهد مقدّم باشد مُوخّر و غلام همه بُوَد.» (مرقس ۹:۳۴،۳۵) فروتنی و اشتیاق به خدمت، باید قسمتی از شخصیت آنان می‌شد. با وجود این، شاگردان همچنان با آن اندیشه‌ها مشکل داشتند، درست یک شب قبل از اینکه عیسی بمیرد، در هنگام آخرین شامش، «نزاعی» در میان شاگردان درگرفت که کدام یک از ایشان بزرگتر است! این موضوع، با وجود آن که عیسی به آنان نشان داد که چگونه یک پیر باید به گله خدمت کند، اتفاق افتاد؛ او خود را فروتن ساخت و پایهای آنان را شست. او گفت: «پس اگر من که آقا و معلّم هستم پایهای شما را شستم بر شما نیز واجب است که پایهای یکدیگر را بشوئید. زیرا بشما نمونهٔ دادم تا چنانکه من با شما کردم شما نیز بکنید.» — لوقا ۲۲:۲۴؛ یوحنا ۱۳:۱۴،۱۵.
۱۶. در سال ۱۸۹۹ در مورد مهمترین صفت پیران، برج دیده‌بانی چه اظهار نظری کرد؟
۱۶ شاهدان یَهُوَه همیشه آموزش داده‌اند که پیران باید این چنین باشند. تقریباً یک قرن پیش، ۱ آوریل سال ۱۸۹۹، برج دیده‌بانی سخنان پولس در ۱قرنتیان ۱۳:۱-۸ را مورد توجه قرار داد و سپس گفت: «رسول تذکر داد که معرفت و شیوهٔ سخنرانی، ضروریترین آزمایشها نیستند، بلکه محبتی که در قلب نفوذ میکند و تمام ابعاد زندگی را دربر می‌گیرد و بدن فانیمان را نیرو می‌دهد و آن را اداره میکند، این آزمایش واقعی است — اثبات حقیقی از رابطهٔ الهی‌مان. . . . مهمترین نشان ویژه‌ای که باید در هر خادم پذیرفته‌شدهٔ کلیسا، برای خدمت کردن در مسائل مقدس، در جستجویش بود، قبل از هر چیز باید روح محبت باشد.» آن ذکر کرد که مردانی که از روی محبت خدمت نمی‌کنند «معلمان خطرناک هستند، و به احتمال زیاد بیشتر زیان می‌رسانند تا سود.» — ۱قرنتیان ۸:۱.
۱۷. چگونه کتاب مقدس بر صفاتی که پیران باید داشته باشند تأکید میکند؟
۱۷ بدین ترتیب، مردان پیر نباید بر گوسفندان ‹خداوندی کنند.› (۱پطرس ۵:۳) بجای آن، آنان باید رهبری را در مورد ‹با یکدیگر مهربان و رحیم بودن› به عهده بگیرند. (افسسیان ۴:۳۲) پولس تأکید کرد: «احشای رحمت و مهربانی و تواضع و تحمّل و حلمرا بپوشید. . . . و بر این همه محبّترا که کمربند کمالست بپوشید.» — کولسیان ۳:۱۲-۱۴.
۱۸. الف) در مورد رفتار با گوسفندان، پولس چه نمونهٔ برجسته‌ای بر جای گذاشت؟ ب) چرا پیران نباید نیازهای گوسفندان را نادیده بگیرند؟
۱۸ پولس آموخت که این را انجام دهد، و گفت: «در میان شما بملایمت بسر میبردیم مثل دایهٔ که اطفال خود را میپرورد. بدین طرز شائق شما شده راضی میبودیم که نه همان انجیل خدا را بشما دهیم بلکه جانهای خود را نیز از بسکه عزیز ما بودید.» (۱تسالونیکیان ۲:۷،۸) با هم‌آهنگی با این موضوع، او گفت: «کوتاه‌دلانرا دلداری دهید و ضعفا را حمایت کنید و با جمیع مردم تحمّل کنید.» (۱تسالونیکیان ۵:۱۴) بدون توجه به نوع مشکلی که گوسفندان ممکن است برای آنان بوجود بیاورند، پیران باید امثال ۲۱:۱۳ را به خاطر بسپارند: «هر که گوش خود را از فریاد فقیر میبندد، او نیز فریاد خواهد کرد و مستجاب نخواهد شد.»
۱۹. به چه علت پیران مهربان، یک برکت محسوب می‌شوند، و گوسفندان به چنین محبتی چگونه پاسخ می‌دهند؟
۱۹ مردان پیری که از روی محبت از گله مواظبت میکنند، برای گوسفندان یک برکت هستند. اشعیا ۳۲:۲ پیشگویی کرد: «مردی مثل پناه‌گاهی از باد و پوششی از طوفان خواهد بود، و مانند جویهای آب در جای خشک و سایهٔ صخرهٔ عظیم در زمین تعب‌آورنده خواهد بود.» ما از دانستن اینکه بسیاری از پیرانمان با هم‌آهنگی با آن توصیف زیبای نیروبخش، عمل میکنند، خوشحال هستیم. آنان آموخته‌اند که اصل زیر را اجرا کنند: «با محبّت برادرانه یکدیگر را دوست دارید و هر یک دیگریرا بیشتر از خود اکرام بنماید.» (رومیان ۱۲:۱۰) وقتی پیران این نوع محبت و تواضع را نشان دهند، گوسفندان ‹ایشانرا در نهایت محبّت بسبب عملشان محترم خواهند داشت.› — ۱تسالونیکیان ۵:۱۲،۱۳.
به استفاده از ارادهٔ آزاد احترام بگذار
۲۰. چرا پیران باید به ارادهٔ آزاد احترام بگذارند؟
۲۰ یَهُوَه انسانها را با ارادهٔ آزاد آفرید تا تصمیمات خود را بگیرند. هنگامی که پیران پند می‌دهند و حتی تأدیب میکنند، آنان نباید زندگی یا ایمان دیگران را به عهده بگیرند. پولس گفت: «نه آنکه بر ایمان شما حکم کرده باشیم بلکه شادئ شما را مددکار هستیم زیرا که بایمان قائم هستید.» (۲قرنتیان ۱:۲۴) آری، «هر کس حامل بار خود خواهد شد.» (غلاطیان ۶:۵) یَهُوَه به ما در محدودهٔ قوانین و اصول، خیلی آزادی داده است. بدین ترتیب، پیران باید در جایی که اصول کتاب مقدس نقض نمی‌شوند، از وضع قوانین اجتناب کنند. و آنها باید در مقابل هر تمایلی برای ابراز کردن نظرات شخصی خود به عنوان عقیدهٔ دینی مقاومت کنند، یا در صورت مخالفت کسی با چنین نقطه‌نظرهایی اجازه ندهند که خودبینی آنان در امور تأثیر بگذارد. — ۲قرنتیان ۳:۱۷؛ ۱پطرس ۲:۱۶.
۲۱. از طرز رفتار پولس در مورد فیلمون چه چیزی می‌توان آموخت؟
۲۱ توجه کن که چگونه پولس، هنگامی که در روم زندانی بود، با فیلمون که یک برده‌دار مسیحی در کولسی در آسیای صغیر بود، برخورد کرد. بردهٔ فیلمون به نام انیسیمس به روم گریخت، مسیحی شد، و به پولس کمک می‌کرد. پولس به فیلمون نوشت: «من میخواستم که او را نزد خود نگاه دارم تا بعوض تو مرا در زنجیرهای انجیل خدمت کند. امّا نخواستم کاری بدون رای تو کرده باشم تا احسان تو از راه اضطرار نباشد بلکه از روی اختیار.» (فیلمون ۱۳،۱۴) پولس انیسیمس را بازگرداند و از فیلمون خواست تا با او مانند یک برادر مسیحی رفتار کند. پولس می‌دانست که گله متعلق به او نبود؛ گله به خدا تعلق داشت. او آقای آن نبود بلکه خادمش بود. پولس به فیلمون دستور نداد؛ او به ارادهٔ آزاد وی احترام گذاشت.
۲۲. الف) پیران باید در مورد منصبشان چه چیزی را درک کنند؟ ب) یَهُوَه چه نوع سازمانی را می‌پروراند؟
۲۲ همان طور که سازمان خدا رشد میکند، پیران بیشتری منصوب می‌شوند. آنها، و بیشتر پیران باتجربه باید درک کنند که منصب آنان یک خدمت متواضعانه است. به این طریق، چون خدا سازمانش را به سوی دنیای جدید سوق می‌دهد، همان طور که او میخواهد، آن به رشد کردن ادامه خواهد داد — به خوبی سازمان یافته است ولی برای بازدهی، محبت و شفقت قربانی نخواهد شد. از اینرو، سازمان او برای گوسفندصفتانی که می‌خواهند در آن گواهیی ببینند به طور روزافزون جذاب خواهد شد، و «بجهة آنانیکه خدا را دوست میدارند و بحسب ارادهٔ او خوانده شده‌اند همهٔ چیزها برای خیریّت (ایشان) با هم در کار میباشند،». این باید از سازمانی که بر محبت بنیاد نهاده شده است قابل انتظار باشد، زیرا «محبّت هرگز ساقط نمیشود.» — رومیان ۸:۲۸؛ ۱قرنتیان ۱۳:۸.
چگونه پاسخ می‌دهی؟
◻ کتاب مقدس چگونه مواظبت یَهُوَه از قومش را توصیف میکند؟
◻ چه نقشی را عیسی برای مواظبت کردن از گلهٔ خدا ایفا میکند؟
◻ پیران چه نشان ویژهٔ برجسته‌ای را باید داشته باشند؟
◻ چرا باید پیران ارادهٔ آزاد گوسفندان را مورد توجه قرار دهند؟